မႏၱေလးေတာင္၏ ဒ႑ာရီဆန္ဆန္
ဇာတ္ေဆာင္တဦးျဖစ္သူ စႏၵမုခီဘီလူးမၾကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ မႏၱေလးေတာင္ သုိ
့ေဒသစာရီၾကြေရာက္ေတာ္မူလာစဥ္က လွဴဒါန္းဆက္ကပ္ ဖြယ္ ရွားပါးခုိက္ၾကဳံေနေသာေၾကာင့္ ရင္သားအစုံကုိျဖတ္ေတာက္ျပီး ဘုရားရွင္အား လွဴဒါန္းခ့ဲ ေၾကာင္း ၾကားခ့ဲစဥ္က ----
"ဘီလူးမႏွယ္--ၾကံၾကံဖန္ဖန္၊ သူ
့ရင္သားဘုရားလွဴေတာ့ အဲဒီပစၥည္းၾကီး ဘုရားက ဘယ္ေနရာ ဘယ္သြားသုံးရမွာလဲ၊
စားလုိ ့မရ၊ သိမ္းထားလုိ ့မရတ့ဲ ပစၥည္းၾကီး၊ ဘုရားအတြက္လည္း အက်ဳိးမျပဳ၊ သူ ့အတြက္လည္း တန္ဘုိးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ ကုိယ္အဂါၤတခု
အဆုံးရႈံးခံရတယ္လုိ ့" ဟု
အေတြးဝင္ခ့ဲသည္။ ဘယ္လုိမွ နားလည္ႏုိင္စြမ္းမရွိခ့ဲေသာ အျပဳအမူတရပ္---။
ယေန ့ကုိယ္အဂါၤအစိတ္အပုိင္းေတြကုိ
လုိအပ္ေနသူမ်ားအား ေပးလွဴျခင္းမွာ ရွင္းပါ သည္။ ေက်ာက္ကပ္ မရွိသူ ကုိ
ေက်ာက္ ကပ္၊ ေသြးလုိသူကုိေသြး စသည္စသည္ ေပးအပ္ၾကမွာ အက်ဳိး ရွိသည္။
ျမတ္စြာဘုရားမွာ ရင္သားလုိသလား--။ စကားအျဖစ္သာေျပာလုိက္ရ၏။ လုံးဝမေျပာသင့္၊ မၾကံသင့္--။ ဘုရားႏွင့္ ရင္သား လားလားမွ မဆုိင္၊ မအပ္စပ္ေခ်--။
သည္ဇာတ္လမ္းကား သမၹပၸလာပဝါစာအမ်ဳိးအစားျဖစ္ေပ၏။ ဥာဏ္ရွိသူ မွန္က ဆန္ ့က်င္ရမည္ ့အေၾကာင္း အရာျဖစ္သည္။
ဓမၼာစရိယဦးေဌးလႈိင္၏ "ရဟႏ
ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား" တြင္ေရႊေတာင္ဆရာေတာ္ ဦးတိကၡိျႏၵိယ (၁၃၃၂- ၁၃ဝ၃)
အေၾကာင္း ဖတ္ရ၏။ ဆရာေတာ္သည္ ရဟန္းျဖစ္ျပီးေနာက္ အိႏၵိယမွာ ၃ ႏွစ္၊ သီဟုိဠ္မွာ ၅ ႏွစ္
သီတင္း သုံးသည္။ သက္ေတာ္ ၂၈ ႏွစ္ ခန္ ့ရွိေလျပီ။ ထုိအသက္အရြယ္တြင္ ထူးထူးဆန္းဆန္း အရာတခုကုိ
ဆရာေတာ္ျပဳခ့ဲေလ၏။ မူရင္းအေရးအသားကုိ ဖတ္ၾကည့္ လွ်င္ ဤသုိ ့ျမင္ေတြ ့ရ၏။
"အိႏၵိယမွတဖန္ သီဟုိဠ္သုိ ့
ၾကြေရာက္လ်က္ သီဟုိဠ္၌ ငါးႏွစ္သီတင္းသုံးေတာ္မူသည္။ သီဟုိဠ္၌ သီတင္းသုံးေတာ္ မူစဥ္
သီဟုိဠ္ဒကၡိဏသာခါ ေဗာဓိပင္၌ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကုိ အာရုံျပဳလ်က္ လြန္စြာၾကည္ညဳိလွသျဖင့္
လက္ဝဲဘက္ လက္ညႈိး ကုိျဖတ္လ်က္ ဆီဆြတ္ေသာ အဝတ္ျဖင့္ရစ္ပတ္၍ ဒကၡိဏသာခါေဗာဓိပင္အား
ဆီမီး ပူေဇာ္သည္။"
ရဟန္းတပါးသည္
ၾကည္ညဳိသဒၶါစြာျဖင့္ လက္ညႈိးျဖတ္၊
ဆီမီးပူေဇာ္ခ့ဲသည္။ ကုိယ္အဂၤါအစိတ္အပုိင္းကုိ ဆီမီးတုိင္ သဖြယ္ သေဘာထားကာ
စြန္ ့လႊတ္လွဴဒါန္းျခင္းက ဖေယာင္းတုိင္၊ အေမႊးတုိင္၊
ဆီမီးခြက္စသည္ကုိ လွဴဒါန္းျခင္းထက္ ပုိျပီး ကုသုိလ္ ရပါသလား။
အသားစ တတုံးကုိ မီးရႈိ
့သည့္အနံ ့အသက္သည္ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ မည္မွ်အေႏွာင့္အယွက္ျပဳ သည္ကုိ စဥ္းစားၾကည့္ ၏။
ေညွာ္န့ံေၾကာင့္ အျခား ဘုရားဖူးမ်ား၏ က်န္းမာေရးကုိ မည္မွ် ထိခုိက္ေစခ့ဲသနည္း ေတြးမိ၏။
သဒၶါႏွင့္ပညာကုိ အခ်ဳိးညီမွ်ေစလွ်က္
အယူအဆတရပ္သုိ ့ခ်ဥ္းကပ္သင့္ေၾကာင္း ဗုဒၶစာေပမ်ားတြင္ ျပဆုိထား၏။
သဒၶါ လြန္ကဲသူျဖစ္ေစ၊ပညာ လြန္ကဲသူျဖစ္ေစ အမွန္တရားကုိ မေတြ ့ႏုိင္ဘဲ လမ္းမွားသုိ ့
ဦးတည္ ဆုိက္ေရာက္သြားသည္။ သဒၶါလြန္ကဲသူ၏ယုံၾကည္မႈသည္ "မ်က္ကန္း ယုံၾကည္မႈ၊ အစြန္းေရာက္ယုံၾကည္မႈ"ျဖစ္သြားသည္။
ပညာလြန္ကဲသူ၏ ယုံၾကည္မႈသည္"ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲေသာယုံၾကည္မႈ၊ က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ေျခအမ်ဳိးမ်ဳိးျပတတ္သည့္
ဒႆနကေဝ" အေျခ အေန သုိ
့ဆုိက္ေရာက္တတ္သည္။
ရင္သားျဖတ္လွဴမႈ၊ လက္ညႈိးျဖတ္လွဴမႈ
တုိ ့ကား သဒၶါလြန္ကဲေသာ အျပဳအမူတရပ္ဟု ျမင္မိပါသည္။ ရင္သားျဖတ္လွဴသူကေတာ့
ဘီလူးမျဖစ္သည့္အတြက္ သူ ့စိတ္မွာအမွန္ဟု ယူဆျပီး သည္လုိ လုပ္လုိက္သည္။
(လူမိန္းမသည္လည္း ဘီလူးမလုိမ်ဳိး စဥ္းစားျပီး လုပ္ေကာင္းလုပ္ ႏုိင္သည္။) လက္ခံသူက
မလုိအပ္ေသာ အစိတ္အပုိင္းျဖစ္ပါက အက်ဳိးမရွိ၊ ေပးသူမွာလည္း
အစားထုိးမရသည့္ အစိတ္အပိုင္းကုိ
အက်ဳိးမ့ဲျဖဳန္းတီးလုိက္သလုိ ျဖစ္ရသည္။
ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ သီးျခား ဆုိဖြယ္ရွိပါသည္။
ေရႊေတာင္ဆရာေတာ္လုိ လက္ညႈိးျဖတ္၊ဆီဆြတ္ အဝတ္ျဖင့္ရစ္ပတ္ကာ ဆီမီး ပူေဇာ္ျခင္းေသာ ရဟန္းတပါး၏ အျပဳအမူကုိ
ဝိနည္းေတာ္အရ ဘယ္လုိေျပာမည္နည္း---။
အေမး၊ အေျဖ ပုံစံျဖင့္
ဆုိထားသည္ကုိ ၾကည့္ပါဦး။
အေမး။ ဘုရားကုိၾကည္ညဳိ၍
လက္ညႈိးျဖတ္လွဴေသာရဟန္းအား အဘယ္ အာပတ္သင့္ပါသနည္း။
အေျဖ။ ဘုရားကုိၾကည္ညဳိ၍
လက္ညႈိးျဖတ္လွဴေသာရဟန္းအား ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္သည္။
အေထာက္အထား။ အညံ ပန
ကဏၰနာသာအဂုၤလိအာဒိ ံ ယံကိဥၥိ ဆိႏၵႏ ၱႆ တာဒိသံ ဝါ ဒုကၡံ
ဥပၸါေဒႏၱႆ ဒုကၠဋံ။ (စူဠဝါအ႒ကထာ။
၄၆)
ျမန္မာျပန္။ အဂၤါဇာတ္ကုိျဖတ္ျခင္းမွတပါး
(အဂၤါဇာတ္ကုိျဖတ္က ထုလႅစဥ္းအာပတ္) နား ႏွာေခါင္း လက္ေခ်ာင္း အစရွိေသာ
တခုခုေသာ ကုိယ္အဂၤါကုိျဖတ္ေသာ ရဟန္းအားလည္းေကာင္း၊ ထုိသုိ
့ေသာ သေဘာရွိေသာ ဆင္းရဲကုိျဖစ္ေစေသာ ရဟန္းအားလည္းေကာင္း ဒုကၠဋ္ အာပတ္သင့္၏။
ထုိအ႒ကထာပါဌ္ကုိေထာက္၍ ရဟန္းတုိ ့မွာ ဘုရားကုိၾကည္ညဳိ၍ လက္ညႈိးကုိျဖတ္၍လွဴျခင္း၌ ဒါနကုသုိလ္ကုိ လုိ၍
အာဏာပညတ္ကုိ မလြန္က်ဴးအပ္၊ လြန္က်ဴးမႈသီလကုိျဖတ္၍ ဒါနျပဳ ေသာေၾကာင့္ ေရႊႏွင့္ေငြကုိ
အေလးတူျပဳ၍ လဲေသာ သူက့ဲသုိ ့အက်ဳိးယုတ္သည္ဟု မွတ္ေလ။
ဝိနယပုစၦာဝိႆဇၨနာက်မ္း (ထိမ္ေတာဆရာေတာ္)-စာမ်က္ႏွာ
၆၃
ဝိနည္းအာဏာကုိ လုိက္နာျခင္းမွာ
ေရႊတန္ဖုိးႏွင့္ တူသည္။ လက္ညႈိးျဖတ္ လွဴျခင္းမွာ ေငြတန္ဖုိး ႏွင့္တူ သည္။ ေရႊတပိႆာႏွင့္ေငြတပိႆာခ်င္း
အလဲအလွယ္ျပဳလွ်င္ ေရႊပုိင္ရွင္ အက်ဳိးယုတ္ သက့ဲသုိ ့
ဝိနည္းစည္းကမ္းကုိ လုိက္နာေသာရဟန္းအား လက္ညႈိးျဖတ္လွဴျခင္းမွာလည္း အက်ဳိးယုတ္သည္ ဟု ဆုိလိုေလသည္။
ဆရာေတာ္ၾကီးတပါး၏ အျပဳအမူ ဆုိကာ အတုမယူသင့္ေပရာ-----။
0 comments:
Post a Comment
သင့္ Comment တစ္ခုသည္ ကုသိုလ္ေတာ္ အသိ ပိုရွိသြားႏိုင္ပါသည္