.jpg)
ေသာကမရွိေသာမင္းႏွင့္ ေတြ႔ခိုက္ ခဏ၀ယ္ (၂)
**********************************
ဒီအဆက္ေလး ပစ္ထားတာ ၾကာေနျပီမို႔ ျပန္ဆက္ေပးပါတယ္ တပိုင္းေပါ့
- ေဒ၀ါနံပိေယ ပိယဒသိ လာဇ ေဟ၀ံ အာဟာ။ သဍဳ၀ီသတိ၀သ-
– အဘိသေတန ေမ ဣယံ ဓမလိပိ လိခါပိတာ လာဇူကာ ေမ
– ဗဟူသု ပါနသတသဟေသသု ဇနသိ အာယတာ ေတသံ ေယ အဘိဟာေလ ၀ါ
– ဒံေဍ ၀ါ အတပတိေယ ေမ ကေဋ။ ကႎေတ။ လဇူကာ အသြထ အဘီတာ
– ကံမာနိ ပ၀တေယ၀ူ ဇနသ ဇာနပဒသာ ဟိတသုခံ ဥပဒေဟ၀ူ
– အႏုဂဟိေန၀ု စာ။ သုခီယနဒုခီယနံ ဇာနိသံတိ ဓံမယုေတန စ
– ၀ိေယာ၀ဒိသံတိ ဇနံ ဇာနပဒံ၊ ကႎတိ၊ ဟိဒတံ စ ပါလတံ စ
– အာလာဓေယ၀ူ တိ။ လဇူကာ ပိ လဃံတိ ပဋိစလိတေ၀ မံ ပုလိသာနိ ပိ ေမ
– ဆံဒံနာနိ ပဋိစလိသံတိ ေတ ပိ စ ကာနိ ၀ိေယာ၀ဒိသံတိ ေယန မံ လဇူကာ
– စဃံတိ အာလာဓယိတေ၀။ အထာ ဟိ ပဇံ ၀ိယတာေယဇာတိေယ နိသိဇိတု
– အသြေထ ေဟာတိ။ ၀ိယတ ဓာတိ စဃတိ ေမ ပဇံ သုခံ ပလိဟဋေ၀၊
– ေဟ၀ံ မမာ လဇူကာ ကဋာ ဇာနပဒသ ဟိတသုခါေယ။ ေယန ဧေတ အဗီတာ
– အသြထ သံတံ အ၀ိမနာ ကံမာနိ ပ၀တေယ၀ူ တိ ဧေတန ေမ လဇူကာနံ
– အဘီဟာေလ ၀ ဒံေဋ ၀ါ အတပတိေယ ကေဋ။ ဣဆိတ၀ိေယ ဟိ ဧသာ၊ ကႎတိ။
– ၀ိေယာဟာလသမတာ စ သိယ ဒံဍသမတာ စာ။ အ၀ ဣေတ ပိ စ ေမ အာ၀ုတိ။
– ဗံဓနဗဓာနံ မုနိသာနံ တီလိတဒံဍာနံ ပတ၀ဓာနံ တႎနိ ဒိ၀သာနိ ေမ
– ေယာေတ ဒႎေန။ နာတိကာ ၀ ကာနိ နိစ်ပယိသံတိ ဇိ၀ိတာေယ တာနံ
– နာသံတံ ၀ါ နိစ်ပယိတာ ဒါနံ ဒါတံတိ ပါလတိကံ ဥပ၀ါသံ ၀ ကဆံတိ
– ဣဆာ ဟိ ေမ။ ေဟ၀ံ နိလုဓသိ ပိ ကာလသိ ပါလတံ အာလာဓေယ၀ူ တိ ဇနသ စ
– ၀ဓတိ ၀ိ၀ိေဓ ဓံမစလေနသံယေမ ဒါနသ ၀ိဘာေဂ တိ။
– အဘိသေတန ေမ ဣယံ ဓမလိပိ လိခါပိတာ လာဇူကာ ေမ
– ဗဟူသု ပါနသတသဟေသသု ဇနသိ အာယတာ ေတသံ ေယ အဘိဟာေလ ၀ါ
– ဒံေဍ ၀ါ အတပတိေယ ေမ ကေဋ။ ကႎေတ။ လဇူကာ အသြထ အဘီတာ
– ကံမာနိ ပ၀တေယ၀ူ ဇနသ ဇာနပဒသာ ဟိတသုခံ ဥပဒေဟ၀ူ
– အႏုဂဟိေန၀ု စာ။ သုခီယနဒုခီယနံ ဇာနိသံတိ ဓံမယုေတန စ
– ၀ိေယာ၀ဒိသံတိ ဇနံ ဇာနပဒံ၊ ကႎတိ၊ ဟိဒတံ စ ပါလတံ စ
– အာလာဓေယ၀ူ တိ။ လဇူကာ ပိ လဃံတိ ပဋိစလိတေ၀ မံ ပုလိသာနိ ပိ ေမ
– ဆံဒံနာနိ ပဋိစလိသံတိ ေတ ပိ စ ကာနိ ၀ိေယာ၀ဒိသံတိ ေယန မံ လဇူကာ
– စဃံတိ အာလာဓယိတေ၀။ အထာ ဟိ ပဇံ ၀ိယတာေယဇာတိေယ နိသိဇိတု
– အသြေထ ေဟာတိ။ ၀ိယတ ဓာတိ စဃတိ ေမ ပဇံ သုခံ ပလိဟဋေ၀၊
– ေဟ၀ံ မမာ လဇူကာ ကဋာ ဇာနပဒသ ဟိတသုခါေယ။ ေယန ဧေတ အဗီတာ
– အသြထ သံတံ အ၀ိမနာ ကံမာနိ ပ၀တေယ၀ူ တိ ဧေတန ေမ လဇူကာနံ
– အဘီဟာေလ ၀ ဒံေဋ ၀ါ အတပတိေယ ကေဋ။ ဣဆိတ၀ိေယ ဟိ ဧသာ၊ ကႎတိ။
– ၀ိေယာဟာလသမတာ စ သိယ ဒံဍသမတာ စာ။ အ၀ ဣေတ ပိ စ ေမ အာ၀ုတိ။
– ဗံဓနဗဓာနံ မုနိသာနံ တီလိတဒံဍာနံ ပတ၀ဓာနံ တႎနိ ဒိ၀သာနိ ေမ
– ေယာေတ ဒႎေန။ နာတိကာ ၀ ကာနိ နိစ်ပယိသံတိ ဇိ၀ိတာေယ တာနံ
– နာသံတံ ၀ါ နိစ်ပယိတာ ဒါနံ ဒါတံတိ ပါလတိကံ ဥပ၀ါသံ ၀ ကဆံတိ
– ဣဆာ ဟိ ေမ။ ေဟ၀ံ နိလုဓသိ ပိ ကာလသိ ပါလတံ အာလာဓေယ၀ူ တိ ဇနသ စ
– ၀ဓတိ ၀ိ၀ိေဓ ဓံမစလေနသံယေမ ဒါနသ ၀ိဘာေဂ တိ။
မင္းတကာတို႔ ခ်စ္ၾကည္ ေလးစားအပ္၍ ပိယဒႆီဟု ၀ွ႔ဲခ်ီ ခပ္ႏွိပ္ အ႐ွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္၏႔ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ခံယူ-ရ႐ွိေသာ အေသာကမင္းၾတားျမတ္ႀကီး ဤသို႔ မိန္႔ျပန္ထား႐ွိေတာ္မူၿပီ၊ — ငါ မင္းျမတ္အဘိသိက္ သြန္း၍႕ ၂၆ႏွစ္႐ွိေတာ္မူေသာ္, ဤတရား ေက်ာက္စာေတာ္ကို ေရးသား ထား႐ွိေစေတာ္မူအပ္၏၊ သိန္းေပါင္း မ်ားစြာေသာ တိုင္းေန ျပည္သူတို႔ အေပၚ၌ ငါမင္းျမတ္၏့ ကိုယ္စား အုပ္ခ်ဳပ္ စီမံေသာ ဘုရင္ခံ အေပါင္းတို႔သည္ တိုင္းေန ျပည္သူ ဗိုလ္လူအေပါင္းႏွင့္ ပတ္သက္ စပ္ဆိုင္ၾကကုန္သည္၊ ထို တိုင္းေန ျပည္သူတို႔၏့ တရားမႈခင္း ကိစၥ၌ ျဖစ္ေစ, ရာဇ၀တ္ မႈခင္း ကိစၥ၌ ျဖစ္ေစ, အျပစ္ဒဏ္ ထားျခင္းကိစၥ၌ ျဖစ္ေစ ငါမင္းျမတ္ ကိုယ္တိုင္ အပိုင္-အစိုး တိုက္႐ိုက္ ျပဳလုပ္စီမံ ေဆာင္႐ြက္ေတာ္မူခဲ့ေသာ္, ငါမင္းျမတ္၏့ ကိုယ္စားေတာ္စား စီမံ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ဘုရင္ခံ အေပါင္းတို႔သည္ မည္သို႔ ႐ွိကုန္လိမ့္နည္း?။
(ငါမင္းၾတား၏့ ကိုယ္စားေတာ္ ဘုရင္ခံ အမွဴး႐ွိ အစိုးရ အဖြဲ႕၏့) စီးပြားမဲ့ အလုပ္တို႔ပင္ ျဖစ္ကုန္အံ့ေလာ? (သို႔မဟုတ္) တိုင္းျပည္သူ တိုင္းျပည္သားတို႔၏့ ၎, ဇနပုဒ္-တိုင္းသားတို႔၏့ ၎ စီးပြား ခ်မ္းသာကို ပင္ ျဖစ္ေစကုန္အံ့ေလာ? ၿခီးေျမႇာက္ေထာက္ပ့ံျခင္း ပင္ ျဖစ္ကုန္အ့ံေလာ?၊ ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲး ၂-မ်ိဳးကိုပင္ ျဖစ္ေစကုန္လတၱံ႕၊ စင္စစ္ ဆိုေသာ္ကား တရား မွန္တိုင္း ျပဳက်င့္ခဲ့မူ, တိုင္းဖ်က္ ျပည္ဖ်က္ ခိုးသား ဒါးျမမ်ား မပြားစီး မေပၚေပါက္ ႐ွိကုန္လတၱံ႕၊ မည္သို႔ မဆို, တုိင္းသူျပည္သားကို၎, ဇနပုဒ္ကို၎ မည္သို႔အားျဖင့္ ဤပစၥကၡက်ိဳး, တမလြန္က်ဳိးကို နစ္သက္ေစကုန္ ရာမည္နည္းဟု ငါ မင္းျမတ္၏့ ကိုယ္စားေတာ္ပြား ဘုရင္ခံ အေပါင္းတို႔က ငါ မင္းျမတ္ အေပၚ၌ ေထာက္ပ့ံကူညီ၍ ျပဳစုရန္ (၀တ္တရားေၾကာင္း) ဆင္ျခင္ဖြယ္ ျဖစ္ကုန္၏။
ငါ မင္းျမတ္၏့ အပါးေတာ္ၿမဲး မွဴးေတာ္ မတ္ေတာ္တို႔သည္ လည္း ငါမင္းျမတ္၏ အလိုဆႏၵေတာ္ကို လိုက္နာ၍႕ မက်င့္ၾကကုန္လတၱံ႕, ထိုသို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ ငါ မင္းတရား၏့ ဘုရင္ခံ အေပါင္းကိုလည္း မႏွစ္သက္ ေစႏိုင္ကုန္ရာ၊ ထိုစကား ထင္႐ွားစြာ၏, တတ္သိ-လိမ္မာေသာ ႏုိ႔ထိမ္းထံ သားငယ္ကို စြန္႔လႊတ္ အပ္ႏွင္းျခင္းသည္ ထိုသားငယ္၏့ အက်ိဳး-စီးပြားအတြက္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ၎, ထိုသို႔ အပ္ႏွင္းျခင္းေၾကာင့္ ထိုႏို႔ထိန္းကလည္း ထိုသားငယ္ကို ခ်မ္းသာစြာ ႀကီးပြားေအာင္ ေစာင့္ေ႐ွာက္ ထိန္းသိမ္းရန္ စြန္႔လႊတ္ အပ္ႏွင္းေပးသည္ တကားဟု ယံုၾကည္သကဲ့သို႔ ၎, ထို႔အတူပင္လွ်င္ ငါဧကရာဇ္ မင္းျမတ္သည္ တိုင္းသား ျပည္သူ၏့ ခ်မ္းသာ အတြက္, ငါ ဧကရာဇ္ မင္းျမတ္ ကိုယ္ေတာ္စား လိမ္မာ ေရးျခားေသာ ဘုရင္ခံ မင္း အေပါင္းအား အေရး လႊဲအပ္- ေဆာင္ႏွင္းေတာ္မူၿပီ၊ ငါ ဧကရာဇ္ မင္းျမတ္သည္ လက္ေအာက္ ဘုရင္ခံ အေပါင္းတုိ႔အား ေၾကာက္႐ြံ႕မဲ့၎, ကိုယ္က်ိဳးမင့ဲပဲး စိတ္ထား ႐ႊင္ပ်စြာ၎ ျပဳလုပ္ေဆာင္႐ြက္ခြင့္ကို အပ္ႏွင္း ေပးထားေတာ္မူၿပီ။
ထို႔ေၾကာင့္ ငါဧကရာဇ္ မင္းျမတ္၏့ ကိုယ္စားေတာ္ ဘုရင္ခံ မင္းအေပါင္းတို႔သည္ တရားမ မႈခင္းကိစၥ ျပဳလုပ္ စီမံေရး၌ ၎, ရာဇ၀တ္ မႈခင္းကိစၥ အတြက္ အျပစ္ဒဏ္ ထားေရး၌၎ မိမိတို႔ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ စိုးပိုင္ခြင့္ကို ျပဳလုပ္ၾက ကုန္ခဲ့ေသာ္, ထိုသို႔ေသာ မႈခင္း-ကိစၥမ်ားတြင္ တရားမမႈမ်ား၌ အဘယ္သို႔အားျဖင့္ တရားဥပေဒ ေျဖာင့္မွန္ျခင္း ျဖစ္ကုန္အံ့နည္း ဟု၎, ရာဇ၀တ္မႈမ်ား၌ အဘယ္သို႔ မွ်တျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ကုန္အံ့နည္းဟု၎, စိတ္ထား ျဖစ္ေစကုန္ရာ၏။ ထုိသုိ႔ေသာ အက်ိဳးငွာ ငါဧကရာဇ္ မင္းျမတ္၏့ ဤအမိန္႔ေတာ္ကို ထုတ္ျပန္ေတာ္မူအပ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္, ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္း, သတ္ျဖတ္ျခင္း အျပစ္ဒဏ္ စီရင္ျခင္းကို က်ခံရသူတို႔တြင္ အသက္ ေသဒဏ္ က်ခံေစ ျပစ္မႈ ခ်ေပးသူတို႔အား သံုးရက္ အထိ ဆိုင္းငံ့ခြင့္ ေပးၾကရမည္၊ (အေၾကာင္းကား) ထုိဆိုင္းငံ့ခြင့္ ေပးေသာေန႔အတြင္း၌ (၎တို႔၏့) ေဆြမ်ိဳး ဉာတကာတို႔ကေသာ္လည္း ထုိသူတို႔အတြက္ အသက္႐ွင္ရန္ ကိုးစားဖြယ္ကို ႐ွာေဖြ၍ အယူခံျခင္းအားျဖင့္ ေလွ်ာက္ထား ၾကားသိေစကုန္ရာသည္၊ ယင္းသို႔ တစံုတရာ အယူခံျခင္း အားျဖင့္ ေလွ်ာက္ထား ၾကားသိေစႏိုင္ခြင့္ မ႐ွိကုန္ခဲ့မူ, တမလြန္၌ ေကာင္းစားေရးအတြက္ လွဴဒါန္း ေပးကမ္းမႈကိုေသာ္လည္း ျပဳၾကကုန္ရာသည္၊ သီလ, သီတင္းကိုေသာ္လည္း ျပဳက်င့္ ေဆာက္တည္ၾက ကုန္ရာသည္။
ထိုသို႔ ျပဳခြင့္ကို ေျပာဆိုမိန္႔ျပန္ရန္ သင့္တင့္ေပစြာ့၊ ငါဧကရာဇ္ မင္းျမတ္သည္ ဤမွ် အသက္ေသေစခြင့္ကို ေပးရသည္ အထိ ၾကမ္းၾကဳတ္ ရက္စက္စြာ ျပဳရေသာ အခါ၌ပင္ တမလြန္ေလာက၌ နစ္သက္ ႐ႊင္ပ်ေစရန္ လိုလား ေတာင့္တ ေတာ္မူေပ၏။ ထို႔ျပင္, တိုင္းသားျပည္သူ ဗိုလ္လူအေပါင္း၏့ ေကာင္းမြန္ ထူးေထြေသာ တရားက်င့္ေရး, ေစာင့္စည္းေရး, အလွဴအတာန္း ေပးေရး, ခြဲျခမ္း ေ၀ဖန္ေပးကမ္းေရးမ်ား၌ ႀကီးပြားျခင္းလည္း ျဖစ္႐ွိရန္ လိုလားေတာ္မူေပ၏၊- ဤသို႔ အေသာကမင္းၾတားႀကီး ျပန္ၾကား မိန္႔ႁမြက္ေတာ္မူၿပီ။(အ႐ွင္အာဒိစၥ၀ံသ, အေသာကမင္းတရားႀကီး၏့ ေက်ာက္စာေတာ္)
…..
နတ္တို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ ပိယဒသီ မင္းႀကီး ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ငါအဘိသိက္ခံသည္မွ၊ ႏွစ္ဆဲ့ေျခာက္ႏွစ္ေျမာက္၌၊ ဤတရားကဗ်ည္းကုိ ေရးထိုးေစ၏။
ရဇၨဴကေခၚ ငါ၏ အမတ္ႀကီးမ်ားသည္၊ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ သူတို႔၏ မွီခိုရာ ျဖစ္ၾကကုန္၏။ ထိုအမတ္ႀကီးတို႔အား ခ်ီးျမႇင့္မစျခင္း၊ အျပစ္ဒဏ္ ေပးျခင္း အာဏာမ်ားကို ငါအပ္ႏွင္းထားေလၿပီ။ ဤသို႔ အပ္ႏွင္းထားသည္မွာ၊ ၎တို႔သည္ ကိုက်ိဳးကို မငဲ့မကြက္၊ မေၾကာက္မ႐ြ႕ံပဲ၊ အမႈကိစၥမ်ားကို စီရင္ဆုန္းျဖတ္လ်က္၊ တိုင္းသူျပည္သား၊ နယ္သူနယ္သားတို႔၏ စီးပြားခ်မ္းသာကို ေဆာင္ၾကဥ္းကာ၊ ထိုသူတို႔၏ အက်ိဳးကို သည္ပိုးရန္ ျဖစ္သည္ျပင္၊ ထိုသူတို႔၏ ဆင္းရဲျခင္း ခ်မ္းသာျခင္း အေၾကာင္းတို႔ကို သိ၍၊ ထိုတိုင္းသူျပည္သား၊ နယ္သူနယ္သားတို႔အား၊ တရား၌ အားထုတ္ရန္ ဆုန္းမ ၾသ၀ါဒ ေပးေစျခင္းငွာ ျဖစ္၏။ သို႔မွသာ ဤဘ၀ ေနာင္ဘ၀တို႔၏ အက်ိဳးကို ထိုသူတို႔ ခံစားၾကရကုန္အံ့။
ရဇၨဴက အမတ္ႀကီးတို႔သည္၊ ငါ၏ အမႈေတာ္ကို ေက်ပြန္ေအာင္၊ ေကာင္းစြာ ေဆာင္႐ြက္ၾကကုန္အံ့။ ပု႐ုသေခၚ ငါ၏ အမႈထမ္းတို႔သည္လည္း၊ ငါ၏ အလိုဆႏၵမ်ားကို ျဖည့္ဆည္း၍၊ ရဇၨဴက အမတ္ႀကီးတို႔သည္ အမႈေတာ္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္ ႏိုင္ၾကေစျခင္းငွာ၊ လူတို႔အား ဆုန္းမ ၾသ၀ါဒ ေပးၾကေစကုန္သတည္း။
မိမိ၏ သားကို လိမၼာေသာ ႏို႔ထိန္းထံ အပ္ႏွံၿပီးေသာ္၊ ထိုလိမၼာေသာ ႏို႔ထိန္းသည္ ငါ၏ သားအား ခ်မ္းသာကို ေဆာင္လတံ့ဟု၊ စိုးရိမ္ကင္းမဲ့ျခင္္း ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ငါသည္လည္း နယ္သူနယ္သားတို႔အား၊ ၎းတို႔၏ စီးပြားခ်မ္းသာ အလို႔ငွာ၊ ငါ၏ ရဇၨဴက အမတ္ႀကီးတို႔ထံ အပ္ႏွံထားေပ၏။
ထိုရဇၨဴက အမတ္ႀကီးတို႔သည္၊ မေၾကာက္မ႐ြံ႕၊ ကိုက်ိဳးကို မငဲ့မကြက္၊ မေမ့မေလ်ာ႔၊ တည္ၾကည္စြာ၊ မိမိတို႔၏ ၀တၱရားမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ေစျခင္းငွာ၊ ၎းတို႔အား ခ်ီးျမႇင့္မစျခင္း၊ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း အာဏာမ်ားကို ငါအပ္ႏွင္းထားေပ၏။ သို႔မွသာ ၎တို႔သည္၊ တရားစီရင္ဆုန္းျဖတ္ရာ၌၎၊ အျပစ္ဒဏ္ေပးရာ၌၎၊ မွ်တမွန္ကန္ေပမည္။
ဤသို႔ပင္လည္း ငါအမိန္႔ေပးတံုေသး၏။ အျပစ္ဒဏ္ရၿပီးသျဖင့္ သတ္အံ့ေသာငွာ၊ ေထာင္အက်ဥ္း ခံေနရသူတို႔အား၊ ျပင္ဆင္ စီမံခြင့္ သံုးရက္တာမွ် ေပးရာ၏။ (ဤအတြင္း) ထိုသူတို႔၏ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔သည္၊ အသက္ခ်မ္းသာရစိမ့္ေသာငွါ (နည္းလမ္းမ်ားကို) ၾကံစည္ ႐ွာေဖြၾကလိမ့္ကုန္အံ့။ ဤသို႔ ၾကံစည္လ်က္ ပ်က္စည္းရမည္ပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ေနာင္ဘ၀အတြက္ အလွဴေသာ္လည္း ေပးေစရာ၏။ ဥပုသ္ေသာ္လည္း ေစာင့္ထိန္းေစရာ၏။
ငါအလို႐ွိေတာ္မူသည္ကား၊ ဤသို႔ေသေၾကပ်က္စီးအံ့ဆဲဆဲ၌ပင္၊ ေနာင္ဘ၀အဖို႔ အားထုတ္၍၊ လူတို႔သည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ နည္းတို႔ျဖင့္ တရားက်င့္သံုး ေဆာက္တည္ျခင္း၊ ၿခိဳးၿခံစြာက်င့္ျခင္း၊ အလွဴေပးေ၀ငွျခင္းတို႔၌ တိုးတက္ရန္ျဖစ္၏။ (ဦးဖုိးလတ္, အေသာကေက်ာက္စာမ်ား၊)
ရဇၨဴကေခၚ ငါ၏ အမတ္ႀကီးမ်ားသည္၊ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ သူတို႔၏ မွီခိုရာ ျဖစ္ၾကကုန္၏။ ထိုအမတ္ႀကီးတို႔အား ခ်ီးျမႇင့္မစျခင္း၊ အျပစ္ဒဏ္ ေပးျခင္း အာဏာမ်ားကို ငါအပ္ႏွင္းထားေလၿပီ။ ဤသို႔ အပ္ႏွင္းထားသည္မွာ၊ ၎တို႔သည္ ကိုက်ိဳးကို မငဲ့မကြက္၊ မေၾကာက္မ႐ြ႕ံပဲ၊ အမႈကိစၥမ်ားကို စီရင္ဆုန္းျဖတ္လ်က္၊ တိုင္းသူျပည္သား၊ နယ္သူနယ္သားတို႔၏ စီးပြားခ်မ္းသာကို ေဆာင္ၾကဥ္းကာ၊ ထိုသူတို႔၏ အက်ိဳးကို သည္ပိုးရန္ ျဖစ္သည္ျပင္၊ ထိုသူတို႔၏ ဆင္းရဲျခင္း ခ်မ္းသာျခင္း အေၾကာင္းတို႔ကို သိ၍၊ ထိုတိုင္းသူျပည္သား၊ နယ္သူနယ္သားတို႔အား၊ တရား၌ အားထုတ္ရန္ ဆုန္းမ ၾသ၀ါဒ ေပးေစျခင္းငွာ ျဖစ္၏။ သို႔မွသာ ဤဘ၀ ေနာင္ဘ၀တို႔၏ အက်ိဳးကို ထိုသူတို႔ ခံစားၾကရကုန္အံ့။
ရဇၨဴက အမတ္ႀကီးတို႔သည္၊ ငါ၏ အမႈေတာ္ကို ေက်ပြန္ေအာင္၊ ေကာင္းစြာ ေဆာင္႐ြက္ၾကကုန္အံ့။ ပု႐ုသေခၚ ငါ၏ အမႈထမ္းတို႔သည္လည္း၊ ငါ၏ အလိုဆႏၵမ်ားကို ျဖည့္ဆည္း၍၊ ရဇၨဴက အမတ္ႀကီးတို႔သည္ အမႈေတာ္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္ ႏိုင္ၾကေစျခင္းငွာ၊ လူတို႔အား ဆုန္းမ ၾသ၀ါဒ ေပးၾကေစကုန္သတည္း။
မိမိ၏ သားကို လိမၼာေသာ ႏို႔ထိန္းထံ အပ္ႏွံၿပီးေသာ္၊ ထိုလိမၼာေသာ ႏို႔ထိန္းသည္ ငါ၏ သားအား ခ်မ္းသာကို ေဆာင္လတံ့ဟု၊ စိုးရိမ္ကင္းမဲ့ျခင္္း ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ငါသည္လည္း နယ္သူနယ္သားတို႔အား၊ ၎းတို႔၏ စီးပြားခ်မ္းသာ အလို႔ငွာ၊ ငါ၏ ရဇၨဴက အမတ္ႀကီးတို႔ထံ အပ္ႏွံထားေပ၏။
ထိုရဇၨဴက အမတ္ႀကီးတို႔သည္၊ မေၾကာက္မ႐ြံ႕၊ ကိုက်ိဳးကို မငဲ့မကြက္၊ မေမ့မေလ်ာ႔၊ တည္ၾကည္စြာ၊ မိမိတို႔၏ ၀တၱရားမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ေစျခင္းငွာ၊ ၎းတို႔အား ခ်ီးျမႇင့္မစျခင္း၊ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း အာဏာမ်ားကို ငါအပ္ႏွင္းထားေပ၏။ သို႔မွသာ ၎တို႔သည္၊ တရားစီရင္ဆုန္းျဖတ္ရာ၌၎၊ အျပစ္ဒဏ္ေပးရာ၌၎၊ မွ်တမွန္ကန္ေပမည္။
ဤသို႔ပင္လည္း ငါအမိန္႔ေပးတံုေသး၏။ အျပစ္ဒဏ္ရၿပီးသျဖင့္ သတ္အံ့ေသာငွာ၊ ေထာင္အက်ဥ္း ခံေနရသူတို႔အား၊ ျပင္ဆင္ စီမံခြင့္ သံုးရက္တာမွ် ေပးရာ၏။ (ဤအတြင္း) ထိုသူတို႔၏ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔သည္၊ အသက္ခ်မ္းသာရစိမ့္ေသာငွါ (နည္းလမ္းမ်ားကို) ၾကံစည္ ႐ွာေဖြၾကလိမ့္ကုန္အံ့။ ဤသို႔ ၾကံစည္လ်က္ ပ်က္စည္းရမည္ပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ေနာင္ဘ၀အတြက္ အလွဴေသာ္လည္း ေပးေစရာ၏။ ဥပုသ္ေသာ္လည္း ေစာင့္ထိန္းေစရာ၏။
ငါအလို႐ွိေတာ္မူသည္ကား၊ ဤသို႔ေသေၾကပ်က္စီးအံ့ဆဲဆဲ၌ပင္၊ ေနာင္ဘ၀အဖို႔ အားထုတ္၍၊ လူတို႔သည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ နည္းတို႔ျဖင့္ တရားက်င့္သံုး ေဆာက္တည္ျခင္း၊ ၿခိဳးၿခံစြာက်င့္ျခင္း၊ အလွဴေပးေ၀ငွျခင္းတို႔၌ တိုးတက္ရန္ျဖစ္၏။ (ဦးဖုိးလတ္, အေသာကေက်ာက္စာမ်ား၊)
…..
“ ‘Thus spake king Piyadasi, beloved of the gods: — ‘In the twenty-seventh year of my anointment, I have caused to be promulgated the following religious edict. My devotees, in very many hundred thousand souls, having (now) attained unto knowledge, I have ordained (the following) fines and punishments for their transgressions. Wherever devotees shall abide around (or circumambulate) the holy fig-tree for the performance of pious duties, the benefit and pleasure of the country and its inhabitants shall be (in making) offerings: and according to their generosity or otherwise shall they enjoy prosperity or adversity: and they shall give thanks for the coming of the faith. Whatever villages with their inhabitants may be given or maintained for the sake of the worship, the devotees shall receive the same, and for an example unto my people they shall follow after (or exercise solitary) austerities. And likewise, whatever blessings they shall pronounce, by these shall my devotees accumulate for the worship (?). Furthermore, the people shall attend in the night the great myrobalan-tree and the holy fig-tree. My people shall foster (accumulate) the great myrobalan. Pleasure is to be eschewed, as intoxication (?).
” ‘My devotees doing thus for the profit and pleasure of the village, whereby they (coming) around the beauteous and holy fig-tree may cheerfully abide in the performance of pious acts. In this also are fines and punishments for the transgressions of my devotees appointed. Much to be desired is such renown! According to the measure of the offence (the destruction of viya or happiness?) shall be the measure of the punishment, but (the offender) shall not be put to death by me. Banishment (shall be) the punishment of those malefactors deserving of imprisonment and execution. Of those who commit murder on the high road (dacoits?) even none, whether of the poor or of the rich, shall be injured (tortured) on my three especial days (?) Those guilty of cruelly beating or slaughtering living things, having escaped mutilation (through my clemency) shall give alms (as a deodand) and shall also undergo the penance of fasting. And thus it is my desire that the protection of even the workers of opposition shall tend to (the support of) the worship; and (on the other hand) the people, whose righteousness increases in every respect, shall spontaneously partake of my benevolence.’ ” (Tr. Prinsep; Alexander Cunningham, Inscriptions of Asoka)
…..
” ‘My devotees doing thus for the profit and pleasure of the village, whereby they (coming) around the beauteous and holy fig-tree may cheerfully abide in the performance of pious acts. In this also are fines and punishments for the transgressions of my devotees appointed. Much to be desired is such renown! According to the measure of the offence (the destruction of viya or happiness?) shall be the measure of the punishment, but (the offender) shall not be put to death by me. Banishment (shall be) the punishment of those malefactors deserving of imprisonment and execution. Of those who commit murder on the high road (dacoits?) even none, whether of the poor or of the rich, shall be injured (tortured) on my three especial days (?) Those guilty of cruelly beating or slaughtering living things, having escaped mutilation (through my clemency) shall give alms (as a deodand) and shall also undergo the penance of fasting. And thus it is my desire that the protection of even the workers of opposition shall tend to (the support of) the worship; and (on the other hand) the people, whose righteousness increases in every respect, shall spontaneously partake of my benevolence.’ ” (Tr. Prinsep; Alexander Cunningham, Inscriptions of Asoka)
…..
Thus saith His Sacred and Gracious Majesty the King: By me consecrated twenty-six years was this Document of Law caused to be inscribed.
The Rdjukas have been placed by me over many hundred thousand lives. What is their (administration of) Law or Justice has been made by me subject to their own authority, so that the Rdjukas, assured, and without being afraid, may set about their tasks, distribute the good and happiness of the people of the country, and also bestow favours. They shall acquaint themselves with what causes happiness or misery, and, with the help of the pious, admonish the people of the provinces that they may gain both here and hereafter.
The Rdjukas, too, are ready to obey me. They will also obey the Purusas who know (my) wishes; they will also exhort those (people) l so that the Rdjukas may be able to please me.
Indeed, just as a man, after having entrusted his child to a skilled nurse, rests assured with the thought: “the skilled nurse will be able to keep my child well,” even so the Rdjukas were created by me for the good and happiness of the country people.
In order that these, being free from fear, misgivings, and distracted mind, might apply themselves to their tasks, independence of the Rdjukas has been ordained by me in the
matter of Law and Justice. Since it is to be desired that there should be uniformity in law as well as uniformity in justice, from this time forward is my injunction: “To persons confined in chains, already judged, and sentenced to death, a grace of three days has been granted by me.”
(During this period of grace) either (their relatives) will, for their lives, persuade those (Rdjukas) to reconsider their judgment, or, if there be none u who persuades (them), they (i.e., the prisoners) will give alms for the sake of the other world or will perform fasts.
For my desire is that even when the time (of grace) has expired, they may gain the hereafter, and that various kinds of religious practice increase, together with self-restraint and distribution of alms on the part of the people. (R.K. Mookerji, Asoka)
The Rdjukas have been placed by me over many hundred thousand lives. What is their (administration of) Law or Justice has been made by me subject to their own authority, so that the Rdjukas, assured, and without being afraid, may set about their tasks, distribute the good and happiness of the people of the country, and also bestow favours. They shall acquaint themselves with what causes happiness or misery, and, with the help of the pious, admonish the people of the provinces that they may gain both here and hereafter.
The Rdjukas, too, are ready to obey me. They will also obey the Purusas who know (my) wishes; they will also exhort those (people) l so that the Rdjukas may be able to please me.
Indeed, just as a man, after having entrusted his child to a skilled nurse, rests assured with the thought: “the skilled nurse will be able to keep my child well,” even so the Rdjukas were created by me for the good and happiness of the country people.
In order that these, being free from fear, misgivings, and distracted mind, might apply themselves to their tasks, independence of the Rdjukas has been ordained by me in the
matter of Law and Justice. Since it is to be desired that there should be uniformity in law as well as uniformity in justice, from this time forward is my injunction: “To persons confined in chains, already judged, and sentenced to death, a grace of three days has been granted by me.”
(During this period of grace) either (their relatives) will, for their lives, persuade those (Rdjukas) to reconsider their judgment, or, if there be none u who persuades (them), they (i.e., the prisoners) will give alms for the sake of the other world or will perform fasts.
For my desire is that even when the time (of grace) has expired, they may gain the hereafter, and that various kinds of religious practice increase, together with self-restraint and distribution of alms on the part of the people. (R.K. Mookerji, Asoka)
- ေဒ၀ါနံ ပိေယ ပိယဒသိ လာဇ ေဟ၀ံ အဟာ။ သဍဳ၀ီသတိ၀သ-
– အဘိသိေတန ေမ ဣမာနိ ဇာတာနိ အ၀ဓိယာနိ ကဋာနိ။ ေသ ယထာ
– သုေက သာလိကာ အလုေန စက၀ါေက ဟံေသ နံဒီမုေခ ေဂလာေဋ
– ဇတူကာ အံဗာကပိလိကာ ဒုဍီ အနဌိကမေဆ ေ၀ဒေ၀ယေက
– ဂံဂါပုပုဋေက သံကုဇမေဆ ကဖဋသယေက ပံနသေသ သိမေလ
– သံဒေက ၾသကပႎေဋ ပလသေတ ေသတကေပါေတ ဂါမကေပါေတ
– သေ၀ စတုပေဒ ေယ ပဋိေဘာဂံ ေနာ ဧတိ န စ ခါဒိယတိ
– ဧဍကာ စာ သူကလီ စာ ဂဘိနီ ၀ ပါယမီနာ ၀ အ၀ဓိယာ ေပါတေက
– ပိ စ ကာနိ အာသံမာသိေက ၀ဓိကုကုေဋ ေနာ ကဋ၀ိေယ၊ တုေသ သဇီေ၀
– ေနာ စ်ာေပတ၀ိေယ၊ ဒါေ၀ အနဌာေယ ၀ါ ၀ိဟိသာေယ ၀ါ ေနာ စ်ာေပတ၀ိေယ။
– ဇိေ၀န ဇီေ၀ ေနာ ပုသိတ၀ိေယ။ တီသုစာတံုမာသီသု တိသာယံ ပုံနမာသိယံ
– တႎနိ ဒိ၀သာနိ စာ၀ုဒသံ ပံနဍသံ ပတိပဒါ ေယ ဓု၀ါေယ စာ
– အႏုေပါသထံ မေဆ အ၀ဓိေယ ေနာ ပိ ၀ိေကတ၀ိေယ။ ဧတာနိ ေယ၀ ဒိ၀သာနိ
– နာဂ၀နသိ ေက၀ဋေဘာဂသိ ယာနိ အံနာနိ ပိ ဇီ၀နိကာယာနိ
– ေနာ ဟံတ၀ိယာနိ။ အဌမီပခါေယ စာ၀ုဒသာေယ ပံနဍသာေယ တိသာေယ
– ပုနာ၀သုေန တီသု စာတုံမာသီသု သုဒိ၀သာေယ ေဂါေန ေနာ နိလခိတ၀ိေယ။
– အဇေက ဧဍေက သူကေလ ဧ ၀ါ ပိ အံေန နီလခိယတိ ေနာ နီလခိတ၀ိေယ။
– တိသာေယ ပုနာ၀သုေန စာတံုမာသိေယ စာတံုမာသိပခါေယ အသြသာ ေဂါနသာ
– လခေန ေနာ ကဍ၀ိေယ။ ယာ၀ သဍဳ၀ီသတိ၀သအဘိသိေတန ေမ ဧတာေယ
– အံတလိကာေယ ပံန၀ီသတိ ဗံဓနေမာခါနိ ကဋာနိ။
– အဘိသိေတန ေမ ဣမာနိ ဇာတာနိ အ၀ဓိယာနိ ကဋာနိ။ ေသ ယထာ
– သုေက သာလိကာ အလုေန စက၀ါေက ဟံေသ နံဒီမုေခ ေဂလာေဋ
– ဇတူကာ အံဗာကပိလိကာ ဒုဍီ အနဌိကမေဆ ေ၀ဒေ၀ယေက
– ဂံဂါပုပုဋေက သံကုဇမေဆ ကဖဋသယေက ပံနသေသ သိမေလ
– သံဒေက ၾသကပႎေဋ ပလသေတ ေသတကေပါေတ ဂါမကေပါေတ
– သေ၀ စတုပေဒ ေယ ပဋိေဘာဂံ ေနာ ဧတိ န စ ခါဒိယတိ
– ဧဍကာ စာ သူကလီ စာ ဂဘိနီ ၀ ပါယမီနာ ၀ အ၀ဓိယာ ေပါတေက
– ပိ စ ကာနိ အာသံမာသိေက ၀ဓိကုကုေဋ ေနာ ကဋ၀ိေယ၊ တုေသ သဇီေ၀
– ေနာ စ်ာေပတ၀ိေယ၊ ဒါေ၀ အနဌာေယ ၀ါ ၀ိဟိသာေယ ၀ါ ေနာ စ်ာေပတ၀ိေယ။
– ဇိေ၀န ဇီေ၀ ေနာ ပုသိတ၀ိေယ။ တီသုစာတံုမာသီသု တိသာယံ ပုံနမာသိယံ
– တႎနိ ဒိ၀သာနိ စာ၀ုဒသံ ပံနဍသံ ပတိပဒါ ေယ ဓု၀ါေယ စာ
– အႏုေပါသထံ မေဆ အ၀ဓိေယ ေနာ ပိ ၀ိေကတ၀ိေယ။ ဧတာနိ ေယ၀ ဒိ၀သာနိ
– နာဂ၀နသိ ေက၀ဋေဘာဂသိ ယာနိ အံနာနိ ပိ ဇီ၀နိကာယာနိ
– ေနာ ဟံတ၀ိယာနိ။ အဌမီပခါေယ စာ၀ုဒသာေယ ပံနဍသာေယ တိသာေယ
– ပုနာ၀သုေန တီသု စာတုံမာသီသု သုဒိ၀သာေယ ေဂါေန ေနာ နိလခိတ၀ိေယ။
– အဇေက ဧဍေက သူကေလ ဧ ၀ါ ပိ အံေန နီလခိယတိ ေနာ နီလခိတ၀ိေယ။
– တိသာေယ ပုနာ၀သုေန စာတံုမာသိေယ စာတံုမာသိပခါေယ အသြသာ ေဂါနသာ
– လခေန ေနာ ကဍ၀ိေယ။ ယာ၀ သဍဳ၀ီသတိ၀သအဘိသိေတန ေမ ဧတာေယ
– အံတလိကာေယ ပံန၀ီသတိ ဗံဓနေမာခါနိ ကဋာနိ။
မင္းတကာတို႔ ခ်စ္ၾကည္ ေလးစားအပ္၍ ပိယဒႆီဟု ၀ွ႔ဲခ်ီ ခပ္ႏွိပ္ အ႐ွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္၏႔ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ခံယူ-ရ႐ွိေသာ အေသာကမင္းၾတားႀကီး ဤသို႔ မိန္႔ျပန္ထား႐ွိေလၿပီ၊ ငါမင္းတရားသည္ အဘိသိက္ သြန္း၍ ၂၆-ႏွစ္႐ွိေသာ္, ဤဆိုလတၱံ႕ေသာ အသက္႐ွိ သတၱ၀ါတို႔ကို သတ္ျဖတ္ျခင္းမွ တားျမစ္ေတာ္မူအပ္ကုန္၏၊ ထိုသတၱ၀ါတို႔ကား- ေက်း-က်က္တူေ႐ြး-သာလိကာ-ဆက္ရက္, ငွက္ႀကီးတုံးစပ္-၀န္လိုငွက္ႀကီး, စကၠ၀ါက္ငွက္, ဟင္းသာ-ငန္းငွက္, နႏၵိမုခ-မည္ေသာငွက္, ေဂလာဋ-မည္ေသာငွက္, လင္းႏို႔, ခါခ်ဥ္-သို႔မဟုတ္ ေတာင္ပို႔ခ်, လိပ္, အ႐ိုးမ႐ွိေသာငါး, ေ၀ဒေ၀ယက-မည္ေသာငါး, ဂံဂပုပုတက-မည္ေသာ ငါး, ပင္လယ္ငါးလင္ပန္း, ျမစ္လိပ္-ေရလိပ္, ျဖဴသတၱ၀ါ, သစ္တက္႐ွဥ့္-၀ါ ႐ွဥ့္မြဲး, ဦးခ်ိဳတက္ မ်ားေသာ ဆတ္, ႏြားသူေတာ္, ႏြားလား, ေမ်ာက္သတၱ၀ါ, ဥခ်ိဳးငွက္- ခိုျဖဴ-ခိုျပာ, အသံုးမျပဳေသာ အေျခေလးေခ်ာင္း႐ွိ သားသတၱ၀ါတို႔ကိုလည္း မစားအပ္၊ ထို႔ျပင္, ကိုယ္၀န္႐ွိေသာ, သို႔မဟုတ္ ႏို႔စို႔ သားငယ္႐ွိေသာ ဆိတ္မ, သိုးမ, ၀က္မတို႔ကို, ၎တို႔သားငယ္မ်ား ေကာင္းမြန္စြာ ႀကီးပြားျခင္းသို႔ မေရာက္မီ, မသတ္ျဖတ္အပ္ကုန္၊ ၾကက္တိုက္ျခင္း, ၾကက္တယ္ျခင္း, ထိုမွတပါး အသက္႐ွိ သတၱ၀ါတို႔ကို အေပ်ာ္အပါး တိုက္ခိုက္ ျမဴးတူးျခင္းတုိ႔ကိုလည္း မျပဳအပ္ကုန္၏။
ေတာသား သတၱ၀ါတို႔ ခုိကိုးရာမဲ့ ျဖစ္ေစတတ္, ညႇင္းဆဲျခင္းကို ျပဳတတ္ေသာ ေတာမီး ႐ႈိ႕ၿမႇိက္ျခင္းကို မျပဳအပ္၊ အသက္႐ွိ သတၱ၀ါတို႔ျဖင့္ေသာ္၎, ၎၏့ အသားျဖင့္ေသာ္၎ သတၱ၀ါတပါးကို အစာေကၽြး၍႕ မေမြးျမဴအပ္၊ သံုးဥတု ေလးလ ေလးလတို႔ အဆံုးျဖစ္ေသာ ေန႔မ်ား, ႏွစ္၏့ ၃လ ေျမာက္ ၀ါဆိုလႏွင့္ လျပည့္ေန႔, ဤ၃ေန႔တို႔ပတ္လံုး၎, လဆန္း-လဆုတ္-၁၅-၁၄ ရက္ေျမာက္ေန႔, လဆုတ္ ၁၅ရက္ ေျမာက္ေသာေန႔, ေလးသီတင္းအတြက္ တရက္ေန႔, အထြက္ ၂ရက္ေန႔, ဥပုသ္ေန႔တိုင္း၎, ဤေန႔ရက္မ်ား၌ ငါးတို႔ကို မဖမ္း မသတ္ရ၊ ေရာင္းလည္း မေရာင္း၀ယ္ရ၊ ထိုေန႔ ထိုရက္ အတြင္းတို႔၌ ဆင္ျမင္းတို႔ ေနထိုင္ရာ ေတာေတာင္မ်ား၌၎, တံငါတို႔ က်က္စားရာ ေရကန္-ျမစ္-ေခ်ာင္း-အင္းအိုင္မ်ား၌ သား ငါးမ်ား, ထုိမွတပါး အျခား ငွက္စေသာ သက္႐ွိသတၱ၀ါ မွန္သမွ်တို႔ကို မသတ္ျဖတ္အပ္, မလိုက္အပ္ကုန္။
လတိုင္း လဆုတ္ ပကၡ ႐ွစ္ရက္ေျမာက္, ၁၄ရက္ေျမာက္, ၁၅ရက္ေျမာက္, ၃ရက္ေျမာက္ေန႔, ပုဏၰဗုသွ်ဳ နကၡတ္ပြဲးေန႔, ၃ဥတု အဆံုး ေလးလေျမာက္ေသာေန႔- ဤေန႔မ်ား၌ ႏြားတုိ႔ကို သင္းမကြပ္အပ္၊ ထုိမွတပါးေသာ ဆိတ္သိုး-၀က္ႏွင့္ အျခားသတၱ၀ါတို႔ကိုလည္း သင္းမကြပ္အပ္, သင္းမကြပ္ေစအပ္၊ လဆန္း-လဆုတ္ ၃ရက္ေန႔, ပုဏၰဗုသွ်ဳနကၡတ္ပြဲးေန႔ ဥတု-အဆံုး ေလးလေျမာက္ေန႔, ေလးလ၏့ ပကၡေန႔တို႔၌ ျမင္း-ႏြားတို႔ကို သတ္ရန္ တံဆိပ္ ထိုးမွတ္ျခင္း, မွတ္ေစျခင္းတို႔ကို မျပဳလုပ္အပ္၊ ငါဘုရင္မင္းျမတ္ အဘိသိက္သြန္း၍႕ ၂၆ႏွစ္ေျမာက္အတြင္းအခါ၌ ဤတရားဆံုးမကန္႔ျမစ္စာကို ေရးသားထုတ္ျပန္ေစအပ္သည္၊ထုိႏွင့္အလားတူလည္း ၂၅ႀကိမ္တိုင္ အက်ဥ္းသားတို႔အား အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေစျခင္းတို႔ကို ျပဳေစအပ္ကုန္ၿပီ။ (အ႐ွင္အာဒိစၥ၀ံသ, အေသာကမင္းတရားႀကီး၏့ ေက်ာက္စာေတာ္)
……
နတ္တို႔ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ ပိယဒသီမင္းႀကီး ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ငါအဘိသိက္ခံသည္မွ ႏွစ္ဆဲ့ေျခာက္ႏွစ္ေျမာက္၌၊ ဤသတၱ၀ါတို႔အား သတ္ျဖတ္ျခင္းမွ တားျမစ္ေတာ္မူ၏။
ေက်း (ၾကက္တူေ႐ြး)၊ သာလိကာ၊ ငွက္ႀကီးတံုးစပ္၊ စကၠ၀က္၊ ဟသၤာ၊ နႏၵီမုခ၊ ႀကိဳးၾကာ၊ လင္းႏို႔၊ ခါခ်ဥ္၊ ေရလိပ္၊ အ႐ိုးမဲ့ငါး၊ ဇီ၀ဇိုး၊ ဂဂၤါေရၾကက္၊ ငါးတန္၊ ကုန္းလိပ္၊ ျဖဴ၊ ႐ွဥ့္၊ စာမရီသား၊ ႏြားလား၊ ေမ်ာက္၊ သမင္၊ ခ်ိဳး၊ ခို၊ အသံုးလည္းမျပဳ စားလည္းမစားေသာ ေျခေလးေခ်ာင္းေကာင္အားလံုး။
ကိုယ္၀န္ေဆာင္၊ သို႔မဟုတ္၊ ႏို႔တိုက္ေနေသာ ဆိတ္မ ၀က္မႏွင့္၊ ေျခာက္လေအာက္အ႐ြယ္္ သားငယ္တုိ႔ကို မသတ္ရာ။ ၾကက္ဖတို႔ကို မသင္းရာ၊ (ပိုးမႊားစသည္) သက္႐ွိသတၱ၀ါတို႔ႏွင့္ မကင္းေသာ ဖြဲတို႔ကို မီးမ႐ႈိ႕ရာ။ အေၾကာင္းမဲ့ေသာ္၎၊ အသက္တို႔ကို ေသေၾကပ်က္စီးေစရန္ေသာ္၎၊ ေတာတို႔ကို မီးမတိုက္ရာ။ သတၱ၀ါတေကာင္၏ အသက္ျဖင့္၊ အျခား သတၱ၀ါတေကာင္းအား မေကၽြးေမြးရာ။
ေလးလစီ႐ွိေသာ ဥတုသံုးပါးတို႔၏ ဆန္းသံုးရက္တို႔၌၎၊ တိသ (ဖုသွ်)နကၡတ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ေန႔တို႔၌၎၊ လျပည့္ေန႔တို႔၌၎၊ တဆဲ့ေလးရက္၊ တဆဲ့ငါးရက္ႏွင့္္၊ ဆန္းဆုတ္ တရက္တည္းဟူေသာ သံုးေန႔တို႔၌၎၊ ဥပုသ္ေန႔တိုင္းတို႔၌၎၊ ငါးတို႔ကို မသတ္ရာ၊ မေရာင္းရာ။
ထိုေန႔တို႔၌ပင္ နာဂ၀န (ဆင္ေတာ)ႏွင့္ တံငါတို႔ က်က္စားရာ အရပ္တို႔၌၊ အျခား မည္သည့္ သတၱ၀ါတို႔ကိုမွ်လည္း မသတ္ရာ။
႐ွစ္ရက္ပကၡ တို႔၌၎၊တဆဲ့ေလးရက္၊ တဆဲ့ငါးရက္ လကြယ္ လျပည့္ေန႔တို႔၌၎၊ တိသ (ဖုသွ်)နကၡတ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ေန႔တို႔၌၎၊ ေလးလစီ႐ွိေသာ ဥတုသံုးပါးတို႔၏ ဆန္းသံုးရက္တို႔၌၎၊ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္တို႔၌၎၊ ႏြားတို႔ကို မသင္းရာ။ ဆိတ္သိုး ၀က္ႏွင့္ အျခား သင္းေလ့႐ွိေသာ သတၱ၀ါတို႔အားလည္း မသင္းရာ။
တိသ (ဖုသွ်) နကၡတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာေန႔၊ ပုနဗၺသုနကၡတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာေန႔၊ ေလးလတႀကိမ္ ဥတုဆန္းရက္တို႔၌၎၊ ေလးလတႀကိမ္ ဥတုဆန္းသည္မွ ပကၡ (တဆဲ့ေလးရက္) ေန႔တိုင္းတို႔၌၎၊ ျမင္း၊ ဆိတ္၊ ႏြားတို႔အား တန္ဆိပ္ မခတ္ရာ။
ငါ အဘိသိက္ခံသည္မွ၊ ႏွစ္ဆဲ့ ေျခာက္ႏွစ္ေသာ ကာလအတြင္း၌၊ ႏွစ္ဆဲ့ငါးႀကိမ္တိုင္၊ ေထာင္အက်ဥ္းသားတို႔အား ငါလႊတ္ခဲ့ေလၿပီ။ (ဦးဖုိးလတ္, အေသာကေက်ာက္စာမ်ား၊)
ငါအဘိသိက္ခံသည္မွ ႏွစ္ဆဲ့ေျခာက္ႏွစ္ေျမာက္၌၊ ဤသတၱ၀ါတို႔အား သတ္ျဖတ္ျခင္းမွ တားျမစ္ေတာ္မူ၏။
ေက်း (ၾကက္တူေ႐ြး)၊ သာလိကာ၊ ငွက္ႀကီးတံုးစပ္၊ စကၠ၀က္၊ ဟသၤာ၊ နႏၵီမုခ၊ ႀကိဳးၾကာ၊ လင္းႏို႔၊ ခါခ်ဥ္၊ ေရလိပ္၊ အ႐ိုးမဲ့ငါး၊ ဇီ၀ဇိုး၊ ဂဂၤါေရၾကက္၊ ငါးတန္၊ ကုန္းလိပ္၊ ျဖဴ၊ ႐ွဥ့္၊ စာမရီသား၊ ႏြားလား၊ ေမ်ာက္၊ သမင္၊ ခ်ိဳး၊ ခို၊ အသံုးလည္းမျပဳ စားလည္းမစားေသာ ေျခေလးေခ်ာင္းေကာင္အားလံုး။
ကိုယ္၀န္ေဆာင္၊ သို႔မဟုတ္၊ ႏို႔တိုက္ေနေသာ ဆိတ္မ ၀က္မႏွင့္၊ ေျခာက္လေအာက္အ႐ြယ္္ သားငယ္တုိ႔ကို မသတ္ရာ။ ၾကက္ဖတို႔ကို မသင္းရာ၊ (ပိုးမႊားစသည္) သက္႐ွိသတၱ၀ါတို႔ႏွင့္ မကင္းေသာ ဖြဲတို႔ကို မီးမ႐ႈိ႕ရာ။ အေၾကာင္းမဲ့ေသာ္၎၊ အသက္တို႔ကို ေသေၾကပ်က္စီးေစရန္ေသာ္၎၊ ေတာတို႔ကို မီးမတိုက္ရာ။ သတၱ၀ါတေကာင္၏ အသက္ျဖင့္၊ အျခား သတၱ၀ါတေကာင္းအား မေကၽြးေမြးရာ။
ေလးလစီ႐ွိေသာ ဥတုသံုးပါးတို႔၏ ဆန္းသံုးရက္တို႔၌၎၊ တိသ (ဖုသွ်)နကၡတ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ေန႔တို႔၌၎၊ လျပည့္ေန႔တို႔၌၎၊ တဆဲ့ေလးရက္၊ တဆဲ့ငါးရက္ႏွင့္္၊ ဆန္းဆုတ္ တရက္တည္းဟူေသာ သံုးေန႔တို႔၌၎၊ ဥပုသ္ေန႔တိုင္းတို႔၌၎၊ ငါးတို႔ကို မသတ္ရာ၊ မေရာင္းရာ။
ထိုေန႔တို႔၌ပင္ နာဂ၀န (ဆင္ေတာ)ႏွင့္ တံငါတို႔ က်က္စားရာ အရပ္တို႔၌၊ အျခား မည္သည့္ သတၱ၀ါတို႔ကိုမွ်လည္း မသတ္ရာ။
႐ွစ္ရက္ပကၡ တို႔၌၎၊တဆဲ့ေလးရက္၊ တဆဲ့ငါးရက္ လကြယ္ လျပည့္ေန႔တို႔၌၎၊ တိသ (ဖုသွ်)နကၡတ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ေန႔တို႔၌၎၊ ေလးလစီ႐ွိေသာ ဥတုသံုးပါးတို႔၏ ဆန္းသံုးရက္တို႔၌၎၊ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္တို႔၌၎၊ ႏြားတို႔ကို မသင္းရာ။ ဆိတ္သိုး ၀က္ႏွင့္ အျခား သင္းေလ့႐ွိေသာ သတၱ၀ါတို႔အားလည္း မသင္းရာ။
တိသ (ဖုသွ်) နကၡတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာေန႔၊ ပုနဗၺသုနကၡတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာေန႔၊ ေလးလတႀကိမ္ ဥတုဆန္းရက္တို႔၌၎၊ ေလးလတႀကိမ္ ဥတုဆန္းသည္မွ ပကၡ (တဆဲ့ေလးရက္) ေန႔တိုင္းတို႔၌၎၊ ျမင္း၊ ဆိတ္၊ ႏြားတို႔အား တန္ဆိပ္ မခတ္ရာ။
ငါ အဘိသိက္ခံသည္မွ၊ ႏွစ္ဆဲ့ ေျခာက္ႏွစ္ေသာ ကာလအတြင္း၌၊ ႏွစ္ဆဲ့ငါးႀကိမ္တိုင္၊ ေထာင္အက်ဥ္းသားတို႔အား ငါလႊတ္ခဲ့ေလၿပီ။ (ဦးဖုိးလတ္, အေသာကေက်ာက္စာမ်ား၊)
…..
Thus spake king Devanampiya Piyadasi: — ‘In the twenty-seventh year of my anointment the following animals shall not be put to death: the parrot, the maina (or thrush), the wild duck of the wilderness, the goose, the bull-faced owl, the vulture, the bat, the ambaka-pillika, the raven, and the common crow, the vedaveyaka, the adjutant, the sankujamava, the kaphatasayaka, the panasasesimala, the sandaka, the okapada, those that go in pairs, the white dove, and the domestic pigeon. Among all four-footed beasts the following shall not be for food, they shall not be eaten: the she -goat of various kinds, and the sheep, and the sow, either when heavy with young or when giving milk. Unkilled birds of every sort for the desire of their flesh shall not be put to death. The same being alive shall not be injured: whether because of their uselessness or for the sake of amusement they shall not be injured. Animals that prey on life shall not be cherished. In the three four-monthly periods (of the year) on the evening of the full moon, during the three (holy) days, namely, the fourteenth, the fifteenth, and the first day after conjunction, in the midst of the uposatha ceremonies (or strict fasts), unkilled things (or live fish?) shall not be exposed for sale. Yea, on these days, neither the snake tribe, nor the feeders on fish (alligators), nor any living beings whatsoever shall be put to death.
” ‘On the eighth day of the paksha (or half month) on the fourteenth, on the fifteenth, on (the days when the moon is in the mansions of) trisha or punarvasa, — on these several days in the three four-monthly periods, the ox shall not be tended: the goat, the sheep, and the pig, if indeed any be tended (for domestic use) shall not then be tended. On the tirsha and the punarvasa of every four months, and of every paksha or semi-lunation of the four months, it is forbidden to keep (for labour) either the horse or the ox.
‘Furthermore, in the twenty-seventh year of my reign, at this present time, twenty-five prisoners are set at liberty.’ (Tr. Prinsep: Alexander Cunningham,Inscriptions of Asoka.)
” ‘On the eighth day of the paksha (or half month) on the fourteenth, on the fifteenth, on (the days when the moon is in the mansions of) trisha or punarvasa, — on these several days in the three four-monthly periods, the ox shall not be tended: the goat, the sheep, and the pig, if indeed any be tended (for domestic use) shall not then be tended. On the tirsha and the punarvasa of every four months, and of every paksha or semi-lunation of the four months, it is forbidden to keep (for labour) either the horse or the ox.
‘Furthermore, in the twenty-seventh year of my reign, at this present time, twenty-five prisoners are set at liberty.’ (Tr. Prinsep: Alexander Cunningham,Inscriptions of Asoka.)
…..
Thus saith His Sacred and Gracious Majesty the King: By me consecrated twenty-six years, the following creatures were declared as not to be killed, such as Parrots, mainas, adjutants (?), ruddy geese, wild geese, nandi-mukhas, gelatas (probably cranes), bats, queen ants, terrapins, prawns, vedaveyakas, gangapuputakas (a kind of fish), skate, tortoises and porcupines, tree-squirrels, Barasing stags, bulls set at liberty, okapindas, rhinoceroses, white doves, domestic doves, and all quadrupeds which do not come into use, nor are eaten.
Those she-goats, ewes, and sows, whether with young or in milk, are not to be killed, as also their offspring which are within six months of age. The caponing of cocks is not permitted. Husks with living things therein must not be burnt. Forests for nothing or for violence (to living creatures) must not be burnt. The living must not be nourished with the living.
On the three Chaturmasis [i.e., on the full-moon day which falls before (or after) the usual season of four months], and on the Tisya (i.e., Pausa month) full moon, fish shall neither be killed, nor sold, for three days, viz., the fourteenth, the fifteenth, of the first, and the first of the second, fortnight, as well as on all fasting days as a rule.
On the same days, again, in the elephant-forests, and in the preserves of the fishermen, other classes of living creatures must not be killed.
On the eighth (tithi) of every fortnight, on the fourteenth, on the fifteenth, on the Tisya, and Punarvasu days, on the full-moon days of the three seasons, and at festivals, bulls shall not be castrated, nor he-goats, rams, and boars, nor other such animals as are usually castrated.
On the Tisya and Punarvasu days, on the full-moon days of the seasons, and during the fortnights connected with the seasonal full-moons, the branding of horses and cows is not permitted.
Until (I had been) anointed twenty-six years, in this period, twenty-five jail-deliveries have been effected by me. (R.K. Mookerji, Asoka)
Those she-goats, ewes, and sows, whether with young or in milk, are not to be killed, as also their offspring which are within six months of age. The caponing of cocks is not permitted. Husks with living things therein must not be burnt. Forests for nothing or for violence (to living creatures) must not be burnt. The living must not be nourished with the living.
On the three Chaturmasis [i.e., on the full-moon day which falls before (or after) the usual season of four months], and on the Tisya (i.e., Pausa month) full moon, fish shall neither be killed, nor sold, for three days, viz., the fourteenth, the fifteenth, of the first, and the first of the second, fortnight, as well as on all fasting days as a rule.
On the same days, again, in the elephant-forests, and in the preserves of the fishermen, other classes of living creatures must not be killed.
On the eighth (tithi) of every fortnight, on the fourteenth, on the fifteenth, on the Tisya, and Punarvasu days, on the full-moon days of the three seasons, and at festivals, bulls shall not be castrated, nor he-goats, rams, and boars, nor other such animals as are usually castrated.
On the Tisya and Punarvasu days, on the full-moon days of the seasons, and during the fortnights connected with the seasonal full-moons, the branding of horses and cows is not permitted.
Until (I had been) anointed twenty-six years, in this period, twenty-five jail-deliveries have been effected by me. (R.K. Mookerji, Asoka)
- ေဒ၀ါနံ ပိေယ ပိယဒသိ လာဇ ေဟ၀ံ အဟာ။ ဒု၀ါဍသ-
– ၀သ-အဘိသိေတန ေမ ဓံမလိပိ လိခါပိတာ ေလာကသာ ဟိတသုခါေယ။ ေသ တံ အပဟဋာ တံ တံ ဓံမ၀ဎိ ပါေပါ၀ါ။
– ေဟ၀ံ ေလာကသာ ဟိတသုေခ တိ ပဋိေ၀ခါမိ အထ ဣယံ
– နာတိသု ေဟ၀ံ ပတိယာသံေနသု ေဟ၀ံ အပကေဌသု တိမံ ကာနိ သုခံ အ၀ဟာမီ တိ တထ စ ၀ိဒဟာမိ။ ေဟေမ၀ါ
– သ၀နိကာေယသု ပဋိေ၀ခါမိ။ သ၀ပါသံဍါ ပိ ေမ ပူဇိတာ – ၀ိ၀ိဓာေယ ပူဇာယာ။ ဧ စု ဣယံ အတုနာ ပစူပဂမေန – ေသ ေမ ေမာခ်မေတ။ သဍဳ၀ီသတိ၀သ အဘိသိေတန ေမ
– ဣယံ ဓံမလိပိ လိခါပိတာ
– ၀သ-အဘိသိေတန ေမ ဓံမလိပိ လိခါပိတာ ေလာကသာ ဟိတသုခါေယ။ ေသ တံ အပဟဋာ တံ တံ ဓံမ၀ဎိ ပါေပါ၀ါ။
– ေဟ၀ံ ေလာကသာ ဟိတသုေခ တိ ပဋိေ၀ခါမိ အထ ဣယံ
– နာတိသု ေဟ၀ံ ပတိယာသံေနသု ေဟ၀ံ အပကေဌသု တိမံ ကာနိ သုခံ အ၀ဟာမီ တိ တထ စ ၀ိဒဟာမိ။ ေဟေမ၀ါ
– သ၀နိကာေယသု ပဋိေ၀ခါမိ။ သ၀ပါသံဍါ ပိ ေမ ပူဇိတာ – ၀ိ၀ိဓာေယ ပူဇာယာ။ ဧ စု ဣယံ အတုနာ ပစူပဂမေန – ေသ ေမ ေမာခ်မေတ။ သဍဳ၀ီသတိ၀သ အဘိသိေတန ေမ
– ဣယံ ဓံမလိပိ လိခါပိတာ
မင္းတကာတို႔ ခ်စ္ၾကည္ ေလးစားအပ္၍ ပိယဒႆီဟု ၀ွ႔ဲခ်ီ ခပ္ႏွိပ္ အ႐ွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္၏႔ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ခံယူ-ရ႐ွိေသာ အေသာကမင္းၾတားျမတ္ႀကီး ဤသို႔ မိန္႔ႁမြက္ ျပန္ၾကားထားေတာ္မူၿပီ၊ ဤတရားစာေတာ္ကို ငါဘုရင္မင္းျမတ္ အဘိသိက္ သြန္း၍႕ ၂၆ႏွစ္ေျမာက္တြင္ ေလာကေနသူ ဗို္လ္လူအေပါင္း၏့ စီးပြား-ခ်မ္းသာ အလို႔ငွါ၎, ထိုသို႔ ျဖစ္ရန္ မေပၚလြင္မထင္႐ွား, အမ်ားမသိ တိမ္ျမဳတ္ေနသာ တရားေတာ္တို႔၏့ ေပၚလြင္ ထင္႐ွားႀကီးပြားျခင္းသို႔ ေရာက္ေစရန္၎, ေရးသားထားေစအပ္၏၊ ဤသို႔အားျဖင့္ ေလာကေနသူ ဗိုလ္လူတို႔ အစီးအပြား မ်ားစြာေသာ ခ်မ္းသာျဖစ္၏ဟု ဆင္ျခင္ ခ်ိန္ဆေတာ္မူမိ၏၊ ထုိအခါ ေ႐ွးဦးစြာ ဤတရားေတာ္ကို ေဆြေတာ္, မ်ိဳးေတာ္တို႔ အတြင္း၌ က်င့္ေဆာင္ လုိက္နာရန္ စီမံေတာ္မူ၏။ ထို႔အတူပင္, ႏွီးႏြယ္စပ္ဖက္ေသာ မိတ္ေဆြမ်ားအတြင္း၌၎, တရားေတာ္ကို အလ်င္းမသိ႐ွိေသးသူတို႔ အတြင္း၌၎, ၎တို႔ ခ်မ္းသာကို ေဆာင္ႏိုင္စြာေသာ တရားက်င့္၀တ္ကို စီမံေတာ္မူ၏၊ ဤႏွင့္အလားတူသာလွ်င္ အားလံုးေသာ အယူ၀ါဒတပါးတို႔ အတြင္း၌လည္း ျပဳက်င့္ရန္ ႀကံစည္ခ်ိန္ဆေတာ္မူ၏။ ငါဘုရင္မင္းျမတ္ကား အားလံုးေသာ အျခားအယူ၀ါဒ႐ွိသူတို႔ကိုလည္း အထူးထူးေသာ ပူေဇာ္ျခင္း, ၿခီးေျမႇာက္ျခင္းမ်ဳိးျဖင့္ ပူေဇာ္ ၿခီးေျမႇာက္ေတာ္မူ၏၊ ယင္းသို႔ ျပဳျခင္းကား မိမိႏွင့္ အယူတပါး႐ွိသူတို႔ အခ်င္းခ်င္း ႏွီးေႏွာမိရန္သာ မုခ် ငါမင္းျမတ္ အလို ျဖစ္ေတာ္မူသည္၊ ဤေက်ာက္စာကို ငါမင္းျမတ္ အဘိသိက္သြန္း၍႕ ၂၆ႏွစ္ေျမာက္အခါ ေရးသားထားေစေတာ္မူ၏၊ ဤသို႔ အေသာက မင္းတရားႀကီး မိန္႔ၾကား ႁမြက္ဆိုေတာ္မူၿပီ။ (အ႐ွင္အာဒိစၥ၀ံသ, အေသာကမင္းတရားႀကီး၏့ ေက်ာက္စာေတာ္)
……
နတ္တို႔ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ ပိယဒသီ မင္းႀကီး ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ငါ အဘိသိက္ခံသည္မွ တစ္ဆဲ့ႏွစ္ႏွစ္ေျမာက္၌ လူအေပါင္းတို႔၏ စီးပြားခ်မ္းသာအလို႔ငွါ၊ တရားကဗ်ည္းမ်ားကို ငါ ေရးထိုးေစ၏။ လူတို႔သည္ ထိုတရားကဗ်ည္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ဖ်က္ဆီးျခင္း မျပဳပဲ၊ ထုိထို တရားတို႔၌ ႀကီးပြားတိုးတက္ျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္ရာ၏။ ဤသို႔လွ်င္ လူအေပါင္းတို႔၏ စီးပြားခ်မ္းသာကို ငါ ေစာင့္ေ႐ွာက္ၾကည့္႐ႈပိ၏။ ငါ၏ အေဆြအမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ အလားတူ၊ ငါႏွင့္ အနီးအေ၀းေနသူတို႔၏ စီးပြားခ်မ္းသာကိုလည္း ငါ ေစာင့္ေ႐ွာက္ၾကည့္႐ႈပိ၏။ မည္သူ႕အားမဆို မည္သည့္ခ်မ္းသာကို မဆို ေဆာင္ႏိုင္က ငါေဆာင္အံ့။ ဤသုိ႔လွ်င္ ခပ္သိမ္းေသာ အမ်ိဳးသားတို႔အား ငါ ေစာင့္ေ႐ွာက္ ၾကည့္ေတာ္မူ၏။ ခပ္သိမ္းေသာ အယူ၀ါဒဂိုဏ္းသားတို႔အားလည္း အထူးထူးေသာ ပူေဇာ္ျခင္းတို႔ျဖင့္၊ ငါ ခ်ီးျမႇင့္ ပူေဇာ္ေတာ္မူ၏။ သို႔ရာတြင္ ထိုသူတို႔အား မိမိကိုတိုင္ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုျခင္းသည္သာ အေရးႀကီးသည္ဟု ငါ ထင္မွတ္ေတာ္မူ၏။ ငါ အဘိသိက္ခံသည္မွ ႏွစ္ဆဲ့ ေျခာက္ႏွစ္ေျမာက္၌ ဤတရားကဗ်ည္းကို ေရးထုိးေစ၏။ (ဦးဖုိးလတ္, အေသာကေက်ာက္စာမ်ား၊)
……
“Thus spake king Devanampiya Piyadasi: — ‘In the twelfth year of my anointment, a religious edict (was) published for the pleasure and profit of the world; having destroyed that (document) and regarding my former religion as sin, I now for the benefit of the world proclaim the fact. And this (among my nobles, among my near relations, and among my dependants, whatsoever pleasures I may thus abandon,) I therefore cause to be destroyed; and I proclaim the same in all the congregations; while I pray with every variety of prayer for those who differ from me in creed, that they following after my proper example may with me attain unto eternal salvation: wherefore the present edict of religion is promulgated in this twenty-seventh year of my anointment.’ ” (Tr. Prinsep: Alexander Cunningham, Inscriptions of Asoka.)
……
Thus saith His Sacred and Gracious Majesty: By me consecrated twelve years was caused to be inscribed a body of Religious Edicts for the good and happiness of the people that they, making that their own, might attain to that and that (i.e., a corresponding) growth in Dharma. (Thinking): “thus will be (secured) the good and happiness of people,” I am attending not only to (my) relatives, but to those who are near, and far, in order that I might lead them to happiness, and I am ordaining accordingly. Thus do I also attend to all classes. All sects are also honoured by me with various offerings. But that which is one’s own approach (or choice) is considered by me as the most essential. By me consecrated twenty-six years was this Religious Edict caused to be inscribed. (R.K. Mookerji, Asoka)
ေသာကမရွိေသာမင္းႏွင့္ ေတြ႔ခိုက္ ခဏ၀ယ္ (၂)
0 comments:
Post a Comment
သင့္ Comment တစ္ခုသည္ ကုသိုလ္ေတာ္ အသိ ပိုရွိသြားႏိုင္ပါသည္