***********
အႏုလုံ
''မသိျခင္း 'အဝိဇၨာ' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပဳျပင္စီရင္ျခင္း 'သခၤါရ' တို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊
ျပဳျပင္စီရင္ျခင္း 'သခၤါရ' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ 'ဝိညာဥ္' ျဖစ္၏၊
'ဝိညာဥ္' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ 'နာမ္႐ုပ္' ျဖစ္၏၊
'နာမ္႐ုပ္' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ တည္ရာ 'အာယတန' ေျခာက္မ်ဳိး ျဖစ္ ၏၊
တည္ရာ 'အာယတန' ေျခာက္မ်ဳိးဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေတြ႕ထိျခင္း 'ဖႆ' ျဖစ္ ၏၊
ေတြ႕ထိျခင္း 'ဖႆ' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ခံစားျခင္း 'ေဝဒနာ' ျဖစ္၏၊
ခံစားျခင္း 'ေဝဒနာ' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ တပ္မက္ျခင္း 'တဏွာ' ျဖစ္ ၏၊
တပ္မက္ျခင္း 'တဏွာ' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စြဲလမ္းျခင္း 'ဥပါဒါန္' ျဖစ္ ၏၊
စြဲလမ္းျခင္း 'ဥပါဒါန္' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္းကံ 'ဘဝ' ျဖစ္ ၏၊
ျဖစ္ေၾကာင္းကံ 'ဘဝ' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ျခင္း 'ဇာတိ' ျဖစ္၏၊
ျဖစ္ျခင္း 'ဇာတိ' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အိုျခင္း ေသျခင္း ပူေဆြးျခင္း
ငိုေႂကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္း
တို႔ ျဖစ္ ကုန္၏၊
ဤနည္းျဖင့္ ဆင္းရဲအစုသက္သက္သည္ ျဖစ္ေပၚ၏။
ပဋိလံု
''မသိျခင္း 'အဝိဇၨာ'၏ အရဟတၱမဂ္ျဖင့္ အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္သာ လွ်င္ ျပဳျပင္စီရင္ျခင္း 'သခၤါရ' ခ်ဳပ္၏၊
ျပဳျပင္စီရင္ျခင္း 'သခၤါရ' ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ဝိညာဥ္ ခ်ဳပ္၏၊
ဝိညာဥ္ ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ နာမ္႐ုပ္ ခ်ဳပ္၏၊
နာမ္႐ုပ္ ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ တည္ရာ 'အာယတန' ေျခာက္မ်ဳိး ခ်ဳပ္၏၊
တည္ရာ 'အာယတန' ေျခာက္မ်ဳိးခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ေတြ႕ထိျခင္း 'ဖႆ' ခ်ဳပ္၏၊
ေတြ႕ထိျခင္း 'ဖႆ' ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ခံစားျခင္း 'ေဝဒနာ' ခ်ဳပ္၏၊
ခံစားျခင္း 'ေဝဒနာ' ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ တပ္မက္ျခင္း 'တဏွာ' ခ်ဳပ္၏၊
တပ္မက္ျခင္း 'တဏွာ' ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ စြဲလမ္းျခင္း 'ဥပါဒါန္' ခ်ဳပ္၏၊
စြဲလမ္းျခင္း 'ဥပါဒါန္' ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့့္္ ျဖစ္ေၾကာင္းကံ 'ဘဝ' ခ်ဳပ္၏၊
ျဖစ္ေၾကာင္းကံ 'ဘဝ' ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ျခင္း 'ဇာတိ' ခ်ဳပ္၏၊
ျဖစ္ျခင္း 'ဇာတိ' ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ အိုျခင္း ေသျခင္း ပူေဆြးျခင္း
ငိုေႂကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာပင္ပန္းျခင္းတို႔
ခ်ဳပ္ကုန္၏၊
ဤနည္းျဖင့္ ဆင္းရဲအစု သက္သက္သည္ ခ်ဳပ္ေလ၏''
******************************************
''မသိျခင္း 'အဝိဇၨာ' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပဳျပင္စီရင္ျခင္း 'သခၤါရ'
တို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊ ျပဳျပင္ စီရင္ျခင္း 'သခၤါရ' ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္
ဝိညာဥ္ျဖစ္၏၊ ဝိညာဥ္ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ နာမ္႐ုပ္ ျဖစ္၏။ပ။ ဤနည္းျဖင့္
ဆင္းရဲအစု သက္သက္သည္ ျဖစ္ေပၚ၏။ပ။ ခ်ဳပ္ေလ၏''
''ကိေလသာကို ပူပန္ေစတတ္ေသာ လုံ႔လရွိေသာ၊ မေကာင္းမႈကို ႐ႈိ႕ၿမႇဳိက္ တတ္ေသာ၊
မေကာင္းမႈကို အပျပဳၿပီးေသာ ရဟႏၲာအား ေဗာဓိပကၡိယတရား
သုံးဆယ့္ခုနစ္ပါးတို႔သည္ အၾကင္အခါ၌ စင္စစ္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚကုန္၏။
ထိုအခါ၌ အေၾကာင္းႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားကို အျပား အားျဖင့္
သိေသာေၾကာင့္ ထိုရဟႏၲာအား ယုံမွားျခင္းအားလုံးတို႔သည္ ကင္းေပ်ာက္ကုန္၏''
ထိုအခါ၌ (အဝိဇၨာ စေသာ) အေၾကာင္းတရားတို႔၏ကုန္ရာ နိဗၺာန္ကို သိေသာေၾကာင့္ ထိုရဟႏၲာအား ယုံမွားျခင္းအားလုံးတို႔သည္ ကင္းေပ်ာက္ ကုန္၏''
ထိုအခါ၌ ေကာင္းကင္ကို ေတာက္ပေစေသာ ေနမင္းသည္ (အမိုက္တိုက္ကို ဖ်က္ဆီးလ်က္)
တည္ေနသကဲ့သို႔ (ထိုရဟႏၲာသည္) မာရ္စစ္သည္ကို ဖ်က္ဆီး လ်က္ တည္ေန၏''
မွတ္ခ်က္။ ။ အႏုလုံ ပဋိလုံ = ဤေဗာဓိကထာသည္ ဥဒါန္းပါဠိေတာ္ႏွင့္ မတူ၊
ဥဒါန္းပါဠိေတာ္၌ ဥဒယဉာဏ္, ဝယဉာဏ္, ဥဒယဗၺယဉာဏ္၊ အႏုေလာမ, ပဋိေလာမ,
အႏုေလာမပဋိေလာမ သတၱာဟ သုံးႀကိမ္ျဖစ္ပံု ကို ျပဆိုသည္။
အႏုလံု = အစဥ္အတိုင္းျဖစ္ေနတာကို ေျပာတာပါ
ပဋိလံု = အစဥ္ျပန္တာ ဆန္႔က်င္တာ
ကိုးကား
ပဋိလံု = အစဥ္ျပန္တာ ဆန္႔က်င္တာ
ကိုးကား
၀ိနည္း မဟာ၀ဂ္ မဟာခႏၶက
0 comments:
Post a Comment
သင့္ Comment တစ္ခုသည္ ကုသိုလ္ေတာ္ အသိ ပိုရွိသြားႏိုင္ပါသည္