ေပါင္း (၁၁ပါဘုရား)၊ ဂ်ပန္ဆူနာမီကဘယ္ေန႔တံုး (၁၁ရက္ေန႔
ပါဘုရား)၊ ကုန္တိုက္ႀကီးကို ဘင္လာဒင္တို႔ထိုးတာက (၁၁
ရက္ေန႔ပါဘုရား)၊ (၁၁)ရက္ကလည္း ပထမတန္းေကာင္းတဲ့ တရားေတြ၊ ဟုတ္ကဲ့လား(မွန္ပါဘုရား)။
မေန႔က (၁၂)ပုဒ္ေျမာက္- အကုသေလာ ဓေမၼာ ကုသလႆ၊ အကု-ကု-အာ၊ ဒီေန႔ ဘာနံပါတ္တံုး (၄၀၉ ပါဘုရား)။
အကုသေလာ ဓေမၼာ အဗ်ာကတႆ ဓမၼႆ
အာရမၼဏပေစၥေယန ပစၥေယာ။
အကု-ဗ်ာ-အာ-အဲသလို တိုတိုေလးမွတ္ထား၊
]အကု}က အကုသိုလ္၊ ]ဗ်ာ}က အဗ်ာကတႆ၊ အကု သိုလ္သိလားç ဘယ္ဟာတံုး။
အကုသိုလ္ကို ေဟတုပစၥည္းလိုေျပာပါ (ေလာဘç ေဒါသç ေမာဟပါဘုရား)၊ အဲဒါ ေဟတုပစၥည္း၊ ပ႒ာန္းနဲ႔ အကုသိုလ္ကို ေျပာပါဆိုရင္-ေလာဘç ေဒါသç ေမာဟ။ အကုသိုလ္ကို ပဋိစၥသမုပၸါဒ္လိုေျပာပါ၊ ေလာဘç
ေဒါသç ေမာဟကို ပဋိစၥသမုပၸါဒ္လိုေျပာပါ-(အဝိဇၨာç
တဏွာç ဥပါဒါန္ပါဘုရား)၊ အဝိဇၨာç တဏွာç ဥပါဒါန္ç ကံç သခၤါရç ဝိညာဏေၾကာင့္တဲ့။
ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္ကဘာတံုးဆိုေတာ-့
အဗ်ာကတ၊
]အဗ်ာကတ}ဆိုတာ ကုသိုလ္လည္း မဟုတ္ဘူးç အကု သိုလ္လည္း မဟုတ္ဘူး၊ ]အဗ်ာကတ}ဆိုတာဘာတံုး (ကုသိုလ္လည္းမဟုတ္ç အကုသိုလ္လည္း မဟုတ္တာပါ ဘုရား)။
သူ႔မွာကုသိုလ္လည္းမဟုတ္ç အကုသိုလ္လည္း
မဟုတ္တဲ့ခႏၶာရွိတယ္၊ အဲဒါဘာတံုးဆိုရင္-သံ-ခံ၊ ဆိုစမ္း (သံ-ခံပါဘုရား)၊ သမၸယုတàၲခႏၶာ-ေလာဘç ေဒါသç ေမာဟç အေလာဘç အေဒါသç အေမာဟနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ နာမ္ ခႏၶာေလးပါး၊ ]သံ}ကသမၸယုတၲ၊ ]ခံ}ကခႏၶာ၊ သမၸယုတၲ ခႏၶာေလးပါး-ေလာဘç ေဒါသç ေမာဟç အေလာဘç အေဒါသç အေမာဟနဲ႔ ယွဥ္တယ္။
အကုသိုလ္နဲ႔ကုသိုလ္က အဗ်ာကတမဟုတ္ဘူးေနာ္၊ အဗ်ာကတဆိုတာ ကုသိုလ္ေရာç အကုသိုလ္ေရာ မဟုတ္တဲ့ ဟာကိုေခၚတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)၊ မ်က္စိေတြç နားေတြç ႏွာေခါင္းေတြ-ဘာေတြတံုး (အဗ်ာကတပါဘုရား)၊ အကုသိုလ္ကေန အဗ်ာကတ- မ်က္စိေတြç နားေတြç ႏွာေခါင္းေတြç လွ်ာေတြç ကိုယ္ေတြ၊ အဲဒါအဗ်ာကတ ေတြေပါ့။
]ဝိပါက္}ကေရာ ဘာတံုး (အဗ်ာကတပါဘုရား)၊
ဝိပါက္ေတြက ကုသိုလ္ç အကုသိုလ္မဟုတ္တဲ့ အဗ်ာကတ ေနာ္။
]အာ}က အာရမၼဏပစၥည္းနဲ႔ ေက်းဇူးျပဳတယ္တဲ့၊ အကုသိုလ္တရားက အဗ်ာကတတရားကို (အာရမၼဏ ပစၥည္းျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳပါတယ္ဘုရား)၊ အာရမၼဏပစၥည္းျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတယ္လို႔ အဲလိုဟာေတြမွတ္ထား။
ေက်းဇူးျပဳတယ္ဆိုေတာ့မွ-ဘယ္လိုေက်းဇူးျပဳတာ တံုးလို႔ ေမးလာတယ္၊ ဘယ္လိုေက်းဇူးျပဳတာတံုးလို႔ ေမးလို႔ အဲဒါကို ပၪႇာေခၚတယ္-ပၪႇာဝါရ၊ ပ႒ာန္းပၪႇာဝါရ ေခၚတယ္၊ ေမးလို႔။
အကုသိုလ္က အဗ်ာကတကို အာ႐ံုအားျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳတယ္-အဲဒီ အဗ်ာကတကလည္း ဓမၼေနာ္ (မွန္ပါ ဘုရား)၊ အဗ်ာကတကေရာ (ဓမၼပါဘုရား)၊ အကုသိုလ္ ကလည္း(ဓမၼပါဘုရား)၊ ဒကာမႀကီးတို႔ ဟုတ္သလား (မဟုတ္ ပါဘုရား)၊ ကဲ မွတ္ထား-အကုသိုလ္က ဒကာမႀကီးတို႔ မဟုတ္ဘူးç ဓမၼပဲ၊ ဓမၼသက္သက္ကို ျမင္သြားလိုက္လို႔ ရွိရင္
ဒကာမႀကီးတို႔ဟန္သြားတယ္။
အကုသိုလ္ကလည္းဘာတံုး (ဓမၼပါဘုရား)၊ ဘာျဖစ္ လို႔တံုးဆိုရင္ ]အကုသေလာ ဓေမၼာ}လို႔ဆိုတာကိုး၊ အဲဒါ- ပ႒ာန္းသတၲိ၊ အကုသိုလ္ကို ]ငါ}ထင္ၿပီးလုပ္တာ၊ တကယ္ ဆိုရင္ ]ငါ}မဟုတ္ဘူး၊ ]ဓမၼေတြ}ပဲ၊ စစ္သားေတြ-ေသနတ္ ေတြလည္း ဓမၼပဲ၊ အၾကမ္းဖက္တာလည္းဘာတံုး (ဓမၼပါ
ဘုရား)၊ အကုသိုလ္ေတြက ဓမၼပဲ၊ သူကလူလို႔ မထင္ဘူးလားç
ရန္သူလို႔မထင္ဘူးလား (ထင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ထင္တာက ဘာတံုးဆိုရင္ အကုသိုလ္- ေလာဘç ေဒါသç ေမာဟ၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)။
]ေဒါသ}က မခံခ်င္ဘူး၊ ]ေမာဟ}က သစၥာကို မသိဘူး၊ ]ေလာဘ}က လုပ္ခ်င္တယ္ç လိုခ်င္တယ္၊ အဲဒါ
]အကုသေလာ ဓေမၼာ}ပဲ၊ ကမၻာႀကီးနဲ႔ေျပာတာေနာ္၊ တစ္ခု တည္းကြက္ၿပီးမေျပာဘူး၊ ဘယ္သူနဲ႔မဆိုဆိုင္တယ္။
မေန႔က အကုသိုလ္က-]ကုသိုလ္}ကိုေျပာတယ္၊
အကုသေလာက ကုသိုလ္ကို၊ ဒီေန႔က အကုသိုလ္က-
]အဗ်ာကတ}ကို၊ အကုသေလာက အဗ်ာကတကို၊ အဲဒါ ေလးပဲ ခြဲေနအံုး ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္၊ စိတ္မဆိုးရင္ ဘာတံုး (အဗ်ာကတပါဘုရား)၊ ကုသိုလ္ç အကုသိုလ္မဟုတ္ရင္ ဘာတံုး (အဗ်ာကတပါဘုရား)၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အဗ်ာကတ မွန္းသိေပး၊ အဗ်ာကတဆိုတာဘာတံုး (ဓမၼပါဘုရား)၊ အကု သိုလ္ကလည္းဘာတံုး (ဓမၼပါဘုရား)၊ အဲဒါ ပ႒ာန္းက ေျပာေနတာ၊ ဒကာမႀကီးတို႔က ]ငါ} လို႔ မလုပ္နဲ႔၊ ]ဓမၼေတြ} ပဲလုပ္၊ ဓမၼေတြကို ဓမၼေတြလို႔သိရင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။
ဓမၼမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ပညတ္ေတြနဲ႔တြဲၿပီး လူေတြဘာေတြç
ေယာက်ာ္းေတြမိန္းမေတြ-ဒီလိုလုပ္ေတာ့မွ အကုသိုလ္ ေတြျဖစ္လာတယ္တဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)၊ ဒါေၾကာင့္ ပညတ္ေတြနဲ႔ တြဲေနတယ္၊ အကုသိုလ္လည္း ပညတ္နဲ႔
တြဲေနတယ္၊ ကုသိုလ္လည္း ပညတ္နဲ႔တြဲေနတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့ လား(မွန္ပါဘုရား)။
အကုသေလာ ဓေမၼာ အဗ်ာကတႆ ဓမၼႆ အာရမၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ-အာ႐ံုအားျဖင့္ ေက်းဇူးျပဳ တယ္တဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)၊ ဘယ္လိုျပဳတာတံုး ဆိုေတာ့မွ-
အရဟာ ပဟီေန ကိေလေသ ပစၥေဝကၡတိ၊ အရဟာ-ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္သည္၊ ပဟီေန-ပယ္အပ္ကုန္ေသာ၊ ကိေလေသ-ကိေလသာတို႔ကို၊ ပစၥေဝကၡတိ-ဆင္ျခင္၏။
ျပန္ၿပီးေတာ့ အနက္ေပးလိုက္စမ္း (အရဟာ-ရဟႏၱာ ပုဂၢိဳလ္သည္၊ ပဟီေန-ပယ္အပ္ကုန္ေသာ၊ ကိေလေသ- ကိေလသာတို႔ကို၊ ပစၥေဝကၡတိ-ဆင္ျခင္၏)။
အရဟာ-]ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္သည္}လို႔ အနက္ေပးရ မယ္ေနာ္၊ ပစၥေဝကၡတိ ဆိုရင္ ဧကဝုစ္ျဖစ္သြားေတာ့ ]၏} လို႔ အနက္ေပးရတယ္ေနာ္၊ ]ဆင္ျခင္၏} လို႔ေပးရမယ္၊ ေအး အဲဒါ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္သည္- သူပယ္တဲ့ ကိေလသာ ေတြကေတာ့ အကုန္ပဲေပါ့၊ ကိေလသာ ဘယ္ႏွစ္ပါးရွိတံုး (ဆယ္ပါးပါဘုရား)၊ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္မွာ ကိေလသာရွိေသး လား (မရွိေတာ့ပါဘုရား)။
ကိေလသာဆိုတာ ကုသိုလ္လားç အကုသိုလ္လား (အကုသိုလ္ပါဘုရား)၊ ဒါေၾကာင့္ ]ပဟီေန}-ပယ္အပ္ကုန္
ေသာ အကုသိုလ္တို႔ကို၊ ဒကာမႀကီးတို႔-အကုသိုလ္က
ပယ္အပ္တယ္ေနာ္(မွန္ပါဘုရား)၊ ဝမ္းထဲမထားနဲ႔၊ ဟုတ္ကဲ့ လား(မွန္ပါဘုရား)၊ ဆိုသြားတာက ေဘးကင္းရန္ကင္းျဖစ္ တယ္ေနာ္၊ ဒါက ကိုယ့္ဟာကိုယ္ကို တရားရမွာ၊ ဟုတ္ကဲ့ လား (မွန္ပါဘုရား)၊ အဲဒါ သိလို႔ရွိရင္ တရားရၿပီလို႔မွတ္။
မေန႔ကေတာ့ ေသကၡာတို႔ç ပုထုဇဥ္တို႔၊ ဒီေန႔ ကေတာ့ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သြားတယ္၊ ဪသာ္ ရဟႏၱာ ပုဂၢိဳလ္က ပယ္အပ္တဲ့ကိေလသာတို႔ကို ဆင္ျခင္တယ္ဆို ေတာ့ သူကကိေလသာေတြကုန္ၿပီ၊ ကိေလသာဘယ္ႏွစ္ပါး
ရွိတံုး (ဆယ္ပါးပါဘုရား)၊ ဘာေတြတံုး (ေလာဘç ေဒါသç
ေမာဟç မာနç ဒိ႒ိç ဝိစိကိစၦာç ထိနç ဥဒၶစၥç အဟိရိကç အေနာတၲပၸပါဘုရား)၊ ေဒါမနႆေတြေရာ၊ ဝိစိကိစၦာေတြ ေရာç ဥဒၶစၥေတြေရာ၊ မေန႔က အကုသိုလ္ေတြက- ရာဂçဒိ႒ိç
ဝိစိကိစၦာç ဥဒၶစၥç ေဒါမနႆ ငါးမ်ိဳး။
ကိေလသာက ဘာတရားတံုး (ပယ္အပ္တဲ့ တရားပါဘုရား)၊ အဲဒီဟာေတြကို ဆင္ျခင္တယ္တဲ့၊ ဆင္ျခင္ တာဘာတရားတံုး-အဲဒါကႀကိယာç ဆင္ျခင္၏၊ ဒကာမ ႀကီးတို႔လည္း မဆင္ျခင္ဘူးလား (ဆင္ျခင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဆင္ျခင္တာ ႀကိယာေခၚတယ္၊ ]၏} လို႔ေပးတာကိုး၊ သြား
၏ç လာ၏ç ထိုင္၏၊ အဲဒါေတြက ႀကိယာေတြç သဒၵါ
ႀကိယာေတြေပါ့။
သူက အကုသိုလ္ေတြကို ပယ္ၿပီးသားဆိုေတာ့
အဗ်ာကတနဲ႔ပဲ ဆင္ျခင္တယ္၊ အဗ်ာကတနဲ႔ပဲ ဆင္ျခင္ ေတာ့-ပယ္အပ္ၿပီးတဲ့ ကိေလသာတို႔ကို ဆင္ျခင္တယ္တဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)။
ပုေဗၺ သမုဒါစိေဏၰ ကိေလေသ ဇာနာတိ၊ ပုေဗၺ-ေရွး၌၊ သမုဒါစိေဏၰ-ေလ့က်က္အပ္ကုန္ေသာ၊ ကိေလေသ-ကိေလသာတို႔ကို၊ ဇာနာတိ-သိ၏။
ေရွးကç သူပုထုဇဥ္တုန္းက ေလ့က်က္အပ္တယ္၊ ပုထုဇဥ္တို႔မွာ ကိေလသာမျဖစ္ဘူးလား (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ျဖစ္ေတာ့ ေရွးကေလ့က်က္တဲ့ တရားေတြေပါ့ç ကိေလသာ ေတြပဲေပါ့၊ အရင္တုန္းကေလ့က်က္တဲ့ ကိေလသာေတြ၊
ဒကာမႀကီးတို႔ ဘယ္လိုေလ့က်က္ခဲ့တယ္ဆိုတာ-သမု
ဒါစိဏၵၰ၊ ဒါေၾကာင့္ အာစိဏၰကံလို႔ေခၚတယ္။
ေလ့က်က္ေနတာç ေလ့လာေနတာ၊ အေလ့ အက်က္ေကာင္းလို႔ရွိရင္-ေကာင္းတဲ့ေနရာ သြားတာေပါ့၊ မေကာင္းရင္-မေကာင္းသလိုေပါ့၊ ပယ္ၿပီဆိုေတာ့-ဘယ္မွ မသြားေတာ့ဘူး၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)။
အကုသလံ အနိစၥေတာ ဒုကၡေတာ အနတၲ ေတာ ဝိပႆတိ၊ အကုသလံ-အကုသိုလ္ကို၊ အနိစၥ ေတာ-အနိစၥအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဒုကၡေတာ-ဒုကၡအား
ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အနတၲေတာ-အနတၲအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဝိပႆတိ-႐ႈ၏။
အကုသိုလ္ေတြကို အနိစၥç ဒုကၡç အနတၲလို႔
႐ႈတယ္၊ ေလာဘလာရင္ အနိစၥလို႔ ႐ႈပစ္လိုက္၊ ]အနိစၥ} ဆိုတာ-ဟုတြာ အဘာဝေတာ၊ ျဖစ္ၿပီးရင္ မရွိဘူးေနာ္ (မွန္ပါဘုရား)၊ အနိစၥဆိုတာ ျဖစ္ၿပီးရင္မရွိေတာ့ဘူး။
ဒကာမႀကီးတို႔မွာ ကိုယ္ေငြ႕မရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္ ဘုရား)၊ ကိုယ္ေငြ႕ကဘာတံုး (ေတေဇာပါဘုရား)၊ အဲလိုဟာ ေတြက ပရမတ္ေတြက ေနရာမေရြ႕ဘဲ ပ်က္တယ္ေနာ္၊ ပ်က္တယ္ဆိုတာ ေနရာမေရြ႕ဘူး၊ အခု အဲသလိုေလး မလႈပ္ လိုက္နဲ႔ç ေနရာမေရြ႕ဘူးç ခ်က္ခ်င္းပ်က္သြားတယ္၊ ျမစ္ေရစီး သလိုပဲ၊ ျဖစ္ၿပီးရင္ ပ်က္သြားတယ္၊ မရွိေတာ့ဘူးေနာ္၊
ဒကာမႀကီးတို႔က ရွိတယ္လို႔ စြဲလမ္းေနတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)၊ ျဖစ္ၿပီးရင္ မရွိေတာ့ဘူး။
အဲဒီလိုျဖစ္ၿပီးရင္မရွိေတာ့တဲ့ အနိစၥေတြ ခဏခဏ ျဖစ္တာကို ]ဒုကၡ}လို႔ ေခၚတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)၊ အျဖစ္ေတြက ေကာင္းသလား (မေကာင္းပါဘုရား)၊ မေကာင္းေတာ့ သူ႔ကို ဒုကၡလို႔ ေခၚတယ္။
ၿပီးေတာ့ ]အနတၲ}ဆိုတာလည္း-ငါ့ကိုယ္မဟုတ္ç ငါ့ကိုယ္ႀကီးလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)၊ အကုသိုလ္ေတြက ဒကာမႀကီးတို႔ကို လာၿပီးေတာ့ç မွီၿပီးေတာ့
အေယာင္ေဆာင္တဲ့ဟာ၊ အဲဒီ အကုသိုလ္က ဒကာမႀကီးတို႔
မဟုတ္ဘူး၊ ဒကာမႀကီးတို႔က ]ငါ}လို႔ထင္ၿပီး သိမ္းပိုက္ထား လို႔၊ သိမ္းပိုက္မထားရင္ သူမရွိဘူး၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါ ဘုရား)။
အကုသိုလ္က ]ငါ} မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ အကုသိုလ္က သူ႔ဟာသူ ျဖစ္တာ၊ ဘယ္လိုျဖစ္သလဲ (သူ႔ဟာသူ ျဖစ္တာပါ ဘုရား)၊ သူ႔ဟာသူျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဘာျဖစ္သြားသလဲ (ပ်က္ သြားပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ပ်က္သြားတယ္၊ အဲဒီလို သိ႐ံုေလးပဲ၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)။
အနိစၥေတာ- အနိစၥအားျဖင့္၊ ဝိပႆတိ-႐ႈ၏တဲ့၊
ျဖစ္ၿပီး ပ်က္သြားတာပဲ၊ ကိုယ့္ဝမ္းထဲမွာ မရွိဘူး၊ အခုေရာ
ရွိသလား (မရွိပါဘုရား)၊ မရွိဘူးလို႔႐ႈ၊ ရွိေနတယ္ç အၿမဲ
ရွိေနတယ္လို႔ မယူနဲ႔၊ အၿမဲ ရွိေနတယ္လို႔ယူရင္ သႆတ ျဖစ္တယ္၊ ဟုတ္ကဲ့လား၊ ေနာက္က်လည္း မရွိပါဘူးကြာလို႔ ဆိုရင္လည္း ဥေစၦဒျဖစ္တယ္၊ ဟုတ္ကဲ့လား၊ ျဖစ္ၿပီး ပ်က္တယ္ဆိုေတာ့ ရွိေသးလား (မရွိေတာ့ပါဘုရား)၊ အဲဒါ ျဖစ္ပ်က္တယ္လို႔႐ႈ။
အနိစၥမွာ- အျဖစ္သိတာက အစသိတာ၊ အပ်က္
သိတာက အဆံုးသိတာ၊ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအနိစၥမွာ အစအဆံုး
ရွိတယ္၊ အဲဒီအစအဆံုးကို ]ျဖစ္ပ်က္}ေခၚတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့ လား(မွန္ပါဘုရား)၊ အစအဆံုးဆိုတာ-ျဖစ္ပ်က္၊ အဲဒါျဖစ္ ပ်က္မွန္းသိေန၊ ေနရာမေရြ႕ဘူး-ပရမတ္၊ ခုျဖစ္ခုပ်က္တယ္။
လက္ကေလး မ လိုက္- ေနရာေရြ႕ၿပီးမွ ပ်က္တာ
မဟုတ္ဘူး၊ ေရြ႕လိုက္ရင္ ပ်က္သြားတယ္၊ ဒကာမႀကီးတို႔ ကိုယ္ထဲမွာ ကိုယ္ေငြ႕မရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ ကိုယ္ ေငြ႕ဆိုတာ ဘယ္ဟာတံုး (ေတေဇာပါဘုရား)၊ အဲဒါေလး လည္း ေနရာမေရြ႕ဘူးç ခ်က္ခ်င္းပ်က္ေနတယ္။
ေသြးေရာ မတိုးဘူးလား(တိုးပါတယ္ဘုရား)၊ မ
လွည့္ပတ္ဘူးလား (လွည့္ပတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ေခါင္းေတြထဲ ကိုေရာ ေသြးေတြမေရာက္ဘူးလား (ေရာက္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါေတြလည္း ေနရာမေရြ႕ဘူး၊ ခ်က္ခ်င္းလႈပ္ ခ်က္ခ်င္း ပ်က္ေနတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့လား(မွန္ပါဘုရား)။
အဲဒါကို အနိစၥလို႔ ႐ႈလိုက္တဲ့အခါက်ရင္ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ဘူး၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)၊ အဲဒါကို ]အနိမိတၲ ဘာဝနာ}လို႔ ေခၚတယ္၊ ေယာက်ာ္းေတြေရာç မိန္းမေတြေရာ မရွိေတာ့ ရာဂç ေဒါသ ျဖစ္ေသးလား (မျဖစ္ေတာ့ပါဘုရား)၊ အဲလို အနိစၥလို႔႐ႈလိုက္ရင္ ေယာက်ာ္းနိမိတ္ေရာç မိန္းမ နိမိတ္ေရာ မရွိေတာ့ဘူး၊ ]နိမိတ္}ဆိုတာ အာ႐ံုကိုေခၚတယ္၊ ကဲ အနိစၥလို႔႐ႈတာ မေကာင္းဘူးလားç ေကာင္းသလား (ေကာင္းပါတယ္ဘုရား)။
ကုသေလ နိ႐ုေဒၶ ဝိပါေကာ တဒါရမၼဏတာ
ဥပၸဇၨတိ၊ ကုသေလ-ကုသိုလ္သည္၊ နိ႐ုေဒၶ- ခ်ဳပ္သည္
ရွိေသာ္၊ ဝိပါေကာ-ဝိပါက္သည္၊ တဒါရမၼဏတာ-ထို ကုသိုလ္၏အာ႐ံုကို အာ႐ံုရွိသည္ျဖစ္၍၊ ဥပၸဇၨတိ-ျဖစ္၏။
ဝိပါေကာ-ဝိပါက္သည္èç ဝိပါက္အဗ်ာကတသည္၊ အဲဒါေလး သိေစလိုတယ္၊ ကုသေလ နိ႐ုေဒၶ-ကုသိုလ္ခ်ဳပ္ သြားၿပီတဲ့၊ အနိစၥျဖစ္သြားလို႔ ကုသိုလ္ခ်ဳပ္သြားရင္ ဝိပါက္က ဘာျဖစ္တံုးဆိုေတာ့ç တဒါရမၼဏတာ-ထိုကုသိုလ္၏အာ႐ံုကို အာ႐ံုရွိသည္ျဖစ္၍၊ ေနာက္ကိုၾကည့္မွ အနက္ထင္တယ္၊ ဥပÄၸဇၨတိ-ျဖစ္၏။
ဘယ္လိုျဖစ္တာတံုးလို႔ေမးေတာ့မွ- ထိုကုသိုလ္ခ်ဳပ္ ၿပီးသည္ရွိေသာ္ အဲဒီကုသိုလ္ရဲ႕အာ႐ံုကို သူက တစ္ခါတည္း အာ႐ံုျပန္ျပဳတယ္၊ ဥပမာ-မာရသြန္ေျပးသလိုပဲ၊ မာရသြန္ ေျပးေတာ့ ပန္းတိုင္ေရာက္ရင္ ခ်က္ခ်င္းရပ္လို႔ မျဖစ္ဘူး၊ ဘုတ္-ဘုတ္-ဘုတ္ဆို ႏွစ္လွမ္းç သံုးလွမ္း လွမ္းရတယ္၊ အဲဒါကို ]တဒါ႐ံု} ေခၚတယ္၊ ]ေဇာ}ၿပီးရင္ ဘာတံုး (တဒါ႐ံု ပါဘုရား)။
မာရသြန္ေျပးတာက ဘယ္သူတံုးဆိုရင္-ေဇာ၊
ေျပးတာက ဘယ္သူတံုး (ေဇာပါဘုရား)၊ ရပ္မယ္လုပ္တာက ဘယ္သူတံုး (တဒါ႐ံုပါဘုရား)၊ ေျပးတဲ့အာ႐ံုကို အာ႐ံုျပဳသလို-
]ကုသိုလ္}လုပ္ရင္လည္း ကုသိုလ္လုပ္တဲ့အာ႐ံုကို အာ႐ံုျပဳ တယ္၊ ]အကုသိုလ္}ဆိုရင္ အကုသိုလ္အာ႐ံုကို အာ႐ံုျပဳ တယ္၊ အဲဒါကို ]တဒါ႐ံု}လို႔ ေခၚတယ္၊ ကုသိုလ္èç အကုသိုလ္ ႏွစ္ခုလံုး သူက အာ႐ံုျပဳတယ္။
]ကုသိုလ္}ခ်ဳပ္ၿပီးရင္လည္း ေနာက္ကုသိုလ္ကို အာ႐ံုျပဳတယ္၊ ]အကုသိုလ္}ခ်ဳပ္ၿပီးရင္လည္း ေနာက္ အကု
သိုလ္ကို အာ႐ံုျပဳတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္-ဝိပါက္ကို တဒါ႐ံုလို႔
ေခၚတယ္။
ဝိပါက္ကို ဘာေၾကာင့္ တဒါ႐ံုလို႔ေခၚတံုး-ခ်ဳပ္ၿပီးသား ကုသိုလ္ç အကုသိုလ္ကို အာ႐ံုရွိသည္ျဖစ္၍၊ ဒါမွç အနက္ ေပးတတ္မွ အေျဖက ေျဖတတ္တယ္၊ အဲဒါ ရေအာင္လို႔။ ကုသေလ နိ႐ုေဒၶ ဝိပါေကာ တဒါရမၼဏတာ
ဥပၸဇၨတိ၊ ကုသေလ-ကုသိုလ္သည္၊ နိ႐ုေဒၶ-ခ်ဳပ္ၿပီးသည္
ရွိေသာ္၊ ဝိပါေကာ-ဝိပါက္ အဗ်ာကတသည္၊ တဒါရမၼဏတာ- ထိုကုသိုလ္၏အာ႐ံုကို အာ႐ံုရွိသည္ျဖစ္၍၊ ဥပၸဇၨတိ-ျဖစ္၏။ အဲဒါကေတာ့ အဗ်ာကတ။
အကုသလံ အႆာေဒတိ အဘိနႏၵတိ၊ တံ အာရဗၻ ရာေဂါ ဥပၸဇၨတိ၊ ဒိ႒ိ ဥပၸဇၨတိ၊ ဝိစိကိစၦာ ဥပၸဇၨတိ၊ ဥဒၶစၥံ ဥပၸဇၨတိ၊ ေဒါမန•ႆံ ဥပၸဇၨတိ၊
အကုသလံ-အကုသိုလ္ကို၊ အႆာေဒတိ- သာယာ
၏၊ အကုသိုလ္ျဖစ္တယ္ç ျဖစ္ေပမယ့္ မသာယာနဲ႔၊ အကု သိုလ္ကို ငါလုပ္တယ္ဆိုၿပီး သာယာတတ္တယ္၊ ဟုတ္ကဲ့ လား(မွန္ပါဘုရား)၊ အဘိနႏၵတိ-ႏွစ္သက္၏၊ တံ-ထိုကု သိုလ္ကို၊ အာရဗၻ-အာ႐ံုျပဳ၍၊ ရာေဂါ-ရာဂသည္၊ ဥပၸဇၨတိ- ျဖစ္၏၊ ဒိ႒ိ-ဒိ႒ိသည္၊ ဥပၸဇၨတိ-ျဖစ္၏၊ ဝိစိကိစၦာ-
ဝိစိကိစၦာသည္၊ ဥပၸဇၨတိ-ျဖစ္၏၊ ဥဒၶစၥံ-ပ်ံ႕လြင့္ျခင္းသည္၊
ဥပၸဇၨတိ-ျဖစ္၏၊ ေဒါမနႆံ-စိတ္ဆိုးျခင္းသည္၊ ဥပၸဇၨတိ- ျဖစ္၏။
အကုသိုလ္ေတြက ဘယ္ဟာေတြတံုးဆိုရင္-ရာဂç
ဒိ႒ိç ဝိစိကိစၦာç ဥဒၶစၥç ေဒါမနႆ၊ ဘယ္ႏွစ္ခုတံုး (ငါးခုပါ ဘုရား)၊ အဲဒါေတြျဖစ္တယ္တဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါ့ဘုရား)၊ အဲဒါကို အနက္ေပးတတ္လို႔ရွိရင္ ျဖစ္တယ္၊ ရာဂျဖစ္တယ္ ဆိုရင္လည္း အနိစၥ ဒုကၡ လုပ္ပစ္ေနာ္၊ သာယာတယ္ç ႏွစ္သက္တယ္ဆိုရင္လည္း ရာဂျဖစ္သြားတယ္၊ ဒိ႒ိကိုလည္း ငါေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး မယူဘူးလား (ယူပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါ ဒိ႒ိလည္းျဖစ္တယ္၊ ဝိစိကိစၦာ-ငါေတြလားç သူေတြ လားလို႔ မယံုမွားဘူးလား (ယံုမွားပါတယ္ဘုရား)။
ဟိုေန႔က ဝတၳဳထဲ-ေကာင္မေလးေပ်ာက္သြားလို႔ç
ေကာင္ေလးက ထန္းရည္မူးၿပီး အိပ္ေနတာ၊ ေကာင္မေလး မရွိေတာ့ ခ်က္ခ်င္းႏိုးေရာ၊ ေကာင္မေလးကလည္း အျပင္ ထြက္ေနေတာ့ ရွာမေတြ႕ဘူး၊ ဒီ့ျပင္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ နဲ႔ သြားစကားေျပာေနတယ္၊ ေနာက္ ျပန္လာေတာ့ ဟိုက ႏိုးေနေရာ၊ ႏိုးၿပီး ေဒါသထြက္ေနတာ၊ မထြက္ဘူးလား (ထြက္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါ ဘာျဖစ္တာတံုး (ေဒါမနႆံ ဥပၸဇၨတိ ျဖစ္တာပါဘုရား)။
ေလာကီနဲ႔ç အဲဒါနဲ႔ အတူတူပဲ၊ အဲဒီ ပ႒ာန္းေတြနဲ႔
ေျပာရင္၊ အဲဒါကို မိုးညႇင္းဆရာေတာ္က ရြာပ႒ာန္းလို႔
ေခၚတယ္၊ အဲလို ဆင္ျခင္ၾကည့္၊ အဲလိုဟာေတြကို အနိစၥç
ဒုကၡလုပ္ပစ္၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)။
အကုသေလ- အကုသိုလ္သည္၊ နိ႐ုေဒၶ- ခ်ဳပ္သည္
ရွိေသာ္၊ ဝိဘတ္တူရင္ ေရွ႕ကဟာကို ]သည္}လို႔ ေပးရတယ္၊
ဝိပါေကာ-ဝိပါက္အဗ်ာကတသည္၊ တဒါရမၼဏတာ-ထို အကုသိုလ္၏ အာ႐ံုကို အာ႐ံုရွိသည္ျဖစ္၍၊ အကုသိုလ္ ဆိုတာ- ရာဂတို႔ç ေဒါသတို႔ç ေဒါမနႆတို႔ç ဥဒၶစၥတို႔၊ ဥပၸဇၨတိ-ျဖစ္၏တဲ့။
အကုသလာ ခႏၶာ၊ အကုသလာ- အကုသိုလ္
ျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ခႏၶာ-ခႏၶာတို႔သည္၊ အဲဒီ အကုသိုလ္ခႏၶာ သိရဲ႕လား၊ ဟို ေဟတုပစၥည္းတုန္းက (သမၸယုတၲခႏၶာပါ ဘုရား)၊ အဲဒီ သမၸယုတၲခႏၶာ ဘယ္ႏွစ္ပါးတံုး (ေလးပါးပါ ဘုရား)၊ ဘယ္ဟာတံုး (ေဝဒနာç သညာç သခၤါရç ဝိညာဏ္ ပါဘုရား)၊ အဲဒီခႏၶာတို႔က သိတာေနာ္။
ေဝဒနာေတြç သညာေတြç သခၤါရေတြç ဝိညာဏ္
ေတြဆိုတာ ဘာေတြတံုး (ခႏၶာေတြပါဘုရား)၊ အခု ဒကာမႀကီး
တို႔ မရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒီ ခႏၶာေတြကို
ဒကာမႀကီးတို႔ဆိုၿပီး လုပ္ေနတယ္၊ ဒကာႀကီးတို႔ဆိုၿပီး လုပ္ေနတယ္၊ စင္စစ္ ဒကာမႀကီးတို႔ မဟုတ္ဘူး၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)။
ဝမ္းထဲမွာ မွတ္တာေတြ-မရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္
ဘုရား)၊ ခံစားတာေတြ-မရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ ျပဳျပင္တာေတြ-မရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ သိတာေတြ-ြ မရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ ေအး အဲဒါေတြ၊ ဘာခႏၶာတံုး (သမၸယုတၱခႏၶာပါဘုရား)၊ ဘာနဲ႔ယွဥ္လို႔ သမၸယုတ္ေခၚတံုး
(ဟိတ္နဲ႔ယွဥ္လို႔ပါဘုရား)၊ ေအး အကုသိုလ္ဟိတ္နဲ႔ယွဥ္လို႔၊
အဲဒီ ခႏၶာေတြသိရင္ ဒကာမႀကီးတို႔ မဟုတ္ဘူးလို႔ သိသြား တယ္၊ ဟုတ္ကဲ႔လား (မွန္ပါဘုရား)၊ အဲဒီ ခႏၶာကဘာ ေခၚတံုးဆိုရင္-နာမ္၊ အဲဒီခႏၶာက ဘာေခၚတံုး (နာမ္လို႔ေခၚ ပါတယ္ဘုရား)။
ထြက္ေလဝင္ေလေတြကဘာတံုး-စိတ္ေၾကာင္႔
ျဖစ္တဲ႔႐ုပ္ေတြ၊ ထိုင္တာေတြလည္း ဘာေတြတံုး (စိတ္ ေၾကာင္႔ျဖစ္တဲ႔႐ုပ္ေတြပါဘုရား)၊ စိတ္ေၾကာင္႔ျဖစ္တဲ႔ ႐ုပ္ ေတြတဲ႔၊ ထိုင္တာဘယ္သူထိုင္တံုး (စိတ္ေၾကာင္႔ျဖစ္တဲ႔
႐ုပ္ေတြထိုင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ထိုင္တာ ႐ုပ္ေတြထိုင္တယ္တဲ႔၊
စိတၲ-သ-႐ူတဲ႔၊ စိတၱသမု႒ာန႐ုပ္ေခၚတယ္၊ စိတ္ေၾကာင္႔ ျဖစ္တဲ႔ ႐ုပ္ေတြတဲ႔၊ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္တာလည္း ဘာ ေတြတံုး (စိတ္ေၾကာင္႔ျဖစ္တဲ႔႐ုပ္ပါဘုရား)။
ရာဂေဒါသျဖစ္တာလည္း ဘာေတြတံုး (စိတ္
ေၾကာင္႔ျဖစ္တဲ႔႐ုပ္ေတြပါဘုရား)၊ ဒကာမႀကီးတို႔လား (မဟုတ္ပါဘုရား)၊ သူ႕ဘာသာသူ လုပ္တယ္ç ဒကာမႀကီးတို႔ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဒိ႒ိကမလြတ္ဘူးလားç လြတ္သလား (လြတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ လြတ္ရင္ဘာတံုး-ဝိမုတµၲိ ၊ ပ႒ာန္းက တစ္ခါတည္း သြားတယ္၊ လြတ္ရင္ ဘာျဖစ္သတံုး (ဝိမုတၲိ ပါဘုရား)၊ အခု ဒကာမႀကီးတို႔-ငါလို႔ သူလို႔ç လူတို႔ ဘာတို႔ အာ႐ံုမျပဳဘူးတဲ႔ç ဘယ္လိုေနသတံုး-ဒိ႒ိကလြတ္ေနတယ္၊ ေဒါမနႆကလည္းမ႐ွိဘူးçစိတ္မဆိုးဘူးတဲ႔ç ဘာက
လြတ္တံုး (အကုသိုလ္ခႏၶာက လြတ္ေနပါတယ္ဘုရား)။
အကုသလာ ခႏၶာ ေစေတာပရိယÓာဏႆç ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိÓာဏႆç ယထာကမၼဳပဂÓာ ဏႆç အနာဂတံသÓာဏႆç အာဝဇၨနာယ အာရ မၼဏပစၥေယန ပစၥေယာ။
အကုသလာ ခႏၶာ -အကုသိုလ္ခႏၶာတို႔သည္၊
ေစေတာပရိယÓာဏႆ -ေစေတာပရိယÓာဏ္အား
လည္းေကာင္းç သူတစ္ပါးစိတ္ကိုသိတဲ႔Óာဏ္၊ ပုေဗၺနိ
ဝါသာႏုႆတိÓာဏႆ-ေ႐ွးဘဝ၌ ေနရခဲ႔ဖူးေသာ ခႏၶာကို အစဥ္ေလွ်ာက္၍ ေအာက္ေမ႔တတ္ေသာ ပုေဗၺနိဝါ သာႏုႆတိ Óာဏ္အားလည္းေကာင္း၊ ယထာကမၼဳပဂ Óာဏႆ-ကံအားေလ်ာ္စြာျဖစ္၏ဟူ၍ သိေသာÓာဏ္အား လည္းေကာင္း၊ အနာဂတံသÓာဏႆ -အနာဂတ္ကို သိေသာÓာဏ္အား လည္းေကာင္း၊ အာဝဇၨနာယ-ဆင္ ျခင္ျခင္းအားလည္းေကာင္း၊ အာရမၼဏပစၥေယန-အာရ မၼဏပစၥည္းျဖင့္၊ ပစၥေယာ-ေက်းဇူးျပဳသည္၊ ေဟာတိ- ျဖစ္၏။
အဲလိုမွတ္ထား ၊အဲဒါက ]ပ႒ာန္းဝိပႆနာ}တဲ႔၊
အနိစၥç ဒုကၡေတြမပါဘူးလား(ပါပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါ အနိစၥç ဒုကၡေတြလုပ္ပစ္၊ ဒကာမႀကီးတို႔လည္းမဟုတ္ဘူး၊ စိတၱသမု႒ာန႐ုပ္နဲ႔သမၸယုတၲခႏၶာသာျဖစ္တယ္တဲ႔၊ အဲဒါ- ပ႒ာန္းဝိပႆနာ၊ ဟုတ္ကဲ႔လား(မွန္ပါဘုရား)။
]ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ဝိပႆနာ}ဆိုလို႔႐ွိရင္ အကုသိုလ္ ထဲမွာ ေလာဘကဘာတံုး (တဏွာပါဘုရား)၊ ေမာဟက ဘာတံုး(အဝိဇၨာပါဘုရား)၊ အဲဒါ အကုသေလာပဲ၊ အကု သိုလ္ပဲ၊အဲဒါ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နဲ႔ေျပာတာ။
အခုဟာက ပဌာန္းနဲ႔ေျပာတာ၊ ဘယ္သူေျပာ
တာတံုး(ျမတ္စြာဘုရားေျပာတာပါဘုရား)၊ ဘုရားေဟာ ေနတယ္လို႔မွတ္ထား၊ အကုသိုလ္ ေလာဘç ေဒါသç ေမာဟ ေတြကို ပဋိစၥသမုပၸါဒ္လိုဘာပါတံုး (အဝိဇၨာç တဏွာç ဥပါဒါန္ပါဘုရား)၊ ေမာဟကဘာတံုး(အဝိဇၨာပါဘုရား)၊ ေလာဘကဘာတံုး(တဏွာပါဘုရား)၊ အဲဒါေလးက ကံ မလုပ္ဘူးလား (ကံလုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ကံ လုပ္ရင္ ဘာျဖစ္ သြားတံုး(ကာယကံç ဝစီကံç မေနာကံျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)။ ကံလုပ္ရင္ဘာျဖစ္သြားတံုးဆိုရင္ မေနာကံလည္း ျဖစ္သြားတယ္၊ ကာယကံç ဝစီကံç မေနာကံလည္း ျဖစ္ သြားတယ္၊ ဘယ္သူကလုပ္တာတံုး-အဝိဇၨာနဲ႔တဏွာက လုပ္တယ္၊ ပ႒ာန္းလိုဆိုရင္- ေလာဘနဲ႔ေမာဟကလုပ္
တယ္၊ ဟုတ္ကဲ႔လား(မွန္ပါဘုရား)။
ေလာဘç ေမာဟက ဒကာမႀကီးတို႔လား (မဟုတ္ ပါဘုရား)၊ အဲဒီ ေလာဘç ေမာဟက သားေတြ သမီးေတြ နဲ႔ç ပညတ္ေတြနဲ႔ ဖက္ၿပီးေတာ့ျဖစ္သြားတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့ လား(မွန္ပါဘုရား)၊ ပညတ္မပါရင္ ေလာဘç ေမာဟျဖစ္ ေသးလား (မျဖစ္ေတာ့ပါဘုရား)၊ ပ႒ာန္းဆိုတာ အဲလိုဟာ၊
ေလာဘç ေမာဟေတြခ်က္ခ်င္းျပဳတ္တယ္၊ ဟုတ္ကဲ႔လား
(မွန္ပါဘုရား)။
ေမာဟေၾကာင္႔ဘာျဖစ္သတံုး -သခၤါရျဖစ္တယ္၊
]ေမာဟ}ကဘာတံုး-အဝိဇၨာ၊ ]အဝိဇၨာ}ကဘာျဖစ္ေစတံုး- သခၤါရျဖစ္တယ္၊ ]ေလာဘ}က-တဏွာ၊ ]တဏွာ}ကဘာ ျဖစ္ေစတံုး(ဥပါဒါန္ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ]ဥပါဒါန္}က ဘာ ျဖစ္ေစတံုး-ကံျဖစ္သြားတယ္၊ အဲဒါ အဝိဇၨာç သခၤါရç
ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္၊ ဝိညာဏ္႐ွိတယ္၊ နာမ္႐ုပ္မျဖစ္ခင္
ဝိညာဏ္႐ွိတယ္။
ပ႒ာန္းမွာ ဝိညာဏ္ဆိုတာ ဘယ္ကလာတံုး- သမၸယုတၲခႏၶာကလာတယ္၊ သမၸယုတၲခႏၶာမွာ ဝိညာဏ္ပါ တယ္၊ ေဝဒနာçသညာçသခၤါရç ဝိညာဏ္။
သမၸယုတၲခႏၶာမွာပါတဲ့ ဝိညာဏကၡႏ?ၶာက ပဋိစၥ သမုပၸါဒ္လိုေျပာပါဆိုရင္-]ဝိညာဏ္}ျဖစ္သြားတယ္၊ က်န္တဲ့ ခႏၶာသံုးပါးက ဘာျဖစ္သြားတံုး-]နာမ္}ျဖစ္သြားတယ္၊ စိတၲ သမု႒ာန္က ဘာျဖစ္သြားတံုး (႐ုပ္ျဖစ္သြားပါတယ္ဘုရား)၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္လို-]ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္}ျဖစ္သြားတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)။
ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္က ဒုကၡသစၥာမဟုတ္ဘူးလား (ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဝိဇၨာနဲ႔တဏွာက ဘာတံုး (သမုဒယ သစၥာပါဘုရား)၊ အဲဒီအဝိဇၨာနဲ႔တဏွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ကံေတြျပဳၿပီးေတာ့ ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္ျဖစ္တယ္တဲ့၊ အဲဒါ
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ကို တိုတိုေလးေျပာတာ၊ ဟိုလိုရွည္ရွည္ႀကီး
ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။
အဝိဇၨာတဏွာအေၾကာင္းခံၿပီး ကံသခၤါရေၾကာင့္
ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္ျဖစ္တယ္၊ အဝိဇၨာç သခၤါရç ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္-မဟုတ္ဘူးလား (ဟုတ္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဟိုကလည္း တဏွာç ဥပါဒါန္ç ကံç ဇာတိç ဇရာမရဏ၊ ဇာတိç ဇရာမရဏဆိုတာ ဘယ္ဟာေခၚတံုး (ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္ပါ ဘုရား)၊ ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္ကိုေခၚတယ္၊ ဇာတိဆိုတာ ဘယ္လိုဟာတံုး (အနိစၥç ဒုကၡç အနတၲပါဘုရား)၊ အနိစၥç
ဒုကၡç အနတၲကို ဇာတိç ဇရာမရဏလို႔ေခၚတာ၊ အဲဒါ
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဟာလို႔ရွိရင္ အဲဒါၿပီးသြားၿပီ၊ ရိပ္မိၿပီလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)။
အဲဒီထဲမွာ အဝိဇၨာç တဏွာက မူလႏွစ္ပါးလို႔ ဆိုတယ္ (မွန္ပါဘုရား)၊ အဝိဇၨာတဏွာ ဝေသန ေဒြ မူလာနိ-တဲ့၊ အဝိဇၨာ တဏွာ အရင္းခံၿပီးေတာ့မွ-ကံ သခၤါရ၊ ၿပီးေတာ့မွ-ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္၊ အဝိဇၨာç သခၤါရç ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္-အဲဒါ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္လိုသြားတာ။
ပ႒ာန္းက ေလာဘç ေဒါသç ေမာဟက အဝိဇၨာç
တဏွာ၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)၊ သခၤါရက-ကံ၊
ဝိညာဏ္ç နာမ္႐ုပ္က-သမၸယုတၲခႏၶာနဲ႔ စိတၲသမု႒ာန္႐ုပ္ç ကမၼသမု႒ာန္႐ုပ္။
အဲဒီ ]ကမၼသမု႒ာန္႐ုပ္}က အခု လွတယ္ ေခ်ာ
တယ္ဆိုတာေတြက ပဋိသေႏၶအခိုက္အတန္႔မွာေတာ့ သူက
]ကဋတၲာ႐ုပ္}လို႔ေခၚတယ္တဲ့၊ အတိတ္ကျပဳၿပီးသား ကံကို ကဋတၲာလို႔ေခၚတယ္၊ ကမၼသမု႒ာန္႐ုပ္ေၾကာင့္ အခုေခ်ာၿပီး အခုနတ္ျပည္ေရာက္သြားရင္ ကမၼသမု႒ာန္ေခၚတယ္၊ ဟုတ္ကဲ့လား၊ အဲလိုခြဲေနာ္၊ ဒီေတာ့မယ္ အဲဒီထဲ ကံမပါ ဘူးလား (ပါပါတယ္ဘုရား)။
ေဝႆႏၱရာမင္းႀကီးကံမလုပ္ဘူးလား (လုပ္ပါတယ္ ဘုရား)၊ သူ႔ကံရဲ႕အက်ိဳးမကုန္ဘူးလားç ကုန္သလား (ကုန္ပါ တယ္ဘုရား)၊ ဘာျဖစ္လို႔ကုန္တံုး-အဝိဇၨာ တဏွာမရွိလို႔ ကုန္သြားတယ္။
ေဝႆႏၱရာမင္းႀကီး လွဴလိုက္တဲ့ကံဟာ ေနာက္ အက်ိဳးေတြအပံုပဲ မရႏိုင္ဘူးလားç ရႏိုင္သလား (ရႏိုင္ပါ တယ္ဘုရား)၊ အဲဒီေတာ့ ဘုရားျဖစ္သြားၿပီ၊ ဘုရားျဖစ္သြား ေတာ့ ဘာေတြကုန္သြားတံုးဆိုေတာ့ အက်ိဳးေပးမယ့္ကံေတြ ကုန္မသြားဘူးလား (ကုန္သြားပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါ ရိပ္မိ
ရဲ႕လား (ရိပ္မိပါတယ္ဘုရား)၊ ဘာျဖစ္လို႔ကံေတြကုန္တံုး-
အဝိဇၨာ တဏွာမရွိလို႔ ကုန္သြားတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔ ကုန္သြား တံုး (အဝိဇၨာ တဏွာ မရွိလို႔ပါဘုရား)၊ အဲဒါ မွတ္ထားေနာ္၊ အဝိဇၨာနဲ႔တဏွာမရွိရင္ ကံေတြကုန္တယ္။
ေလာဘ•ç ေဒါသç ေမာဟေနာ္-]ေလာဘ}က
တဏွာေနာ္၊ ]ေမာဟ}က အဝိဇၨာေနာ္၊ ]ေဒါသ}က ေဒါသပဲ၊ ကိေလသာထဲေရာက္သြားတယ္။
အဂၤုလိမာလႀကီး အကုသိုလ္မလုပ္ဘူးလား (လုပ္ပါ
တယ္ဘုရား)၊ ဘာျဖစ္လို႔ ကံေတြကုန္သြားတံုး (အဝိဇၨာနဲ႔ တဏွာမရွိလို႔ ကုန္ပါတယ္ဘုရား)၊ ေအး အဝိဇၨာနဲ႔တဏွာ မရွိလို႔ ကုန္သြားတယ္။
ငါကေတာ့ ကံေတြမလုပ္ဘူးç ရပ္ၿပီလို႔ဆိုတာနဲ႔ သူလည္းသိသြားတယ္၊ ကံေတြဆိုတာလုပ္မွျဖစ္တယ္ေနာ္၊ မလုပ္ရင္ (ကံမျဖစ္ပါဘူးဘုရား)၊ သိရင္လည္းမျဖစ္ဘူး။
အဝိဇၨာနဲ႔တဏွာက ကံကိုျဖစ္ေစတတ္တယ္၊ ဒကာ
မႀကီးတို႔-အဝိဇၨာလည္းပယ္ရမယ္ç တဏွာလည္းပယ္ရ မယ္၊ သူကဘယ္သူလို႔တံုးလို႔ဆိုေတာ့ သရက္ေစ့ ဆိုပါေတာ့၊ သရက္ေစ့ႀကီးထဲ အပင္ေပါက္သလား (မေပါက္ပါဘုရား)၊ သရက္ေစ့ထဲမွာ အပင္ေပါက္ႏိုင္တဲ့ ေနရာကဘယ္ေနရာ တံုးလို႔ ေျပာလို႔ရသလား(မရပါဘူးဘုရား)၊ ဒါေပမယ့္ အပင္ မေပါက္ႏိုင္ဘူးလား (ေပါက္ႏိုင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ဘာျဖစ္ လို႔အပင္ေပါက္ရသတံုး-အပင္ေပါက္ႏိုင္တဲ့ သတၲိရွိတယ္။
]အဝိဇၨာနဲ႔တဏွာ}ကလည္း ကံဆိုတဲ့အပင္ေပါက္ ႏိုင္တဲ့ သတၲိရွိတယ္၊ ကံဆိုတာသိၿပီလား-ကာယကံç ဝစီကံç မေနာကံ၊ ကုသိုလ္ကံç အကုသိုလ္ကံ၊ ရိပ္မိၿပီလား (ရိပ္မိ ပါၿပီဘုရား)၊ ေလာဘç ေဒါသç ေမာဟေတြက-အကုသိုလ္ ကံ၊ အေလာဘç အေဒါသç အေမာဟေတြက-ကုသိုလ္ကံ၊ ကာယကံç ဝစီကံç မေနာကံထဲမွာလည္းမပါဘူးလား (ပါပါ တယ္ဘုရား)၊ အဘိဇၩာç ဗ်ာပါဒç မိစၦာဒိ႒ိ၊ ]မိစၦာဒိ႒ိ}က
ဘာတံုး-ဒိ႒ိ၊ ဥပါဒါန္မျဖစ္ဘူးလား (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)၊
]အဘိဇၩာ}ကဘာတံုး (ေလာဘပါဘုရား)၊ ]ဗ်ာပါဒ}က ဘာတံုး (ေဒါသပါဘုရား)၊ အကုသိုလ္ေတြ-မဟုတ္ဘူးလား (မွန္ပါဘုရား)။
]အဝိဇၨာ}ကေျမႀကီးနဲ႔တူတယ္တဲ့၊ ]တဏွာ}က ေရနဲ႔တူတယ္တဲ့၊ အဲဒီသရက္ေစ့ႀကီးç မ်ိဳးေစ့ေတြ ေျမႀကီး ထဲခ်ထည့္ၿပီး ေရေလာင္းေပးေတာ့ အဲဒီအပင္ မေပါက္ ဘူးလားç ေပါက္သလား (ေပါက္ပါတယ္ဘုရား)။
အဲဒီမ်ိဳးေစ့ေတြကို ေျမႀကီးထဲလည္းမခ်ဘူး၊ ေရလည္းမေလာင္းဘူးဆိုရင္ ဒီသစ္ပင္ကေပါက္မလား (မ ေပါက္ေတာ့ပါဘုရား)၊ အဲဒါ ခီဏ ဗီဇာ၊ ခီဏံ ပုရာဏံ နဝ နတၳိ သမၻဝံ-မ်ိဳးေစ့ေတြကုန္သြားတယ္၊ မ်ိဳးေစ့ေတြ ဘာျဖစ္လို႔ကုန္တံုး (အဝိဇၨာ တဏွာမရွိလို႔ ကုန္ပါတယ္ ဘုရား)၊ အဝိဇၨာေၾကာင့္တဏွာျဖစ္တာကိုး။
အဲဒီအဝိဇၨာက ဘယ္လိုသတၲိရွိသတံုး-သစၥာ ေလးပါးကို မသိတဲ့သတၲိရွိတယ္၊ အဝိဇၨာက ဘယ္လိုသတၲိ
ရွိသတံုး (သစၥာေလးပါးကို မသိတဲ့သတၲိရွိတယ္)၊ သစၥာ ေလးပါးဆိုတာ ဘာေတြတံုး (သမုဒယသစÞၥာç ဒုကၡသစၥာç မဂၢသစၥာç နိေရာဓသစၥာပါဘုရား)၊ အဲဒါကို အဝိဇၨာက မသိေစဘူးတဲ့၊ အဝိဇၨာမရွိရင္ သစၥာေလးပါးကို သိသြား တယ္တဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)။
ေလာဘကဘာသစၥာတံုး (သမုဒယသစၥာပါဘု
ရား)၊ လိုခ်င္တာက သမုဒယသစၥာ၊ ဘာျဖစ္လို႔ လိုခ်င္တံုး
(မသိလို႔လိုခ်င္တာပါဘုရား)၊ မသိတာက ဘယ္သူတံုး (အဝိဇၨာပါဘုရား)၊ အဝိဇၨာတဏွာလို႔ အဲသလိုေခၚတယ္၊ သိရင္လိုခ်င္ေသးလား (မလိုခ်င္ေတာ့ပါဘုရား)၊ ဘာကို သိသတံုး (သစၥာေလးပါးကို သိတာပါဘုရား)၊ နိေရာဓသစၥာနဲ႔
ဒုကၡသစၥာမွာ ဘယ္သစၥာကို အရင္သိရမွာတံုး (ဒုကၡသစၥာကို
အရင္သိရမွာပါဘုရား)၊ ဒုကၡက အရင္ဆံုးသိရမယ့္ဟာ၊
အဲလိုမွတ္ထားေနာ္။
]ေလာဘ}က ဘယ္လိုသတၲိရွိတံုး-လိုခ်င္တဲ့ သတိၲ
ရွိတယ္၊ ]အဝိဇၨာ}က မသိတဲ့သတၲိရွိတယ္၊ လိုခ်င္ၿပီဆိုရင္ သမုဒယျဖစ္ၿပီ၊ သမုဒယျဖစ္ရင္ ဒုကၡျဖစ္ၿပီ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလာဘကိုအရင္ ဂ႐ုစိုက္လိုက္၊ သမုဒယျဖစ္ရင္ ဘာသစၥာ ျဖစ္တံုး (ဒုကၡသစၥာျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)၊ သမုဒယကဘာတံုး- အေၾကာင္း၊ ဒုကၡသစၥာကဘာတံုး (အက်ိဳးပါဘုရား)။
ဒုကၡသစၥာ သိခ်င္ရင္ ဘယ္သူ႕ၾကည့္ရတံုး- ေလာဘကိုၾကည့္ရတယ္၊ ဘာလိုခ်င္သတံုး-မဟုတ္ဘူးလား (မွန္ပါဘုရား)၊ လိုခ်င္လို႔ရၿပီဆိုပါေတာ့၊ ဘာလိုခ်င္တံုးဆိုရင္ ပိုက္ဆံလိုခ်င္တယ္ç အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ ေယာက်ာ္းမိန္းမ လိုခ်င္တယ္ေပါ့၊ လိုခ်င္ကတည္းက မဆင္းရဲဘူးလားç ဆင္းရဲသလား (ဆင္းရဲပါတယ္ဘုရား)၊ သူက ဘာေတြလိုခ်င္ သတံုး-ေနာက္ဘဝေကာင္းဖို႔လည္း မလိုခ်င္ဘူးလား (လိုခ်င္ ပါတယ္ဘုရား)၊ လိုခ်င္ရင္ ဘာသစၥာတံုး (သမုဒယသစၥာ
ပါဘုရား)၊ သမုဒယျဖစ္ရင္ ဘာသစၥာျဖစ္သတံုး (ဒုကၡသစၥာ
ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲလိုဆိုရင္ ဒကာမႀကီးတို႔ Óာဏ္ထဲေပၚ
ရဲ႕လား (ေပၚပါတယ္ဘုရား)။
လိုခ်င္လို႔ ေဈးမေရာင္းဘူးလား (ေရာင္းပါတယ္ ဘုရား)၊ ဘာျဖစ္လို႔ ေဈးေရာင္းရသတံုး (လိုခ်င္လို႔ပါဘုရား)၊ ဘာျဖစ္လို႔ လိုခ်င္တာတံုး-ထမင္းက မစားရ မေနႏိုင္ဘူးေလ၊
ဝမ္းက မပူဘူးလား (ပူပါတယ္ဘုရား)၊ ပူတာ ဘာေတေဇာ တံုး (ပါစကေတေဇာပါဘုရား)၊ အဲဒါ ကမၼဇေတေဇာပဲ၊ သူကမစားရရင္ ဘယ္လိုေနသတံုး-ေလာင္တယ္၊ ဟဒယ
ဝတÀၳဳႀကီးေလာင္တယ္၊ ဟဒယဝတၳဳဆိုတာ စိတ္ေတြျဖစ္တဲ့
ေနရာ၊ ဟဒယဝတၳဳဆိုတာ ဘာျဖစ္တဲ့ေနရာတံုး (စိတ္ေတြ
ျဖစ္တဲ့ေနရာပါဘုရား)။
စိတ္ေတြျဖစ္တဲ့ေနရာေလာင္ေတာ့ သူမစားခ်င္ ဘူးလား (စားခ်င္ပါတယ္ဘုရား)၊ ေရလည္း မေသာက္ခ်င္ ဘူးလား (ေသာက္ခ်င္ပါတယ္ဘုရား)၊ ေရဘာျဖစ္လို႔ေသာက္ ခ်င္တံုး-ေရဆာလို႔၊ အဲဒါသိ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ေရဆာတံုးဆိုေတာ့ ပါစကကေလာင္လို႔၊ ေသခါနီးေတာင္မွ ေရေလးတစ္စက္ တစ္စက္ ခ်ခ်ေပးရတယ္၊ ေလာင္တယ္ဆိုတာ ဘယ္လို ဟာတံုး-ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ပ်က္သြားတာ မဟုတ္လား၊ အဲဒါအနိစၥ မဟုတ္လားç ဒုကၡမဟုတ္လား (မွန္ပါဘုရား)၊ အဲဒါကို အနိစၥဒုကၡလို႔ ႐ႈရတယ္၊ အဲဒါဒုကၡသစၥာေပါ့၊ မဟုတ္ဘူးလား (မွန္ပါဘုရား)။
အဲဒါ ကိုယ့္ကိုယ္ေတြ႕ေနာ္၊ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ ႐ုပ္နာမ္
ေတြ ဘာေတြကို ကိုယ္မသိဘဲ ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔။
ပါစကေတေဇာက ဘာ႐ုပ္တံုး-ကမၼသမု႒ာန္႐ုပ္၊ ပါစကေတေဇာက ဘာ႐ုပ္တံုး (ကမၼသမု႒ာန္႐ုပ္ပါဘုရား)၊ ဘယ္ကံေၾကာင့္တံုးဆိုရင္ ေရွးကကံကလုပ္ခဲ့လို႔၊ အဲဒါ ကမၼ ဇ႐ုပ္ျဖစ္ေနတယ္၊ အဲဒါေရလည္း မေသာက္ရ ေနႏိုင္သလား (မေနႏိုင္ပါဘုရား)၊ ထမင္းလည္းမစားရ ေနႏိုင္သလား (မေနႏိုင္ပါဘုရား)၊ ဒီေတာ့ ဘာေတြရွာရတံုး-ပိုက္ဆံေတြ ဘာေတြç စားစရာေတြရွာရတယ္။
တိရစၦာန္အခ်င္းခ်င္းç ငါးေတြအခ်င္းခ်င္းç ဝက္ေတြ ၾကက္ေတြအခ်င္းခ်င္းကေတာ့ ႏိုင္ရာစားမလုပ္ဘူးလား (လုပ္ပါတယ္ဘုရား)၊ က်ားေတြကလည္း သမင္ေတြ၊ ေခြးေတြ ကလည္း သူႏိုင္ရာစားတာေတြ မလုပ္ဘူးလား (လုပ္ပါ တယ္ဘုရား)။
အဲဒါဘာျဖစ္လို႔တံုး-မစားရမေနႏိုင္ဘူး၊ မေနႏိုင္ တာက ဘာတံုးဆိုေတာ့ ေလာဘျဖစ္သြားတယ္၊ မေနႏိုင္ ေအာင္လုပ္တာက ဘာသစၥာတံုး(ဒုကၡသစၥာပါဘုရား)၊ ဝမ္းထဲ ကေလာင္တယ္ေလ၊ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ မေလာင္ဘူး လား (ေလာင္ပါတယ္ဘုရား)၊ ေရအရွာ မခိုင္းဘူးလား (ခိုင္း ပါတယ္ဘုရား)၊ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ေရရွာလို႔ရရဲ႕လား (မရပါ ဘုရား)၊ အဲဒါေၾကာင့္ ပထဝီç ေတေဇာç ဝါေယာကလည္း
ဒုကၡသစၥာႀကီးပဲ၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)၊ ေလာဘ
ေၾကာင့္ လိုခ်င္တဲ့ဟာကလည္း ဒုကၡသစၥာပဲ။
ဒုကၡသစၥာသိရင္ ဘာသိတံုး (သမုဒယကိုလည္း သိပါတယ္ဘုရား)၊ ဒုကၡသစၥာကိုလည္းသိတယ္၊ သမုဒယ သစၥာကိုလည္းသိတယ္၊ အဲသလိုသိရင္ အဝိဇၨာျဖစ္ေသး လား (မျဖစ္ေတာ့ပါဘုရား)၊ နိေရာဓသစၥာက်ေတာ့ အဲဒီ ပါစကေတေဇာရွိေသးလား (မရွိေတာ့ပါဘုရား)၊ ဝမ္းထဲ ေလာင္ေသးလား (မေလာင္ေတာ့ပါဘုရား)၊ ဘာျပဳလို႔မ ေလာင္တံုး-႐ုပ္မရွိေတာ့ဘူး၊ ကမၼဇ႐ုပ္ မရွိေတာ့ဘူး၊ စိတၲ သမု႒ာန္႐ုပ္လည္း မရွိေတာ့ဘူး၊ ဥတုသမု႒ာန္႐ုပ္လည္း မရွိဘူး၊ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး။
အေၾကာင္းမရွိတဲ့ဟာႀကီးက ဘယ္လိုေနတံုး (ၿငိမ္းေအးပါတယ္ဘုရား)၊ ဒကာမႀကီးတို႔က ကံနဲ႔ဘာနဲ႔လုပ္ ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းေအးတာလား (မဟုတ္ပါဘုရား)၊ ဘယ္သူ လုပ္လို႔ ၿငိမ္းေအးတာတံုး-သူ႕ဘာသာသူ အေၾကာင္း မရွိလို႔ ၿငိမ္းေအးေနတာ၊ ဒကာမႀကီးတို႔ နိဗၺာန္မလိုခ်င္ ဘူးလား (လိုခ်င္ပါတယ္ဘုရား)၊ အဲလိုဟာေတြ သတိထား၊ အေၾကာင္းမရွိလို႔ လိုခ်င္တဲ့ဟာက မၿငိမ္းေအးဘူးလား (ၿငိမ္း ေအးပါတယ္ဘုရား)၊ ၿငိမ္းေအးတဲ့ေနရာေနာ္၊ ၿပီးေတာ့ ေလာဘေတြç ေဒါသေတြ မရွိရင္ေကာ ဘယ္လိုေနတံုး (ၿငိမ္းေအးပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒီၿငိမ္းေအးတဲ့ စိတ္က
အဲဒီၿငိမ္းေအးတဲ့ အာ႐ံုႀကီးကို အာ႐ံုျပဳ။
ၿငိမ္းေအးတဲ့ေနရာႀကီး သိၿပီလား (သိပါၿပီဘုရား)၊ ဘယ္ေနရာတံုး-အေၾကာင္းမရွိတဲ့ေနရာ၊ ဘယ္ေနရာတံုး (အေၾကာင္းမရွိတဲ့ေနရာပါဘုရား)၊ အေၾကာင္းေလးပါး မရွိဘူးေလ-ကံç စိတ္ç ဥတုç အာဟာရ၊ အေၾကာင္း မရွိ တာကို-အသခၤတç အပစၥယလို႔ေခၚတယ္၊ ဒီပ႒ာန္းႀကီးမွာ ပစၥေယန ပစၥေယာ မရွိဘူးလား (ရွိပါတယ္ဘုရား)၊ အဲဒါ ေတြက ဒုကၡသစၥာေတြေပါ့၊ အဲဒီလို ပစၥေယန မရွိလို႔
ရွိရင္ဘာတံုး - အပစၥယç အသခၤတç နိဗၺာန္၊ နိဗၺာန္ကို
ရိပ္မိၿပီလား (ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)၊ နိဗၺာန္က သူ႕ဟာသူ
ရွိေနတယ္၊ ဒကာမႀကီးတို႔လုပ္ရသလား (မလုပ္ရပါဘုရား)။
ေလာဘç ေဒါသက မလုပ္ရဘူးလားç လုပ္ရ သလား (လုပ္ရပါတယ္ဘုရား)၊ လုပ္ရရင္ ဘာျဖစ္တံုး- ေလာဘç ေဒါသျဖစ္တယ္၊ မလုပ္ရရင္ ေလာဘç ေဒါသ ျဖစ္ေသးလား (မျဖစ္ပါဘုရား)၊ မျဖစ္တဲ့စိတ္က ဘယ္အာ႐ံုနဲ႔ ေနတံုး (နိဗၺာန္အာ႐ံုနဲ႔ေနပါတယ္ဘုရား)၊ ]နိဗၺာနံမဂၢႆ}လို႔ မျဖစ္ဘူးလား (ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား)၊ နိဗၺာန္နဲ႔ç နိဗၺာန္ကို အာ႐ံုျပဳတဲ့စိတ္နဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္တဲ့။
ေလာဘç ေဒါသေတြမျဖစ္ရင္ ဘာျဖစ္ေနသတံုး (နိဗၺာန္ျဖစ္ေနပါတယ္ဘုရား)၊ နိဗၺာန္ျဖစ္ေနတယ္တဲ့၊ အဲဒါ ပ႒ာန္းကေျပာတယ္၊ နိဗၺာနံ မဂၢႆ-တဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့လား
(မွန္ပါဘုရား)၊ နိဗၺာန္ကို အရင္သိေတာ့မွ မဂၢႆျဖစ္တယ္
တဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)၊ အဲဒီ သမုဒယ ေလာဘ သိလိုက္လို႔ရွိရင္ နိေရာဓကို ပယ္တယ္၊ အဲသလို သိတာကို သစၥာေလးပါးသိတယ္တဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့လား (မွန္ပါဘုရား)။
]သစၥာေလးပါး}သိလို႔ရွိရင္ အဝိဇၨာျဖစ္ေသးလား
(မျဖစ္ေတာ့ပါဘုရား)၊ ]အဝိဇၨာ}မျဖစ္ရင္ တဏွာေရာ ျဖစ္ေသးလား (မျဖစ္ေတာ့ပါဘုရား)၊ ကံေရာျဖစ္ေသးလား (မျဖစ္ေတာ့ပါဘုရား)၊ ကဲ ရိပ္မိၿပီလား(ရိပ္မိပါၿပီဘုရား)၊ ကဲ ေတာ္ၾကဦးစို႔။
သာဓု ... သာဓု ... သာဓု
¸¸¸¸¸
0 comments:
Post a Comment
သင့္ Comment တစ္ခုသည္ ကုသိုလ္ေတာ္ အသိ ပိုရွိသြားႏိုင္ပါသည္