အဘိုးမွိဳင္းနဲ႔ ေက်ာင္းသားသပိတ္

က်ေနာ္တို႔ ဒီေန႔အခ်ိန္အထိ ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းအေၾကာင္းကုိ တခုတ္တရ ေျပာဆိုေနရတာေတြက ဆရာၾကီးရဲ႕ တသက္တာ ေဆာင္ရြက္မူေတြဟာ ေနာင္မ်ိဳးဆက္အသီးသီးအတြက္ စံျပအတုယူဖြယ္ပုဂိၢဳလ္ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဆရာၾကီးဟာ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႔က်င္ေရးေခတ္ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးစာဆိုၾကီး ျဖစ္ေနတာလဲ တေၾကာင္းပါ။ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အမ်ိဳးသားေရးကိုင္စြဲျပီး ျပည္သူနဲ႔ လက္တြဲရင္း နယ္ခ်ဲ႕ကို တေလွ်ာက္လံုး တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တာေတြဟာ ဆရာႀကီးကို ေအာက့္ေမ့တသ တေလးတစား အသိအမွတ္ျပဳစရာေတြ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။ အဲ့ဒီိလိုပုံရိပ္ေတြထဲမွာ ဆင္းရဲတြင္းနက္လွတဲ့ အမ်ိဳးသား လယ္သမား၊ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ဘ၀ သာယာ၀ေျပာေအာင္ တိုးတက္တဲ့လူငယ္လူရြယ္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ အိုၾကီးအိုမ သူ႔ဘ၀နဲ႔ ဖက္တြဲရုန္းကန္ခဲ့တာေတြကလည္း အထင္ကရ သမုိင္းပုံရိပ္ေတြပါပဲ။

ဆရာၾကီးက အရွင္နွစ္ပါး ပါေတာ္မူတာကို သူ ၁၀ နွစ္သားေလာက္က ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသူ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဇာတိမာန္မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကိန္းေအာင္းခဲ့ျပီး တသက္တာလံုးနယ္ခ်ဲ႕ဆန္က်င္ေရး တိုက္ပြဲအဆင့္ဆင့္မွာ ဆရာၾကီးပါ၀င္ဆင္ႏႊဲသြားခဲ့တာ ေနာက္ဆံုးသူ႔နွလုံးခုန္ရပ္တဲ့အထိပါပဲ။ သူ႔ကၽြန္မခံလိုသူမ်ိဳးခ်စ္ေတြရဲ႕ သူပုန္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ မင္းေလာင္းေပၚမူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဂ်ီစီဘီေအ ၀ံသာနုအေရးေတာ္ပံု၊ ယူနီဗာစီတီဘိြဳင္းေကာက္အမ်ိဳးသားပညာေရးတုိက္ပြဲ၊ ေတာပုန္းၾကီးစံဖဲနဲ႕ ဆရာစံသူပုန္၊ တို႔ဗမာအစည္းအရံုး လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ ၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ၊ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ကမာၻျငိမ္းခ်မ္းေရး လႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္မႈေတြ၊ အဲ့ဒီၾကိဳးပမ္းမႈေတြအားလံုးမွာ ဆရာၾကီးဟာ အနည္းနည္းအဖံုဖံု ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းကို ျပည္သူ႔စာေပဖခင္ၾကီး၊ ေတာ္လွန္ေရးစာဆိုၾကီး၊ သမိုင္းပါရဂူၾကီး၊ နိုင္ငံေရးသိပၸံပညာရွင္ၾကီး၊ အဘိဓမၼာဆရာၾကီးနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီးအျဖစ္ ျပည္သူတရပ္လံုးကအသိအမွတ္ျပဳ ေလးစားဦးညြတ္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာၾကီးဟာ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးေခတ္ အဆင့္ဆင့္အလံအလွဲစတမ္း တိုက္ပြဲေတြဆင္ခဲ့ရာမွာ သူ႔ကိုယ္က်ိဳးကို ရာသက္ပန္ စြန္႔လႊတ္ထားျပီး ျပည္သူ႔အက်ိဳးအတြက္ ေခတ္အဆက္ဆက္က တိုးတက္တဲ့လူငယ္ေတြနဲ႔ ၊ အရဲရင့္ဆံုးလူငယ္ေတြနဲ႔၊ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ရဲတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ ထာ၀စဥ္သစၥာရွိစြာ လက္တြဲျပီး မေဖာက္မျပန္ မွန္ကန္တဲ့လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔သားေကာင္းၾကီး တဦးျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာၾကီးမွာသူေတာ္စင္တမွ် မွဲ႔တေပါက္မစြန္းဘဲ ျဖဴစင္ၾကံ့ခိုင္တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔ စံထားေလာက္တဲ့ သန္႔ရွင္း ရိုးသားမူကလည္း ျပည္သူေတြအတြက္ အားက်ဂုဏ္ယူစရာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဆရာၾကီးတသက္တာလံုး ျပဳမူရြက္ေဆာင္ စြန္႔စားအနစ္နာခံမူေတြဟာ အလြန္ၾကီးမားတဲ့ အမ်ိဳးကိုခ်စ္တဲ့စိတ္၊ ျပည္သူကုိ ခ်စ္တဲ့စိတ္ရဲ႕ ေစ့ေဆာ္ခ်က္ေၾကာင့္လို႔ အေမလူထုေဒၚအမာ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆက္ျပီးေတာ့လည္း ဆရာၾကီးဟာ ရန္သူနယ္ခ်ဲ႕သမားရဲ႕ ပရိယာယ္ေတြ၊ နိုင္ငံေရးေထာင္ေခ်ာက္ေတြ၊ အေကြ႔အေကာက္ေတြဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ေတာ္လွန္တဲ့ျပည္သူနဲ႔ လမ္းခြဲျပီး ဘယ္ေကြ႔မွာမွ တင္မက်န္ရစ္ခဲ့ဘူး၊ တဆင့္ျပီးတဆင့္ တိုက္ပြဲ၀င္ၾကတဲ့ တိုးတက္တဲ့လူငယ္ေတြနဲ႔သာ လက္ေျပာင္းျပီးတြဲသြားခဲ့တယ္။ ဆရာၾကီး ဘယ္ေကြ႕မွာမွ မ်က္စိလည္မက်န္ခဲ့ဘူး။ ဆရာၾကီး ဒီလိုျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြက တစ္ခုမကအမ်ားၾကီးရွိမွာပါ။ အဲဒါေတြထဲမွာ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဆရာၾကီးက လံုး၀မစဥ္းစားတာ၊ ရပ္တည္ခ်က္မွန္မွန္နဲ႔ ျဖဴစင္ေျဖာင့္မတ္တဲ့ ေစတနာထားနိုင္တာ၊ အမွန္တရားအတြက္ ဘာကိုမဆို ရင္ဆိုင္ရဲတာ။ ၾကီးမားတဲ့ ဇြဲလံု႔လရွိတာ စတဲ့အၾကာင္းေတြ ပါ၀င္တယ္လို႔ ဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းရဲ႕ ဗမာနိုင္ငံအမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈမွာ ေလးခ်ိဳး၊ ဋီကာ၊ ဂ႑ိစတဲ့ စာေတြဟာ တိုက္ပြဲ၀င္စာေပေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဆရာၾကီးရဲ႕စာေတြဟာ ျပည္သူလူထုကိုအေျခခံနိုင္ငံေရးပညာသင္ေပးေနတဲ့ ထက္ျမက္တဲ့ ပညာရပ္တမ်ိဳးျဖစ္တယ္လို႔ ဆရာေဇာ္ဂ်ီကဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဆရာၾကီးသင္ေပးတဲ့ နိုင္ငံေရးပညာဆိုတာ နိုင္ငံအတြက္ ၀မ္းေျမာက္စရာရွိရင္ ၀မ္းေျမာက္တတ္ေအာင္၊ ၀မ္းနည္းစရာရွိရင္ ၀မ္းနည္းတတ္ေအာင္ ျပဳေပးနိုင္တဲ့ ပညာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္၊ ဘယ္လုိျဖစ္သင့္တယ္ဆုိတာ လမ္းညႊန္ေပးတဲ့ ဇာတိမာန္ကဗ်ာေတြကေနတဆင့္ ျပည္သူလူထု သိရွိသြားတဲ့ ခံစားမႈေတြဟာ အေျခခံနိုင္ငံေရးပညာေတြပါပဲ။

ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္
ယူနီဗာစီတီအက္ဥပေဒကို ကန္႔ကြက္တဲ့ ၁၉၂၀ ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္ႀကီးျဖစ္ေတာ့ ဆရာၾကီးက သူရိယအယ္ဒီတာဘ၀ကေန လစာ၀င္ေငြမရတဲ့ အမ်ိဳးသားေကာလိပ္မွာ ျမန္မာစာနဲ႔ ရာဇ၀င္ပါေမာကၡလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာၾကီးရဲ႕ တိုက္ပြဲ၀င္စာေတြေၾကာင့္ တိုးတက္တဲ့ ေခတ္ပညာတတ္လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြ အမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဆရာၾကီးက ေဒါင္းဋီကာသစ္ေရးဖြဲ႔ၿပီး ေက်ာင္းသား သပိတ္ၾကီးကို အခုလို ေထာက္ခံလိုက္ပါတယ္။

“ေၾသာ္ – ေ၀းခရီးကေပမယ့္၊ အေရးၾကီးလွ်င္ျဖင့္၊
ေသြးနီးရာပါစျမဲေပမို႔၊ ဆရာလဲကြာ ပထမအရင္ ကနဦးဆီက၊
ျမန္မာ့တခြင္မွာသမတရွင္ဘုရင္ မလူးခင္ပ၊
ထဆင္ထူးကိုတျမည္ျမည္သင္ခဲ့သမို႔၊
ထီမထင္ေက်ာင္းေတာ္သားေတြသုိ႔၊
မည္အစဥ္ ေခါင္းေပၚဖ်ားမွလ၊
မင္းတို႔ဆရာကိုစာရင္းတို႔ကာသာ ထားလိုက္ေပေတာ့”

လို႔ ေရးလုိက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ တိုက္ပြဲေခၚသံကို ဆရာၾကီးအေၾကာင္းျပန္လိုက္ပံုက ဘယ္ေလာက္အားရစရာ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ။ ေဒါင္းဋီကာသခင္ရဲ႕ ဆုေတာင္းေလးခ်ိဳးထဲက “ေကာင္းက်ိဳးအေထြေထြရယ္နွင့္ ခၽြန္ေစျမေစေစာ၊ ေဒါင္းအိုးေ၀ရယ္လို႔ တြန္ေစကေစေသာ္၀္” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာပုိဒ္ကေလးဟာ ေနာင္ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးျဖစ္လာမယ့္ ကုိေအာင္ဆန္း အသည္းစြဲႀကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာေလးျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သမဂၢ၀ါဒ ျဖန္႔ခ်ီေရးမွဴး (မဂၢဇင္းတာ၀န္ခံ) ျဖစ္လာတဲ့အခါ သမဂၢ မဂၢဇင္းကို အိုးေ၀ မဂၢဇင္းလို႔ အမည္ေျပာင္းျပီး မဂၢဇင္းရဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္သံအျဖစ္ စာအုပ္မ်က္နွာဖံုးေပၚမွာ ေဒါင္းအိုးေ၀ကဗ်ာစာသားကို ရိုက္နွိပ္ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ဆရာၾကီးကေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အခုလိုတုိက္ပြဲၾကီးေပၚလာတာကို သိပ္အားရတယ္။ သိပ္တက္ၾကြပါတယ္။ ျပည္သူတရပ္လံုး ကလည္း တခဲနက္ေထာက္ခံၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ရွိတဲ့အလုပ္ေတြ အကုန္ဖ်က္ျပီး အမ်ိဳးသားေကာလိပ္မွာ စာသင္ေပးဖို႔ ၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာ လက္ခံခဲ့ပံုကို အခုလိုေရးဖြဲ႕ခဲ့ပါတယ္။

“ ျမန္မာျပည္အလံုးမွာဘိြဳင္းေကာက္တားေတြက
စကိုင္းေခ်ာက္ၾကားကိုဆရာမျမန္းပါနဲ႔
ဗဟန္းမွာ တ၀ါဆိုပလို႔၊
အနွာလိုေလွ်ာက္ရွာသမႈေတြေၾကာင့္၊
မဟာျဗဟၼစိုရ္ ေထာက္ညွာရႈသူက
သာဓုသာဓုေခၚကာသဒါၶရႊင္ရႊင္နဲ႔၊
ျမန္မာတခြင္မေလ ကဗ်ာပင္ေျခ လန္းေ၀မယ့္ျပင္၊
ရာဇ၀င္စာသင္ခန္းေတြနွင့္၊
မန္းနွစ္ဆက္သံသရာမွာေနာ္ကြယ္၊
ကမၺ႒ာန္းပ်က္ကြက္၊ ပ႒ာန္းလဲမက်က္နိုင္ဘု၊
(ေခမာရယ္) ထမ္းရြက္ျပန္ရာ” လို႔ေရးခဲ့ပါတယ္။

ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိွဳင္းဟာဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲသမိုင္းမွာအလြန္အေရးပါလွတဲ့ ဒီ ၁၉၂၀ ေက်ာင္းသားသပိတ္ၾကီးကို ဘိြဳင္းေကာက္ဋီကာၾကီးနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သလို ဘိြဳင္းေကာက္ ေဆာင္ပုဒ္ေတးထပ္နဲ႔လည္း အခုလိုဖြဲ႔ဆိုခဲ့ပါတယ္။

“ဘိြဳင္းေကာက္ ဘိြဳင္းေကာက္နွင့္ တိုင္းတေလွ်ာက္တုန္ေစ၊ ဂိုဏ္းမေပ်ာက္ပံုေသျပီ ၾကံဳပေလျမန္႔တိုင္း။ (ထ)ဆင္ထူး (အီ)တင္သည္၊ (ထီး)မထင္ ေရွးသိုက္တနွိဳင္း။ မေပၚဘူးေပၚလာသည္၊ ေတာ္ပါေပ့လုိတိုင္း၊ ေကာ္စရာထုိသမိုင္းေပထင့္ ကိုယ္မွိဳင္းတို႔ေခတ္မွာ။ ဘဦးေနာ္တဗိုလ္ထြက္ခ်ိန္မို႔၊ ဗဟုိရ္ ၂ ခ်က္တီးသည့္ပမာ။ လုိသထက္ျပီးမည့္ဟာကို၊ မွီးၾကည့္ကာ ငဲ့ညွာ ေထာက္ပါလို႔၊ တဆဲ့ေျခာက္ဥပေဒ၊ ဟဲ့ ေပ်ာက္ထုေခ်။ ဘဲ့ကေလာက္ အမႈေပြေစ၊ ခုေသေသ စြန္႔တံုးမို႔ေလး” ဆိုျပီးဆရာၾကီးက ခ်ီးက်ဴးခဲ့ပါတယ္။”

၁၉၂၀ ပထမေက်ာင္းသားသပိတ္ၾကီးရဲ႕ အက်ိဳးရလဒ္အမ်ားၾကီးထဲက ထင္ရွားတဲ့ရလဒ္ေတြကေတာ့ သပိတ္ၾကီးစတင္ခဲ့တဲ့ ၁၂၈၂ခုနွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလဆုတ္ ၁၀ရက္ေန႔ကိုအမ်ိဳးသားေန႔ သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ တနိုင္ငံလံုးမွာအမ်ိဳးသားေက်ာင္းေပါင္း ၁၅၀ ေက်ာ္ဖြင့္လွစ္နိုင္ခဲ့ျပီး ေရနံေခ်ာင္းအမ်ိဳးသားေက်ာင္းက ၁၀ တန္းေအာင္ခဲ့တဲ့ ကိုေအာင္ဆန္းဟာ ေနာင္အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္
၁၉၃၆ ခုနွစ္မွာရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢဥကၠ႒ ကိုနု၊ အတြင္းေရးမွဴး ကိုေအာင္ဆန္းျဖစ္ပါတယ္။ ကိုေအာင္ဆန္းက သမဂၢရဲ႕အာေဘာ္ အို္းေ၀မဂၢဇင္းတာ၀န္ခံတစ္ဦးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က တိုင္းျပည္တ၀ွမး္လံုးမွာ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးၾကီးက လယ္သမား၊ အလုပ္သမား၊ ျမိဳ႕ေနဆင္းရဲ႕သားေတြကိုစည္းရံုးျပီး ၉၁ ဌာနအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို တိုက္ဖ်က္ေနခ်ိန္လညး္ ျဖစ္ပါတယ္။ တကသကက်င္းပတဲ့ စကားအေျခအတင္ေျပာပြဲမွာ ဥကၠ႒ကိုနုက ေက်ာင္းသားေတြအေရးကိစၥမွာ ေက်ာင္းအာဏာပိုင္ေတြ စြက္ဖက္ေနမႈနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ကၽြန္စိတ္သြင္းေပးေနမႈေတြကို စကားလံုးခပ္ၾကမး္ၾကမ္းနဲ႔ ေျပာသြားတဲ့အတြက္ တကသဥကၠ႒ကိုနုကို ေက်ာင္းထုတ္လိုက္ပါတယ္။
အဲဒီအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ မေရွးမေနွာင္းမွာပဲ အိုးေ၀မဂၢဇင္း အဂၤလိပ္က႑မွာငရဲေခြးၾကီးတစ္ေကာင္လြတ္ေနသည္ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ အယ္ဒီတာထံေပးစာတေစာင္ပါလာတာကို တကၠသိုလ္အာဏာပိုင္ေတြကအၾကီးအက်ယ္မေက်မနပ္ျဖစ္ၾကျပီး တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္းကို ေက်ာင္းထုတ္ဖို႔စီစဥ္ၾကျပန္ပါတယ္။ အဲဒီသတင္းကိုေက်ာင္းသားေတြသိသြားတဲ့အခါ မခံမရပ္နိုင္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အေရးေပၚေက်ာင္းသားထုအစည္းအေ၀း ခ်က္ျခင္းအေခၚခိုင္းျပီး ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးမစၥတာစေလာ့နဲ႔ ေက်ာင္းအာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ေမာက္ေမာက္မာမာဆက္ဆံမႈကိုရႈံ႕ခ်ျပီးသပိတ္ေမွာက္ဖို႔ တညီတညြတ္တည္းဆံုးျဖတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ေတြရဲ႕ တိုက္ပြဲကိုေထာက္ခံတဲ့အေနနဲ႕ တျပည္လံုးရွိအစိုးရအထက္တန္းေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ပါ၀င္သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ၾက ပါတယ္။
အဲဒီေက်ာင္းသားသပိတ္ၾကီးကို ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းက လွိဳက္လွိဳက္လဲွလွဲေထာက္ခံအားေပးခဲ့တယ္။ ဒီသပိတ္ၾကီးကေန ေနာက္ထပ္သခင္ေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပားထြန္းကား ေပၚေပါက္လာဦးမွာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဆရာၾကီးက ခန္႔မွန္းမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔လည္း တကၠသိုလ္သမဂၢအသင္းနဲ႔ ေဒါင္းအိုးေ၀မဂၢဇင္း ဘြဲ႕အလကၤာ မဂၤလာေလးခ်ိဳးၾကီးမွာ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္ကို အခုလိုေရးဖြဲ႔ခဲ့ပါတယ္။

“ဆရာအက်ာ္အေမာ္ ေယာဂီက၀ိရယ္က ကမာၻမွာေသာ္ အေဟာ္ညီ၏၊ မညီ၏ေတာဆီကၾကည့္လုိက္ေတာ့၊ ျမန္မာမွာေနာ္ ေကာလီမိခ်ိန္မို႔ ၊ ေဇာ၀ီထိတကြက္မမွိန္ ေမွာင္မညွိ႔မူ၍ ေလာကီ၏ျပကၡဒိန္ ေျပာင္သမို႔သာေပါ့၊ ေအာင္မွ်ိဳ႕အလွဲ႔ အထက္ဟိုယခင္ကဲ့သို႔ ၊ ကနက္ဗဟိုရ္ပလႅင္ေျပာင္းရမွာက၊ ေနွာင္းသို႔တကဲ့ေအာင္ဘို႔႔တပည့္ေတြနဲ႔ ေမာင္တို႔ရဲ႕ တကၠသိုလ္သခင္ေက်ာင္း” ဆိုျပီးခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳ ခဲ့ပါတယ္။

တတိယေက်ာင္းသားသပိတ္
ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းက တတိယေက်ာင္းသားသပိတ္ၾကီး ၁၃၀၀ျပည့္အေရးေတာ္ပံုၾကီး အရွိန္ယူခါစမွာ တကၠသိုလ္ သမဂၢအသင္းနွင့္ ေဒါင္းအိုးေ၀မဂၢဇင္း ဘြဲ႔ေလးခ်ိဳးၾကီးကိုေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒါျပင္ ဆရာၾကီးဟာတကၠသိုလ္ေက်ာင္းထြက္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ သခင္ေလးေမာင္၊ သခင္ဗစိန္တို႔နဲ႔တြဲျပီးလြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲကိုဆင္ႏႊဲေနတဲ့အခ်ိန္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ျဗိတိသွ်အစုိးရဟာသူ႔ရဲ႕ ကိုလိုနီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားအတြက္ လုိအပ္တဲ့အမႈထမ္းေတြကိုေမြးထုတ္ဖို႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကိုတည္ေထာင္ခဲ့ေပမယ့္ ဆရာၾကီးကေတာ့ ဒီတကၠသိုလ္ဟာ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ၀င္ သခင္ေတြကိုေမြးထုတ္တဲ့ သခင္ေက်ာင္းၾကိီးလုိ႔ ျမင္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအျမင္ကိုဆရာၾကီးက ဒီေလးခ်ိဳးၾကီးမွာေဖာ္ထုတ္တင္ျပတားပါတယ္။

“(ေၾသာ္) အထက္နဂိုရ္က ၊ ပ်က္ျပိဳလို႔က်ခဲ့တဲ့
ကနက္ဗဟိုရ္ပလႅင္ လက္စအၾကြင္းေပထင့္
တကၠသိုလ္သဘင္ သမဂၢအသင္းဆီက
အဆက္သမတအသင္းေတြနဲ႔ ၾတင္း, န၀င္း ,
ေကာင္းမ်ိဳးအေထြေထြ။
(အိုကြယ္) တက္မကြ အတင္းေမာ့လုိ႔
အကြက္က်က် နင္းနင္းျပီး
ခက္သမွ်ရွင္းေပးမည့္သတင္းေဒါင္းအိုးေ၀။
———————————————–
———————————————–
————————————————
အေနာက္ဘက္ကူးကာ ေတာင္စဥ္စကိုင္းတြင္ျဖင့္
ေခ်ာင္ျမင္တိုင္းမွာေမာင္ရင္မွိဳင္းၾကီး ဗို္လ္၀င္ခံလို႔မို႔
ဟိုအရင္ယမန္ မက္မိသည့္ သမထတမ်ိဳးေပပ၊
ဖိုပလႅင္ပ်ံမွာ အဂၢိရရက္ရွိသမွ်ထုိးရာက၊
အမ်ိဳးဘာသာသာသနာငဲ့ေပသည့္၊
တပဲ့သခင္ “ေလးေမာင္”“ဗစိန္”ကေလးတို႔နွင့္
ျမန္မာ့အခ်ိန္ေရြးကာ၊ ေအာင္ေျမနင္းမေဟ့လို႔
ေတာင္ေျခအဆင္းမွာ (ေန) မေစာင္းမီပ၊
ေရႊေဒါင္းအိုးေ၀ မဂၢဇင္းဆီက၊
အဆက္မကင္းတဲ့ သံသရာမွာ၊
တပဲ့အရင္းရဲ႕ စံပမာရြယ္ရည္ရွာတဲ့၊
အယ္ဒီတာ“ေမာင္ညဳိျမ”ရဲ႕ျပင္၊
ေၾသာ္ ဗမာအတြက္၊ မရသမွ် ပြက္မကြ ဆိုတဲ့
သမဂၢဥကၠ႒ “ေမာင္ဘဂ်မ္း”တို႔ကို
ဓဇဂၢသုတ္အရ ေအာင္တဖြဖြမန္းရာက၊
ေအာင္ဇယပန္းေညာင္သေျပနုခ်ိန္မေတာ့၊
ေနာင္ျမန္မာ့စတမ္း“ေမာင္ေရႊနု”ရယ္လို႔၊
ေအာင္ေဇယ်တု ျမြက္မဆံုးနိုင္မဲ့ျပင္၊
တက္ဘုန္းၾကီးဆရာ“သိန္းေဖ”ကေလးတို႔ကိုျဖင့္၊
ယိမး္မေသြ ကိန္းေသေရြးလိုက္ကဲ့၊
အေရးရွိလ်ွင္ အရာေပၚၾကေရာ့၊
ဆရာအေက်ာ္အေမာ္ ေယာဂီက၀ိရယ္က၊
ကမာၻမွာေသာ္ အေဟာညီ၏ မညီ၏ ေတာဆီက
ၾကည့္လိုက္ေတာ့။
ျမန္မာမေနာ္ေကာလီမိခ်ိန္မို႔
ေဇာ၀ီထိတကြက္မမိွန္ ေမွာင္မညႈိ႕မူ၍၊
ေကာလီ၏ ျပကၡဒိန္မွာေျပာင္သမို႔သာပ၊
(အိုေဖေမာင္တင္ရဲ႕)
ေအာင္မွ်ိဳ႕အလွဲ႔ အထက္ဟိုယခင္ကဲ့သို႔
ကနက္ဗဟိုရ္ေျပာင္းရမွာက၊
(ေၾသာ္) ေမာင္တို႔ရဲ႕ တကၠသိုလ္သခင္ေက်ာင္း။”

တကယ္ေတာ့ ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ့မွိဳင္းဟာ ေဒါင္းအိုးေ၀ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ တစိုက္မတ္မတ္ စြဲစြဲျမဲျမဲလက္တြဲ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကလည္းမဂၢဇင္းထုတ္ရင္ စာမူရေအာင္ေတာင္းျပီးထည့္သလို အဖြဲ႕ဖြဲ႕ျပီဆိုရင္လည္း ဆရာၾကီးကိုနာယက အရာထားပါတယ္။ လူခ်င္းေတြ႕တဲ့အခါ အရင္ကန္ေတာ့၊ ဦးခ်ဂါရ၀ျပဳၿပီးမွ အေရးကိစၥေတြတင္ျပၾက၊ ဆရာၾကီးရဲ႕သေဘာထားကို တေလးတစားနာယူၾက တာပါ။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ဆရာၾကီးနဲ႔အတူ ေက်ာင္းသားသပိတ္အသီးသီးကို ျဖတ္လာၾကတဲ့ ေဒါင္းအိုးေ၀ေက်ာင္းသားမ်ိဳးဆက္ေတြဟာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၊ ေလထီးတပ္ဖြဲ႔သံုးဆယ္နဲ႔အတူ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ဖြဲ႕စည္းနိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕နဲ႔ ဖက္ဆစ္ကို ျပည္သူလူထုနဲ႔အတူ လက္တြဲျပီး တြန္းလွန္ကာ လြတ္လပ္ေရးပန္းတိုင္အေရာက္ ခ်ီတက္နိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းရဲ႕ “ေကာင္းမ်ိဳး အေထြေထြရယ္နွင့္ ခၽြန္ေစျမေစေစာ၊ ေဒါင္းအိုးေ၀ရယ္လို႔ တြန္ေစကေစေသာ္၀္” လို႔ ဖြဲ႔ဆိုခဲ့တဲ့အတိုင္း ေဒါင္းအိုးေ၀ မ်ိဳးဆက္ေတြနဲ႔ ေအာင္ပြဲခံနိုင္ခဲ့ပါတယ္။
စတုတၳေက်ာင္းသားသပိတ္
အခုဆိုရင္ ဆရာၾကီးကြယ္လြန္ခဲ့တာ နွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ေက်ာ္ရွိျပီျဖစ္ေပမယ့္ ဆရာၾကီးအားထားခဲ့တဲ့ ေဒါင္းအိုးေ၀ မ်ိဳးဆက္ေတြဟာ စတုတၳေက်ာင္းသားသပိတ္ၾကီးကိုဆင္ႏႊဲခဲ့ပါတယ္။ မႏၲေလးကေန ရန္ကုန္အထိခ်ီတက္ျပီး ဆႏၵျပခဲ့ရာမွာ လက္ပံတန္းမွာ ပိတ္ဆိို႔ျဖိဳခြဲ ရိုက္နွက္ခံခဲ့ရပါတယ္။ အခ်ဳပ္၊ အက်ဥ္းေထာင္အသီးသီးမွာ စစ္တပိုင္းအစိုးရ စြဲဆိုထားတဲ့ အမႈေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ တရားရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီပညာေရးစနစ္ကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ၀န္းရံျပည္သူေတြဟာ အခ်ဳပ္၊ အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ ၾကံ့ၾကံ့ခံရပ္တည္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ဟာ တဖက္သက္ဖ်က္သိမ္းခံရတဲ့ ေလးပြင့္ဆိုင္ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲရလဒ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ဆက္လက္ရပ္ခံတိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။
နိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ေၾကျငာခ်က္နဲ႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အရပ္သားအစိုးရတို႔ရဲ႕ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈေတြအပါအ၀င္ ျပည္သူလူထုၾကီးရဲ႕ေထာက္ခံမႈနွင့္အတူ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ လြတ္တဲ့ညမွာဘဲ ေဒါင္းအိုးေ၀မ်ိဳးဆက္ေတြနဲ႕ ၀န္းရံျပည္သူေတြဟာ အဘိုးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းဂူဗိမာန္မွာ ဂါရ၀ျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ေဒါင္းအိုးေ၀ ေက်ာင္းသားမ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ လြန္စြာမွျပဳထိုက္ဖြယ္ “ပူဇာစပူဇေနယ်ာနံ” လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္အေရးအခင္း သ၀ဏ္လႊာထဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြကုိ ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းဆိုဆံုးမဖူးတဲ့ ၾသ၀ါဒစကားမွာ တကသအေဆာက္အဦးကို ဖ်က္လို႔ရခ်င္ရမယ္၊ အေမာင္တို႔ရင္ထဲက သမဂၢစိတ္ဓါတ္ကိုေတာ့ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔မရနိုင္ပါဘူးလို႔ ဆိုခဲ့သလုိပါပဲ။ သမဂၢစိတ္ဓါတ္ဆိုတာ စုစည္းညီညြတ္တဲ့ ၊ နိုင္ငံေရးေလာကဓံကို ၾကံ့ၾကံ့ခို္င္နိုင္တဲ့၊ သမိုင္းအစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္တမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ိဳးဆက္ အဆက္ဆက္အတြက္ အလြန္အေရးၾကီးတဲ့ အမွာစကားျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢကိုေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႔ၾကံစည္ခဲ့တဲ့ အာဏာရအစိုးရအဆက္ဆက္ဟာ ဇာတ္သိမ္းမလွစြာနဲ႔ က်ရႈံးေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ၾကတာ သမိုင္းမွာ အထင္အရွားပါပဲ။ ေက်ာင္းသားသမဂၢကို မပစ္မွားမိဖုိ႔ သင္ခန္းစာယူသင့္ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢကို ေက်ာင္းသားယူနီယံလုိ႔ ေျပာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့သူၾကီးလည္း သူ႔ပါတီအရႈံးၾကီးရႈံးလုိ႔ အာဏာလက္လႊတ္ခဲ့ရျပီးပါျပီ။
တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းေတြက ေမြးထုတ္ေပးေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သမိုင္းအဆက္ဆက္မွာ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြကို တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြ တက္ေရာက္ၾကတဲ့ တကၠသိုလ္အသီးသီးက တကသ၊ ဗကသေတြက ေလ့က်င့္ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါင္းအိုးေ၀မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြဟာ တကသအေဆာက္အဦးမွာ ေဆြးေႏြးၾက၊ ျငင္းခံုၾက၊ စည္းေ၀းၾက၊ ေ၀ဖန္ၾက၊ ေလ့လာၾက၊ စုစည္းၾက၊ အလုပ္အတူတဲြလုပ္ၾကနဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ တန္းတူ၀င္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ရင္း ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈန႔ဲ ေခါင္းေဆာင္ေနရာကို ရယူၾကရပါတယ္။ တကသ၊ ဗကသဟာ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားတိုင္းအတြက္ ဒီမိုကေရစီအေလ့အက်င့္ေတြ ပႏၷက္ခ်ရာ ဘူမိနက္သန္ပါဘဲ။ တကသ၊ ဗကသမွာ အခြင့္ထူးခံေတြ၊ မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြ မရွိပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီမုိကေရစီပညာေရးစနစ္ကို တည္ေဆာက္ဖို႔ ဒီမိုကေရစီစံနွဳန္းေတြနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို အသစ္ေရးဆြဲၾက ျပီး တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢအဆာက္အဦးႀကီးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔လို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါတယ္။
ထြန္း၀င္းျငိမ္း
၁၆.၄.၂၀၁၆
ကုိးကား
၁။ လူထုေဒၚအမာ။ ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း။ ႀကီးပြားေရးစာအုပ္တုိက္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ၊ ပထမအႀကိမ္။
၂။ ေမာင္တင္ေရႊ။ သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း၊ သူ႔ေခတ္၊ သူ႔ဘ၀၊ သူ႔စာ။ စာေပေလာက စာအုပ္တုိက္။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္၊ ပထမအႀကိမ္။
၃။ ေမာင္တင္ေရႊ။ သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း လက္ေရြးစင္ ေလးခ်ဳိးတရာ။ ဇြဲစာေပရိပ္ျမဳံ။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္၊ ဂ်ဴလုိင္လ၊ ပထမအႀကိမ္။
၄။ ေမာင္ေမာင္ေအး(စစ္ကုိင္း)။ ေဒါင္းအုိးေ၀ႏွင့္ သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း။ မဟာမႈိင္းစာေပ။ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ပထမအႀကိမ္။