မသိ

႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ အျပဳအမူ
ျငဴစူရြဲ႕ မ်က္ႏွာထား
စကားက ေမာက္မာ
ေကာက္ျဖာပဲ့ စိတ္ထားနဲ႔
လွည့္စားလို႔ ကတိပ်က္
မေက်နပ္စရာ ႀကံဳလာမွ
ပံုကာခ် သူတစ္ပါးကို
အျပစ္ရွာ ဆဲဆိုၾက...။

လႊဲမရ တရားခံရွာ
ေတြ႕တာက ေလာကႀကီး
'ေလာကႀကီးက မတရားဘူး'တဲ့ ...
နင့္နင့္သီးသီး ေ၀ဖန္
အေခ်ာင္ခံရ ေလာကၾကီး
ေလာင္ျပာက် ေဒါသမီးေတြနဲ႔
အေမွာင္စံၾကတဲ့ လူသားေတြ
ျခဴလားေလ ေအာက္ေမ့ရ...။

မျမင္ၾက ကိုယ့္အတိတ္ကံ
စိတ္ထန္ကာ ေဒါပြေတာ့
ေမာဟက ပိတ္ခံဆီး
ေလာကႀကီးမွာ နားၿငီးရ
ခါးသီးလွ ပဲ့တင္သံ
ကိုယ့္ထံအမွန္ ျပန္လာကာမွ
လက္မခံပါ ျငင္းဖ်က္မရ
တင္းၾကပ္တဲ့ သက္ျပင္းသံ...။

ရွင္းမရတဲ့ ေလာကဓံမွာ
ကိုယ္ေပးတာ ကိုယ္ရ
ကိုယ္ခ်သလို ကိုယ္သိမ္း
ခ်ိဳၿငိမ္းတဲ့ ပဲ့တင္သံ
ၾကားခ်င္ျပန္ ဘယ္လိုမ်ား
သိၿပီးသား အမွန္တရားေပမို႔
သတိထားကာ သံသာယာေ၀
ခုပဲမၾကာ က်ဴးရင့္ၾကည့္ေလ.....။