သာသနာႏွင့္ရာဇာအပိုင္း(၄၁)

******************

ဇယ၀မၼာ၏ ေက်ာက္စာကို ဖတ္ၾကည့္လွ်င္ အေသာက မင္းတရားႀကီးကုိ သတိမရဘဲ ေနမည္မဟုတ္ေပ။
အေသာကေက်ာက္စာမ်ား၌ အေသာကမင္းတရားႀကီး ဗုဒၶတရား သက္၀င္ယံုၾကည္ပံု ေဖာ္ျပထားသကဲ့သို႔ ဇယ၀မၼာ ၏ ေက်ာက္စာမ်ား၌လည္း ဇယ၀မၼာမင္းႀကီး ဗုဒၶတရား
သက္၀င္ယံုၾကည္ပံုကို ေဖာ္ျပထားသည္။ ပ႐ိုဓဟမ္၌ တူး ေဖာ္ ရရွိေသာ ထိုေက်ာက္စာတြင္ ဗုဒၶအား ရွိခိုးဦးခိုက္ၿပီး ေနာက္ "သတၱ၀ါအားလံုး၏ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ေသာ ဗုဒၶသည္ ပူေဇာ္အပ္ ပူေဇာ္ထိုက္သူ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ျဖစ္၏။ ေဗာဓိလမ္းစဥ္ သည္လည္း ပူေဇာ္အပ္ ပူေဇာ္ထိုက္၏" ဟု ေရးထားသည္။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဖန္ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္မ်ားအေၾကာင္း ေဖာ္ျပၿပီးလွ်င္ ပေဒသာပင္၏ သက္ရွိအသြင္ျဖစ္ေသာ ေလာကိႆရအား ရွိခိုးထားသည္။ ယင္းေက်ာက္စာ၌ပင္ ေရွ႕ဆက္၍ "ဘုရင္မင္းႀကီးသည္ စမၸာသို႔သြား၍ စစ္ေျမျပင္ တြင္ စမၸာဘုရင္ကို ဖမ္းဆီးၿပီးလွ်င္ က႐ုဏာေရွ႕ထားလ်က္ ျပန္လႊတ္၍ သူ႔ထီးနန္းကို ျပန္အပ္ခဲ့သည္။ ဘုရင္မင္းႀကိး၏ ယင္းဂုဏ္ယူစရာ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခ်က္ကို အျခားဘုရင္မ်ား လည္း ၾကားသိၾက၏။ ဘုရင္မင္းႀကီးသည္ သူ႔ဆရာ ဂု႐ု၏ မိသားစုအား မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ပမာ ေသနာပတိရာထူးကို ခန္႔ အပ္ထား၏" ဟူ၍လည္း ေရးထိုးထားသည္။

သတၱမ ဇယ၀မၼာသည္ သူ၏မယ္ေတာ္ အထိမ္းအမွတ္ျဖင့္ ရာဇ၀ိဘာရအမည္ရွိ ၿမိဳ႕ကို တည္ေထာင္ၿပီးလွ်င္ထိုၿမိဳ႕အား မုနိျဒမာတာ (ပညာပါရမိတာ)၏ အက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းအတြက္ အပ္ႏွင္းထားလိုက္သည္။ ပညာပါရမိတာ၏ အသြင္အျဖစ္ ျဖင့္ မယ္ေတာ္၏ ႐ုပ္တုကိုလည္း ထုလုပ္ထားသည္။

ဇမၺဴဒိပ္ကၽြန္းဘုရင္ ဟႆ၀ဒၶနလက္ထက္က ႏိုင္ငံေတာ္ အေနႏွင့္ တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္၊ သံုးလတစ္ႀကိမ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တို႔၏ ပြဲေတာ္က်င္းပသကဲ့သို႔ သတၱမ ဇယ၀မၼာ လက္ထက္ ကလည္း တန္ခူးလဆန္း ၈ ရက္ေန႔မွ လျပည့္ေန႔အထိ ႏွစ္ စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔၏ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ မိုးဦး ပြဲေတာ္ကို က်င္းပျပဳလုပ္သည္။ လကြယ္ေန႔၌ ဘုရားပြဲက်င္း ပသည္။ ထိုအခ်ိန္၌ ပညာပါရမိတာ နတ္ဘုရားကို ပူေဇာ္ပသၾကသည္။ ယခုေခတ္တြင္
အခ်ိဳ႕ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ႏိုင္ငံမ်ား၌ ဘုရားပြဲ က်င္းပေသာအခါ
ကပြဲမ်ားပါသကဲ့သို႔ ထိုေခတ္ကလည္း ကေမၻာဇဘုရားပြဲ မ်ား၌ ကပြဲမ်ား က်င္းပျပဳလုပ္ၾကသည္။ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေသာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ျဗာဟၼဏမ်ားအားလည္း အလႉဒါန ေပးကမ္းလႉဒါန္းၾကသည္။

အေသာကမင္းတရားႀကီး ေဆာက္လုပ္လႉဒါန္းထားေသာ ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းမ်ားအေၾကာင္းကို အေသာကေက်ာက္စာ မ်ား၌ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုနည္းအတူပင္ ဇယ၀မၼာ ေဆာက္လုပ္လႉဒါန္းထားေသာ ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းမ်ား
အေၾကာင္း ကိုလည္း သူ၏ ေက်ာက္စာမ်ား၌ ေရးထိုးထား သည္။ ျပည္နယ္အသီးသီးတို႔၌လည္း ေဆး႐ံု ၁၁၇ ခုႏွင့္ ေဆးခန္း ၆၉၈ ခုတို႔ကို ေဆာက္လုပ္လႉဒါန္းထားသည္။ ယင္းေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းတို႔၌ ေဆး၀ါးကုသၾကေသာ လူနာ မ်ား အတြက္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဆန္စပါး အလံုအေလာက္ ေပးလႉထားသည္။ ေဆး႐ံုႏွင့္ ေဆးခန္းမ်ား လည္ပတ္ရန္ အတြက္ ရြာေပါင္း ၈၃၈ ရြာမွ ရရွိေသာ အခြန္အတုတ္ကို
ေပးလႉထားသည္။ ယင္းေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းတို႔၌ မိန္းမ၊ ေယာက္်ားေပါင္း ၈၁၆၄၀ အလုပ္လုပ္ၾကသည္။ေက်ာက္စာ ၏ အဆံုး၌ "ငါ၏ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ငါ၏မယ္ေတာ္သည္ ဘ၀ပင္လယ္ ၀ဲၾသဃတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္၍ ဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ရွိပါေစသား" ဟူ၍ ဆုေတာင္းထားသည္။

ႏိုင္ငံေတာ္တစ္၀န္း၌ ေဆး႐ံုႀကီးေပါင္း ၁၀၂ ခု ရွိသည္ဟူ၍ အက္လိေယာ့က ေရးထားသည္။ ဇယ၀မၼာ၏ ေက်ာက္စာ မ်ား၌  ပထမတြင္ ဗုဒၶ၏ နိမၼိတကာယ၊ ဓမၼကာယ၊
သေမၻာဂကာယတည္းဟူေသာ ကာယသံုးပါးကို ရွိခိုးပူေဇာ္ ထားသည္။ ေရာဂါအမိုက္ေမွာင္ကို ဖယ္ရွားၿဖိဳခြင္းရန္ အတြက္ ေဘသဇၨဂု႐ုဗုဒၶ၊ ေဗာဓိသတၱ၊ သူရိယ၀ိေရာဓန၊ စႁႏၵ႐ုမိ၊ စႁႏၵ၀ိဓာဓန စသည္တို႔၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးမ်ားကို ထုတ္ ေဖာ္ခ်ီးက်ဴးထားသည္။ ထို႔ေနာက္ ဇယ၀မၼာဘုရင္ အေၾကာင္း ကို ေရးထားသည္။ "လူတို႔၏ ကိုယ္ခႏၶာပိုင္း ဆိုင္ရာ ေ၀ဒနာကို ဘုရင္မင္းႀကီးသည္ မိမိ၏ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ ရာ ေ၀ဒနာအျဖစ္ ထင္မွတ္ယူဆ၏။ လူနာမ်ား၏ ေရာဂါ ေ၀ေဒနာသည္ လူနာမ်ားထက္ပင္ ဘုရင္မင္းႀကီးအား စိတ္ ဆင္းရဲေစ၏။ ျပည္သူတို႔၏ ဆင္းရဲဒုကၡသည္ ဘုရင္မင္းႀကီး အား ဒုကၡျဖစ္ေစေသာေၾကာင့္တည္း။ ဘုရင္မင္းႀကီးသည္ ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းမ်ား၌ ကၽြမ္းက်င္ေသာ သမားမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ရန္သူမ်ားျဖစ္ေသာ ေရာဂါေ၀ ဒနာ မ်ားကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ေလ၏" ။ ေဘသဇၨဂု႐ု ျဖစ္ ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ေက်ာင္းေတာ္ပတ္၀န္းက်င္၌ ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းမ်ားကို ဖြင့္လွစ္ထားသည္။ ေဆး႐ံု၊ ေဆး ခန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အက်ယ္တ၀င့္ ေရးထိုးထားေသာ ေက်ာက္စာကို လာအိုဆေက (ေဆဖန္)၌ တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိရ သည္။

၀ိနယပိဋက မဟာ၀ဂၢေဘသဇၨခႏၶ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္
ေရာဂါေ၀ဒနာကို ေပ်ာက္ကင္းေစေသာ ေဆးမ်ားႏွင့္
အစားအစာမ်ားကို ၫႊန္ၾကားေဟာျပ ထားေတာ္မူသည္။
ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားအတြက္ ေဆးမ်ားကို ၫႊန္ၾကားေဟာျပ
ထားေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ `ေဘသဇၨဂု႐ု' ဟူ၍လည္း အမည္ေတာ္ တြင္ေနေတာ္မူ သည္။ ေဘသဇၨဂု႐ု၏ လက္ေတာ္တစ္ဖက္၌ သွ်ိသွ်ားသီး (ဖန္ခါးသီး) ကိုင္ထားသည္။ ဗုဒၶသည္ ကိုယ္ခႏၶာ၌ ျဖစ္ေပၚ ေသာ ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ားကို ဖယ္ရွားကုစားေတာ္မူသည္။ ဗုဒၶ၏ ယင္းအသြင္အျပင္ေတာ္သည္ ေဒသအသီးသီး၊ ကာလ အသီးသီး၌ လူေပါင္းမ်ားစြာတို႔၏ အေပၚ၌ ၾသဇာ သက္ေရာက္ လႊမ္းမိုးမႈ ရွိေနသည္။ ဗုဒၶ၏ ယင္းအသြင္ အျပင္ေတာ္ ပထမဆံုး ၾသဇာလႊမ္းမိုးခံရသူမွာ အေသာက မင္းတရားႀကီး ျဖစ္သည္။ အေသာကမင္းတရားႀကီးသည္
လူသားမ်ားအတြက္သာလွ်င္မက တိရစၦာန္မ်ားအတြက္ပင္ ေဆး႐ံုမ်ား ဖြင့္လွစ္ထားသည့္အျပင္ ေဆးျမစ္၊ ေဆး႐ြက္ႏွင့္ ေဆး၀ါးမ်ားကို ဂရိႏိုင္ငံသို႔အထိပင္ ေပးပို႔ေပးခဲ့သည္။

သတၱမ ဇယ၀မၼာ ဘုရင္သည္လည္း ဗုဒၶ၏ ယင္းအသြင္ အျပင္ေတာ္ ၾသဇာလႊမ္းမိုးခံရၿပီး တ႐ုတ္ျပည္မွ ဘဂၤလားပင္ လယ္ေအာ္အထိ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္း ပိုက္ ကြန္ ႀကီး ျဖန္႔ထားသည္မွာ အ့ံၾသစရာမဟုတ္ေပ။ ရွိသမွ် ေက်ာင္းတိုက္မ်ားႏွင့္ တြဲဖက္၍ ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းမ်ား ဖြင့္ လွစ္ထားသည္ဆိုသည္ကို အထက္၌ ျပဆိုခဲ့ၿပီးၿပီ။
ယင္းကို ေထာက္႐ႈ၍ သတၱမ ဇယ၀မၼာဘုရင္ လက္ထက္၌
ေက်ာင္းတိုက္မ်ား၏ အေရအတြက္ေလာက္ပင္ ေဆး႐ံု၊
ေဆးခန္းမ်ားလည္း ရွိသည္ဆိုသည့္အခ်က္ကိုခန္႔မွန္းၾကည့္ ႏိုင္သည္။

ယေန႔ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံ၌ ျဗာဟၼဏဘာသာလည္း မရွိ ေတာ့ေပ။ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာလည္း မရွိေတာ့ေပ။ ျဗာဟၼဏဘာသာႏွင့္ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာ၏ ေနရာ၌ ေထရ၀ါဒ ပါဠိဗုဒၶဘာသာက ေနရာယူထားလိုက္ေလၿပီ။ ၁၃၄၀ ခုႏွစ္၌ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံတြင္ ေထရ၀ါဒ ပါဠိဗုဒၶဘာ သာ စတင္လႊမ္းမိုးသြားသည္။ ယင္းကိုေထာက္လ်က္ သတၱမ ဇယ၀မၼာလက္ထက္၌ ထြန္းကားျပန္႔ပြားေသာ ဗုဒၶ ဘာသာသည္ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာလည္းမဟုတ္၊ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာလည္း မဟုတ္ဘဲ ႏွစ္ခုလံုး ေရာေထြး ေနသည့္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ဖို႔ရွိသည္။ သို႔ရာတြင္ ယင္းဗုဒၶ ဘာသာသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာဆီသို႔ ေရွး႐ႈသည့္
ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ သတၱမ
ဇယ၀မၼာဘုရင္၏လက္ထက္၌ ကေမၻာဒီးယားတြင္ ဗုဒၶဘာ သာ တစ္ရွိန္ထိုး တိုးတက္ျပန္႔ပြား ထြန္းကားေနေၾကာင္းမွာမူ သံသယျဖစ္ဖြယ္မရွိေပ။

အပိုင္း(၄၂)ဆက္ရန္