ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္မွသည္ သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္ခုံရုံးေတာ္သုိ ့......


ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္၏ " ျမန္မာႏုိင္ငံပဋိပတၱိသာသနာဝင္ ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား" စာအုပ္သည္ အေရးအသား
ႏွင့္ အေၾကာင္းအရာ ၂ မ်ဳိးလုံးေျပာင္ေျမာက္လွပေသာ က်မ္းစာျဖစ္သည္။ ရဟန္းေတာ္မ်ား အေၾကာင္းေရးသား
ထားေသာေၾကာင့္ ေထရုပၸတၱိျဖစ္သည္။ သုိ ့ေသာ္ ေလးအီမသြား၊ စဖတ္မိလွ်င္ လက္က မခ်ခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္
အားေကာင္းလွသည္။ ဒဂုန္တာရာ စကားအသုံးအတုိင္းေျပာက ရုပ္ပုံလႊာ အေရးအဖြဲ ့ဟု ဆုိခ်င္ပါသည္။ေထရုပၸတၱိ
စာေရးဆရာ ဦးေဌးလွဴိင္သည္ တရားရွာေဖြသူတုိ ့၏အေတြ ့အၾကဳံ၊ အေဟာေအျပာမွ်ကုိသာ တင္ျပသူမဟုတ္၊ စကားအစြန္း မလြတ္သည္ တုိ ့ကုိလည္း ဆင္ျခင္ေတြးေတာႏုိင္ေအာင္ လမ္းေၾကာင္းျပေပးသူျဖစ္သည္။ဘာသာေရး ဆုိင္ရာ အယူ ဝါဒျပႆနာျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း လိမၼာပါးနပ္စြာ တင္ျပႏုိင္ခ့ဲပါသည္။ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္၏ အေရးအသား ပရိယာယ္ကုိ သေဘာေပါက္ နားလည္ျပီး ဆက္စပ္ စဥ္းစားေသာအခါ ရဟႏၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူး စာအုပ္ပါ ဆရာေတာ္၂ ပါး တုိ ့၏ စာအုပ္ မ်ား၊ ေဟာေျပာခ်က္ မ်ားသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယက အဖြဲ ့၊ သီးျခား ဝိနည္းဓုိရ္မ်ား၏ ဝိနိစၧယခုံရုံးေတာ္မွာ အမွားလား၊ အမွန္လား စိစစ္ သုံးသပ္ခံျပီး အေနအထားသုိ ့ေရာက္ခ့ဲျပီျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားစြာ ေတြ ့လုိက္ရပါေတာ့သည္။ 

ပထမေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္---။ ဘြဲ ့ေတာ္ ဦးဣႏၵက--။ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီး၏ တပည့္တပါးျဖစ္သည္။ ၁၄ ႏွစ္ေက်ာ္ ၁၅ ႏွစ္ခန္ ့တရားအားထုတ္ျပီးေနာက္ "တုံးနာမ္တုိင္နာမ္" အယူအဆကုိ စတင္ေဟာေျပာသည္။ လယ္တီဆရာေတာ္ တပည့္ မ်ားပင္ျဖစ္ၾကေသာ ဦးထြန္းဦး၊ ဦးထြန္းလွ၊ ဦးရန္ျငိမ္း စေသာ အဘိဓမၼာဆရာမ်ားက တုံးနာမ္တုိင္နာမ္ေဟာေျပာခ်က္ ကုိ ျငင္း ခ်က္ ထုတ္ၾကသည္။ လယ္တီဆရာေတာ္ထံ အဆုံးအျဖတ္ေပးရန္ တင္ျပၾကရာ  "အဆုံးအျဖတ္ ငါမေပးလုိ " ဟု ျငင္းပယ္ေတာ္ မူခ့ဲသည္။ တုံးတုိင္တုိ ့ကုိ နာမ္ စိတ္ ဝိညာဏကၡႏၶာဟုယူဆ ေျပာေဟာခ်က္၏ အက်ဳိးဆက္မွာ ဗူးရြက္၊ ကန္စြန္းရြက္ ခ်က္စား သည့္အခါ နာမ္အသက္ ရွိေန၍ ပါဏာတိပါတကံ က်ဴးလြန္ရာေရာက္သည္ ဟု အစြန္းထြက္ မ်ားေပၚလာျခင္းပင္----။

စာေပနည္းအရျဖစ္ေစ၊ လက္ေတြ ့အားထုတ္နည္းအရျဖစ္ေစ စိတ္သည္ မွီရာအာရုံႏွင့္ မကင္း---။ အာရုံ အာရမၼဏိက ဟု အတြဲစကားလုံး ရွိသည္။ ျမင္သိစိတ္ ဝီထိျဖစ္စဥ္အရ မ်က္လုံးက တုံးတုိင္ကုိ ျမင္ေသာအခါ တုံးတုိင္သည္ အာရုံ၊ ျမင္သိစိတ္ နာမ္သည္ အာရမၼဏိက ျဖစ္သည္။ ေၾကာင္ပန္း၏ အယူအဆမွာ တုံးသည္ပင္နာမ္ တရား၊ တုိင္သည္ပင္ နာမ္တရားဟု တုံးႏွင့္နာမ္၊ တုိင္ႏွင့္နာမ္ကုိ လုံးေထြးေျပာဆုိထားသည္။ ထုိအခ်က္ကုိေထာက္၍ တုံးနာမ္ တုိင္နာမ္ဝါဒ သည္ ဓမၼဝါဒမဟုတ္ (အဓမၼဝါဒ) ဟု ႏုိင္ငံေတာ္သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္ အဖြဲ ့အမွတ္ (၃) က ဆုံးျဖတ္သည္။
 
တုံးနာမ္တုိင္နာမ္ ဝါဒကုိ အဆုံးအျဖတ္ မေပးလုိျငင္းဆုိေတာ္မူခ့ဲေသာ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးက ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္ အား  "မင္းတရားက ႏြားမေဝွ ့တရားကုိးကြယ့္။ ႏြားထီးမ်ားကေတာ့ ေဝွ့ၾကတ့ဲအခါ တေကာင့္တေကာင္ တြန္ျခိမ္းဟိန္းေဟာက္ကာ ခြါေပါက္ေစာင္းေျမာင္းျပီးမွေဝွ့ၾကတာကြယ့္။ ႏြားမ ဆုိတာကေတာ့ ဘာသံမေပး၊ ညာသံမေပး ေတ့ဆက္ဒက္ကနဲ ေဝွ ့ေျပးၾက တယ္။ မင္းတရားကလဲ ႏြားမေဝွ့သလုိ အက်ဥ္းဒက္ကနဲေတ့လုိက္ေတာ့ လူတုိင္းနားမခံႏုိင္ၾကဘူးကြယ့္။ သိပ္ျပီးက်ယ္လြန္းေတာ့ လဲ လင္ဗန္းထဲေရထည့္ေသာက္ရသလုိျဖစ္တတ္ျပန္ေရာ " ဟု တုိက္ရုိက္ပင္ မိန္ ့ေတာ္မူခ့ဲသည္။

ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္က လယ္တီဆရာေတာ္၏ မွတ္ခ်က္ စကားကုိ အေျခခံကာ ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၏ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ မႈ ကုိ သံသယ မရွိပါ။ တုံးနာမ္တုိင္နာမ္ ကိစၥမွာ ေဟာေျပာမႈ အတတ္ပညာေခၚ စကားအသုံးအႏူန္း ပညတ္တင္မႈ အားနည္းေသာေၾကာင့္ ျငင္းခုံေျပာဆုိရမႈမ်ား ေပၚခ့ဲရေၾကာင္း သုံးသပ္ထားေလသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္ သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့အမွတ္ (၁) က ေက်ာက္သေဘၤာဝါဒ ကုိ အဓမၼဝါဒအျဖစ္ ဆုံးျဖတ္ခ့ဲသည္။ ႏုိ္င္ငံေတာ္ သီးျခား ဝိနည္းဓုိရ္ အဖြဲ ့အမွတ္ (၂) က လူေသလူျဖစ္ဝါဒကုိ အဓမၼဝါဒ အျဖစ္ ဆုံးျဖတ္ခ့ဲသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္သီးျခား ဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့ အမွတ္ (၃) က ေၾကာင္ပန္းေတာရဝါဒရွိ အခ်ဳိ ့အယူအဆကုိ ဓမၼ၊ အခ်ဳိ ့အယူအဆကုိ အဓမၼဟု ဆုံးျဖတ္ခ့ဲသည္။ ေက်ာက္သေဘၤာ ဆရာေတာ္သည္ ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၏ တုံးနာမ္တုိင္နာမ္ဝါဒကုိ အားထုတ္
ရာမွ တရားအျမင္ေပါက္ကာ တုံးစိတ္တုိင္စိတ္ ဝါဒျဖစ္ေပၚလာသည္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ ေၾကာင္ပန္းဝါဒသည္ ေက်ာက္ သေဘၤာဝါဒ ၏ ပင္မ အေတြးအေခၚျဖစ္သည္။

ဆက္လက္၍ ဓမၼာစရိယ ဦးေဌးလွဴိင္က ရဟႏ ၱာႏွင့္ ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား စာအုပ္တြင္ ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၏ "ဤက့ဲသုိ့
စာေပ ကုိ ၾကည့္၍လည္းေကာင္း၊ သူတပါးေျပာေဟာေသာ တရားကုိၾကား၍ေသာ္လည္းေကာင္း မိမိစိတ္၌ ျခဳိက္ခ
နဲ သိျမင္လွ်င္ ေသာတာပန္ ဟုသာ မွတ္ပါ "ဟူေသာေရးသားခ်က္ကုိ ေဖာ္ျပသည္။ ယင္းေနာက္ "လ်င္ျမန္စြာတရား
ထူးရၾကေသာ္လည္း ရုပ္နာမ္ဓမၼကုိ မရွႈမွတ္ မပြားမ်ားဘဲ ေသာတာပန္ စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ရုိး ထုံးစံ မရွိၾကေလ။ ယခုအခါ (လ်င္ျမန္စြာတရားထူးရေသာ) ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးလည္း ရွားေပလိမ့္မည္။ ေၾကာင္ပန္းေတာရ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ကုိယ္တုိင္ ပင္ လွ်င္ တဆယ့္ေလးငါးႏွစ္ ၾကဳိးစားေတာ္မူခ့ဲရ၏ "ဟု ပါးနပ္စြာေစာဒနာတက္ျပထား၏။ ရွင္းရွင္းဆုိ လွ်င္ေၾကာင္ပန္း ဆရာေတာ္၏ စကားမွာ "က်င့္ၾကံေနစရာမလုိ၊ သိရင္ေသာတာပန္ျဖစ္ျပီ" ဟု ဆုိလုိေန၏။

ေၾကာင္ပန္းေတာရဝါဒကုိ ဝိနိစၧယခုံရုံး တင္ရာတြင္ ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၏ အထက္ပါစကားရပ္အျပင္ "ဤက့ဲသုိ ့
ရုပ္ဓာတ္ နာမ္ဓာတ္ တုိ့ကုိ ေပါက္ေအာင္ရႈျမင္ေသာ သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္ကုိ ပညာရွိ တုိ ့သိျမင္ပုံတည္း။ ဤက့ဲသုိ ့စာေပ ၾကည့္ ၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူတပါးေဟာေသာ တရားကုိၾကား၍ေသာ္လည္းေကာင္း မိမိစိတ္၌ တကယ္ႏွစ္ျခဳိက္စြာသိျမင္ လွ်င္ ေသာတာပန္ ဟုသာ မွတ္ပါ" ဟူေသာ ေရးသားခ်က္ကုိ အကုိး သာဓကျပဳျပီး ေၾကာင္ပန္းဝါဒသည္ အက်င့္ကုိ ပယ္ျပီး သိရုံႏွင့္ေသာတာပန္ ဟုယူဆေသာေၾကာင့္ အဓမၼဝါဒျဖစ္ေနေၾကာင္း ေစာဒနာ တင္ၾက၏။

ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပသမွ် အတုိင္းသာ ဆုိပါက ေၾကာင္ပန္းဝါဒသည္ အမွန္တကယ္ အဓမၼဝါဒ ျဖစ္ေန ပါ သည္။ က်င့္ေနစရာမလုိ၊ သိရင္ေသာတာပန္ ဝါဒျဖစ္ေနပါသည္။ သုိ ့ေသာ္ စကား ၂ ရပ္လုံးကုိ ဆက္စပ္ကာ "ပရေတာေဃာသ (တရားနာ၊စာေပဖတ္မႈ)ေၾကာင့္ မိမိစိတ္ဓာတ္၌ ရုပ္ဓာတ္ နာမ္ဓာတ္ တုိ့ ေပါက္ေအာင္ သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္ျဖင့္ ႏွစ္ႏွစ္ျခဳိက္ျခဳိက္ သိျမင္ လွ်င္ ေသာတာပန္ဟု မွတ္ပါ" ဟု အဓိပၸါယ္ ယူကသင့္ေလ်ာ္ေသာေၾကာင့္ အဓမၼဝါဒသေဘာ မသက္ေရာက္ ဟု ဝိနည္းဓိုရ္အဖြဲ ့ က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခ့ဲေလသည္။ ဤေနရာတြင္ ေၾကာင္ပန္းဝါဒမွန္၏ ဟု အမွတ္ေပးလုိက္ျခင္းေပတည္း-------။

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္--။ ဘြဲ ့ေတာ္ ဦးဝိမလ---။ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္ မာတိကာ-ဓာတုကထာ၊ ယမုိက္ႏွင့္ ပ႒ာန္းက်မ္းမ်ား ကုိ ပုိ ့ခ်ေပးေတာ္မူခ့ဲေသာ အဘိဓမၼာ အထူးျပဳ စာခ်ဘုန္းေတာ္ၾကီး တပါးျဖစ္ခ့ဲသည္။ အဘိဓမၼာတရားေတာ္မ်ားကုိ လည္း အခါအခြင့္ အားေလ်ာ္စြာ ေဟာေျပာေတာ္မူခ့ဲေသာ အဘိဓမၼာဓမၼကထိက လည္းျဖစ္ခ့ဲသည္။
ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း မုိးကုတ္ျမဳိ ့ႏွင့္ ၄ မုိင္အကြာေဘာ္ဘတန္းရြာ အနီးရွိ ေက်ာက္လုိဏ္ဂူအတြင္း တရား
အားထုတ္ေတာ္ မူခ့ဲသည္။ သီဟုိဠ္ကၽြန္း မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္၊ ရန္ကုန္ျမဳိ့ ဗုိလ္တေထာင္ေစတီေတာ္မ်ားဝယ္ ရတနာ စိန္ဖူးေတာ္မ်ားကုိ ဦးေဆာင္တင္လွဴေတာ္မူခ့ဲပါသည္။ အဂၢမဟာပ႑ိတဘြဲ ့တံဆိပ္ေတာ္ကုိလည္း အလွဴ ခံရရွိေတာ္မူခ့ဲ သည္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဒသနာေတာ္ကုိ ပဓာနထား၍ တရားေဟာေျပာမႈမ်ားေသာေၾကာင့္ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ႏွင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႏွင့္ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ ဟူ၍ ယွဥ္တြဲေက်ာ္ၾကား ခ့ဲပါသည္။

မႏ ၱေလးတုိင္း၊ေအာင္ေျမသာစံျမဳိ့နယ္၊ ေလာကမွန္ကင္းေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ဦးဝိသုဒၶက မုိးကုတ္ဆရာေတာ္
ၾကီး၏ေဟာေျပာခ်က္ တရားေတာ္မ်ားသည္ ေထရဝါဒဗုဒၶစာေပမ်ားႏွင့္ မညီညြတ္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားပါဝင္
ေနေၾကာင္း၊ ဓမၼ အဓမၼ ကြဲျပားေအာင္ၾကားနာစစ္ေဆး အဆုံးအျဖတ္ေပးပါရန္ ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကအဖြဲ ့
သုိ့ ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္တြင္ တင္ျပေလွ်ာက္ထားခ့ဲသည္။ဆရာေတာ္ဦးဝိသုဒၶဘက္၊ မုိးကုတ္ဝိပႆနာအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ဘက္တုိ့ မွ ႏုိင္ငံေတာ္သီးျခား ဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ လုိက္နာရန္ သေဘာတူညီၾကသည္။  ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္တြင္ မုိးကုတ္ဝိနိစၧယ ကိစၥျပီးစီးသည္။

ထူးျခားခ်က္မွာ တရားသူၾကီး (ဝိနည္းဓိုရ္)အဖြဲ ့အမွတ္(၁၂) သည္ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ေဟာတရားမ်ားတြင္
 ပါဝင္ေနေသာ ပါဠိမွား၊ အနက္မွား၊ ပုဂၢဳိလ္မွား၊ဌာနမွား၊က်မ္းညႊန္းမွား၊အေရအတြက္မွား၊အခ်က္အလက္မွားမ်ား
ကုိေဟာစဥ္ စာအုပ္ အျဖစ္ ထုတ္ေဝကျပင္ဆင္ရန္၊အသံသြင္းတိပ္ေခြျဖစ္က အမွားမ်ားကုိ ပယ္ဖ်က္ရန္ ဆုံးျဖတ္လုိက္
သည္။ အဓမၼဝါဒျဖစ္သည္ ဟုကား မဆုံးျဖတ္ပါ-----။ မုိးကုတ္ဝိနိစၧယ စာအုပ္ပါ အမွားျပင္ဆင္ခ်က္မ်ားအျပင္ တျခား
အမွား မ်ားကုိလည္း ပိဋကတ္ပညာရွင္မ်ား အကူအညီယူကာျပင္ဆင္ျခင္းျဖင့္ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီးအား ပူေဇာ္ၾကရန္ ဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့က မုိးကုတ္ ဝိပႆနာအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ကုိ တုိက္တြန္းထားသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ ့ မေပၚခင္ကလည္း မုိးကုတ္ဆရာေတာ္၏ တရားေဟာေျပာခ်က္ကုိ အေၾကာင္းျပဳကာ ဝိနိစၧယ ဌာနသုိ ့ျပႆနာေရာက္လာခ့ဲေသးေၾကာင္း ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား စာအုပ္၌ ေဖာ္ျပထား၏။
"မင္းတုိ ့အေမမိဘေတြ အဘိုးအဘြားေတြ ဒီတရားမ်ဳိးနာမသြားရရွာဘူး။ ေက်ာင္းဒကာေက်ာင္းအမေလာက္န့ဲ ေသသြားၾကရရွာတယ္။ ၾကဳိးစားနာၾက" ဟု တခ်ိန္က ဆရာေတာ္ေဟာဖူး၏။ ပဋိပတၱိသာသနာ ျပန္လည္ပြင့္ထြန္း လာသည့္သေဘာကုိ တုိက္တြန္းေဟာေၾကား လုိရင္းျဖစ္၏။ ပရိယတၱိသန္သူမ်ားက မၾကဳိက္ၾကေခ်။ မည္သူေတြက မည္သုိ ့တုိ ့ၾက၊ တုိင္ၾက၊ေစာဒနာၾကသည္မသိ။ ဝိနိစၧယဌာန သုိ ့ပင္ျပႆနာတက္လာသည္ ဟု ထင္သည္။ ေကာင္းစြာမမွတ္မိ။" (ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား၊ အ႒မအၾကိမ္၊ စာမ်က္ႏွာ-၆၄၆။)

ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားစာအုပ္၊ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္အေၾကာင္းတေနရာတြင္ "ဆရာေတာ္၏ေလသံကုိလုိက္၍ တပည့္အခ်ဳိ ့ ကလည္း "သြားတယ္၊လာတယ္မွတ္ေနရုံႏွင့္တရားမရႏုိင္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သိျပီးမွ၊ ျဖစ္ပ်က္ထိေအာင္ရႈ
ႏုိင္မွ ကိစၥျပီးသည္" ဟု ေရးသားေျပာဆုိ မွတ္ထင္ေနၾကေသး၏။ တရားသေဘာကား သီသီကေလးျဖစ္၍ "တရား
ေသ" မစြဲယူၾကရာ။ ဝိပႆနာအလုပ္သည္ ပညတ္ျဖင့္သာ အစတည္ၾကရ၏။ သမထေလွကားထစ္ကုိသာ စ၍ နင္းၾကရသည္။ အခြံကုိခြာဦးမွ အသားကုိ ရ၏။ "သြားတယ္၊လာတယ္"မွတ္ေနျခင္းသည္ အခြံခြာေနျခင္းျဖစ္သည္။ ခြာပါမ်ားလွ်င္ အသားကုိ မေတြ ့ ခ်င္၍ မရျပီ။ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္ကုိ ထုိးထြင္း၍ သိရန္လည္း အဆုံးအမေဒသနာ ဗဟုသုတကုိ အသင့္ရႏုိင္ေသာ ေခတ္ လည္းျဖစ္ေပ၏။" ဟုေတြ ့ရ၏။ စကားအစြန္းမလြတ္၊ ဘာသာေရးအယူဝါဒျပႆနာ ေပၚႏုိင္ေၾကာင္း အေရးအသား လိမၼာေခ်ာေမြ ့ စြာျဖင့္ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွႈိင္ တင္ျပခ့ဲ၏။

ႏုိင္ငံေတာ္သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့အမွတ္ (၁၂)ကလည္း "မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၌ေလ့လာမႈ
မ်ားေသာေၾကာင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားကုိ တုိက္ရုိက္မေဟာသည့္သုတၱန္မ်ားကုိပင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားေဟာၾကား
ေလဟန္ ေဟာၾကားထားျခင္း---စသည္ျဖင့္ ပညာရွိတုိ ့လက္မခံႏုိင္စရာ ေဟာၾကားခ်က္မ်ားလည္း ပါရွိေနရာ ထုိအခ်က္မ်ား ကုိ စိစစ္သုံးသပ္ရာတြင္ သတိပညာေရွ ့သြားျပဳလ်က္ က်မ္းဂန္အသီးသီးျဖင့္ တုိက္ဆုိင္ စိစစ္ရေသာ
ေၾကာင့္ မလြယ္ကူလွပါ" ဟု မုိးကုတ္ဝိနိစၧယ စာအုပ္နိဒါန္း တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ျမင္းမွီဆြဲေမာင္ဆန္ေခၚ အရွင္ဆႏၷအေၾကာင္းမုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ေဟာေျပာခ်က္ကုိ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္
က စကားလုံးေရြးခ်ယ္မႈေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ျငင္းပယ္ခ့ဲေလသည္။ "ကတၱီပါလက္အိတ္ စြပ္ထားေသာ သံလက္သီး
အေရးအသား" ဟု အမည္ေပးေသာ္ သင့္အ့ံထင္၏။ ၾကည့္ပါေလ---။
"ရွင္ဆႏၷဟာ ဒီသႆတခံေနလုိ ့ ၄၅ ႏွစ္ေလာက္ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱရႈေပမယ့္ တရားမရတာ ရွင္းပလား၊ ျဖစ္
သင့္လုိ ့ျဖစ္တယ္၊ ပ်က္သင့္လုိ ့ပ်က္တယ္ လုိ ့သိရင္ မပူနဲ ့ေတာ့။ ဗလဝဝိပႆနာျဖစ္ျပီ။ (မုိးကုတ္ဆရာေတာ္)

ဤေနရာ၌ ဆရာေတာ္က "သကၠာယ၊ သႆတ၊ ဥေစၧဒမခြာဘဲ တရားအားထုတ္လွ်င္ ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားမလည္ ေသးဘဲ တရား အားထုတ္လွ်င္ တသက္လုံးအားထုတ္၊ မဂ္ဉာဏ္ဖုိလ္ဉာဏ္ နိဗၺာန္မရႏုိင္ဘူး "ဟု ပုိပုိသာသာ ေဟာေလ့ရွိသည္ ဟု ဆုိရေပ မည္။ ပရိညာသုံးပါး အဓိပၸါယ္ကုိလည္း ပုိပုိသာသာေဟာထား၏။ စင္စစ္ ရွင္ဆႏၷေထရ္ကုိ သာဓကထုိးသည္ ကုိလည္း အခုိင္အမာ မစြဲယူၾကရာ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ သႆတႏွင့္စပ္၍ သာသနာတြင္ ရွင္ဆႏၷတပါးေလာက္ ဥပမာျပရုံသာ ရွိေလ သည္။ ၾကဳိတင္ေဟာေျပာေပးေသာ ထုိအသိသည္လည္း  "သုတမယ "မွ်သာ ရွိေသးရာ တရားသေဘာကား ကြာရမည့္ အရာသည္ လုပ္မွပင္ အစစ္ ကြာ၏။ သိရမည့္အရာလည္း လုပ္မွပင္ အစစ္ သိလာရျမဲ ျဖစ္သည္။ ပုံေသတထစ္က် မသုံးသပ္ မစြဲယူသင့္-----။ " (ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူး၊ ၆၃၈)

ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္က မုိးကုတ္ဆရာေတာ္သည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၊ ပရိညာတရားတုိ ့ကုိေဟာေျပာျပီဆုိလွ်င္ "ပုိပုိသာသာေဟာသည္" ဟု မွတ္ခ်က္ေပး၏။ ယင္းစကားသည္ သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္အဖြဲ ့အမွတ္ (၁၂)၏
" မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္၌ေလ့လာမႈမ်ားေသာေၾကာင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားကုိ တုိက္ရုိက္
မေဟာသည့္ သုတၱန္မ်ားကုိပင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားေဟာၾကားေလဟန္ ေဟာၾကားသည္" စကားႏွင့္ ညီမွ်ပါသည္။

ရဟႏ ၱာႏွင့္ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ားက်မ္းလာ ေဝဖန္ခ်က္သည္ မုိးကုတ္ဝိနိစၧယ၏အမွတ္ ၄ ေစာဒနာစိစစ္ခ်က္ျဖစ္လာပါ
သည္။ ဤေဆာင္းပါးတြင္ ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ကုိသာ ကူးယူေဖာ္ျပထားပါသည္။

"ထုိ ့ေၾကာင့္ အရွင္ဆႏၷရဟႏၱာျဖစ္ေရးတြင္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားေတာ္ကုိ နာၾကားရျခင္းသည္ အားၾကီးေသာ အေၾကာင္းျဖစ္ ၍ "ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားမလည္ဘဲန့ဲ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱေတြ နင္းျပီးၾကဳိးစား၊ရကုိမရဘူး။" ဟူေသာ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ေဟာေျပာခ်က္သည္ မွားယြင္းသည္ဟု မဆုိႏုိင္ေပ။

သုိ ့ေသာ္ ဉာဏ္ႏုနယ္သူ၊ ပရိယတၱိအားနည္းသူမ်ားအဖုိ ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကုိ နားလည္မွသာ ဝိပႆနာဉာဏ္ မဂ္ဉာဏ္ရႏုိင္သည္။ သစၥာတရား၊ သတိပ႒ာန္တရားစသည္တုိ ့ကုိ နားလည္ရုံမွ်ျဖင့္ ဝိပႆနာဉာဏ္ မဂ္ဉာဏ္ မရႏုိင္ဟု အသိမွားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ "ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားမလည္ဘဲန့ဲ" ဟူေသာစကားကုိ "ရုပ္နာမ္ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္၍ ျဖစ္ပ်က္သေဘာကုိ နားမလည္ဘဲန့ဲ" ဟု လည္းေကာင္း၊ "ဘာနားမလည္လုိ ့တုန္းဆုိေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နားမလည္ေတာ့" ဟူေသာ စကားကုိ "ဘာနားမလည္လုိ ့တုန္းဆုိေတာ့ ေၾကာင္းက်ဳိးဆက္ျပီး ျဖစ္ပ်က္တ့ဲသေဘာကုိ နားမလည္ေတာ့ " ဟူ၍ လည္းေကာင္း ျပင္ဆင္ေပး ရမည္။
တိတ္ေခြ၌လည္း "ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကုိ နားမလည္ဘဲန့ဲ" ဟူေသာစကား၊ "ဘာနားမလည္လုိ ့တုန္းဆုိေတာ့ပဋိစၥသမုပၸါဒ္
နားမလည္ေတာ့" ဟူေသာစကားရပ္တုိ ့ကုိ ပယ္ဖ်က္ေပးရမည္။
ထုိ ့ျပင္ "သူရႈေနတာ ၄၄ ႏွစ္၊၄၅ ႏွစ္ ၾကာပါျပီတ့ဲ"ဟူေသာ စကားသည္လည္းက်မ္းဂန္တြင္ တုိက္ရုိက္မပါေသာေၾကာင့္ ယင္း စကားရပ္ႏွင့္ အလားတူစကားရပ္မ်ားကုိ ျဖဳတ္ပယ္ေပးရမည္။ အသံသြင္းတိတ္ေခြတုိ ့၌လည္း ယင္းစကားရပ္မ်ားကုိ ပယ္ဖ်က္ေပးရမည္။" (မုိးကုတ္ဝိနိစၧယ၊ ၅၇၊)

ပထမေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္ၾကီးလြန္ေတာ္မူျပီး ၅၅ ႏွစ္အၾကာ ေၾကာင္ပန္းေတာရဝိနိစၧယ ေပၚေပါက္လာသည္။ မုိးကုတ္ ဆရာေတာ္ၾကီး လြန္ေတာ္မူျပီး ၄၁ ႏွစ္အၾကာ မုိးကုတ္ဝိနိစၧယေပၚထြက္လာသည္။ ဓမၼာစရိယဦးေဌးလွဴိင္
သည္ ရဟႏ ၱာႏွင့္ ပုဂၢဳိလ္ထူးမ်ား စာအုပ္နိဒါန္းအရ  ေၾကာင္ပန္းဆရာေတာ္၊မုိးကုတ္ဆရာေတာ္အပါအဝင္ ဆရာေတာ္ မ်ားစြာ တုိ ့၏ က်င့္ၾကံေဟာေျပာမႈ အဖုံဖုံကုိ ၁၉၇၃-ခုႏွစ္ဝန္းက်င္တြင္ ေရးသားခ့ဲသည္ဟု ယူဆရပါသည္။
 
ဆရာေတာ္ၾကီး ၂ ပါး၏ေဟာေျပာခ်က္ကုိ တင္ျပရာတြင္ ဦးေဌးလွဴိင္၏ေရးသားခ်က္သည္ ဝိနည္းဓုိရ္ဆရာေတာ္ မ်ား၏ စိစစ္ သုံးသပ္ခ်က္ႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ လုိသည္၊ပုိသည္မ်ား ရွိသည္ကုိ ေတြ ့ရပါသည္။ ဦးေခါင္းတလုံးတည္း၏ ေဝဖန္စိစစ္ ဉာဏ္ျဖင့္သာ တင္ျပေရးသားရသည့္အတြက္ အဆုံးအျဖတ္ကိစၥပုိင္းတြင္ အားေပ်ာ့ေနသည္။ သုိ ့ေသာ္ ဓမၼစာေပစာေရးဆရာတဦး၏ အျမင္ တြင္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏ မိန္ ့ဆုိေရးသားခ်က္သည္ ဂယက္အနက္ (သို့မဟုတ္) အယူဝါဒမီးပြားမီးစေငြ ့ေငြ ့မွ် ရွိေနေၾကာင္းကုိ မူ စာဖတ္သူမ်ားကုိ ထင္သာျမင္သာျပခ့ဲေလသည္။

သီးျခားဝိနည္းဓုိရ္ခုံရုံးေတာ္သုိ ့ ဆရာေတာ္ၾကီး ၂ ပါး၏ ေရးသားမိန္ ့ဆုိခ်က္မ်ားေရာက္ရွိလာေသာအခါတြင္ အယူဝါဒဂယက္ ထသည္ကုိ ျငိမ္ေအာင္၊ မီးစေငြ ့ေငြ ့ေတာက္ေလာင္သည္ကုိအျပီးတုိင္ျငိမ္းေအာင္ေျဖရွင္းသည္ကုိ ေတြ ့ရေၾကာင္း ဓမၼစာေပ ပရိသတ္မ်ား အေတြးနက္နက္ ပြားႏုိင္ေစရန္ ရည္ရြယ္တင္ျပလုိက္ပါသည္။

0 comments:

Post a Comment

သင့္ Comment တစ္ခုသည္ ကုသိုလ္ေတာ္ အသိ ပိုရွိသြားႏိုင္ပါသည္