ျမင့္ျမတ္သူတို႔၏ ဂုဏ္ရည္

****************

စာေတြဖတ္ၿပီး စာေရးခ်င္စိတ္ ေပါက္လာတဲ့ အစ္မ တစ္ေယာက္က စာတစ္ပုဒ္ေရးၿပီး သူ႔စာကို တည္း ျဖတ္ခိုင္းတဲ့အတြက္ ျမန္မာစာေပနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲ ဆရာလုပ္ခြင့္ ရခဲ့ဖူးပါတယ္။

သူ႔စာကို သတ္ပံုနည္းနည္းျပင္ၿပီး အခ်ိတ္အဆက္ ပိုမိ ေအာင္ စာေတြကို ဟုိေရႊ႕ဒီေရႊ႕ လုပ္ေပးခဲ့ပါ တယ္။ “ျဖစ္ပါတယ္”လို႔ ေရးလိုက္၊ “ျဖစ္၏”လို႔ေရး လိုက္ စာေရး ဟန္နဲ႔ စကားေျပာဟန္ ေရာေနတာမ်ိဳး ကို ဟန္တစ္ခုတည္း ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ေပးလိုက္ပါ တယ္။အားလံုးၿပီးေတာ့ သူစာ ေရးတာ သူမ်ားမသိ ေစခ်င္ဘူးဆိုလို႔ ကေလာင္နာမည္ လည္း ေပးလိုက္ ပါတယ္။

ျမင့္ျမတ္သူတို႔၏ ဂုဏ္ရည္

ဂုဏ္ဆိုတာ သီးျခား အရည္အေသြး၊ သီးသန္႔ အရည္အခ်င္း မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းမြန္ခန္႔ျငား ျမင့္ျမတ္ စင္ၾကယ္ျခင္း ေတြကိုသာ ဂုဏ္လို႔ေခၚတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆိုးသြမ္းယုတ္ မာျခင္း၊ သိမ္ငယ္ျခင္း၊ ေအာက္တန္းက်ျခင္း ေတြဟာလည္း ဂုဏ္ပါပဲ။

ဂုဏ္ဆိုတာ ေကာင္းဂုဏ္နဲ႔ မေကာင္းဂုဏ္ရယ္လို႔ ႏွစ္မ်ိဳး ႏွစ္စား ရွိပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့ ဂုဏ္ကိုေတာ့ အရည္ အေသြး၊ အရည္အခ်င္း အေနနဲ႔ ေလးစား အားက် အမႊန္း မတင္ၾကပါဘူး။ ဒီေနရာမွာလည္း ဆိုးသြမ္းယုတ္မာတဲ့ မေကာင္းဂုဏ္ေတြကို အသာ ထားၿပီး ၾကည္ညိဳျမတ္ႏိုး ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ေကာင္း ျမတ္တဲ့ ဂုဏ္ေတြကိုပဲ ညႊန္းဆို ေဖာ္ၾကဴးပါရေစ။

သက္ရွိသက္မဲ့ ႏွစ္ေလာကလံုးမွာ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ဂုဏ္ အရည္အခ်င္းေတြ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။ ဂုဏ္ ေက်းဇူးကို သိဖို႔ဆိုရင္ မွန္ကန္တဲ့ အရည္အေသြးကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ သိေအာင္ၾကံတတ္တဲ့ အရည္ အခ်င္းေတာ့ လိုတာေပါ့။ အရည္အခ်င္း ရွိမွသာ အရည္အေသြးကို သိႏိုင္ ျမင္ႏိုင္ ၾကံဆႏိုင္ပါတယ္။ ပညမ်က္စိနဲ႔သာ ၾကည့္ျမင္လို႔ရတဲ့ ေလာကဂုဏ္ ေတြထဲကေန အျမင့္ဆံုးဂုဏ္ရည္ အျမတ္ဆံုး ဂုဏ္ရည္ ရတနာ့ဂုဏ္ရည္မွာ ပါ၀င္တဲ့ သံဃာ့ ဂုဏ္ရည္ကို ဥာဏ္မီသေလာက္ ဖြင့္ဆိုေဖာ္ၾကဴး ၾကည္းႏူး ပူေဇာ္ခ်င္ပါ တယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ အနႏၲ ဂုဏ္ ေတာ္ရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူၿပီး အတုမဲ့ အရည္အေသြး ေတြ ပိုင္ဆိုင္ေတာ္မူထားသလိုပါပဲ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ တပည့္သား သံဃာေတာ္ေတြဟာလည္း အနႏၲ ဂုဏ္ရွင္ အႏႈိင္းမဲ့ စြမ္းအားရွင္ေတြ ျဖစ္ေတာ္မူၾကပါ တယ္။ ေလာကီလူသား ေတြထက္ သာလြန္တဲ့ သီးျခား သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို အကုန္အစင္ ထုတ္ေဖာ္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပါ။

ဒီေနရာမွာေတာ့ ေလ့လာမွတ္သား ၾကည္ညိဳမိတဲ့ ဂုဏ္ရည္ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုပဲ ျပန္ေျပာျပႏိုင္မွာပါ။ သံဃာ့ ဂုဏ္ေတာ္ေတြ ထဲက အေပၚယံဂုဏ္ရည္ အသြင္ အျပင္ ဂုဏ္ရည္ကို စဥ္းစားရင္ပဲ ေျပာမျပတတ္ ေလာက္ေအာင္ ေလးစားရပါ တယ္။ ၾကည္ညိဳ အား က်မိပါတယ္။လူ႔သဘာ၀ဆိုတာ ကိုယ့္ထက္သာမွ အားက် ေလးစားပါတယ္။ ကုိယ့္မွာ မရွိတဲ့ ဂုဏ္ အရည္အခ်င္းေတြ ရွိေနမွ ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္တာေတြ လုပ္ျပႏိုင္မွ ေလးစားေလာက္သူလို႔ ဂုဏ္ျပဳ ဦး ခိုက္ၾက ပါတယ္။

သာမန္ေလာကသား လူေတြနဲ႔ မဆက္ဆံတဲ့၊ ႐ိုး႐ိုးလူေတြမွာ မရွိႏိုင္တဲ့၊ သီးျခားမြန္ျမတ္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြရဲ့ အသြင္အျပင္ ဂုဏ္ရည္ကို အမႊန္းတင္လိုပါတယ္။ “ဖန္၀ါသကၤန္း ဆင္ျမန္း ထားျခင္း” နဲ႔ “ဦးျပည္းေခါင္းတံုး ရိပ္ထားျခင္း” ဒီႏွစ္မ်ိဳးဟာ ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ့ လူထက္သာ တဲ့ အသြင္အျပင္ ဂုဏ္အဂၤါေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ရဟန္းသံဃာေတြဟာ လူေတြနဲ႔ မတူတဲ့ ဘုရား အေမြေတာ္ သကၤန္း ၀တ္ဆင္ထားတာ ကိုကပဲ ၾကည္ညိဳစရာပါ။ ရဟန္းအသြင္ဟာ သူေတာ္ ေကာင္းဓာတ္ခံ ရွိသူေတြရဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို ဆြဲေဆာင္ဖမ္းစားႏိုင္ပါတယ္။ သဒၶါတရားကို ႏႈိးဆြ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဖူးျမင္ရသူေတြကို ေက်နပ္ၾကည္ ႏူးေစပါတယ္။

အရွင္ သာရိပုတၱရာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ သာသနာ ေတာ္တြင္း ၀င္ေရာက္လာတာဟာ အရွင္ အႆဇိ ရဲ့ အသြင္အျပင္ကို ေလးစား ၾကည္ညိဳခြင့္ ရခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္း သူေတာ္ေကာင္း ျဖစ္တဲ့ ဆဒၵန္ဆင္မင္းက သူ႔ကို ျမားနဲ႔ခြင္း တဲ့ ေသာႏုတၱိဳရ္ မုဆိုးကို အမ်က္ေဒါသ အာဃာတ မထား ဘဲ ေက်နပ္ခြင့္လႊတ္ ႏိုင္တာဟာလည္း ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ ျမတ္ဆီက ေသာႏုတၱိဳရ္မုဆိုး ခိုးယူၿပီး ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ သကၤန္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ တယ္။

ရဟန္းသံဃာေတြရဲ့ သကၤန္းဟာ အ၀တ္အစား တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေပမယ့္ လူ႔အ၀တ္လို အဆင္တန္ဆာ မဟုတ္ပါဘူး။ အလွအပ မရွိပါဘူး။ သာယာႏွစ္ သက္စရာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အတုမဲ့ သဗၺညဳတ ဥာဏ္ရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ႀကီးက သကၤန္းကို မက္ေမာစရာ ကင္းေအာင္ တမင္ စီမံေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ အ၀တ္စ ကို အပိုင္းပိုင္းျဖတ္၊ ၿပီးမွ ျပန္ခ်ဳပ္စပ္၊ ဒီနည္းနဲ႔ သကၤန္းျဖစ္ေအာင္ စီမံရတာပါ။ အစိတ္စိတ္ ျဖတ္ ေတာက္ ၿပီးမွ ျပန္လည္ဆက္စပ္ ခ်ဳပ္ဆိုးရတာ ဆိုေတာ့ သကၤန္းေတြ မွာ ခ်ဳပ္႐ိုးေၾကာင္း အကြက္ အကြက္ အစင္းအစင္းေတြ ထင္ေနပါတယ္။ ျဖတ္ ေတာက္ ခ်ဳပ္စပ္တာဟာ ႏွစ္သက္မႈ ကင္းေအာင္ မက္ေမာမႈ မျဖစ္ေအာင္ ရည္ရြယ္တယ္လို႔ ေလ့လာ မွတ္သား ၾကည္ညိဳရပါတယ္။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္ ေတြရဲ့ အႏုတၱရပုညေခတၱဂုဏ္ကို ရည္ညႊန္း တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြဟာ ေလာကသား လူေတြအတြက္ ကုသိုလ္ မ်ိဳးေစ့ စိုက္ပ်ိဳးၾကဲခ်ရာ လယ္ယာေျမေကာင္း ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သံဃာ ့ဂုဏ္ေတာ္ေတြထဲမွာ “ေလာကႆ၊ လူအေပါင္း၏။ အႏုတၱရံ၊ အတုမရွိေသာ။ ပုညေခတၱံ၊ ေကာင္းမူ တည္းဟူေသာ မ်ိဳးေစ့၏ စိုက္ပ်ိဳးရာ လယ္ေျမ ေကာင္းသဖြယ္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူပါေပ၏”လို႔ လာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သကၤန္းေတြကို လယ္ ကြက္နဲ႔တူေအာင္ လယ္ထဲ ေရသြင္းတဲ့ေျမာင္း လယ္ ထဲက ေရျပန္ထုတ္တဲ့ ေျမာင္းေတြ နဲ႔တူေအာင္ အ၀တ္စကို အပိုင္းပိုင္းျဖတ္ၿပီး အကြက္ အကြက္ ျဖစ္ေနေအာင္ ေျမာင္းကေလးေတြလို ျဖစ္ေန ေအာင္ စီမံတာလို႔ မွတ္သားရပါတယ္။

ရဟန္းေတာ္ေတြ ၀တ္႐ံုဆင္ျမန္းတဲ့ သကၤန္း ေတာ္ ဟာ ခ်ဳပ္လုပ္မႈပိုင္းမွာ ပံုစံတစ္မ်ိဳးတည္း ျဖစ္ပါ တယ္။ အေရာင္ အေသြးကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ေယဘုယ် အားျဖင့္ အတူတူပါပဲ။ အႏွစ္သာရ အားျဖင့္ မထူးျခားပါဘူး။ စာတတ္ေပတတ္ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ စာေပက်မ္းဂန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးညႇိၿပီး ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က သကၤန္း အေရာင္ ဘယ္လိုရွိမယ္ဆိုတာ မွန္းဆရည္ေရာ္ အတု ယူၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြရဲ့ အယူအဆ အရ ဒီေန႔ေခတ္မွာ ရဟန္းသံဃာေတြ ၀တ္႐ံုသံုးေဆာင္ ၾကတဲ့ သကၤန္းဟာ မသိမသာ ေလး အေရာင္ကြဲျပားမႈ ရွိလာပါတယ္။ ႀကီးက်ယ္ တဲ့ ကြဲလြဲမႈ မဟုတ္ပါဘူး။ သကၤန္းမွာ အညိဳ အ၀ါ အနီ ဘယ္လိုပဲ အေရာင္အဆင္း ကြဲျပားေနေပမယ့္ သကၤန္းေရာင္တိုင္းဟာ သဒၶါတရားရွိတဲ့ ဖူးျမင္ရသူ လူဒကာဒကာမတို႔အတြက္ စိတ္ကို ေအးျမေစတဲ့ အေရာင္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အ၀တ္အထည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး အေရာင္ အမ်ိဳး မ်ိဳးနဲ႔ စိတ္႐ူးေပါက္တိုင္း သူ႔ထက္ငါ့ အၿပိဳင္ တီထြင္၀တ္စား ၀ါႂကြားၾကတဲ့ လူေတြရဲ့ ၀တ္စား ဆင္ယင္မႈနဲ႔ ႏိႈင္းစာၾကည့္ မယ္ဆိုရင္ ရဟန္းသံဃာ ေတြရဲ့ အ၀တ္သကၤန္းဟာ ႐ိုးရွင္း ပါတယ္။ ၿပိဳင္ဆိုင္ မႈ မရွိပါဘူး။ အတၱ မာနေတြ ကင္းပါ တယ္။ ဒီလို အ၀တ္ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ ၀တ္ဆင္ႏိုင္တဲ့ ရဟန္း သံဃာေတာ္ေတြရဲ့ အသြင္အျပင္ ဂုဏ္ရည္ဟာ ၾကည္ညိဳေလးစားစရာ မဟုတ္ပါလား။

ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ့ အသြင္အျပင္ဂုဏ္ရည္ ေနာက္ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္တဲ့ ဦးျပည္းေခါင္းတံုး ရိပ္ထားျခင္း ဆို တာကလည္း လူသားေတြအတြက္ တကယ့္ကို အလုပ္ခက္တဲ့ ကိစၥပါ။ သာမန္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ေတာ့ ေခါင္းတံုးရိပ္ရတာ လြယ္ ပါတယ္။ ႏွစ္မိနစ္ သံုးမိနစ္အတြင္း ၿပီးႏိုင္တဲ့ ကိစၥပါ။ လက္ေတြ႔ က် ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေယာက္်ား ေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရဟန္းခံဖို႔ဆိုရင္ ေခါင္း တံုး ရိပ္ရမယ့္ ကိစၥကို အေရးတႀကီး ထည့္သြင္း စဥ္းစားတတ္ၾကပါတယ္။ တူေလး ေမာင္ေလး ေတြကို “နင္တို႔ဟယ္ . . . ေယာက်္ားေလးပဲ၊ ၾကံဳ တုန္းႀကိဳက္တုန္း ခါႀကီးရက္ႀကီးမ်ား ပဥၥင္းေလး ဘာေလး တက္ဖို႔ စိတ္မကူး ၾကဘူးလား”ဆိုရင္ “ကတံုးမတံုးႏိုင္ဘူး”လို႔ ေျပာတတ္ၾက ပါတယ္။

လူသားေတြ အတြက္ေတာ့ ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ဟာ အလွ အပ အဆင္တန္ဆာ တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ဆံပင္ကိုပဲ ပံုသြင္းၾက ေဆးဆိုးၾကနဲ႔ လွသည္ထက္လွဖို႔ ႐ႈပ္ ယွက္ခတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကတာပါ။ မိန္းကေလး ေတြဆို ပိုဆိုးတာေပါ့။ ပုဂံေခာတ္ ကေတာင္မွ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ ဆံပင္ ဆင္ယင္ ထံုး ဖြဲ႔ပံု အမ်ိဳး ေပါင္း ငါးဆယ္ေက်ာ္တယ္လို႔ ၾကားဖူး ပါ တယ္။ ခုလို လြတ္လပ္ပြင့္လင္း တိုးတက္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေခတ္မွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ ဆံပင္ပံုစံကို စာရင္းျပဳစု ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ရာခ်ီ ေထာင္ခ်ီ ရွိ မွာေပါ့။ ကမၻာနဲ႔အ၀ွန္း ဆိုရင္ ေသာင္းေက်ာ္မ်ား ေတာင္ ရွိေလမလား မသိပါဘူး။

လူေတြ အထူးသျဖင့္ မိန္းကေလးေတြေပါ့ ကိုယ့္ေခါင္းေပၚ က ဆံပင္ကို သည္းသည္းလႈပ္ ျဖစ္ေနၾကခ်ိန္မွာ ဆံပင္ အေပၚ ေၾကာင့္ၾကစိုက္ၿပီး သာယာမႈ မရွာဘဲ ဦးျပည္းကတံုး ရိပ္ေတာ္မူၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြရဲ့ အသြင္အျပင္ ဂုဏ္ ရည္ဟာ လည္း ၾကည္ညိဳ ေလးစားစရာပဲ မဟုတ္ပါလား။

ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ့ ဒီ အသြင္အျပင္ ဂုဏ္ရည္ ႏွစ္မ်ိဳးဟာ ဘုရားရွင္ အဆူဆူတို႔ရဲ့ အစဥ္အလာ ဂုဏ္ရည္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ ျမတ္မ်ားနဲ႔ အရွင္မဟာကႆပ အရွင္သာရိပုတၱရာ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ စတဲ့ ရဟႏၲာ အရွင္ျမတ္ မ်ားရဲ့ အေမြအႏွစ္လည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္ေတြ ဆင္ျမန္းတဲ့ သကၤန္းဟာ ဘုရား ရွင္ အဆူဆူတို႔နဲ႔ ပေစၥကဗုဒၶါ ရဟႏၲာ အဆက္ ဆက္တို႔ ၀တ္႐ံုေလ့ရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းအ၀တ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ၾကတဲ့ ဘယ္ဘုရားရွင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ပေစၥကဗုဒၶါ ဘယ္ရဟႏၲာ မဆို ဒီလို သကၤန္းခ်ည္းပဲ ၀တ္႐ံု သံုးေဆာင္ေတာ္မူခဲ့ၾက ပါတယ္။ ဂဂၤါ၀ါဠဳ သဲစုမက ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ၾကတဲ့ ဘုရား ပေစၥကဗုဒၶါ ရဟႏၲာ အရွင္တိုင္းဟာလည္း ဆံေတာ္ကို ပယ္စြန္႔ၿပီး ဦးျပည္းကတံုး အျဖစ္နဲ႔ ေနသြားေတာ္ မူခဲ့ၾက ပါတယ္။

ရဟန္းေတာ္ အရွင္ျမတ္ေတြရဲ့ အသြင္အျပင္ ဂုဏ္ရည္ဟာ သာသနာေတာ္မွာ အလြန္ အေရး ႀကီးပါတယ္။ သစ္ပင္ တစ္ပင္မွာဆိုရင္ အေခါက္ အကာ အေပြးရွိမွ အႏွစ္ တည္ပါတယ္။ သာသနာ ေတာ္မွာလည္း ဒီသေဘာပါပဲ။ ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ့ အသြင္အျပင္ ဂုဏ္ရည္ မရွိဘဲ မဂ္အဆင့္ ဖိုလ္ အဆင့္ နိဗၺာန္အဆင့္ဆိုတဲ့ အႏွစ္သာရ ရွိမလာ ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ေခါင္းတံုးရိပ္ သကၤန္း၀တ္ၿပီး ရဟန္းျပဳမွ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ ရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသား ကိုယ္တိုင္ ေတာထြက္ ဆံေတာ္ပယ္ သကၤန္း၀တ္ ရဟန္းျပဳၿပီးမွ သစၥာတရား ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္။ အသြင္အကာ ရွိၿပီးမွာ အႏွစ္သာရ ရခဲ့တာကို သတိရဖို႔ပါ။

ဘုရားရွင္ရဲ့ ဖခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒန မင္းႀကီးဆိုရင္ လူ၀တ္ေၾကာင္နဲ႔ ရာဇာပလႅင္ထက္ ထီးျဖဴေအာက္မွာ ရဟႏၲာ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ရဟန္းျဖစ္ ႏိုင္တဲ့ အထံုပါရမီ မရွိခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ မၾကာ ခင္မွာ ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္ေတာ္မူခဲ့ ရပါတယ္။ ဘုရင္ မင္းျမတ္ ျဖစ္ေနတာေတာင္မွ ေအာက္ တန္းက်တဲ့ လူအသြင္ဟာ အဆင့္ျမင့္တဲ့ အရဟတၱမဂ္ အရဟတၱဖိုလ္ ဂုဏ္ကို မခံယူႏိုင္ပါဘူး။ ရဟႏၲာ မွန္သမွ် ဟာ ဖန္၀ါသကၤန္း ဆင္ျမန္းျခင္း နဲ႔ ဦးျပည္းေခါင္းတံုး ရိပ္ျခင္းဆိုတဲ့ အသြင္အျပင္ ဂုဏ္ရည္ ရွိရပါတယ္။ ရဟန္းျဖစ္ရပါတယ္။ ရဟႏၲာ မွန္သမွ် ရဟန္းခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူသား ရဟႏၲာ ရယ္လို႔ ခုနစ္ရက္ထက္ပိုၿပီး မတည္ရွိႏိုင္ ပါဘူး။

ဒီလို အဖိုးတန္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဘုရားသား ေတာ္ ရဟန္းသံဃာ မ်ားရဲ့ အသြင္အျပင္ ဂုဏ္ရည္က တစ္ဆင့္ ေကာင္းျမတ္ ေသာ အက်င့္ သုပၸဋိပၸႏၷ၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာ အက်င့္ ဥဇုပၸဋိပၸႏၷ အစရွိတဲ့ အႏွစ္သာရဂုဏ္၊ သီလ သမာဓိ ပညာ အရည္ အခ်င္းမ်ားကို ၾကံစည္ေအာက္ေမ့ ေလးစားအားက် ၾကည္ညိဳ ဦးခိုက္ႏိုင္ၾကပါေစ