******************************
ဆိုပိန္႔မညွာ ေစ့ေစ့နာေလာ့ ဂဂၤ ါသဲမွ် ပြင့္ကုန္ၾကသား ဘုရားသာသနာ ေခတ္အခါ၀ယ္...
လူ႔ရြာနတ္၌ နင္ႀကံဳႀကိဳက္လည္း အမိုက္မေခၽြ အလိုက္ေန၍ အေျခမႀကီး အခ်ည္းႏွီးလွ်င္ ယီးတီးေယာင္ေတာင္ ခုတိုင္ ေအာင္တည့္။
သန္းေခါင္လကြယ္ ေတာအုပ္နယ္၌ ရွစ္နယ္ပတ္ကံုး အျပည့္ဖံုးသည့္
မိုးလံုးတိမ္တိုက္ လွ်ပ္မႀကိဳက္သား အမိုက္ အျပား အင္ေလးပါးထက္
နင္ကားရာေထာင္ မကေမွာင္၏။
လူ႔ေဘာင္လူ႕ရြာ သာသနာ၌ ၾကမၼာေတာ္၍ ယခုေတြ႕လည္း အေလ့မလြဲ အမ်ားနဲလွ်င္
မိုက္ၿမဲႏွင္ႏွင္ မိုက္စရႊင္၏ မ်က္ ျမင္ေလာက ဤဘ၀ကား ဒုကၡစင္းစင္း
ခ်မ္းသာကင္း၏။
ေသမင္းအစာ နင့္ခႏၶာကို တဏွာဘီလူး အေမွာင့္ပူး၍ အရူးျပင္ျပင္ နင့္ကိုယ္ထင္၏။
နင္ႏွင့္မဆိုင္ နင္ပိုင္မဟုတ္ နင့္ရုပ္နင့္နာမ္ နင့္သႏ ၱာန္ကို
နင့္ဉာဏ္မစူး အေပၚျဖဴး၍ မူးမူးေမ့ေမ့ အမ်ားေလ့ျဖင့္ ေန႔ရက္အပံု
လြန္ခဲ့တုံၿပီ အာရံု၀တၳဳ မီးစာစုကို မႈမႈရရ နင္အားက်လည္း ဓားျပေသမင္း
သူ႔တပ္နင္းက မျငင္းဆန္သာ နင့္ခႏၶာသည္ ျပာပံုအၿပီး ျဖစ္လုနီးၿပီ။
ယီးတီးယားတား ေသ၍သြားလည္း တရားမႂကြယ္ အထုပ္ငယ္လ်က္ အပါယ္စခန္း
သြားၿမဲလမ္း၌ တပန္း ဟိုက္ဟိုက္ တရိႈက္ငင္ငင္ တျငင္ၿငိဳၿငိဳ ဆင္းရဲပိုလ်က္
ထိုထိုဘ၀ အနႏ ၱလွ်င္ အစမဆံုး အမ်ားထံုးတည့္ အႏႈန္းမပ်က္ ေအာက္နရက္၀ယ္
တစ္သက္ႏြယ္ႏြယ္ အျမစ္တြယ္သို႔ အပါယ္ထိုထို ဥဒဟိုသည္ နင္လိုလူမိုက္
သြားလမ္းတည္း...
0 comments:
Post a Comment
သင့္ Comment တစ္ခုသည္ ကုသိုလ္ေတာ္ အသိ ပိုရွိသြားႏိုင္ပါသည္