ေမးလို႔သာ ေျဖရတာပါဗ်ာ

==================

ကြ်န္ေတာ္လည္း ပိဋကတ္စာေပေတြ ေလ့လာ ခ်င္တာဗ်ာ ဘယ္လို လုပ္ရမွန္း မသိဘူး အစ္ကို တို႔လိုလည္း မမွတ္မိဘူး ဖတ္လိုက္ ေမ့လိုက္ ျဖစ္ ေနတာ အစ္ကို ေရာ ဘယ္လိုေလ့လာတာလဲ ေျပာျပေပးပါဦး တဲ႔

သူက သူ ေမ့တတ္တာ သူ ပါဠိစာ မဖတ္ႏိုင္တာ ကို အားငယ္ေနတာလို ေျပာလာတာ သူ႔ကိုယ္သူ အားမရျဖစ္ေနတဲ႔ ပံုစံပါ

ကြ်န္ေတာ္ကေရာ ဆရာလားဆို ဘယ္ကလာ ပရိတ္ၾကီးေတာင္ အလြတ္ရတဲ႔သူ မဟုတ္ဘူး မသိတဲ႔သူက မတတ္တဲ႔သူကို လာေမးေတာ့ လည္း အိုးပဲ႔နဲ႔ စေလာင္းပဲ့ ေတြ႕ၾကေလသတည္း ေပါ့ေလ

ဘာျဖစ္ျဖစ္ပါ သိသေလာက္ေလး ေျပာ ေပးပါ မယ္ သိတတ္တဲ႔သူေတြက ဝိုင္းဝန္း ကူညီျပီး ညႊန္ၾကားလမ္းျပ အၾကံျပဳေပး ၾကပါလို႔လည္း ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ ပစ္မထားၾကပါနဲ႔ အေပ အတူးေလးေတြ ဆိုျပီး မ်က္ႏွာမလႊဲသြား ၾကပါ ကုန္နဲ႔ သင္ေပးၾကပါ

ကြ်န္ေတာ္ ေလ့လာတဲ႔ ပံုစံေလး အခု ေျပာ ျပေပးပါမယ္ အေျခခံ လူပိန္းနည္းပါ

ဓမၼဒါယာ ဒါ ေမ ဘိကၡေဝ ဘဝထ
မာ အာမိသဒါယာ ဒါ

လို႔ ဆိုလိုက္ရင္ ျမင္ လိုက္ရင္ ဒီတရားက သုတၱန္ ကလား သူနဲ႔ ေလ်ာ္တဲ႔ အျခားေနရာက ဇာတ္ ဝတၳဳ စတာေတြနဲ႔ တြဲျပီး စပ္အပ္မိေအာင္ လုပ္ ၾကရတာပါ

ဒီအတြက္ စာဖတ္တဲ႔အခါ မွတ္မိေအာင္ ဖတ္ရ တယ္ အလြတ္ရတာ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး ဘယ္ စာအုပ္မွာ ဒီဟာနဲ႔ ဆိုင္တာရွိတယ္ ဆိုတာေလး ေလာက္ ပထမ အေနနဲ႔ ကိုယ္က သိေနဖို႔ေတာ့ လိုအပ္ပါတယ္ ဒီအတြက္ မွတ္မိေအာင္ဖတ္ရ တယ္ ဆိုတာ ေျပာရတာ အနိမ့္ဆံုး အဆင့္ေျပာ တာပါ

ဓမၼဒါယာ ဒ လုပ္ၾက အာမိသဒါယာ ဒ
မလုပ္ၾကနဲ႔ လို႔ ဆိုလိုက္တယ္ ျမင္လိုက္ တယ္ ဆိုတာနဲ႔ သြားျပီးေတာ့ ခိုင္မာတဲ႔ Authority တစ္ခုကို အရင္ ရေအာင္ လုပ္ရပါတယ္

ဘုရားကေျပာတယ္ ဓမၼကိုသာ အေမြခံၾက အာမိသကို အေမြမခံၾကနဲ႔ တဲ႔

ဒီဟာေလး ေျပာေတာ့ သတိရလာတာ ညီအစ္ကို ဝမ္းကြဲ သံုးေယာက္ သိဒၶတၳ အာနႏၵာ ေဒဝဒတၱ ရယ္ ဘုရားျဖစ္ျပီး ဝါ နည္းနည္း ရျပီးတဲ႔ ကာလ ေပါ့ေလ

အဲဒီမွာ ေဒဝဒတ္က ဘာသြားေျပာလဲဆိုရင္ ေနာင္ေတာ္ဘုရား ေျခာက္ႏွစ္ၾကီး ေတာင္ က်င့္ ရလို႔လည္း ပင္ပန္းလြန္းလွျပီ ေနညမနား သြား ေနရလို႔လည္း ပင္ပန္း လြန္းလွျပီ အျငိမ္းစား ယူ ေတာ္မူပါ ဒီသံဃ အစည္းအရံုးၾကီးကို သူထိန္း ပါ့မယ္ ဆိုျပီး ဘုရားကို သြားေျပာတာ

ဒါက ေဒဝဒတ္က အာမိသ ပဲ ေတြးျပီး သူလို ခ်င္တာ ဓမၼဒါယာ ဒ ကို သူယူသြား တာ မဟုတ္ ဘူး သူက ဘုရားျဖစ္ခ်င္တာ အဲဒါၾကံရင္း လုပ္ၾကံ မွုု ၃ ၾကိမ္ ျပဳျဖစ္တယ္

ဘုရား ဝါေတာ္ ၂၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ အရွင္ အာနႏၵာကို အလုပ္အေကြ်းသံဃာအျဖစ္ ေရြး လိုက္တယ္

အဲ ဝါ ၂၀ ေရွ႕ပိုင္း ကာလ မွာ အလုပ္အေၾကြး သံဃာ ၆ ပါး ရွိတယ္ တပါးမွ မျမဲဘူး အဲဒီ ရဟန္းေတြကို သုတ အျဖစ္ နည္းနည္း မွတ္ ရေအာင္ ထည့္ ေျပာေပးပါမယ္

၁။ နာဂသမာလ ၂။ နာဂိတ ၃။ သုနကၡတၱ ၄။ ဥပဝါန ၅။ ေမဃိယ ၆။ သာဂတ ဒီေျခာက္ပါး
ေနာက္ထပ္ သာမေဏၾကီးတစ္ပါး ပါ ေသးတယ္ စုစုေပါင္း ၇ ပါး ဝါေတာ္ ၂၀ ေရွ႕ပိုင္းကာလက အလုပ္ အေၾကြး သံဃာေတြ

ဝါေတာ္ ၂၀ ေနာကိပိုင္းမွာ ရွင္အာနႏၵာ
အားလံုးဆိုရင္ ၈ ပါး ရွိတယ္

အဲဒီမွာ သုနကၡတၱ ဆိုရင္ ဘုရားေနာက္ ဆြမ္းခံ လိုက္ေနရင္း လမ္းမွာ တကၠဒြန္းေတြ (ဂ်ိန္းဘုန္း ၾကီးကိုေျပာတာ) အဝတ္ မဝတ္ဘဲ ေနေနတာ ျမင္ေတာ့ ဟာ အဝတ္ေတာင္ အလွဴမခံၾကဘူး ကိေလသာ ကုန္ျပီ ကိေလသာ ေခါင္းပါးလိုက္ၾက တာ လို႔ သူကေတြးတာ ဒီေတာ့ တဆက္တည္း ေပါ့ေလ ဘုရားဟာ ကိေလသာ မကုန္ေသးဘူး ထင္ျပီး ဘုရားကိုထားခဲ႔ျပီး ေျပးေတာ့တာပဲ

နာဂသမာလ ဆိုရင္လည္း ဘုရားနဲ႔အတူ ခရီး သြားရင္း လမ္းမွာ သပိတ္ၾကီး ခ်ထား ခဲ႔ျပီးေတာ့ ကိုယ္ေတာ္လည္း ၾကိဳက္တဲ႔ လမ္းသြား တပည့္ ေတာ္လည္း ၾကိဳက္တဲ႔ လမ္း သြားမယ္ ေျပာေရာ အဲဒါ အေၾကာင္းက သူက ခရီးတိုေအာင္ ျဖတ္ လမ္းက သြားမယ္ ေျပာေတာ့ ဘုရားက လမ္းရိုး အတိုင္းပဲ သြားၾကဖို႔ ေျပာတယ္ အဲမွာ လမ္းေရြး ျပီး ဘုရားနဲ႔ ျငင္းတာ ေနာက္ေတာ့ သူကေတာ့ ျဖတ္လမ္းကပဲ သြားမယ္ ဆိုျပီး ဘုရားကို ဆန္႔က်င္ျပီး သြားပါေရာ သူသြားတဲ႔လမ္းမွာ ဓါးျပ အတိုက္ခံရတာ သဃၤန္းပါ မက်န္ဘူး ဆရာကို အာခံတဲ႔ အႏၲရာယ္

ေမဃိက ကေတာ့ စာလိယေတာင္မွာ ဘုရားနဲ႔ ႏွစ္ပါး အတူတူ ေနေနတုန္း ဘုရားကို ထားခဲ႔ျပီး သူ႔ဟာသူ တရားသြား က်င့္တာ သူကေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ သြားတာပါ ဒါေပမယ့္ သူက ဘုရားရဲ႕ အလုပ္အေကြ်း သံဃာ အျဖစ္ ပါလာတဲ႔ ဟာ ထားခဲ႔ျပီး သြားတာ
ဒါက စဥ္းစားသင့္တယ္ ကိုယ့္ကိစၥ ဘယ္ ေလာက္ အေရးၾကီးၾကီး မိဘ ဆရာကို အဲသလို တစ္ဦးတည္း ထားခဲ႔ျပီး မသြားသင့္ဘူး

လူကေတာ့ ဆင္ေျခမ်ားမွာ သံဃာ ဆိုရင္ ဒီေန ရာမွာ ဘာမွ ေျပာစရာ မရွိဘူး ေနကို ေနေနသင့္ တယ္ သူ႔မွာ အေရးၾကီးတဲ႔ ကိစၥဆိုတာ အဲဒီ အလုပ္ပဲ ရွိတာ ဘဝဆိုတာက တခါတခါမွာ တစ္ဦး တစ္ေယာက္တည္း ေနလို႔ မျဖစ္တာေတြ ရွိတယ္ ဒါကို သတိရေနဖို႔ လိုတယ္

နာဂသမာလ နာဂိတ ေမဃိယ သုနကၡတၱ တို႕က ဘုရားဆီ တပည့္ခံျပီး ဆရာကို အထင္ေသးၾက တာ ဒါက အေတြးအေခၚ ပိုင္းပဲ ေဒဝဒတ္ က်ေတာ့ စိတ္ဓါတ္ညံ့တာကေန စတာ

ဥပဝါန ဆိုတာက တစ္ပါး ဒီရဟန္းက မွတ္တမ္း အရိုင္းမရွိဘူး က်န္တဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေတြက မွတ္တမ္းမေကာင္းဘူး ဥပဝါနက မေကာင္းတဲ႔ မွတ္တမ္း လံုးဝ မရွိတာ ထူးတယ္ေပါ့ ေျခာက္ ပါးမွာ သူ႔တပါး တည္း မရွိတာ ဒီရဟန္း နာမည္ ရင္းႏွီးျပီးသား ျဖစ္ၾကမွာပါ

ဘုရားပရိနိဗၺာန္ျပဳခါနီးေတာ့ ဘုရားေရွ႕ ပိတ္ျပီး ထိုင္ေနတာဟာ ဒီရဟန္းပဲ

ဘုရားက သူ႕ကို ေျပာတယ္
အေပဟိ ဥပဝါန အေပဟိ ဥပဝါန တဲ႔

ဥပဝါန ဖယ္လိုက္ ဖယ္လိုက္ တဲ႔

အဲလို ေျပာတယ္ ဒီအခါမွာ ရွင္အာနႏၵာက ဘုရား ကို ဘာဝင္ေျပာသလဲ ဆိုရင္

အရွင္ဘုရား ငယ္ငယ္တုန္းက သူပဲ လုပ္ေကြ်း လာခဲ့တာ အလုပ္အေကြ်းေကာင္းပါ သူ႔ကို မပစ္ ပယ္ပါနဲ႔ ဘုရား တဲ႔ အဲလို ဝင္ေျပာတာ စိတ္ထား ေလးေတြ ၾကည့္ ဘယ္လိုကြာၾကလဲလို႔

အဲလိုေျပာေတာ့ ဘုရားက အာနႏၵာ ဟိုေနာက္မွာ နတ္ေတြက စိတ္ ဆိုးေနၾကတယ္တဲ႔ ဘာေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးေနလဲ ဆိုရင္ ဥပဝါန က ဘုရားနဲ႔ အရမ္း နီးကပ္ေနေတာ့ ဘုရားမ်က္ႏွာက သူ႔နဲ႔ ကြယ္ ေနလို႕ စိတ္ဆိုးေနၾကတာ

နတ္မ်က္စိနဲ႔ ေဖာက္ျပီး ၾကည့္လို႔ရတယ္ ဒါေပမယ့္ အဲခ်ိန္မွာ ဥပဝါန ခႏၶာကို နတ္ ေတြက ေဖာက္ျပီး မၾကည့္ႏိုင္ၾကဘူး ျဖစ္ ေနတာ ထူးျခား ျဖစ္စဥ္ေပါ့ ဒီဟာကလည္း အေၾကာင္းမဲ႔ ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးတဲ႔

ဥပဝါနဟာ ကႆပ ဘုရားလက္ထက္က
ေစတီမွာ တံျမက္စည္း ေန႔တိုင္း အျမဲ လွဲ ေလ့ရွိ တယ္ အဲဒီ တံျမက္စည္းလွဲခဲ႔လို႔ ရတဲ႔ အက်ိဳးက ခုဘဝမွာ ခႏၶာကိုယ္ ၾကံ႕ ခိုင္ က်စ္လစ္ျပီး နတ္ ေတြေတာင္ သူ႔ခႏၶာ ကို ေဖာက္မၾကည့္ႏိုင္ဘူးတဲ႔ တံျမက္စည္း လွဲလို႔ ရတဲ႕အက်ိဳးေက်းဇူးေနာ္ တုတ္ျပီး ဓါးျပီး ေသနတ္ျပီးေလာက္ကေတာ့ သနားတယ္ ေျပာရမယ့္ အေနအထားပဲ

ဘုရား ၂၁ ဝါ ရေတာ့ ရွင္အာနႏၵာကို ေရြးလိုက္ တယ္ ဘုရားက အသက္ၾကီး လာေတာ့ က်မၼာ ေရး မေကာင္းဘူး ေခါင္းခဲတယ္ ခါးနာတယ္ ဝမ္းနာတယ္ ဒီ ၃ မိ်ဳး ရွိတယ္ ထားေတာ့ ဒါေတြပါ ဆက္ ေျပာေနရင္ ေပရွည္ေနဦးမွာ

ရွင္အာနႏၵာကို ေရြးေတာ့ ရွင္အာနႏၵာက ဒီ အတိုင္း လက္မခံဘူး သိျပီးသားေတြ မဟုတ္ လား သူေတာင္းဆိုတာေတြ လုပ္ ေပးမွ လက္ခံ မယ္ ဆိုျပီး တစ္ခုစီ ေျပာ တာ သူ႔အတြက္ တစ္ခု မွ မပါဘူး စိတ္ဓါတ္က အဲလို စံျပဳစရာ ေဒဝဒတ္ နဲ႔ ကေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ပဲ ဓမၼဒါယာ ဒ ကို ယူသြားတာ

ေနာက္တစ္ခ်က္က သူေတာင္းတဲ႔အထဲ မွာ တရားေဟာခဲ႔သမွ် သူ႔ကို ျပန္ေဟာေပး ဖို႕ဆို တာေလး ပါတယ္

အစက ကြ်န္ေတာ္လည္း ဝါေတာ္ ၂၀ ေရွ႕ပိုင္းက ေဟာခဲ႔တာေတြ သူမ်ားမ်ား ျပန္မနာရဘူး ထင္ တာပဲ စာေတြေတာင္ ေရးထားတာ ရွိေသးတယ္ အဲဒီအခ်က္ေလး ေခ်ာ္ေနတာ ျပန္ျပင္ထား ရပါ ဦးမယ္ ေနာက္ ပါဠိ ေတာ္ၾကည့္ရင္းကမွ သူ အကုန္ ျပန္ျပီး နာခဲ႔ရမွန္း သိလာတယ္

သူေျပာတာက သူမၾကားနာဖူးေသးသမွ် ဘာမွ မရွိခ်င္ဘူး သူအကုန္ၾကားသိလို တယ္ ဆိုေတာ့ အဘိဓမၼာကို ရွင္အာနႏၵာ ကို ဘုရား ျပန္ေဟာ ေသးတယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ ရတယ္ နတ္ျပည္မွာပဲ ေဟာခဲ႔တာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေပၚလာတယ္

ကြ်န္ေတာ္က အဲသလို ေကာက္ယူတယ္
ဒီယူဆခ်က္ဟာ မမွားဘူးလို႔ ေမ်ွာ္လင့္ပါ တယ္ စာဖတ္သူထဲက ပိုတတ္သိ နားလည္တဲ႔ ရဟန္း ရွင္လူ အေပါင္းတို႔က ညႊန္ၾကား ျပသေပးေစ လို ပါတယ္

ဧဝံ ေမ သုတံ ဒီလို ၾကားဖူးတယ္ပဲ လိုခ်င္တာ မၾကားနာဖူးတာ မရွိေစရဘူး ဆိုတာ ေတာင္းခဲ႔ တာ

ဧဝံ ေမ သုတံ ဆိုတဲ႔ စကားက ပထမ သဂၤါယနာ တင္ခ်ိန္မွာ ဒီစကားကိုက သြားျပီး အသံုးတည့္ သြားတာ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဓမၼစၾကာ စျပီး အစရြတ္ ကတည္းက ဧဝံ ေမ သုတံ ဧကံ သမယံ ဆိုျပီး ရွင္အာနႏၵာ က အကုန္ ျပန္ေျပာသြားတာ

လူကပ္ေတြ က ေျပာမွာေပါ့ ေ့ဟ ဓမၼစၾကာေဟာ တာ အာနႏၵာေတာင္ ရဟန္းမဝတ္ေသးတဲ႔ အခ်ိန္က ေဟာတာ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္ပါ့ မလဲ ဆို တာ ေျပာလာႏိုင္တယ္ေပါ့

ဒါေပမယ့္ ရွင္အာနႏၵာရဲ႕ လုပ္အားခထဲက မၾကား နာဖူးတာ မရွိေစရ ဆိုတာနဲ႔ ျပန္ ေကာက္ရင္ အဲဒီေမးခြန္းက ေျဖျပီးသား ျဖစ္တယ္ ဒါေၾကာင့္ပဲ သူျပန္ေျပာႏိုင္တာေပါ့

အင္း… ပိုစ့္မွာ ေျပာေပးတာက တျခား စာက ေရး ရင္း အရွိန္ရသြားတာ အဲဒါ ျပန္ ေကာက္ေျပာရင္ စာေလ့လာတာက ကနဦးအေနနဲ႔ ဆိုရင္ ဖတ္ရင္ အာရံုထည့္ ျပီး မွတ္မိေအာင္ ဖတ္ဖို႔ စာတစ္ပိုဒ္ ဂါထာ တစ္ပုဒ္ ျမင္ရင္ ကိုယ္ဖတ္မွတ္ဖူးတာေတြ နဲ႔ စပ္ျပီး ယူတတ္ဖို႔ သံုးသပ္ဖို႔ ဆိုတာ ေလးကို ပထမဆံုး ၾကိဳးစားရတာပါ ေနာက္ေတာ့လည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဆရာေတြ ဆံုးမၾကတဲ႔ စကားပဲ ငွားေျပာရရင္ က်မ္းေပါက္ေအာင္ ေလ့လာသြား ေပါ့

မမွတ္မိဘူး ေမ့ေမ့သြားတယ္ ဆိုတာက
ဖတ္တဲ႔အခါ ၾကားနာတုန္းအခါက အာရံု စူးစိုက္မွု နည္းရင္ နည္းသေလာက္ မမွတ္ မိဘူး ျဖစ္တာပါ ဒါက ေလ့က်င့္ယူလို႔ လည္းရတဲ႔ အရာမ်ိဳးပါ ေမ့တတ္တယ္ဆိုျပီး အားမငယ္ပါနဲ႔ လူတိုင္း ေမ့တတ္တဲ႔ သူခ်ည္းပါပဲ အာရံုဘယ္ေလာက္ စူးစိုက္ျပီး ဖတ္သလဲ ၾကားနာသလဲ ဆိုတာက အဓိက အခ်က္ပါပဲ ဒါေလးပဲ လုပ္ပါ အဆင္ေျပ သြားပါလိမ့္မယ္

ကြ်န္ေတာ္စာေရးတယ္ ဆိုတာလည္း အဲဒီဟာကို ေလ့က်င့္ယူေနတာကလည္း တပိုင္းပါတယ္ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ နားလည္သလဲ ဆိုတာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ စီစစ္ ေနတာမ်ိဳးပါပဲ

ဒီဟာက စာေလ့လာတာရဲ႕ အေျခခံ အဆင့္ေပါ့ ေနာက္ထပ္က တတ္ထား သိထားတာကို အသံုး ခ်ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ ပါ ဒါကေတာ့ အေျခခံသမား လဲ လုပ္ရင္း မွတ္ ဖတ္ရင္းလုပ္ အဲလိုသြားရင္ ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ လို႔ အၾကံျပဳေပးလိုက္ ပါတယ္ အဆင္ေျပပါေစ