ထားဝယ္ ဆိုတာ ေနရပ္ကိုေခၚတာလား လူမ်ိဳးကို ေခၚတာလား။

ဒီေမးခြန္းအတြက္ ေျဖဆိုဖို႔ရာ အနည္းငယ္ ခဲခက္တဲ႔ သေဘာ ရွိပါသည္။ သာမန္အားျဖင့္ ဆိုလွ်င္ ထားဝယ္ ရခိုင္ မြန္ ကရင္ ရွမ္း စတာေတြ ကေတာ့ ထားဝယ္ကို လူမ်ိဳးလို႔ မွတ္ယူၾကပါတယ္။ ပညာရွင္ ေလာကမွာလည္း
အခ်ိဳ႕က လူမ်ိဳးလို႔ မွတ္ယူပါတယ္။ အခ်ိဳ႕က ထားဝယ္ ဆိုတာ ျမန္မာသာ ျဖစ္ျပီး ျမန္မာဘာသာစကားရဲ႕ ေဒသိယ် စကားေျပာ အုပ္စုလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။

ဒီလို ကြဲလြဲခ်က္ေတြ ရွိတဲ႔ ေနရာမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ ကိုယ့္ခံယူခ်က္နဲ႔ကိုယ္ ေျပာဆိုေနရံုနဲ႔ မရသလို ငါနဲ႔ သေဘာထား ညီတယ္ ဆိုျပီး ႏွစ္သက္ရံုနဲ႔လည္း ေကာက္ ယူလို႔ မရပါ။ အဆိုမ်ား အေပၚ တိုက္ဆိုင္ စီစစ္ ညွိႏွိုင္း ၾကည့္ျပီး အေျဖရွာသင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ မူလ ပ်ဴ အုပ္စု အရ အတူတူသာ ျဖစ္သည္ဆိုေသာ အခ်က္ကို သတိထား ရေပမည္။ ထားဝယ္သည္ ပ်ဴ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါလွ်င္ မည္သည့္ ပညာရွင္မွ မျငင္းပါ။ ျမန္မာသည္လည္း ပ်ဴပင္ ျဖစ္သည္ ဟူေသာ အဆိုကို တရားဝင္ ေခ်ဖ်က္ႏိုင္သည့္ ပညာရွင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မေပၚေသးသည္ကို ေတြ႕ရ သည္။ ေနာက္မ်ားကာလတြင္ေတာ့ ေပၚလာႏိုင္ မႏိုင္ မသိပါ။ ယခု အခ်ိန္အထိ ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ ဆိုရပါမူ ေခ်ဖ်က္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္း မရွိႏိုင္ဟု ယူဆရပါသည္။

ထားဝယ္ ျမန္မာ ရခိုင္တို႔ သည္ ပ်ဴ ျဖစ္သည္။ ပ်ဴမွသည္ တစ္ေနရာစီ ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ကြဲလြဲစြာ ေခၚဆိုလာျခင္း ျဖစ္သည္မွာ သံသယ မရွိပါ။ ပ်ဴ ကေန ၾကည့္ပါမူ ျမန္မာ သည္လည္း ေဒသိယ်စကား ထားဝယ္သည္လည္း ေဒသိယ်စကား ရခိုင္သည္လည္း ေဒသိယ်စကား ျဖစ္ သည္ဟု မွတ္ယူဖြယ္ရာ ရွိသည္။ ျမန္မာသည္ ပင္ရင္း ျဖစ္သည္ ဟူ၍ကား လံုးလံုး ဆိုႏိုင္ဖြယ္ မရွိပါ။ ဆိုရန္ ခက္ခဲ ပါလိမ့္မည္။  အေၾကာင္းကား ေက်ာက္စာတို႔တြင္ ထားဝယ္သံ ရခိုင္သံ ျမန္မာသံ တို႔ျဖင့္ ေရာေႏွာစြာ သံုးစြဲ ထားျခင္း ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မည္။

ျမန္မာ၏ ေဒသိယ် စကားဟု ထားဝယ္ ရခိုင္ အင္းသား ေယာ စသည္ တို႔ကို မွတ္ယူ ရန္ မသင့္ေလ်ာ္ေပ။ ဘာသာ ေဗဒ အရ ဆရာၾကီး ဦးဖိုးလတ္ ႏွင့္ အစရွိသည္တို႔က ျမန္မာကို မူေသထား၍ က်န္သည္မ်ားကို ေဒသိယ် စကား ဟု ေဖာ္ျပထားၾကသည္မ်ား ရွိပါသည္။ ဤတြင္ ဆင္ျခင္ သင့္သည္ကား ဦးဖိုးလတ္တို႕ စီစစ္ ေျပာဆိုခ်ိန္တြင္ ပ်ဴ ႏွင့္ ျမန္မာ မတူ ဟူေသာ မူအရ စီစစ္ထားသည္ကို သတိခ်ပ္ သင့္ပါသည္။ ပ်ဴႏွင့္ ျမန္မာ တူသည္ ဟူေသာ ယခု မူအရ
ဆိုပါလွ်င္ ထားဝယ္ ျမန္မာ ရခိုင္ စသည္ တို႔သည္ ပ်ဴ ခ်ည္းသာ ျဖစ္ရာ ျမန္မာက်မွ အခြင့္ထူးခံ အေနျဖင့္ မူလ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါလွ်င္ ယခုကဲ့သို႔ပင္လွ်င္ အျငင္းပြားေန ဖြယ္ရာသာ ရွိပါသည္။

အျငင္းပြားေနရျခင္းမွ ေရွာင္ရွားႏိုင္ရန္ေသာ္လည္းေကာင္း စိတ္ဝမ္းကြဲျပားေစျခင္းကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ေစရန္ ေသာ္လည္း ေကာင္း တတန္းစားထဲ ထားသင့္ပါသည္။

ပ်ဴ ကို ျမန္မာ ဗမာဟု ေခၚသျဖင့္ ျမန္မာသည္သာ မူလ ျဖစ္သည္ဟု အယူအဆမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ပါ။ ပ်ဴ ျမန္မာ ဗမာ ဆိုရာတြင္ ဗမာ ထားဝယ္ ရခိုင္ ေတာင္ရိုး အင္းသား ဓႏု ေယာ စသည့္ အားလံုးတို႔ကို အတူတူ ေခၚဆိုသည္သာ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာဟု ဆိုရာတြင္ ယခင္ ပုဂံျမန္မာ ႏွင့္ အင္းဝေခတ္ ျမန္မာတို႔ကို၏ စာေပအေပၚ ၾကည့္၍ ခြဲေျပာသင့္သည္ ယူဆပါသည္။ အေၾကာင္းက အင္းဝေခတ္စာေပသည္ ယေန႔ ျမန္မာစာႏွင့္ တိုက္ရိုက္နီးပါးမွ် တူညီမွု ရွိပါသည္။

ပုဂံ ျမန္မာသည္ ရခိုင္သံ ျမန္မာသံ ထားဝယ္သံ ေတာင္သူ
စေသာ အသံမ်ား ေရာေထြးေနသည့္ စာအေရးအသား ျဖစ္ ပါသည္။ အင္းဝေခတ္ ျမန္မာသည္ ယေန႔ျမန္မာႏွင့္ အတူ တူ နီးပါးမွ် ျဖစ္သည္။ ပုဂံျမန္မာစာႏွင့္ အင္းဝ ျမန္မာ စာတို႔ စာေပအဆင့္အတန္း တိုးတက္လာသည့္ အေလ်ာက္ အနည္းငယ္ ကြာဟလာသည္ကို ေတြ႕ရ သည္။ ပုဂံျမန္မာ အင္းဝျမန္မာဟု ဆိုေသာ္လည္း မတူဟု ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ ပါ။ ထိုအခ်ိန္က စကားအသံသည္ မည္သို႔ ေျပာဆိုသည္ ကို မည္သူမွ သိႏိုင္သည့္အရာ မဟုတ္သည့္ အတြက္ စာေပအေပၚ သံုးႏွုန္းထားေသာ အသံတို႔က တဆင့္ ၾကည့္ျမင္ရျခင္း ျဖစ္သည္။

ပုဂံေခတ္ ျမန္မာတို႔သည္ စကားေျပာဆိုရာတြင္ ျမန္မာ အုပ္စုဝင္ အားလံုးတို႔၏ အသံမ်ား ေရာေထြးေနသည္။ ထို႔သို႔ ေရာေႏွာေနေသာ အခ်ိန္ကာလက ပင္လွ်င္ ျမန္မာ ႏွင့္ ထဝယ္ဟု တစ္ခုစီ ကြဲျပား ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
ထိုထက္ ကာလေစာ၍ ကြဲျပားေနေသာအခ်က္ကို ျပည္ပ မွတ္တမ္းအျဖစ္ အသံလွယ္ထားေသာ AD 5 လ်န္ မင္းဆက္ တရုတ္မွတ္တမ္းတြင္ ေတြ႕ရသည္။ ျပည္တြင္း မွတ္တမ္းအရ အရိုးအိုးေက်ာက္စာအရ တနသၤာရီပ်ဴ (ျမိဳ႕ေတာ္ထားဝယ္) ဆိုေသာ AD-2 မွတ္တမ္းကို ေတြ႕ရ သျဖင့္ ထိုထက္ေစာ၍ ျမန္မာ ထားဝယ္ဟု ကြဲျပားေနသည္ ကို ေတြ႕ႏိုင္သည္။ မည့္သည့္အခ်ိန္မွ စ၍ ကြဲျပားေနသည္ ကို မသိရေသးပါ။ ေလ့လာဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ ေတြ႕လွ်င္ ထပ္မံ ျပင္ရပါမည္။

ဤ အရိုးအိုးေက်ာက္စာအရ တနသၤာရီပ်ဴ (ျမိဳ႕ေတာ္ ထားဝယ္) ဟူေသာ စာအရ ထားဝယ္ျမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္သည္။
တနသၤာရီပ်ဴ(ျမိဳ႕ေတာ္ထားဝယ္) ဟူေသာ စကားရပ္ကို အထူး သတိခ်ပ္သင့္သည္။ တနသၤာရီပ်ဴ ဟူသည္ ယခု  တနသၤာရီျမိဳ႕ေန လူေတြကို သီးျခား ဆိုလိုသည္မဟုတ္။ ထားဝယ္ေဒသဟု ရည္ညႊန္းျခင္း ျဖစ္သည္။ တနသၤာရီျမိဳ႕ သည္လည္း ထားဝယ္ျမိဳ႕ေတာ္၏ လက္ေအာက္ခံ ဆိပ္ကမ္း ျမိဳ႕ တစ္ျမိဳ႕ အျဖစ္ ဆိုလိုရာ ေရာက္ေနသည္။

ယခုအခါတြင္ လူမ်ိဳး ၁၀၁ ပါး စာရင္းတို႔မွ အခ်ိဳ႕ စာရင္း တြင္ ပါေနေသာ တနသၤာရီလူမ်ိဳး ဟူသည္ကို ယူ၍ တနသၤာရီလူမ်ိဳး ဟု ေရးသားေဖာ္ျပလာေသာ စာအုပ္ စာတမ္းမ်ား ရွိလာသည္ျဖစ္၍ ထိုအေၾကာင္းကို ထည့္ဆိုရ ျခင္း ျဖစ္သည္။ တနသၤာရီျမိဳ႕ေဟာင္းမ်ား အေၾကာင္း ေဖာ္ျပရာတြင္ သီးျခား အက်ယ္ ေဆြးေႏြးေဖာ္ျပပါမည္။

တနသၤာရီပ်ဴ ျမိဳ႕ေတာ္ ထားဝယ္ဟု ဆိုသျဖင့္ ထိုေခတ္က နန္းစိုက္ရာ ေနရာျဖစ္သည့္ ထားဝယ္ျမိဳ႕ကို ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္ကို သိႏိုင္သည္။ ထိုေၾကာင့္ လက္ေအာက္ခံ ျမိဳ႕ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ စာတစ္လံုးတစ္ပါဒက စကား အမ်ားၾကီး ထေျပာေလသည့္အခါ ယခင့္ယခင္ AD-2 မတိုင္မီကာလကပင္လွ်င္ ထားဝယ္၏ နယ္ပယ္ ဧရိယာသည္ တနသၤာရီ ျမိတ္အထိ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ႏိုင္ သည္။

ျမိတ္ဟူ၍ ထိုအခါက မေပၚေပါက္ေသး ဟူေသာ အဆို သည္လည္း မွားယြင္းေၾကာင္း သိႏိုင္သည္။ ျမိတ္ျမိဳ႕ ေပၚ ေပါက္လာသည့္အခ်ိန္ကား AD-7 ထက္ ေနာက္မက် ႏိုင္ေပ။ ထိုသို႔ ဆိုရျခင္းအေၾကာင္းကား ျမိတ္ ဟူသည့္ စကားသည္ပင္ ပ်ဴျမန္မာ ဘာသာစကားအရ အစြန္း အဖ်ား ဟု အနက္ထြက္သည္ ျဖစ္ရာ ပ်ဴေခတ္ကတည္းက ေပၚေပါက္ေနသည္မွာ ယံုမွားဖြယ္ရာ မရွိပါ။ တနသၤာရီျမိဳ႕ ထက္ ေနာက္က်မွ ေပၚလာေလသလား အတူတူပင္ ေပၚ ေန ေလသလား မသိရေသးပါ။

ရာဇဝင္လာ စကားရပ္မ်ားပါ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားသည္ ထားဝယ္ရာဇဝင္ ျဖစ္ေစ တနသၤာရီ ျမိတ္ရာဇဝင္မ်ားျဖစ္ေစ လိမ္လည္ ေရးသားထားသည့္ အေၾကာင္းမ်ားအျဖစ္ ထင္ရွား ေပၚေပါက္ေနျပီး ျဖစ္ရာ ေခတ္ျပိဳင္မွတ္တမ္း မျပႏိုင္သမွ်ႏွင့္ လက္လွမ္းမွီႏိုင္ေသာကာလ (ကုန္းေဘာင္မွ ယေန႔ထိ) မဟုတ္သည့္ ကာလမ်ားကို မင္းအမည္လည္း အမွန္ မယူအပ္။ ျမိဳ႕အမည္လည္း အမွန္ မယူအပ္။ ယာယီသာ ေခၚဆိုသင့္သည္သာ ျဖစ္သည္။
ေတြ႕ရွိထားေသာ ေျမေပၚေျမေအာက္ အေထာက္အထား မ်ားသည္လည္း ရာဇဝင္လာႏွင့္ လားလားမွမဆိုင္သည္ မွာလည္း မ်က္ျမင္ပင္ ျဖစ္သည္။ အက်ယ္တဝင့္ ေျပာဆို ေနစရာမလိုပါ။

တနသၤာရီလူမ်ိဳး ျမိတ္လူမ်ိဳး ဟူ၍ မရွိဟု ေျပာဆိုမိသျဖင့္ တနသၤာရီသား ျမိတ္သားတို႔က ထားဝယ္က လက္ဝါးၾကီး အုပ္တယ္ လူမ်ိဳးၾကီးဝါဒ လုပ္တယ္ ဆိုေသာ အေျပာမ်ား ကြ်န္ေတာ္သည္ပင္ အစြန္းေရာက္ ျဖစ္သည္ ဟူေသာ အေျပာအဆိုမ်ား ခံရဖူးပါသည္။ နန္းစိုက္ရာ ျမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္သည့္ ထားဝယ္သည္ပင္လွ်င္ ပညာရွင္မ်ားအၾကား
လူမ်ိဳး ဟုတ္၏ မဟုတ္၏ ဟူ၍ အျငင္းပြားလွ်က္ ရွိဆဲ ျဖစ္ရာ တနသၤာရီလူမ်ိဳး ျမိတ္လူမ်ိဳးဟု ထလုပ္ၾကေလေသာ အခါ ရီရခကိ ငိုရခက္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ ျမိတ္လူမ်ိဳး ဟူ၍ ေတာ့ျဖင့္ pre history တြင္ မရွိပါ။ တနသၤာရီ လူမ်ိဳး အျဖစ္ ေဖာ္ျပထားသည့္ လူမ်ိဳး တစ္ရာ့တစ္ပါးစာရင္းကိုပဲ ၾကည့္၍ တနသၤာရီ လူမ်ိဳး ရွိသည္ဟု ဆိုခ်င္ပါေသာ္ တနသၤာရီ လူမ်ိဳးသည္ ပ်ဴလား ရွမ္း (၃၀)အတြင္းက ရွမ္း  တစ္မ်ိဳးလားဟူ၍ အရင္ ကြဲျပားေအာင္ လုပ္ၾကပါဦးဟု အျမည္းမွ် ေျပာလိုပါသည္။ မိမိကိုယ္မိမိ ဘာလူမ်ိဳးမွန္း မသိ ျဖစ္သြားေပမည္။ ရူးသလိုလို ႏွမ္းသလို ေပါသလို သြပ္သလို ေၾကာင္သလိုလို ခ်ာတာတာႏွင့္ လိုရာဆြဲ ေရးသားေဖာ္ျပ၍ သမိုင္းတု သမိုင္းေယာင္မ်ား ဖန္တီး မေဖာ္ျပသင့္ေပ။


လူမ်ိဴး ၁၀၁ ပါး  စာရင္းသည္ မူကြဲ ၁၁ မ်ိဳး ရွိ၏။ အဓိက က်ေသာ လူမ်ိဳး စာရင္း တို႔မွအပ အတည္ယူသင့္ေသာ မွတ္တမ္း မဟုတ္ ေပ။ ဤသို႔ ဆိုျပန္ေသာ္ ေရွးဆရာမ်ား ကို ေစာ္ကားသည္ ဆိုၾကျပန္၏။ ေရွးဆရာေတြေရးတိုင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔အေန ျဖင့္ အားလံုးကို မစဥ္းစား မဆင္ျခင္ဘဲ ယံုရပါမည္လား။ ဘုရားလည္း မၾကိဳက္ ကြ်န္ေတာ္လည္း မၾကိဳက္ေသာ အလုပ္မ်ိဳး ကြ်န္ေတာ္ မလုပ္ႏိုင္ပါဟုသာ ဆိုပါမည္။ တနသၤာရီလူမ်ိဳးဟု ပါသည့္စာရင္း အခ်ိဳ႕ ရွိပါ သည္။ ရွမ္းမ်ိဳး တြင္ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ မိမိ စစ္ေဆးၾကည့္ၾကပါကုန္။ ရွမ္းျဖစ္ လွ်င္ ပ်ဴ မဟုတ္။ ပ်ဴ ျဖစ္လ်ွင္ တနသၤာရီလူမ်ိဴး ဟူသည္ မရွိ။

AD-2 အရိုးအိုးေက်ာက္စာမွတ္တမ္း
AD-5 လ်န္မင္းဆက္ မွတ္တမ္း
AD-12  ဓမၼရာဇိကေက်ာက္စာ
တို႔အရ ထားဝယ္ ဆိုသည္ကို ေနရပ္ေဒသကို ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ လူမ်ိဳး တမ်ိဳး ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားခ်က္ကို မွတ္တမ္း မွတ္ရာတြင္ မေတြ႕ရပါ။

အင္းဝေခတ္ ျမန္မာသည္ ပ်ဴ၏ ေဒသိယစကား အျဖစ္ မွတ္ယူရန္ ရွိသည္။ ပ်ဴသဒၵါ ပ်ဴစာသည္ ျမန္မာသဒၵါ ျမန္မာစာ ျဖစ္သည္ ဆိုေသာ္လည္း ပုဂံေခတ္ႏွင့္ အင္းဝ ေခတ္ ပင္လွ်င္ အေခၚအသံုး မတူသည္ ျဖစ္ရာ အင္းဝမွ စ၍ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာစကားကို ပ်ဴ၏ ေဒသိယ် စကားျဖင့္ မွတ္ယူရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဦးဖိုးလတ္တို႔ စစ္ေဆးသကဲ့သို႔
ထားဝယ္ ရခိုင္ စသည့္ ျမန္မာအုပ္စုဝင္တို႔သည္ ျမန္မာ၏ ေဒသိယ် စကား ျဖစ္သည္ ဟူ၍ မွတ္ယူျခင္းငွာ မသင့္ေပ။ ထိုေခတ္အခါက ပ်ဴ ႏွင့္ ဗမာ မတူ ဟူေသာ မူဝါဒအရ စစ္ ေဆးထားျခင္း ကိုလိုနီေခတ္ ေရာက္ကာမွ ဘာသာစကား မ်ားကို ညွိႏွိုင္း စစ္ေဆးထားျခင္း ျဖစ္သည္ကို သတိမူ၍ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္သင့္သည္ဟု ယူဆပါသည္။

ပ်ဴသည္ ျမန္မာ ျဖစ္သည္။ ထားဝယ္ ျဖစ္သည္။ ရခိုင္ ျဖစ္သည္။ စသျဖင့္ အုပ္စုဝင္ အားလံုးသည္ ပ်ဴျမန္မာ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါလွ်င္ အင္းဝမွအစ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ တို႔သည္လည္း ရခိုင္ ထားဝယ္မ်ား နည္းတူ ပ်ဴျမန္မာ၏ ေဒသိယ် စကားသာ ျဖစ္ရပါမည္။ အင္းဝ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာသည္ ပ်ဴျမန္မာ၏ ေဒသိယ် စကားမဟုတ္ဟု ဆိုပါ လွ်င္ က်န္သည့္ ျမန္မာ အုပ္စုဝင္မ်ားကိုလည္း ေဒသိယ် စကား ဟု မမွတ္ယူသင့္ေပ။ ပုဂံေခတ္တြင္ စကားအသံုး အတူတူပင္ ရွိၾကေသးသည္ဟု မူတစ္ခု ထားျပီး ရွုျမင္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သမိုင္းလိမ္ သမိုင္းဖ်က္သမားမ်ားက ဤ အခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူ၍ ပ်ဴႏွင့္ ျမန္မာ မတူပါ ဟူ၍ မဆိုသင့္ပါ။ ဆိုလိုရင္းကား ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းၾကား ညွိႏွိုင္း စီစစ္ ေနျခင္းမွ်သာျဖစ္ရာ အဖက္ဖက္ကေန ၾကံဆၾကည့္ သည့္ သေဘာ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ေသြးမကြဲေစလိုေသာ ဆႏၵမြန္ျဖင့္ ေဆြးေႏြးတင္ျပေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

ဗမာ ထားဝယ္ ရခိုင္ တို႔သည္ ပ်ဴခ်ည္းသာ ျဖစ္သျဖင့္ အတူတူပင္ ျဖစ္သည္။ ရခိုင္ဟူေသာ ေဝါဟာရ၏ အနက္ ကို စကားရင္းျမစ္ပညာျဖင့္ စီစစ္ၾကည့္ပါဦးမည္။ မည္သို႔ ထြက္သနည္း ဟူသည္အခ်က္က အဆံုးအျဖတ္ ေပးႏိုင္ မည္ဟု ထင္ပါသည္။ ေရွးက ဆရာၾကီးမ်ားက ရခိုင္သည္ ျမန္မာအၾကီး- အကုိၾကီး ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ထုတ္ မွတ္တမ္း တင္ ထားခဲ႔သည္ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆရာတို႔ ေျပာ တိုင္း မယံုသင့္။ ကိုယ္တိုင္ ေဖာ္ထုတ္ၾကည့္သင့္သည္။ ရခိုင္ ပညာရွင္မ်ားကလည္း ေဖာ္ထုတ္ တင္ျပသင့္လွ သည္။ ထားဝယ္၏ အနက္ကား မူလအရင္းခံ ေနာင္ေတာ္ ၾကီးမ်ားဟု အနက္ထြက္သျဖင့္ ဆက္စပ္မွု ရွိသည္သာ ျဖစ္ သည္။ ေနာင္ေတာ္ၾကီးဟု အနက္ျပန္ထားသျဖင့္ တင္စီး သည္။ စီးပိုးသည္ဟု အက်မေကာက္သင့္ေပ။ အၾကီး ပုဒ္ ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္၍ အနက္ေဖာ္ေဆာင္ ထားျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။ ထဝယ္ဟူသည္ ပ်ဴစကားလံုး ျဖစ္သည္မွာ အေသအခ်ာပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ပ်ဴခ်ည္း အတူတူ ျဖစ္ပါလ်က္ ျမန္မာ အေနျဖင့္ မူလ ဘာသာစကား ျဖစ္သည္ ဟူ၍ ယခင္က ဆရာမ်ားစစ္ေဆး သကဲ့သို႔ ျမန္မာကို မူလထား၍ တရားေသ ကိုင္စြဲ မေျပာဆို သင့္ေပ။ ထိုသို႔ မူလထား၍ ယူေခ်ေသာ္ က်န္သူမ်ားက လက္သင့္ခံႏိုင္ဖြယ္ မရွိပါ။ ပ်ဴ ကိုသာ မူလ ဟု ထားသင့္ ပါသည္။ ဥပမာ ဆိုရေခ်ေသာ္ "ညီအစ္ကိုခ်င္း အတူတူ မင္းက်မွ မုန္႔တစ္တံုး ပိုစားခ်င္ေနတာလား" ဆိုေသာ အေတြးအျမင္ကို က်န္ေသာ ျမန္မာအုပ္စုဝင္မ်ားကို မေပးသင့္ မေတြးေစသင့္ေပ။ ထိုအေတြးအျမင္မ်ားသည္  ပဋိပကၡ ျဖစ္ေစျခင္း စည္းလံုးညီညြတ္မွု ပ်က္ျပားေစျခင္း သို႔သာ ဦးတည္ ေနသည္ကို သတိထားသင့္ပါသည္။

ပ်ဴကို မူလထားေသာ္ အားလံုးသည္ တန္းတူညီမွ် ျဖစ္ သည္။ ကြဲလြဲစရာလည္း မရွိေတာ့ပါ။ ျမန္မာကို ပ်ဴ၏ ေဒသိယ် စကားဟု မထားႏိုင္စရာလည္း မရွိပါ။ အေၾကာင္း ကား ပ်ဴ၏ မူလစကားသံမ်ားသည္ အင္းဝေခတ္ ျမန္မာ၏ အသံႏွင့္ ထပ္တူညီမွ် မရွိေတာ့ဘဲ ေျပာင္းလဲလာျပီ ျဖစ္ သည္ကို ရိုးသားစြာ လက္ခံပါမူ သေဘာညီပါလိမ့္မည္။
အခ်င္းခ်င္း ေသြးမကြဲေစလိုေသာ ဦးတည္ခ်က္ကိုသာ ေရွးရွု သင့္သည္။ ပ်ဴ ဟု မထားဘဲ ဗမာ ျမန္မာဟု ထား ပါမည္ ဆိုေသာ္လည္း ပ်ဴသည္ ဗမာ ျမန္မာ ျဖစ္၍
"မင္းလဲ ျမန္မာ ငါလဲ ျမန္မာ မင္းက်မွ ဘာေၾကာင့္ မူလ ျဖစ္ရတာလဲ" ဆိုေသာ အေတြးအျမင္မ်ိဳးသည္ ေကာင္း သည့္ဘက္ကို ေရာက္မလာႏိုင္ပါ။ ဂရုစိုက္သင့္သည္။

ပ်ဴသည္ ျမန္မာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာသည္ လူမ်ိဳး ျဖစ္သည္။
ပ်ဴသည္ ထဝယ္ ျဖစ္သည္။ ထဝယ္သည္ လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။
ပ်ဴသည္ ရခိုင္ ျဖစ္သည္။ ရခိုင္သည္ လူမ်ိဳး ျဖစ္သည္။
က်န္သည့္ အုပ္စုဝင္မ်ားသည္လည္း ထပ္တူ မွတ္ယူသင့္ သည္။

ထားဝယ္သည္ လူမ်ိဳး မဟုတ္ ေဒသိယ်စကားသာ ျဖစ္ သည္။ အရပ္ေဒသကို ေခၚေဝၚသည္ ဟူေသာ အျမင္ ျဖစ္ပါ လွ်င္ ေနာက္တြင္ ထားဝယ္ႏွင့္ ဗမာတို႔သည္ ေသြးကြဲဖြယ္ အျဖစ္မ်ိဳး ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ ယေန႔ ရခိုင္တို႔၏ စိတ္တြင္ ျဖစ္ပြား အျမစ္တြယ္ေနေသာ စိတ္မ်ိဳး ျဖစ္လာဖြယ္ရာ ရွိ သည္။ ထားဝယ္တို႔သည္လည္း သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ ထားဝယ္လူမ်ိဳးဟုသာ သတ္မွတ္ၾကသည္ျဖစ္ရာ ထားဝယ္ သည္ ဗမာ ျဖစ္သည္ဟူ၍ ဆိုပါလွ်င္ မၾကိဳက္ၾကသည္ကို ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။ စာအားျဖင့္ ဘယ္လိုပင္ ရွင္းပါေသာ္လည္း လူက အဓိကက်သည္ ျဖစ္ ရာ အေတာ္အတန္ စဥ္းစားသင့္လွသည္။

မ်ိဳးရင္းတူမွ အမည္ကြဲလာျခင္းမွသည္ သက္ဆိုင္ျခင္း မရွိ ဟူေသာ အျဖစ္ကို မေရာက္ေစသင့္ေပ။ ထိန္းသိမ္းသင့္ သည္။ Pre History တြင္ ထားဝယ္သည္ ထင္ထင္ ရွားရွား မွတ္တမ္းမ်ားမ်ားစားစား မဝင္သည္ ျဖစ္ရာ ထိုသို႔ မွတ္တမ္း အားနည္းသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍လည္း ေနရပ္ ကို စြဲ၍ ေခၚဆိုသည္ဟု မဆိုႏိုင္ပါ။

ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေႏွာင္းတြင္ ထားဝယ္ျမိဳ႕ အမည္သည္
သာယာဝတီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆရာအရွင္မ်ားက
"ဥၾသေအာ္သည္ ထားဝယ္တည္" ဟူ၍သာ စာခ်ိဳးျပဳသည္။
ထိုစာခ်ိဳးအရ ကိုလိုနီေခတ္တြင္ အဂၤလိပ္တို႔က ထားဝယ္ ျမိဳ႔ ဟုသာ မွတ္တမ္းတင္သည္။ ယေန႔အထိ ထားဝယ္ျမိဳ႕ ျဖစ္ေနသည္။ ဆရာမ်ားက အဘယ္ေၾကာင့္ သာယာဝတီ ဟု ဆိုစမွတ္ မျပဳၾကေလသနည္း စဥ္းစားဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။

သာယာဝတီ မတိုင္မီ ျပည္တြင္း ေခတ္ျပိဳင္မွတ္တမ္းမ်ား ကလည္း ထားဝယ္တို႔၏ ျမိဳ႕အမည္ကို ေခၚဆိုရာတြင္ ရာဇဝင္လာ ျမိဳ႕အမည္မ်ားကို ေခၚဆိုသည္ မရွိ။ ထားဝယ္စား ထားဝယ္သို႔ စသျဖင့္သာ ေခၚဆို ေဖာ္ညႊန္း ၾကရာ ေနရပ္ကိုသာ ေခၚေဝၚသည့္ သေဘာ ျဖစ္ေနသည္။
မင္းရွင္ေဇာ္လက္ထက္တြင္လည္း ထားဝယ္ျမိဳ႕စား ဟုသာ ျပသည္။ အေတာ္ပင္ အေတြးရခက္ ေရးရခက္ေသာ အေန အထား ျဖစ္ပါသည္။

ဘက္မလိုက္စတမ္း ေရးရပါမူ မွတ္တမ္း အေထာက္အထား တို႔အရ ထားဝယ္ဟူသည္ ေနရပ္ေဒသကို ေခၚဆိုေသာ အေနအထားတြင္လည္း ရွိသည္။ လူမ်ိဴး မဟုတ္ပါဟုလည္း ယတိျပတ္ ေျဖရခက္သည္။

ရာဇဝင္လာ ျမိဳ႕အမည္မ်ားမွ သာဂရ။ မုတၱသုခ(မုတၴီး)။ ေယး။ သာယာဝတီ။ မဟာသုခနာဂရ။ တို႔ကိုသာ အတည္ ျပဳႏိုင္သည္။ က်န္အမည္မ်ားမွာ အမွန္တကယ္ ဟုတ္၏ မဟုတ္၏ မသိရေသးပါ။ မွတ္တမ္း အေထာက္အထား မေတြ႕ရေသးသျဖင့္ ျဖစ္သည္။ အတည္ျပဳ၍ ရေသာ ဤ ျမိဳ႕အမည္မ်ားကို ၾကည့္ျပန္ေသာ္ ထားဝယ္သည္ လူမ်ိဳးကို စြဲ၍ ေခၚေသာ အေခၚအျဖစ္ ထင္ရွား ျပန္ပါသည္။

ဤ ေနရာတြင္ ေျပာလိုသည္မွာ ယခု ကြ်န္ေတာ္ ေရးသား ေနေသာ စာသည္ လူျပိန္းမ်ားၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေစရန္ အတြက္ ေရးသားေနျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ ပညာရွင္မ်ား စဥ္းစားႏိုင္ရန္ ရႏိုင္သမွ် လမ္းေၾကာင္းမ်ားကို စုစည္း၍  ေကာက္ေၾကာင္းေဖာ္ေပးေနသည့္ သေဘာသာ ျဖစ္သည္ ကို မွတ္သားထားေစလိုသည္။

ကြ်န္ေတာ္က ထားဝယ္ျဖစ္တာမို႔ ထားဝယ္ဘက္ကို ဘက္လိုက္ျပီးေရးရမည္ဟု သမိုင္းပညာတြင္ မရွိပါ။ ထိုသို႔ လည္း ေရးမည္မဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္သမိုင္း၏ အေထာက္ အပံ့ ျဖစ္ေစျခင္းဆီကိုသာ ရည္ရြယ္ပါသည္။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးမို႔ သာသာထိုးထိုး ေရးေနျခင္းမပါ။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ အဂတိ လိုက္ေသာ သေဘာဟန္မ်ား ပါေကာင္းပါႏိုင္ သည္။ လံုးဝ ေျခာက္ျပစ္ကင္း ျဖစ္သည္ဟူ၍ ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ မဆိုလိုပါ။ ကြ်န္ေတာ္သည္ လူသာမာန္ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ အဂတိမွ မလြတ္ ႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ထိန္းသိမ္း၍ ေရး ထားပါသည္။

ထားဝယ္သည္ လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳး ဟုတ္သလား မဟုတ္ဘူး လား ဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းအတြက္ အေျဖကို ကြ်န္ေတာ့္ အေန ျဖင့္ လူမ်ိဳးတမ်ိဴး ျဖစ္ပါသည္ဟု ေျဖပါလွ်င္ တဖက္က ေနရပ္ေဒသကို စြဲ၍ ေခၚတာပါလို႔ ေျပာလို႔ ရသည္။ ေနရပ္ ကို စြဲ၍ ေခၚသည္ ဆိုျပန္ေသာ္ လူမ်ိဳး ကို စြဲ၍ ေခၚသည္ဟု ဆိုႏိုင္ျပန္သည္။ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးကို အျပန္ အလွန္ ဆိုႏိုင္ေသာ ေကာက္ေၾကာင္းမ်ား ကြ်န္ေတာ္ တင္ျပလာျပီး ျဖစ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ့္ မတိုင္မီကပင္လွ်င္ ဆရာၾကီးထားဝယ္ေက်ာ္မင္း
ကလည္း ထားဝယ္သည္ ေနရပ္ေဒသကို စြဲ၍ ေခၚသည္ ယူဆႏိုင္ေသာ္လည္း ထားဝယ္သမိုင္းကို သုေတသန ျပဳျပန္ေသာ္ ထားဝယ္လူမ်ိဳးက အစ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ႏိုင္ ေသာ အခ်က္အလက္ အေထာက္အထားမ်ား ေတြ႕ႏိုင္ ေသးသည္။ လို႔ ေျပာခဲ႔ဖူးျပီး ျဖစ္ပါသည္။

ျမိဳ႕ေဟာင္းအမည္မ်ားတြင္လည္း ထားဝယ္ျမိဳ႕ ဟူ၍ တစ္ၾကိမ္မွ် မရွိခဲ႔ဖူးေပ။ ထားဝယ္လူမ်ိဳးတို႔ ေနထိုင္ရာကို အစြဲျပဳ၍ ေနာက္ဆံုး ျမိဳ႔ အမည္ သာယာဝတီကိုပင္ မေခၚၾကဘဲ ထားဝယ္ဟု ေခၚခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထားဝယ္တို႔ က ထားဝယ္ဟုသာ အသိအမွတ္ျပဳျပီး ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ကပင္လွ်င္ ထားဝယ္ဟုသာ ေခၚဆိုခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္ကို လည္း ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွ ဆက္၍ ေတြးၾကည့္ ေသာ္ ေရွးကာလမ်ားကတည္းကပင္လွ်င္ ထားဝယ္ တို႔သည္ ျမိဳ႕အမည္ကို ေျပာရိုးထံုးစံ မရွိ။ လူမ်ိဳးအမည္ ကိုသာ စြဲ၍ မိမိတို႔ေနရာကို ထားဝယ္ဟု ေျပာဆိုတတ္ သည့္ သေဘာကို ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။

ထားဝယ္လူမ်ိဳးႏွင့္ ထားဝယ္ျမိဳ႕ ဘယ္က အရင္စသည္ ဆိုသည္ကို ရသမွ် အေထာက္အထား တို႔ျဖင့္ ရွာေဖြပါ ေသာ္လည္း ၾကက္ဥ အစရွာရသလို ျဖစ္ေနပါသည္။
အစကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေနျဖင့္ မသိႏိုင္။ ထိုေၾကာင့္ ဤ အခ်က္အေပၚတြင္ အျငင္းမပြားသင့္ဘဲ အဆို ႏွစ္ခု စလံုး မွန္သည္ဟုသာ ေျဖပါမည္။

လူမ်ိဳး ျဖစ္သင့္ မသင့္ ဟူေသာ အခ်က္မ်ားကို စာေပျဖင့္ မရွင္းႏိုင္ေသးပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ ပညာရွင္မ်ားမွလည္း ေကာင္း  ဥပေဒထံုးနည္းမ်ားျဖင့္ လည္းေကာင္း ႏိုင္ငံေတာ္ အက်ိဴးစီးပြားကို ေရွးရွု၍ေသာ္လည္းေကာင္း ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္ျဖစ္ေပၚေစေရးကို ဦးတည္၍ လည္းေကာင္း အဖက္ဖက္မွ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ တတ္သိနားလည္ေသာ ပညာရွင္မ်ားမွ ဆံုးျဖတ္ျခင္းငွာသာ သင့္ေလ်ာ္သည္ဟု ယူဆပါသည္။