တရားအားထုတ္မည့္သူဟာ

****************

ကၽြန္ေတာ္ တရားထုိင္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေရးတဲ့ အခါ သညာသိနဲ႔ ေရးတာမုိ႔လုိ႔ အမွားပါခဲ့ရင္ ထပ္မံ ျပင္ေပးၾကပါ ဦးလုိ႔ ႀကိဳၿပီး ေျပာလုိက္ပါရေစ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ပဲ တရား မထုိင္ဖူးဘဲ သညာသိနဲ႔ သိတာမို႔လုိ႔ ကိေလသာ ၁၀ ပါးက ကၽြန္ေတာ့ကုိ တင္းျပည့္က်မ္းျပည့္ ႏွိပ္စက္ေနပါတယ္။ အဲဒီအခါ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာတာ ေဒါသသံေတြ ပါေနပါ လိမ့္ မယ္။ အဲဒါကလည္း မာနဆုိတဲ့ ကိေလသာက ေခါင္း ထထေထာင္ေနလုိ႔ပါ။ ေမာဟရ႕ဲ ႏွိပ္ကြပ္မႈ ေအာက္က မလြတ္ေျမာက္ေသးတဲ့ သေကၤတေတြ ေပါ့။

အတၱကုိ တဏွာ၊ မာနနဲ႔ ဒိ႒ိက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ ထားျခင္း ခံရတယ္ေလ။သီလ မစင္ၾကယ္ စိတ္ မစင္ၾကယ္ ရင္ တရားမထုိင္သင့္သလုိ ကၽြန္ေတာ္ ေရးလုိက္တယ္။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ အပုိင္းကုိ ထည့္ေျပာ လုိက္သလုိ ျဖစ္ သြားပါတယ္။ တရားထုိင္တယ္ ဆုိတာ ခုဘ၀မွာ မဂ္ဖုိလ္ မေပါက္ႏုိင္လည္း အထံုရႏုိင္သလုိ ေခတၱ ၿငိမ္းခ်မ္းခြင့္လည္းရပါတယ္။

ဓမၼပဒမွာ စူဠပႏၴကဟာ သံသရာတစ္ေကြ႔မွာ ရဟန္း တစ္ပါးကုိ ကဲ့ရဲ႕ဖူးလုိ႔ ဒီဘ၀မွာ စာေလး ေလးေၾကာင္း က်က္တာကုိ မရေလာက္ေအာင္ ဉာဏ္ထုိင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ျဖစ္ဖူးတဲ့ ဘ၀ တစ္ခုမွာ နဖူးေပၚက်လာတဲ့ ေခၽြးကုိ ပု၀ါအျဖဴနဲ႔ သုတ္လုိက္ေတာ့ ပု၀ါမည္းညစ္ သြား တာကုိ ၾကည့္ ရင္း ေအာ္ အရာအားလံုးဟာ မၿမဲပါလားလုိ႔ သံေ၀ဂ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ရဖူးတဲ့ အထံုနဲ႔ ဒီဘ၀မွာ ဘုရား ရွင္ ဖန္ဆင္းေပးထားတဲ့ လက္ကုိင္ပု၀ါကုိ ပြတ္ ေခ်ရင္း မဂ္ဖုိလ္ရခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တရားထုိင္သင့္ပါတယ္။ အထံုေလး ျဖစ္ေအာင္ေပါ့ဗ်ာ။ စိတ္ကေလး ေခတၱ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တရားမထုိင္ခင္ ေလး ဘာလုိ ေနထုိင္သင့္သလဲ ဆုိတာေလး သိ ထားရင္ ပုိေကာင္းတာေပါ့။

ကဲ တရားထုိင္မည့္သူရ႕ဲ တရားမထုိင္ခင္ ဘယ္လုိ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားသင့္လဲ။ အေျခခံ ေကာင္း ေအာင္ ဘယ္လုိ လုပ္ရမလဲ။ အခ်က္ ၁၄ ခ်က္နဲ႔ ေျပာရမယ္။ အခ်က္ ၁၄ ခ်က္ ဆုိတာနဲ႔ကုိ စိတ္ မ၀င္စားေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဆုိ အခ်က္ အလက္ေတြနဲ႔ ဆုိရင္ ေခါင္းကုိ ၿငီးစီစီကုိ ျဖစ္ေရာ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆိုေတာ့ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ေျပာတာ တုိ႔က တကယ္ မ်က္စိ႐ႈပ္စရာ သိပ္ ေကာင္းလုိ႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္၀င္ စားမလား မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာမယ့္ ၁၄ ခ်က္ က ဘုန္းႀကီးေတြ ရြတ္ရြတ္ ေနတဲ့ ေမတၱသုတ္ျဖစ္ လုိ႔။ေမတၱသုတ္ စတင္ရာကုိေတာ့ အားလံုးသိၿပီး သား ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ေတာအုပ္တစ္ခုမွာ ရဟန္း ငါးရာ တရားလာထုိင္ေတာ့ နတ္ေတြ ေနစရာမရွိတာနဲ႔ ေျခာက္လြတ္တာေလ။ ေျခာက္လႊတ္လုိ႔ တရားထုိင္ လုိ႔ မရတာနဲ႔ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းကုိ ျပန္ၿပီး ဘုရားကုိ ျပန္ ေလွ်ာက္ ခဲ့ၾကတယ္။ ဘုရားက ေက်ာင္းကေန ထြက္ ကတည္းက ေတာအုပ္ထဲေရာက္တဲ့အထိ ေမတၱသုတ္ ရြတ္ရင္း လမ္းေလွ်ာက္ သြားခုိင္းခဲ့တဲ့ အျဖစ္ေလးေပါ့။

အဲဒီ ေမတၱသုတ္ထဲက အတုိင္း ေနထုိင္မယ္ဆုိရင္ တရား ထုိင္တဲ့အခါ ေပါက္ေျမာက္လြယ္ပါတယ္။

၁။ စြမ္းႏုိင္သူျဖစ္ရမယ္။ ဘယ္လုိ စြမ္းႏုိင္ရမလဲ။ ယံုၾကည္မႈ မွာ ႀကိဳးပမ္းရာမွာ စြမ္းႏုိင္ရပါမယ္။ ယံုၾကည္မႈကေတာ့ နည္းနည္းအေရးပါတယ္။ ယံုၾကည္မႈက ဘယ္လုိ ယံုၾကည္ မႈ မ်ိဳးလဲ ဆုိတာ ရွိေသးတယ္။ သံေ၀ဇနိယေလးဌာန ေရာက္ရင္ အပါယ္တံခါးပိတ္တယ္တုိ႔ ပုဂံက စြယ္ေတာ္ ေလး ဆူေရာက္ရင္ ဆုေတာင္းျပည့္တယ္ ဆုိတဲ့ ယံုၾကည္ မႈမ်ိဳး လံုး၀ လံုး၀မဟုတ္ရပါဘူး။ ဘုရားရွင္ ၫြန္ျပ တဲ့ အတုိင္း ေလွ်ာက္ရင္ နိဗၺာန္ေရာက္ႏုိင္တယ္ ဆုိတဲ့ ယံုၾကည္ မႈမ်ိဳးကုိ ေျပာပါတယ္။ ႀကိဳးပမ္းမႈ လည္း စြမ္းႏုိင္ရမယ္ဗ်။ မျဖစ္ေသးတဲ့ ကုသုိလ္ကုိ ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးပမ္းရမယ္။ ျဖစ္ၿပီး တဲ့ အကုသုိလ္ကုိ ထပ္မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရမယ္။ မျဖစ္ ေသးတဲ့ အကုသိုလ္ကုိ မျဖစ္ေအာင္ တားျမစ္ရမယ္။ ျဖစ္ ၿပီးတဲ့ ကုသိုလ္ကုိ ပြားေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရမယ္ဗ်။

၂/၃။ ေျဖာင့္မတ္ရမယ္။ အလြန္႔အလြန္ ေျဖာင့္ မတ္ရမယ္။ ေျဖာင့္မတ္ရမွာက တစ္ခဏ ေျဖာင့္ မတ္ရမွာ မဟုတ္ဘဲ တစ္သက္လံုး ေျဖာင့္မတ္ ရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။ မာယာ သာေဌယ်လံုး၀ မရွိရဘူး။ လူေရွ႕တစ္မ်ိဳး ကြယ္ရာတစ္မ်ိဳး မေနထုိင္ မေျပာဆုိ မေတြးေခၚရဘူး။ အဲဒီလုိ ဆုိလုိပါတယ္။ ခုေခတ္မွာေတာ့ အလြန္႔အလြန္ ေကြ႕ေကာက္ တတ္ၾက ပါတယ္။ လက္ရွိ အေျခအေန တစ္မ်ိဳး ကေန အမ်ားအျမင္ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားလုပ္တတ္ၾကပါ တယ္။ ဒီ မာယာ သာေဌယ် ကလည္း တရားထုိင္ရင္ အဆင့္မတက္ ႏုိင္ပါဘူး။

၄/၅/၆။ ဆံုးမလြယ္ရမယ္။ ႏူးည့ံေပ်ာ့ေပ်ာင္းရ မယ္။ မာန္မေထာင္လႊားရဘူး – ျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္ရာဟုလာ ကေတာ့ ဆံုးမလြယ္တဲ့အထဲမွာ စံျပ ပါပဲ။ ရွင္ရာဟုလာကုိ တစ္ေန႔ ရဟန္းေတြ စမ္းတာ ခံရပါတယ္။ ရာဟုလာ လာ ေနခ်ိန္ လမ္းမွာ အမႈိက္ ေတာင္းခ်ထားၿပီး “ေဟ့ ဘယ္သူ အမႈိက္ေတာင္း ခ်ထားတာလဲကြ” လုိ႔ ရဟန္းတစ္ပါးက အသံခပ္ ျမင့္ျမင့္ေလး ေျပာလုိက္တာကုိ ရဟန္းတစ္ပါးက “ရာဟုလာကုိ ဒီလမ္းမွာ ျမင္တာပဲ” လုိ႔ ျပန္ ေလွ်ာက္တယ္။ ဒီအသံကုိ ရာဟုလာ ၾကားေတာ့ “သည္းခံပါဘုရား၊ သည္းခံပါဘုရား” ဆုိၿပီး အမႈိက္ ေတာင္းကုိ ေနရာတက် သိမ္းလုိက္တယ္။ ဘယ္ ေလာက္ ဆံုးမလြယ္သလဲ။ ဘယ္ေလာက္ ႏူးည့ံ သလဲ။ ဘယ္ေလာက္ မာန္မာန ကင္းသလဲ။

အရွင္သာရိပုတၱရာလည္း အတူတူပဲေလ။ ခုႏွစ္ႏွစ္သား ကုိရင္ေလးက အရွင္ဘုရား သကၤန္း ၀တ္ထားတာ မညီဘူး လုိ႔ ေျပာေတာ့ ကြယ္ရာမွာ ျပန္ျပင္၀တ္ၿပီး ဒီလုိေလးဆုိ ညီၿပီလား ဘုရားဆုိၿပီး ကုိရင္ေလးကုိ တကယ့္တကယ္ ႐ုိက်ိဳးတဲ့ အေန အထားနဲ႔ လက္အုပ္ေလးခ်ီၿပီး ျပန္ေမးခဲ့ တာ။ ဆံုးမ လြယ္လိုက္ပံု။ ႏူးည့ံလုိက္ပံု။ မာနကင္းလုိက္ပံု။ ဒါမ်ိဳးေနထုိင္မွ တရားထုိင္ရင္ အဆင္ပုိေျပႏုိင္မွာ။

၇/၈။ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲလြယ္သူျဖစ္ရမယ္။ အသက္ ေမြး လြယ္သူ ျဖစ္ရမယ္။ ပ်င္းတာနဲ႔ ေတာ့ မဆုိင္ဘူး ေနာ္။ ရွာတတ္ရမယ္။ သုိ႔ေသာ္ တင္းတိမ္ရမယ္။ မလုိအပ္တဲ့ အပုိေလာဘေတြ မထားရဘူးလုိ႔ ဆုိ လုိတာ။ ေက်ာင္းမွာ ဆုိရင္လည္း ေျခာက္ဘာသာ ဂုဏ္ ထူးမွန္းထားေပမယ့္ သံုးဘာသာပဲရရင္ မပူေလာင္ရဘူး ေရာင့္ရဲရမယ္။ ဘာလဲ။ ကုိယ့္ကံ ကုိယ့္ဉာဏ္ ကုိယ့္၀ီရိယနဲ႔ သင့္ေတာ္တာပဲ ရတာ ေလ။ အသက္ေမြးလြယ္တယ္ဆုိတာက မိသားစုမွာ “ေအာ္ ငါ့မိန္းမက သူတတ္သလုိ ခ်က္ေပးတာပဲ” ဆုိၿပီး စားႏုိင္ရ မယ္။ မိန္းမျဖစ္သူက “ေအာ္ ငါ့ ေယာက်ာ္း ၀င္ေငြ ဒီေလာက္ရေတာ္ေပါ့။ သူ စိတ္ခ်မ္းသာေနရင္ၿပီးတာပဲ” လုိ႔ ေတြးေပးႏုိင္ရ မယ္။ သားသမီးေတြကလည္း “ေခတ္ႀကီးက ရွာ တာနဲ႔ မေလာက္ငျဖစ္ေနတယ္။ ငါတုိ႔ မိဘ ငါတို႔ ကုိ ဒီေလာက္ဆင္ေပးႏုိင္တာ ငါတုိ႔ အေတာ္ကံေကာင္း တာပဲ” လုိ႔ ျပန္ေထာက္ညႇာေပးမယ္ဆုိရင္ အသက္ ေမြးလုိ႔ လြယ္ ကူသူေတြ ျဖစ္ၾကၿပီေပါ့ဗ်ာ။

၉။ နည္းေသာ ကိစၥရွိသူ ျဖစ္ရမယ္။ အဓိကက်တဲ့ လုပ္သင့္ တဲ့ အလုပ္ကုိပဲ လုပ္ရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိပါ တယ္။ ဖန္ေပါင္း ေခ်ာင္ထဲ ေက်ာက္တံုးေတြ ေက်ာက္စရစ္ သဲေတြ ေရေတြ ထည့္တဲ့ ပံု၀တၳဳလုိ ေပါ့။ ပဓာနက်တဲ့ အလုပ္ကုိပဲ လုပ္ရ မယ္။

၁၀။ ေပါ့ပါးအျဖစ္ရွိသူ ျဖစ္ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ၀န္းက်င္က သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ အဲယားကြန္း ရွိမွ ေနတတ္တယ္။ ဘယ္လုိစားရမွ ေက်နပ္တယ္ ဆုိတဲ့ လူေတြခ်ည္း ျပည့္ေန တယ္။ လက္ဘက္ရည္ ေသာက္ရမွ ေဆးလိပ္ေသာက္ ရမွျဖစ္မယ္ စသျဖင့္ တစ္ခုခုကုိ စြဲလန္းမေနရပါဘူး။ တစ္ခုခုကုိ တပ္မက္ ေနရင္ မေပါ့ပါးေတာ့ ပါဘူး။

၁၁။ ၿငိမ္သက္တဲ့ ဣေႁႏၵရွိရမယ္။ ဘယ္လုိ ဣေႁႏၵလဲ။ ဣေႁႏၵေျခာက္ပါးလံုးပဲ။ ထိန္းသိမ္းတတ္ ရမယ္။ မ်က္စိေရာ။ နားေရာ။ ႏွေခါင္းေရာ။ လွ်ာေရာ။ ကုိယ္ေရာ။ စိတ္ေရာပဲ။ ဟုိအာ႐ံုၾကည့္ ခ်င္ ဒီအာ႐ံုခံစားခ်င္ဆုိရင္ ဣေႁႏၵမဲ့တာပဲ။

၁၂။ ရင့္က်က္ေသာ ပညာရွိသူ ျဖစ္ရမယ္။ ဒါကေတာ့ နည္းနည္း အေရးႀကီးတယ္။ ခုေခတ္မွာ ပုိဆုိးပါတယ္။ ၀ါဒေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ထြန္းကား ျပန္႔ပြားလာတယ္။ တရားေတာ္ေတြဟာ အ၀ိတကၠ ျဖစ္ေပမယ့္ ၀ိတက္ေတြနဲ႔ ဘုရားက ဘယ္လုိ တရား မေဟာဘူး ဘယ္လုိ တရား ေဟာတယ္ စသျဖင့္ ၀ါဒေတြ ထြန္းကားလာတာ ႏွစ္ အေတာ္ ၾကာလာၿပီ။ ဒီလုိ ၀ါဒေတြအေပၚ ေက်ာ္လႊားျမင္ႏုိင္ ရမယ္။ သင့္ မသင့္ မွန္ မမွန္ စိစစ္ေ၀ဖန္ႏုိင္တ့ဲ ပညာဉာဏ္ ရွိသူျဖစ္ရပါမယ္။

၁၃။ ယဥ္ေက်းလိမၼာရမယ္။ ကုိယ္အားျဖင့္ ယဥ္ေက်းရမယ္။ စိတ္အားျဖင့္ ယဥ္ေက်းရပါမယ္။ လူပံုအလယ္မွာမွ မဟုတ္ ဘူး။ တစ္ေယာက္တည္း ေနလည္း ယဥ္ေက်းစြာ ေနရမယ္။ တစ္ေယာက္ တည္းေနလည္း စိတ္ကုိ ယဥ္ေက်းေအာင္ ထားရ ပါမယ္။

၁၄။ ဘယ္သူ႔အေပၚမွာမွ မတြယ္တာရဘူး။ သံေယာဇဥ္ေတြ ျဖတ္ႏုိင္သေလာက္ ျဖတ္ရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိပါတယ္။ ဟုိလူ တြယ္တာ ဒီလူတြယ္တာဆုိရင္ တရားထုိင္တဲ့ အခါ ဘယ္ လုိလုပ္ စိတ္ေျဖာင့္ႏုိင္ မွာလဲ။ ဒီေတာ့ ဘယ္သူ႔ကုိမွ မတြယ္ တာရပါဘူး။ ဒီလုိ အုတ္ျမစ္ေတြ ခုိင္ခံ့ေနမွ တရားထုိင္တဲ့ အခါ အလြယ္တကူ တရားရႏုိင္ပါတယ္။ ဉာဏ္စဥ္ တက္ႏုိင္ ပါတယ္။

ဒါက တရားထုိင္မည့္သူမွ မဟုတ္ပါဘူး။ တရား မထုိင္တဲ့သူ လည္း လုိက္နာ ေနထုိင္သင့္တဲ့ အရာေတြပဲ မဟုတ္ပါလား။