ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ (၁၉၆၁-၇၁) သက္တမ္း (၂) ဆက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရတဲ့ ဦးသန္႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးတဦးျဖစ္တယ္ဆိုတာ
အထူးထုတ္ေဖာ္ ေရးသားစရာမလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္တာနဲ႔
ကုလသမဂၢတာ၀န္နဲ႔ ဘာဆိုင္သလဲလို႔ေမးလာရင္ေတာ့ ဦးသန္႔ရဲ႕ ဘာသာေရး
ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈဟာ ထည့္သြင္းေျပာဆိုစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေျပာလည္း
ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။
ဦးသန္႔ရဲ႕ညီ ဦးခန္႔က တကၠသိုလ္ စိန္တင္ေရးတဲ့ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗိသုကာဦးသန္႔” ဆိုတဲ့ စာအုပ္မွာ အမွာစာေရးေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္းေရးထားတဲ့ စာတပိုဒ္ပါရွိပါတယ္။
“ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတို႔၏ ရ႒ပူရေဒသ၊ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ၊ ပန္းတေနာ္ဇာတိျဖစ္ေသာ ဦးသန္႔သည္ ျပည္ျပည္တိုင္းကား၊ ေက်ာ္ၾကားသတင္း၊ ကမာၻခ်င္းေအာင္၊ ပြင့္လင္းထင္ရွား လူသိမ်ားလ်က္ရွိေနေပသည္။ ဦးသန္႔၏ ထင္ရွားေက်ာ္ေဇာျခင္း၊ ဦးသန္႔ကို ကမာၻက လုိလားျခင္းတို႔သည္ ဦးသန႔္၏ သူမတူေအာင္ ျပည့္စံုေသာ ၀ီရိယ၏ စြမ္းပကား၊ ပညာ၏ စြမ္းပကား၊ စင္ၾကယ္ေသာ အက်င့္သီလတို႔၏ စြမ္းပကားတို႔ေၾကာင့္ဟုလည္း ဆိုႏိုင္ပါ၏။ တနည္းအားျဖင့္ ဦးသန္႔သည္ ဣႆာမိစၧရိယဟူေသာ စိတ္ယုတ္တို႔ကို ပယ္ရွားႏုိင္၍ ေဒ၀ဓမၼတရားႏွစ္ပါးတို႔ ျဖစ္ေသာ ဟီရိၾသတပၸတရား၊ ေလာကပါလျဖစ္ေသာ ျဗဟၼစိုရ္တရားတို႔ကုိ ေကာင္းစြာလက္ကိုင္ထားႏိုင္ေသာ ပါရမီအင္အား၊ ဘုန္းကံအင္အား ႀကီးမားေသာ မင္းေယာက်္ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဟုလည
ဦးသန္႔ကိုက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေယာက်္ားေကာင္းတဦးအျဖစ္ ႐ႈျမင္သံုးသပ္ထားပံုျဖစ္ပါတယ္။ ဦးသန္႔အျမင္ဟာ တကယ့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္စင္စစ္တဦးရဲ႕ ႐ႈျမင္သံုးသပ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ အသိုင္းအ၀ိုင္းကလည္း ဦးသန္႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို သံုးသပ္ခ်ီးမြမ္းၾကရာမွာ ဦးသန္႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို မၾကာခဏ ထည့္သြင္း ေျပာဆုိၾကပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာကို ကမာၻကသိတာက ေမတၱာ၀ါဒ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၀ါဒ၊ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ (မဇၥ်ိမ ပဋိပဒါလမ္းစဥ္) လို ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးသန္႔ရဲ႕ သည္းခံစိတ္ရွည္ျခင္းကုိလည္း ဗုဒၶ၀ါဒီျဖစ္လို႔ဆိုၿပီး သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ ဦးသန႔္ေဆာင္ရြက္ရတဲ့ အလုပ္ေတြကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအလုပ္ကို ဘက္မလိုက္ ၾကားေနေရး ေနရာက သည္းခံစိတ္ရွည္စြာ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဦးသန္႔ဟာ မိ႐ုိးဖလာ ဗုဒၶ၀ါဒတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေနၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ သ႐ိုးစာအေျခခံေတြ မသင္ခဲ့ရပါဘူး။ သူ႔ဖခင္က အိႏိၵယ တကၠသိုလ္တခုမွာ ပညာသင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေခတ္ပညာတတ္တဦး ျဖစ္လို႔ မိ႐ုိးဖလာပညာေရးေလာက္နဲ႔ တင္းတိမ္ႏိုင္သူမဟုတ္ပါ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို စတင္မပို႔ဘဲ လူေက်ာင္းကိုပဲ စတင္ပို႔ခဲ့ၿပီး အဂၤလိပ္စာတတ္ကၽြမ္းေရးကိုပဲ အေလးေပးခဲ့ပါတယ္။
ကိုရင္၀တ္ေတာ့လည္း ခုႏွစ္ရက္ပဲ ၀တ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ ထူးထူးျခားျခား အဆင့္ျမင့္ျမင့္ ေလ့လာရတဲ့ ေက်ာင္းပညာ အခြင့္အေရးမ်ိဳးမရခဲ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ စာဖတ္ျခင္းကို အထူး၀ါသနာပါတဲ့အတြက္ ဗုဒၶစာေပကို မိ႐ိုးဖလာထက္ပိုၿပီး ေလ့လာလိုက္စားခဲ့ဟန္ရွိပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တဦးအေနနဲ႔ သာမန္မိ႐ုိးဖလာထက္ပိုၿပီး ေလ့လာလိုက္စားခဲ့ပံုရတယ္လို႔ ဦးသန္႔အေပၚ အကဲျဖတ္ႏို္င္တဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္တခုကေတာ့ မႏၲေလးေတာင္ၿမိဳ႕မဟာဂႏၶ႐ံုဆရာေတ
ဦးႏုဟာ ဆ႒မ သဂၤါယနာတင္ သာသနာ့ ဒါယကာႀကီးဘြဲ႕ခံလိုသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ပဥၥမ သဂၤါယနာတင္ခဲ့တာဟာ မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္ကဆိုေတာ့ ထပ္ၿပီး သဂၤါယနာတင္ဖို႔ အေလာတႀကီးမလိုေသးပါဘူး။ မင္းတုန္းမင္းက ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ခဲ့တာပါ။ ပုံႏွိပ္စာေတြလည္း ႐ိုက္ႏွိပ္ၿပီးသား ရွိေနပါၿပီ။ ႏႈတ္ထက္ အာဂံုသက္သက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗမာျပည္ကလည္း ဒုတိယကမာၻစစ္မွာ မိေအးႏွစ္ခါနာဆိုသလို ဂ်ပန္အ၀င္တခါ၊ အဂၤလိပ္အ၀င္တခါ စစ္ဒဏ္ခံၿပီး ျပာပံုျဖစ္ခဲ့ရတဲ့အျပင္ ျပည္တြင္စစ္မီးကလည္း ေတာက္ေလာင္ေနတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ထူေထာင္စ တုိင္းျပည္မွာ လိုဏ္ဂူႀကီးေဆာက္ၿပီး အႀကီးအက်ယ္ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံဖို႔ဆုိတာ ဆိုင္းထားသင့္ပါေသးတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးသန္႔က အမုန္းခံၿပီး ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးႏုက စိတ္ကူးယဥ္သူလည္းျဖစ္၊ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ဖို႔ အာဏာလည္းရွိခ်ိန္ျဖစ္လို႔ ဇြတ္တိုးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သတင္းစာဆရာ ၀န္ႀကီး ဦးထြန္းေဖက “ဘ၀ရွင္မင္းတရားႀကီး” လို႔ ေခၚေလာက္ေအာင္ ဇြတ္တိုးလုပ္ေလ့ရွိလာပါတယ္။ မိတ္ေဆြဦးသန္႔ရဲ႕ ကန္႔ကြက္မႈဟာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။
ျမန္မာျပည္မွာက ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒဟာ မိစာၦဒိ႒ိ၀ါဒလို႔ လူအမ်ားအျပားက အစြဲျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ မူလက လက္၀ဲ၀ါဒ ျဖန္႔ခ်ိခဲ့သူ သခင္ႏုက သာသနာ့ ဒါယကာ ျဖစ္လာတဲ့အခါ သူပုန္ထေနတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ဓမၼာႏၲရာယ္ေတြလို႔ ဆိုင္းဘုတ္ကပ္ခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားကလည္း ဘုရားေက်ာင္းထဲ ဖိနပ္စီးျပခဲ့ၾကဖူးတာ ရွိပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဦးေရမ်ားတဲ့ ဗမာျပည္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ကို မိစာၦဒိ႒ိ စြပ္စြဲရတာ လြယ္ပါတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြကို ႐ိုက္ႏွတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ယခုအခါ ေစာေစာတုန္းကလိုေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ဓမၼာႏၲရာယ္ မေခၚရဲေတာ့ပါဘူး။ ကဗ်ာဆရာတင္မိုးက သူတို႔ကို ကြန္ျမဴနစ္ တေစၦေျခာက္သူေတြအျဖစ္ ကဗ်ာနဲ႔ သေရာ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဦးသန္႔ကေတာ့ ဓမၼာႏၲရာယ္အျဖစ္ စြဲခ်က္မတင္ပါဘူး။ ဦးႏု တခါတေလ ေျပာဖူးသလို “ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ အဓြန္႔ရွည္ပါေစ၊ ဗမာကြန္ျမဴနစ္မ်ား က်ဆံုးပါေစ” လို႔ ေျပာလိုပံုရပါတယ္။ ဗမာကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ကြန္ျမဴနစ္ အမည္ခံထားတဲ့ အၾကမ္းဖက္သမားေတြလို႔ ဆိုပါတယ္။ သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ သခင္စုိးတို႔ အျပန္အလွန္ ပုဂၢိဳလ္ေရး တုိက္ခိုက္ၾကပံု၊ မၾကား၀ံ့ မနာသာ စြပ္စြဲေျပာဆိုၾကပံုေတြဆိုၿပီး သူတို႔ စာေစာင္ေတြမွာ အျပန္အလွန္ေရးထားတာ ေတြကို စုေပါင္းတင္ျပပါတယ္။ အလံနီသခင္စုိးဟာ မူလက လူ (၃၀) ေလာက္ရွိရာက ေျမရွင္သေဌးေတြရဲ႕ ပစၥည္းေတြကို လုယက္ယူငင္တဲ့အခါ လူဆုိးဓားျပေတြပါ၀င္လာလို႔ ခ်က္ခ်င္းလူ (၃၀၀) ေလာက္ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္လို႔ ေရးပါတယ္။ “ဓမၼာႏၲရာယ္ မိစာၦဒိ႒ိ” ဆုိတဲ့ စကားကို မသံုးခဲ့ပါ။ ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးတုိက္ပြဲ လက္နက္အျဖစ္ သံုးေလ့မရွိခဲ့ပါ။ ရွိေတာင္မွ ဖဆ ဆိုရွယ္အမ်ားစုလို အဓိက လက္နက္အျဖစ္ မသံုးခဲ့ပါ။
ဦးသန္႔တသက္တာမွာ မိခင္နဲ႔ အတူ ဘုန္းႀကီးဆြမ္းကပ္တာမ်ိဳး၊ ေရႊတိဂံုဘုရားကို တက္ၿပီး ဘုရားဖူးတာမ်ိဳးကို လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ တရားထိုင္တာလည္း လုပ္ပါတယ္။ ပုတီးစိပ္တာ မၾကားဖူးပါ။ အလႉအတန္း အႀကီးဆံုးလုပ္ဖူး တာက မိမိရရွိတဲ့ ဂ်၀ါဟာလာေန႐ူး ဆုေငြ ႐ူပီး တသိန္းကို ဂ်ပန္ရွိ ကုလသမဂၢတကၠသိုလ္ကို ပညာေရးရန္ပံုေငြ အလႉအျဖစ္ လႉခဲ့တာပဲရွိပါတယ္။
ကိုယ္က်င့္သိကၡာပိုင္းက ေျပာရရင္ေတာ့ ငါးပါးသီလကို ခါး၀တ္ပုဆိုးကဲ့သို႔ ၿမဲသူလို႔ ေျပာရင္ သာမန္ေျပာရာ က်ပါမယ္။ ဦးသန္႔ဟာ သူရဲ႕ ရာထူးအရွိန္အ၀ါအသံုးခ်ၿပီး အစိုးရ ၀န္ထမ္းအေနနဲ႔ေရာ၊ ကုလသမဂၢ၀န္ထမ္းအေနနဲ႔ ေရာ အခြင့္အေရး အလြဲသံုးစားမႈမ်ိဳး၊ ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈမ်ိဳး လံုး၀ မရွိခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္းလို အကုသိုလ္မ်ား တဲ့ လူမ်ိဳးဟာ ဦးသန္႔ကို “ဆင္ျဖဴမ်က္ႏွာ ဆင္မဲမၾကည့္၀ံ့” ျဖစ္ခဲ့မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ဦးသန္႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြရင္း ဦးႏုဟာ “ဦးသန္႔ဟာ အလြန္႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္သူတေယာက္
ဦးအုန္းျမင့္ (ဒို႔ရွမ္းျပည္) ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ ႐ႈေထာင့္က ဂုဏ္ျပဳစကားတလံုးျဖစ္တဲ့ “သူဇာတာတို႔၏ မ်ားစြာ ႏွစ္လိုၾကည္ညိဳခင္မင္ေစႏိုင္ေသာ
(၁) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ ကိုယ္အမူအရာရွိျခင္း၊
(၂) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ ႏႈတ္အမူအရာရွိျခင္း၊
(၃) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ စိတ္အမူအရာရွိျခင္း၊
(၄) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ မွ်တေ၀ဖန္မႈရွိျခင္း၊
(၅) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ ကိုယ္က်င့္ရွိျခင္း၊
(၆) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ လိုက္ေလ်ာတတ္ျခင္းတဲ့။ အားလံုး (၆) ပါးပါ။
“ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ အမူအက်င့္နဲ႔ ျပည္စံုသူ” လို႔ ေျပာရင္ ၿပီးမယ္ထင္ပါတယ္။
“ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဦးသန္႔” ဆိုတဲ့ ဘိလပ္က ဂါဒီယန္သတင္းစာ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ကို တကၠသိုလ္စိန္တင္ျပဳစုတဲ့ “ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိသုကာ ဦးသန႔္” ဆိုတဲ့ စာအုပ္မွာ ဘာသာျပန္ၿပီး ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
အဲဒီေဆာင္းပါးက “ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဦးသန္႔” (လန္ဒန္၊ ေအာက္တိုဘာ (၁၉) ႐ိုက္တာ) ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီး ဦးသန္႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ေသာ ဘာသာျဖစ္သည့္ ဗုဒၶဘာသာသည္ပင္ ဦးသန္႔ကို ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ခန္႔သင့္ေၾကာင္း တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ အေထာက္အကူျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ဂါဒီယန္သတင္းစာႀကီးက ယေန႔ေခါင္းႀကီးပိုင္းမွ ေ၀ဖန္ေရးသားလိုက္သည္။ ယင္းသတင္းစာႀကီးက ဆက္လက္ေရးသားရာတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားမွာ သမစိတၱရွိၾက၍ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ကို လက္ကိုင္ထားၿပီး အျမတ္ဆံုးတရားကို ရွာေဖြေနသူမ်ားျဖစ္သည္ စသျဖင့္ ပါရွိသည္။
ထုိသို႔ ရည္ရြယ္ရင္းရွိၾကေသာ လူမ်ိဳးမ်ားမွာ အဂတိတရားမလိုက္စားဘဲ သမစိတၱမွ်တစြာ ထားရွိတတ္ေသာ သေဘာရွိသူမ်ားျဖစ္သည္။ ဦးသန္႔ကို ၾကည့္ပါလွ်င္ သူယံုၾကည္လက္ခံေသာ ဘာသာတရားေၾကာင့္ပင္ ကုလသမဂၢ၏ တာ၀န္ႀကီးမ်ားကို ထမ္းေဆာင္ရန္ သင့္ေတာ္သူတဦးျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေနသည္စသျဖင့္ အဆိုပါ ဂါဒီယန္သတင္းစာႀကီးက ဆက္လက္ေ၀ဖန္ေရးသားထားေပသည္။ အထက္ပါစာဟာ ႐ိုက္တာသတင္းဌာနက ဂါဒီယန္သတင္းစာပါ ေဆာင္းပါးထဲက အေၾကာင္းအခ်က္တခုုကို ေဖာက္သယ္ခ်လိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဦးသန္႔ဟာ ျမန္မာျပည္သား တေယာက္အေနနဲ႔ ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီးဒဏ္ကို မိေအးႏွစ္ခါနာဆိုသလို ခံခဲ့ရသူ၊ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးဒဏ္ကို ခံခဲ့ရသူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စစ္ကို မလိုလား၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမာၻစစ္မီးထဲမွာ သူစုေဆာင္းခဲ့တာ စာအုပ္ေတြနဲ႔ အတူ သူ႔အိမ္လည္း မီးထဲပါသြားခဲ့ပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ကာလမွာ ကရင္သူပုန္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးဖို႔ အသက္စြန္႔ၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ လည္း ရွိပါတယ္။ ဦးႏုရဲ႕မွတ္ခ်က္ခ်အတုိင္း အလြန္႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ၿပီး ေမတၱာေရွ႕ထားစဥ္းစားတတ္သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြက ဦးသန္႔ရဲ႕ ပင္ကိုယ္ အရည္အခ်င္းေတြပါ။ ဒီအရည္အခ်င္းေတြကုိ ဦးသန္႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တဦးအေနနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္းမွာ ဒီအရည္အခ်င္းေတြ ရွိေနတာလည္းမဟုတ္ပါ ဆုိတာကုိေတာ့ သတိျပဳရပါလိမ့္မယ္။ ဦးသန္႔က ဦးႏုလုိ အယူသည္းမႈေတြ မပါရွိပါဘူး။ နတ္၊ ေဗဒင္၊ ပုတီးေတြ မပါပါဘူး။ ဦးသန္႔မွာ သီလနဲ႔ ပညာပုိင္းမွာ လူတကာထက္ ပုိပါတယ္။ ဦးသန္႔ကုိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တဦးလုိ႔ ဆုိတာထက္ “ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းတဦး” လုိ႔ “ေကာင္း” ဆုိတဲ့ ၀ိေသသတလုံး တုိးျဖည့္ေျပာမွ တျခားဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ မေရာမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဦးသန္႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈေတြေၾကာင့္
(၁) ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဂုဏ္ျမင့္တက္ခဲ့တယ္။
(၂) ျမန္မာလူမ်ဳိးရဲ႕ ဂုဏ္ျမင့္တက္ခဲ့တယ္။
(၃) ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ဂုဏ္ျမင့္တက္ခဲ့တယ္။
(၃) ကုလသမဂၢႀကီးရဲ႕ ဂုဏ္လည္း ျမင့္တက္ခဲ့ပါတယ္။
ဗုိလ္ေန၀င္းအစ ဗုိလ္သန္းေရႊအဆုံး ဗမာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြေၾကာင့္ ခုအခါမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ဂုဏ္ေရာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ဂုဏ္ေရာ၊ ျမန္မာလူမ်ဳိးရဲ႕ဂုဏ္ေတြ အထူးနိမ့္က်ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီဂုဏ္ေတြကုိ သူမ်ားက ဆည္ေပးလုိ႔မရပါ။ ဦးသန္႔ကုိ မနာလုိ တုိရွည္ ျဖစ္ေနလုိ႔လည္း မၿပီးပါ။ ဦးသန္႔ဂုဏ္ေတြကုိ ဖ်က္ပစ္လုိ႔လည္း မရပါ။ မိမိတုိ႔မွာ က်ဆင္းေနတဲ့ ဂုဏ္ကုိ မိမိတုိ႔ဘာသာ ျပန္လည္ျမႇင့္တင္မွသာ ရႏုိင္ပါတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔ရဲ႕ဂုဏ္ကုိ ဆည္ခ်င္ရင္ အလြန္လြယ္ပါတယ္။ ဦးသန္႔ အမိန္႔ရွိဖူးသလုိ စိတ္ထဲကလာတဲ့ ကိစၥေတြကုိ စိတ္ထဲမွာပဲ အရင္ ရွင္းရပါလိမ့္မယ္။ ဦးသန္႔ကုိ ေမတၱာေရွ႕ထားၿပီး တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာ
စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ လူေတာမတုိးႏုိင္ျဖစ္ေနရတာကုိ ငါတုိ႔ ဘုန္းႀကီးလုိ႔ သာမန္လူေတြ မဖူးႏုိင္ၾကဘူးလုိ႔ ထင္မေနပါေလနဲ႔။ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ လူေတြက ကုိယ့္ကုိ ေရွာင္ၾကမယ္။ ကုိယ္တုိင္ကလည္း လူေတာမတုိး၀ံ့ ျဖစ္မယ္။ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ဦးသန္႔လုိပဲ လူရာ၀င္ လူေတာတုိးႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ လူေကာင္းတဦးကုိ “လူေတာမတုိးေစနဲ႔” ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အက်ယ္ခ်ဳပ္၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ထားေပမယ့္ လူေတြက တေန႔တျခား ပုိၿပီးသာ ၾကည္ညိဳလာပါလိမ့္မယ္။ မေကာင္းတဲ့လူကေတာ့ သူမ်ားအက်ယ္ခ်ဳပ္မထားရဘဲ ကုိယ့္ဘာသာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ကာ ခံေနရပါလိမ့္မယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြအားလုံး ေမတၱာပြားႏုိင္ပါေစ။ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေအာင္
ဦးသန္႔ရဲ႕ညီ ဦးခန္႔က တကၠသိုလ္ စိန္တင္ေရးတဲ့ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗိသုကာဦးသန္႔” ဆိုတဲ့ စာအုပ္မွာ အမွာစာေရးေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္းေရးထားတဲ့ စာတပိုဒ္ပါရွိပါတယ္။
“ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတို႔၏ ရ႒ပူရေဒသ၊ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ၊ ပန္းတေနာ္ဇာတိျဖစ္ေသာ ဦးသန္႔သည္ ျပည္ျပည္တိုင္းကား၊ ေက်ာ္ၾကားသတင္း၊ ကမာၻခ်င္းေအာင္၊ ပြင့္လင္းထင္ရွား လူသိမ်ားလ်က္ရွိေနေပသည္။ ဦးသန္႔၏ ထင္ရွားေက်ာ္ေဇာျခင္း၊ ဦးသန္႔ကို ကမာၻက လုိလားျခင္းတို႔သည္ ဦးသန႔္၏ သူမတူေအာင္ ျပည့္စံုေသာ ၀ီရိယ၏ စြမ္းပကား၊ ပညာ၏ စြမ္းပကား၊ စင္ၾကယ္ေသာ အက်င့္သီလတို႔၏ စြမ္းပကားတို႔ေၾကာင့္ဟုလည္း ဆိုႏိုင္ပါ၏။ တနည္းအားျဖင့္ ဦးသန္႔သည္ ဣႆာမိစၧရိယဟူေသာ စိတ္ယုတ္တို႔ကို ပယ္ရွားႏုိင္၍ ေဒ၀ဓမၼတရားႏွစ္ပါးတို႔ ျဖစ္ေသာ ဟီရိၾသတပၸတရား၊ ေလာကပါလျဖစ္ေသာ ျဗဟၼစိုရ္တရားတို႔ကုိ ေကာင္းစြာလက္ကိုင္ထားႏိုင္ေသာ ပါရမီအင္အား၊ ဘုန္းကံအင္အား ႀကီးမားေသာ မင္းေယာက်္ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဟုလည
ဦးသန္႔ကိုက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေယာက်္ားေကာင္းတဦးအျဖစ္ ႐ႈျမင္သံုးသပ္ထားပံုျဖစ္ပါတယ္။ ဦးသန္႔အျမင္ဟာ တကယ့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္စင္စစ္တဦးရဲ႕ ႐ႈျမင္သံုးသပ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ အသိုင္းအ၀ိုင္းကလည္း ဦးသန္႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို သံုးသပ္ခ်ီးမြမ္းၾကရာမွာ ဦးသန္႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို မၾကာခဏ ထည့္သြင္း ေျပာဆုိၾကပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာကို ကမာၻကသိတာက ေမတၱာ၀ါဒ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၀ါဒ၊ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ (မဇၥ်ိမ ပဋိပဒါလမ္းစဥ္) လို ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးသန္႔ရဲ႕ သည္းခံစိတ္ရွည္ျခင္းကုိလည္း ဗုဒၶ၀ါဒီျဖစ္လို႔ဆိုၿပီး သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ ဦးသန႔္ေဆာင္ရြက္ရတဲ့ အလုပ္ေတြကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအလုပ္ကို ဘက္မလိုက္ ၾကားေနေရး ေနရာက သည္းခံစိတ္ရွည္စြာ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဦးသန္႔ဟာ မိ႐ုိးဖလာ ဗုဒၶ၀ါဒတဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေနၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ သ႐ိုးစာအေျခခံေတြ မသင္ခဲ့ရပါဘူး။ သူ႔ဖခင္က အိႏိၵယ တကၠသိုလ္တခုမွာ ပညာသင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေခတ္ပညာတတ္တဦး ျဖစ္လို႔ မိ႐ုိးဖလာပညာေရးေလာက္နဲ႔ တင္းတိမ္ႏိုင္သူမဟုတ္ပါ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို စတင္မပို႔ဘဲ လူေက်ာင္းကိုပဲ စတင္ပို႔ခဲ့ၿပီး အဂၤလိပ္စာတတ္ကၽြမ္းေရးကိုပဲ အေလးေပးခဲ့ပါတယ္။
ကိုရင္၀တ္ေတာ့လည္း ခုႏွစ္ရက္ပဲ ၀တ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ ထူးထူးျခားျခား အဆင့္ျမင့္ျမင့္ ေလ့လာရတဲ့ ေက်ာင္းပညာ အခြင့္အေရးမ်ိဳးမရခဲ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ စာဖတ္ျခင္းကို အထူး၀ါသနာပါတဲ့အတြက္ ဗုဒၶစာေပကို မိ႐ိုးဖလာထက္ပိုၿပီး ေလ့လာလိုက္စားခဲ့ဟန္ရွိပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တဦးအေနနဲ႔ သာမန္မိ႐ုိးဖလာထက္ပိုၿပီး ေလ့လာလိုက္စားခဲ့ပံုရတယ္လို႔ ဦးသန္႔အေပၚ အကဲျဖတ္ႏို္င္တဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္တခုကေတာ့ မႏၲေလးေတာင္ၿမိဳ႕မဟာဂႏၶ႐ံုဆရာေတ
ဦးႏုဟာ ဆ႒မ သဂၤါယနာတင္ သာသနာ့ ဒါယကာႀကီးဘြဲ႕ခံလိုသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ပဥၥမ သဂၤါယနာတင္ခဲ့တာဟာ မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္ကဆိုေတာ့ ထပ္ၿပီး သဂၤါယနာတင္ဖို႔ အေလာတႀကီးမလိုေသးပါဘူး။ မင္းတုန္းမင္းက ေက်ာက္ထက္အကၡရာတင္ခဲ့တာပါ။ ပုံႏွိပ္စာေတြလည္း ႐ိုက္ႏွိပ္ၿပီးသား ရွိေနပါၿပီ။ ႏႈတ္ထက္ အာဂံုသက္သက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗမာျပည္ကလည္း ဒုတိယကမာၻစစ္မွာ မိေအးႏွစ္ခါနာဆိုသလို ဂ်ပန္အ၀င္တခါ၊ အဂၤလိပ္အ၀င္တခါ စစ္ဒဏ္ခံၿပီး ျပာပံုျဖစ္ခဲ့ရတဲ့အျပင္ ျပည္တြင္စစ္မီးကလည္း ေတာက္ေလာင္ေနတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ထူေထာင္စ တုိင္းျပည္မွာ လိုဏ္ဂူႀကီးေဆာက္ၿပီး အႀကီးအက်ယ္ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံဖို႔ဆုိတာ ဆိုင္းထားသင့္ပါေသးတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးသန္႔က အမုန္းခံၿပီး ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးႏုက စိတ္ကူးယဥ္သူလည္းျဖစ္၊ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ဖို႔ အာဏာလည္းရွိခ်ိန္ျဖစ္လို႔ ဇြတ္တိုးလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သတင္းစာဆရာ ၀န္ႀကီး ဦးထြန္းေဖက “ဘ၀ရွင္မင္းတရားႀကီး” လို႔ ေခၚေလာက္ေအာင္ ဇြတ္တိုးလုပ္ေလ့ရွိလာပါတယ္။ မိတ္ေဆြဦးသန္႔ရဲ႕ ကန္႔ကြက္မႈဟာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။
ျမန္မာျပည္မွာက ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒဟာ မိစာၦဒိ႒ိ၀ါဒလို႔ လူအမ်ားအျပားက အစြဲျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ မူလက လက္၀ဲ၀ါဒ ျဖန္႔ခ်ိခဲ့သူ သခင္ႏုက သာသနာ့ ဒါယကာ ျဖစ္လာတဲ့အခါ သူပုန္ထေနတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ဓမၼာႏၲရာယ္ေတြလို႔ ဆိုင္းဘုတ္ကပ္ခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားကလည္း ဘုရားေက်ာင္းထဲ ဖိနပ္စီးျပခဲ့ၾကဖူးတာ ရွိပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဦးေရမ်ားတဲ့ ဗမာျပည္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ကို မိစာၦဒိ႒ိ စြပ္စြဲရတာ လြယ္ပါတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြကို ႐ိုက္ႏွတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ ယခုအခါ ေစာေစာတုန္းကလိုေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ဓမၼာႏၲရာယ္ မေခၚရဲေတာ့ပါဘူး။ ကဗ်ာဆရာတင္မိုးက သူတို႔ကို ကြန္ျမဴနစ္ တေစၦေျခာက္သူေတြအျဖစ္ ကဗ်ာနဲ႔ သေရာ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဦးသန္႔ကေတာ့ ဓမၼာႏၲရာယ္အျဖစ္ စြဲခ်က္မတင္ပါဘူး။ ဦးႏု တခါတေလ ေျပာဖူးသလို “ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒ အဓြန္႔ရွည္ပါေစ၊ ဗမာကြန္ျမဴနစ္မ်ား က်ဆံုးပါေစ” လို႔ ေျပာလိုပံုရပါတယ္။ ဗမာကြန္ျမဴနစ္ေတြကို ကြန္ျမဴနစ္ အမည္ခံထားတဲ့ အၾကမ္းဖက္သမားေတြလို႔ ဆိုပါတယ္။ သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ သခင္စုိးတို႔ အျပန္အလွန္ ပုဂၢိဳလ္ေရး တုိက္ခိုက္ၾကပံု၊ မၾကား၀ံ့ မနာသာ စြပ္စြဲေျပာဆိုၾကပံုေတြဆိုၿပီး သူတို႔ စာေစာင္ေတြမွာ အျပန္အလွန္ေရးထားတာ ေတြကို စုေပါင္းတင္ျပပါတယ္။ အလံနီသခင္စုိးဟာ မူလက လူ (၃၀) ေလာက္ရွိရာက ေျမရွင္သေဌးေတြရဲ႕ ပစၥည္းေတြကို လုယက္ယူငင္တဲ့အခါ လူဆုိးဓားျပေတြပါ၀င္လာလို႔ ခ်က္ခ်င္းလူ (၃၀၀) ေလာက္ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္လို႔ ေရးပါတယ္။ “ဓမၼာႏၲရာယ္ မိစာၦဒိ႒ိ” ဆုိတဲ့ စကားကို မသံုးခဲ့ပါ။ ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးတုိက္ပြဲ လက္နက္အျဖစ္ သံုးေလ့မရွိခဲ့ပါ။ ရွိေတာင္မွ ဖဆ ဆိုရွယ္အမ်ားစုလို အဓိက လက္နက္အျဖစ္ မသံုးခဲ့ပါ။
ဦးသန္႔တသက္တာမွာ မိခင္နဲ႔ အတူ ဘုန္းႀကီးဆြမ္းကပ္တာမ်ိဳး၊ ေရႊတိဂံုဘုရားကို တက္ၿပီး ဘုရားဖူးတာမ်ိဳးကို လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ တရားထိုင္တာလည္း လုပ္ပါတယ္။ ပုတီးစိပ္တာ မၾကားဖူးပါ။ အလႉအတန္း အႀကီးဆံုးလုပ္ဖူး တာက မိမိရရွိတဲ့ ဂ်၀ါဟာလာေန႐ူး ဆုေငြ ႐ူပီး တသိန္းကို ဂ်ပန္ရွိ ကုလသမဂၢတကၠသိုလ္ကို ပညာေရးရန္ပံုေငြ အလႉအျဖစ္ လႉခဲ့တာပဲရွိပါတယ္။
ကိုယ္က်င့္သိကၡာပိုင္းက ေျပာရရင္ေတာ့ ငါးပါးသီလကို ခါး၀တ္ပုဆိုးကဲ့သို႔ ၿမဲသူလို႔ ေျပာရင္ သာမန္ေျပာရာ က်ပါမယ္။ ဦးသန္႔ဟာ သူရဲ႕ ရာထူးအရွိန္အ၀ါအသံုးခ်ၿပီး အစိုးရ ၀န္ထမ္းအေနနဲ႔ေရာ၊ ကုလသမဂၢ၀န္ထမ္းအေနနဲ႔ ေရာ အခြင့္အေရး အလြဲသံုးစားမႈမ်ိဳး၊ ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈမ်ိဳး လံုး၀ မရွိခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္းလို အကုသိုလ္မ်ား တဲ့ လူမ်ိဳးဟာ ဦးသန္႔ကို “ဆင္ျဖဴမ်က္ႏွာ ဆင္မဲမၾကည့္၀ံ့” ျဖစ္ခဲ့မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ဦးသန္႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြရင္း ဦးႏုဟာ “ဦးသန္႔ဟာ အလြန္႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္သူတေယာက္
ဦးအုန္းျမင့္ (ဒို႔ရွမ္းျပည္) ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ ႐ႈေထာင့္က ဂုဏ္ျပဳစကားတလံုးျဖစ္တဲ့ “သူဇာတာတို႔၏ မ်ားစြာ ႏွစ္လိုၾကည္ညိဳခင္မင္ေစႏိုင္ေသာ
(၁) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ ကိုယ္အမူအရာရွိျခင္း၊
(၂) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ ႏႈတ္အမူအရာရွိျခင္း၊
(၃) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ စိတ္အမူအရာရွိျခင္း၊
(၄) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ မွ်တေ၀ဖန္မႈရွိျခင္း၊
(၅) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ ကိုယ္က်င့္ရွိျခင္း၊
(၆) ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ လိုက္ေလ်ာတတ္ျခင္းတဲ့။ အားလံုး (၆) ပါးပါ။
“ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ အမူအက်င့္နဲ႔ ျပည္စံုသူ” လို႔ ေျပာရင္ ၿပီးမယ္ထင္ပါတယ္။
“ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဦးသန္႔” ဆိုတဲ့ ဘိလပ္က ဂါဒီယန္သတင္းစာ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ကို တကၠသိုလ္စိန္တင္ျပဳစုတဲ့ “ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိသုကာ ဦးသန႔္” ဆိုတဲ့ စာအုပ္မွာ ဘာသာျပန္ၿပီး ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
အဲဒီေဆာင္းပါးက “ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဦးသန္႔” (လန္ဒန္၊ ေအာက္တိုဘာ (၁၉) ႐ိုက္တာ) ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီး ဦးသန္႔ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ေသာ ဘာသာျဖစ္သည့္ ဗုဒၶဘာသာသည္ပင္ ဦးသန္႔ကို ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ခန္႔သင့္ေၾကာင္း တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ အေထာက္အကူျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ဂါဒီယန္သတင္းစာႀကီးက ယေန႔ေခါင္းႀကီးပိုင္းမွ ေ၀ဖန္ေရးသားလိုက္သည္။ ယင္းသတင္းစာႀကီးက ဆက္လက္ေရးသားရာတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားမွာ သမစိတၱရွိၾက၍ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ကို လက္ကိုင္ထားၿပီး အျမတ္ဆံုးတရားကို ရွာေဖြေနသူမ်ားျဖစ္သည္ စသျဖင့္ ပါရွိသည္။
ထုိသို႔ ရည္ရြယ္ရင္းရွိၾကေသာ လူမ်ိဳးမ်ားမွာ အဂတိတရားမလိုက္စားဘဲ သမစိတၱမွ်တစြာ ထားရွိတတ္ေသာ သေဘာရွိသူမ်ားျဖစ္သည္။ ဦးသန္႔ကို ၾကည့္ပါလွ်င္ သူယံုၾကည္လက္ခံေသာ ဘာသာတရားေၾကာင့္ပင္ ကုလသမဂၢ၏ တာ၀န္ႀကီးမ်ားကို ထမ္းေဆာင္ရန္ သင့္ေတာ္သူတဦးျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေနသည္စသျဖင့္ အဆိုပါ ဂါဒီယန္သတင္းစာႀကီးက ဆက္လက္ေ၀ဖန္ေရးသားထားေပသည္။ အထက္ပါစာဟာ ႐ိုက္တာသတင္းဌာနက ဂါဒီယန္သတင္းစာပါ ေဆာင္းပါးထဲက အေၾကာင္းအခ်က္တခုုကို ေဖာက္သယ္ခ်လိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဦးသန္႔ဟာ ျမန္မာျပည္သား တေယာက္အေနနဲ႔ ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီးဒဏ္ကို မိေအးႏွစ္ခါနာဆိုသလို ခံခဲ့ရသူ၊ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးဒဏ္ကို ခံခဲ့ရသူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စစ္ကို မလိုလား၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမာၻစစ္မီးထဲမွာ သူစုေဆာင္းခဲ့တာ စာအုပ္ေတြနဲ႔ အတူ သူ႔အိမ္လည္း မီးထဲပါသြားခဲ့ပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ကာလမွာ ကရင္သူပုန္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးဖို႔ အသက္စြန္႔ၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ လည္း ရွိပါတယ္။ ဦးႏုရဲ႕မွတ္ခ်က္ခ်အတုိင္း အလြန္႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ၿပီး ေမတၱာေရွ႕ထားစဥ္းစားတတ္သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြက ဦးသန္႔ရဲ႕ ပင္ကိုယ္ အရည္အခ်င္းေတြပါ။ ဒီအရည္အခ်င္းေတြကုိ ဦးသန္႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တဦးအေနနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္းမွာ ဒီအရည္အခ်င္းေတြ ရွိေနတာလည္းမဟုတ္ပါ ဆုိတာကုိေတာ့ သတိျပဳရပါလိမ့္မယ္။ ဦးသန္႔က ဦးႏုလုိ အယူသည္းမႈေတြ မပါရွိပါဘူး။ နတ္၊ ေဗဒင္၊ ပုတီးေတြ မပါပါဘူး။ ဦးသန္႔မွာ သီလနဲ႔ ပညာပုိင္းမွာ လူတကာထက္ ပုိပါတယ္။ ဦးသန္႔ကုိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တဦးလုိ႔ ဆုိတာထက္ “ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းတဦး” လုိ႔ “ေကာင္း” ဆုိတဲ့ ၀ိေသသတလုံး တုိးျဖည့္ေျပာမွ တျခားဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ မေရာမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဦးသန္႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈေတြေၾကာင့္
(၁) ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဂုဏ္ျမင့္တက္ခဲ့တယ္။
(၂) ျမန္မာလူမ်ဳိးရဲ႕ ဂုဏ္ျမင့္တက္ခဲ့တယ္။
(၃) ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ဂုဏ္ျမင့္တက္ခဲ့တယ္။
(၃) ကုလသမဂၢႀကီးရဲ႕ ဂုဏ္လည္း ျမင့္တက္ခဲ့ပါတယ္။
ဗုိလ္ေန၀င္းအစ ဗုိလ္သန္းေရႊအဆုံး ဗမာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြေၾကာင့္ ခုအခါမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ဂုဏ္ေရာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ဂုဏ္ေရာ၊ ျမန္မာလူမ်ဳိးရဲ႕ဂုဏ္ေတြ အထူးနိမ့္က်ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီဂုဏ္ေတြကုိ သူမ်ားက ဆည္ေပးလုိ႔မရပါ။ ဦးသန္႔ကုိ မနာလုိ တုိရွည္ ျဖစ္ေနလုိ႔လည္း မၿပီးပါ။ ဦးသန္႔ဂုဏ္ေတြကုိ ဖ်က္ပစ္လုိ႔လည္း မရပါ။ မိမိတုိ႔မွာ က်ဆင္းေနတဲ့ ဂုဏ္ကုိ မိမိတုိ႔ဘာသာ ျပန္လည္ျမႇင့္တင္မွသာ ရႏုိင္ပါတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔ရဲ႕ဂုဏ္ကုိ ဆည္ခ်င္ရင္ အလြန္လြယ္ပါတယ္။ ဦးသန္႔ အမိန္႔ရွိဖူးသလုိ စိတ္ထဲကလာတဲ့ ကိစၥေတြကုိ စိတ္ထဲမွာပဲ အရင္ ရွင္းရပါလိမ့္မယ္။ ဦးသန္႔ကုိ ေမတၱာေရွ႕ထားၿပီး တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ၀ေျပာ
စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ လူေတာမတုိးႏုိင္ျဖစ္ေနရတာကုိ ငါတုိ႔ ဘုန္းႀကီးလုိ႔ သာမန္လူေတြ မဖူးႏုိင္ၾကဘူးလုိ႔ ထင္မေနပါေလနဲ႔။ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ လူေတြက ကုိယ့္ကုိ ေရွာင္ၾကမယ္။ ကုိယ္တုိင္ကလည္း လူေတာမတုိး၀ံ့ ျဖစ္မယ္။ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ဦးသန္႔လုိပဲ လူရာ၀င္ လူေတာတုိးႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ လူေကာင္းတဦးကုိ “လူေတာမတုိးေစနဲ႔” ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အက်ယ္ခ်ဳပ္၊ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ထားေပမယ့္ လူေတြက တေန႔တျခား ပုိၿပီးသာ ၾကည္ညိဳလာပါလိမ့္မယ္။ မေကာင္းတဲ့လူကေတာ့ သူမ်ားအက်ယ္ခ်ဳပ္မထားရဘဲ ကုိယ့္ဘာသာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ကာ ခံေနရပါလိမ့္မယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြအားလုံး ေမတၱာပြားႏုိင္ပါေစ။ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေအာင္
0 comments:
Post a Comment
သင့္ Comment တစ္ခုသည္ ကုသိုလ္ေတာ္ အသိ ပိုရွိသြားႏိုင္ပါသည္