ဥပနိႆယႏွင့္ေတြ႕ဆံုျခင္း

********************

သံယုတၲနိကာယ္ ကလ်ာဏမိတၲ သုတ္မွာ အရွင္အာနႏၵာက“ ၾကီးပြားခ်မ္းသာဖို႔၊ အသိ ပညာ အတတ္ပညာရဖို႔၊ တရားထူး တရားျမတ္ ရရွိဖို႔တို႔မွာ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္း မ်ားဟာ ထက္ဝက္ (ငါးဆယ္ ရာခိုင္ႏႈန္း)ေလာက္ အေရး ပါတယ္” လို႔ထင္မိ ပါေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထား တဲ့အခါ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္က “ အာနႏၵာ ဒီလို မေျပာနဲ႔၊ အာနႏၵာ ဒီလိုမေျပာနဲ႔” လို႔ ႏွစ္ခြန္းဆင့္ တားျမစ္ ၿပီးေတာ့မွ

“အာနႏၵာ .. ငါဘုရား တည္းဟူေသာ ကလ်ာဏ မိတၱ ကိုမရခဲ့ရင္ ပါရမီေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရင့္ သန္ ျပည့္စံုပါေစ သာဝကေတြ အို နာ ေသ လြတ္ရာ နိဗၺာန္ကို မေရာက္ႏိုင္ဘူး၊အခု ငါ ဘုရားဆိုတဲ့ ကလ်ာဏမိတၲကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး မဂ္ဖိုလ္ နိဗၺာန္ကိုရၿပီး အိုနာေသေဘး လြတ္သူ ေတြ လြတ္ၾက၊ ကုသိုလ္တရားေတြ တိုးပြား သူ တိုးပြားၾက ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား၊ ဒါေၾကာင့္ ကလ်ာဏမိတၲ (ပုဂၢိဳလ္ဥပနိႆယ) ဟာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရဖို႔အတြက္ ရာႏႈန္းျပည့္ အေရးပါတယ္”လို႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆိုရင္ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ဥပနိႆယသတၲိကို ခန္႔မွန္းသိေလာက္ပါၿပီ။

အစားအစာေဘာဇဥ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကေတာ့ “တရားရွာ ကိုယ္မွာေတြ႕ ” ဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားပံုကို ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္ အျပန္ အလွန္ ႏွလံုးသြင္းၾကည့္လိုက္ရင္ပဲ ဘယ္ ေလာက္ထိ ဥပနိႆယသတၲိ ႀကီးမားတယ္ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လို႔ ရပါတယ္။ တရား ရွာစရာ၊ တရားေတြ႕စရာဆိုတာ ခႏၶာ ကိုယ္ တည္ရွိေနမွျဖစ္ႏိုင္တာပါ၊ ခႏၶာကိုယ္ ဆိုတာ ကလည္း “သေဗၺသတၲာ အာဟာရဌိတိကာ” ဆိုတဲ့အတိုင္း အစာအာဟာရရွိမွ ရပ္တည္ေန ႏိုင္တာပါ၊ ဒါကို အျပန္အလွန္စဥ္းစားလိုက္ရင္ အာဟာရေဘာဇဥ္ရဲ႕အေရးပါမႈကို သေဘာ ေပါက္ေလာက္ပါၿပီ။

ရာသီဥတုရဲ႕ ဥပနိႆယျဖစ္မႈကလဲ သိပ္ၿပီး ေထြေထြထူးထူး ေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး ဥတု မမွ်တမႈကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အလုပ္အကိုင္ ပ်က္ၾကရတာ၊ အနာေရာဂါထူေျပာရတာ စတဲ့ ကာယိကဒုကၡေပါင္းစံု ႀကံဳရသလို၊ ရာသီဥတု သာယာမွ်တမႈေၾကာင့္ ရႊင္လန္းတက္ၾကြတဲ့ ကာယိကသုခနဲ႔ျပည့္စံုၿပီး “စိတ္ထားေကာင္း” ရွိသူတို႔က ေလာကေကာင္းမႈ၊ ဓမၼေကာင္းမႈေတြ မ်ိဳးစံုေအာင္ ျပဳလုပ္ၾကသလို “ စိတ္ထားဆိုး” ရွိ သူမ်ားအေနနဲ႔လဲ မေကာင္းမႈမ်ိဳးစံုကို ပိုၿပီး ထိထိ ေရာက္ေရာက္ႀကီး ျပဳႏိုင္ၾကတာဟာ အလြန္ သိသာ ထင္ရွားပါတယ္။

“ေသနာသန”ဆိုတဲ့ ေနထိုင္ရာအရပ္ေဒသ ေက်ာင္းကန္ အရိပ္ေနရာမ်ားဟာလဲ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ျဖစ္ေရးအတြက္ အားႀကီးတဲ့ အေၾကာင္း တရား ဥပနိႆယသတၲိရွိပါတယ္၊

မဂၤလာတရားေတာ္မွာလာတဲ့
“ပတိ႐ူပ ေဒသဝါသ= ကုသိုလ္၊ပညာ၊ ဥစၥာရဖို႔၊ သင့္ရာေဒသအၿမဲေန” ဆိုတဲ့မဂၤလာ ဟာ ဒီ ေသနာသနဥပနိႆယသေဘာကိုေျပာတာပါ။ ရွင္ရဟန္းတို႔ရဲ႕ ရပ္တည္ႏိုင္မႈအတြက္ အေျခခံ အမွီေလးပါးျဖစ္တဲ့ “ဆြမ္း၊ သကၤန္း၊ ေက်ာင္း၊ ေဆး ပစၥည္းေလးပါးထဲက“ေက်ာင္း”ဆိုတာရယ္၊ လူတို႔အတြက္အေျခခံ“အေရး”ေလးမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ “စားေရး၊ ဝတ္ေရး၊ ေနေရး၊ က်န္းမာေရး”ထဲက “ေနေရး”ဆိုတာရယ္တို႔ဟာလဲ ေသနာသန ဥပနိႆယရဲ႕ အေရးပါမႈကို ေဖာ္ျပေနတာပါ ပဲ။ ေကာင္းမႈ ေကာင္းက်ိဳးတို႔အတြက္ ေနရာ ရဲ႕အေရးပါမႈနဲ႔ ေက်းဇူးတရားကို အေလးအနက္ ထားရာမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕သတၲဌာန စံေန ေတာ္ မူပံုကို အာ႐ံုျပဳၾကည့္ရင္ အလြန္အတုယူ အားက်စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ထင္ရွားပါ တယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔မွာ ဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္ေန႔မွာ ဥဒါန္း က်ဴးရင့္ေတာ္မူၿပီး ဘုရား အျဖစ္ ေရာက္ခဲ့တဲ့ အပရာဇိတပလႅင္ေတာ္မွာပဲ ထက္ဝယ္ဖြဲ႕ေခြထိုင္ေနေတာ္မူကာ ...

“ငါသည္ ဒီအပရာဇိတပလႅင္ကို ရရွိဖို႔ရန္ ပါရမီ ဆယ္ပါးတို႔ကို ေျမာက္မ်ားစြာ သူမတူ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးရင္း ေလးအသေခ်ၤ ကမၻာတစ္သိန္း ကာလ ၾကာေအာင္ က်င္လည္ခဲ့ရၿပီ။ ဒီ အပရာဇိတပလႅင္ကိုရဖို႔အတြက္ ဦးေခါင္း၊ မ်က္ လံုး၊ ႏွလံုးသားတို႔ကို ထုတ္လွဴခဲ့ရေပါင္းလဲ မ်ား လွၿပီ။ ဇနီးမယားသမီးသား တို႔ကို လွဴခဲ့ရေပါင္း လဲမ်ားလွၿပီ၊ ဒီပလႅင္ဟာ ငါဘုရားရွင္ရဲ႕ မာရ္ ငါးပါးကို ပယ္ရွင္းေအာင္ျမင္တဲ့ ေနရာပလႅင္လဲ ျဖစ္ေပတယ္။ ဒီအပရာဇိတပလႅင္မွာ ထိုင္ေနၿပီး ငါ့ရဲ႕ဘုရားျဖစ္ရန္ ႀကံစည္ေတာင့္တ လိုလား အပ္သမွ်တို႔ ျပည့္စံုခဲ့ၿပီး။ ဒီေလာက္ ေက်းဇူး အထူးမ်ားလွတဲ့ ပလႅင္ေတာ ္ေပၚက ငါမထေသး ..” လို႔ ႀကံေအာက္ေမ့ၿပီး ကုေဋအသိန္းမက မ်ား ျပားလွတဲ့ အရဟတၲဖိုလ္ စတုတၳဈာန္သမာပတ္ ကိုဝင္စားရင္း ပလႅင္ေတာ္ေပၚမွာ ခုႏွစ္ရက္ၾကာ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ ခုႏွစ္ရက္တိတိလဲ “ဒီအပရာဇိတပလႅင္ေတာ္မွာ သဗၺညဳတေရႊ ဥာဏ္ေတာ္ႀကီးကို ရအပ္ခဲ့ေလၿပီတကား”လို႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္း ရင္း အပရာဇိတ ပလႅင္ေတာ္နဲ႔ မဟာေဗာဓိပင္ကို မမွိတ္ေသာ မ်က္လံုး “အနိမိသ” နဲ႔ ၾကည့္႐ႈေတာ္ မူေနပါ တယ္၊ ဒါဟာ ေနရာရဲ႕ပကတူပနိႆယ ေက်းဇူး ကို ဘုရားရွင္တို႔ အေလးဂ႐ုျပဳေတာ္မူခဲ့တဲ့ သာဓကေတြပါ။

ပဥႇာဝါရ ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္မွာ “ဥပေသဝိတ ပကတ” တရားမ်ားအျဖစ္နဲ႔ “သုခံ၊ ဒုကၡံ၊ ပုဂၢေလာ၊ ေဘာဇနံ၊ ဥတု၊ ေသနာသနံ” ဆိုၿပီး ေျခာက္ခု ေလာက္ကိုသာ ဥပလကၡဏ “နမူနာ” အျဖစ္နဲ႔ ထုတ္ျပခဲ့ေပမယ့္ မိမိအတြက္ ေကာင္း မႈ၊ မေကာင္းမႈတစ္ခုခုျဖစ္ ေစဖို႔ တြန္းအားအေန နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆြဲအားအေနနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူဖ်င္းလူညံ့ မ်ားအတြက္ ဆင္ျခင္အေနနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အေထာက္အကူျပဳ ေပးႏိုင္တဲ့အရာတိုင္း ျဖစ္ရပ္ ကိစၥတိုင္းဟာ “ ဥပေသဝိတ ပကတ ” တရား ခ်ည္း ျဖစ္ပါတယ္။

(၁) အမႈကိစၥျပဳခါနီး
(၂) အမႈကိစၥျပဳလုပ္ၿပီးစ
(၃) ခရီးသြားခါနီး
(၄) ခရီးကျပန္ေရာက္စ
(၅) ဆြမ္းေဘာဇဥ္ျပည့္ဝ ေအာင္မရမႈ
(၆) ဆြမ္းေဘာဇဥ္ဝလင္ျပည့္အင့္မႈ
(၇) ေရာဂါအနည္းငယ္ရရွိမႈ
(၈)ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းစ“နာလန္ထ”ဆိုတဲ့

အေၾကာင္းရွစ္ပါးတို႔ဟာ ပ်င္းရိသူအတြက္ အလုပ္မလုပ္ဖို႔ “ဆင္ျခင္” မ်ားျဖစ္သလို ႀကိဳးစား အားထုတ္လိုသူအတြက္ “တြန္းအား” မ်ားျဖစ္တဲ့ အတြက္ “ဥပေသဝိတ ပကတ”မ်ားျဖစ္ပါတယ္၊ အလုပ္ပ်က္ဖို႔ငွာ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ အားႀကီးတဲ့ အေၾကာင္းတရားမ်ားပဲ ျဖစ္လို႔ပါ။

ဒီေလာက္ဆိုရင္ ပကတူပနိႆယပစၥည္းကို သေဘာေပါက္ေလာက္ၿပီ ျဖစ္သလို ဘယ္ ေလာက္ထိ အရာက်ယ္ဝန္းတယ္ ဆိုတာလဲ ခန္႔ မွန္းလို႔ရေလာက္ပါၿပီ။ အထူးေျပာလိုတာက
ေတာ့ “ဥပေသဝိတ ပကတ” တရားမ်ားထဲက ပုဂၢိဳလ္၊ ေဘာဇဥ္၊ ဥတု၊ ေနရာဆိုတဲ့ တရားမ်ား ဟာမိမိအေပၚေက်းဇူး ၾကီးမား သလို သံုးေဆာင္ မွီဝဲဆည္းကပ္သူမ်ားကလဲ ေက်းဇူးကိုသိၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ၾကဖို႔နဲ႔ ေက်းဇူးမကန္းမိၾကဖို႔ ပါပဲ

ဒီတရားေတြထဲမွာ “ပုဂၢိဳလ္”ျဖစ္တဲ့ မိဘဘိုးဘြား တို႔၊ ဆရာသမား မိတ္ေဆြသဂၤဟမ်ားတို႔နဲ႔ ရတနာသံုးပါးတို႔ ေပၚမွာေတာ့ ေက်းဇူးသိၿပီး ေက်းဇူး ဆပ္ခဲ့ရင္ ရႏိုင္တဲ့ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ေတြေရာ သာဓကေတြအမ်ားႀကီးရွိသလို ေက်းဇူးေပးဆပ္ရမယ့္ တာဝန္မ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ လို႔လဲ သဂၤါေလာဝါဒ သုတ္စသည္တို႔မွာ ဘုရား ရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာၾကားထားခဲ့လို႔ သိသူ မ်ားၾကပါတယ္။

“ေဘာဇဥ္”နဲ႔ ပတ္သက္လို႔လဲ ရွင္ရဟန္းတို႔မွာ ေတာ့ ဘုဥ္းေပးသံုးေဆာင္ခါနီးတိုင္း “ဤသည့္စားဖြယ္၊ အမယ္မယ္ကို၊ ျမဴးရယ္ မာန္ၾကြ ၊ လွပေရဆင္း၊ ျပည့္ၿဖိဳးျခင္းငွာ၊ မသံုးပါဘူး” ဆိုၿပီး ေဘာဇဥ္အေပၚ သစၥာ မေဖာက္ဘူး ဆိုတာကိုလဲ ဆင္ျခင္ၿပီး ကတိျပဳရ တယ္။

ၿပီးေတာ့ “ေလးျဖာဓာတ္ေဆာင္၊ ဤကိုယ္ ေကာင္သည္၊ ရွည္ေအာင္တည္လွ်က္၊ အသက္ မွ်တမ္း၊ မေမာပန္းျငား”ဆိုၿပီး ေဘာဇဥ္ရဲ႕ က်းဇူး တရား ကိုလဲ ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္ရတယ္။

ၿပီးေတာ့မွ “ဘုရားသာသနာ၊ က်င့္ႏွစ္ျဖာကို၊ က်င့္ပါႏိုင္ေစ၊ ေဝဒနာေဟာင္းသစ္၊ မျဖစ္ေစရ၊ ယာပိုထ္မွ်လစ္၊ ခပ္သိမ္းျပစ္ကို၊ မျဖစ္ေလ ေအာင္၊ ခ်မ္းေျမ့ေအာင္ဟု၊ သံုးေဆာင္မွီဝဲ ပါ သတည္း”ဆိုၿပီး ေဘာဇဥ္ရဲ႕ေက်းဇူးကို ဘယ္လို ေပးဆပ္မယ္ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သစၥာျပဳဆင္ျခင္ စားသံုးၾကရ ပါတယ္။ လူလဲ လူအေလွ်ာက္ အလားတူ ေက်းဇူးသိ သစၥာ ေစာင့္ၾကရမွာပါ။

“ေသနာသန”လို႔ေခၚတဲ့ “ေနရာ” နဲ႔ ပတ္သက္ လို႔ ရွင္ရဟန္းတို႔မွာလဲ ေနရာရဲ႕ေက်းဇူးကို ဆင္ျခင္ၿပီး ေနရာမွာေနထိုင္ သံုးစြဲျခင္းနဲ႔ တန္ ေအာင္ က်င့္ႀကံေပးဆပ္ရမယ့္ တာဝန္ေတြ ဘုရားရွင္က ညႊန္ၾကားပညတ္ခဲ့သလို လိုက္လဲ လိုက္နာၾကရပါတယ္။ လူတိုင္းအတြက္လဲပဲ ေနရာကိုေက်းဇူးသိၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ေရးနဲ႔ ပတ္ သက္လို႔ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ “ သင္ဖြားရာေျမ၊ သင္တို႔ ေျမသည္၊ အေျခတိုးျမင့္၊ က်န္ေကာင္း သင့္၏၊ သင္၏မ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း၊ ႀကီး ပြားတက္ျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏၊ သင္ဦးခ်၍၊ အမွ်ေဝရာ၊ ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္၊ ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း၊ ေျပာလွ်က္ဝင္းလွ်က္ က်န္ေစသတည္း” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဟာ ေနရာကို ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔အတြက္ အေလးအနက္ လမ္းညႊန္ တိုက္တြန္းထားတာပါ။

ျမန္မာစကားပံုေတြထဲက “အရိပ္ေနေန အခက္ ခ်ိဳးခ်ိဳး မလုပ္ပါနဲ႔”တို႔၊ “သားေရေပၚအိပ္ သားေရ နားစား မလုပ္ရ”တို႔ ဆိုတဲ့ သတိေပး တားျမစ္ ခ်က္ မ်ားဟာ ေနရာကို ေက်းဇူးမကန္းၾကဖို႔ သတိေပး ေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီ “ဥပေသဝိတ ပကတ” တရားေတြထဲမွာ ေလာကစည္း၊ ဓမၼစည္းမ်ားအရ ေက်းဇူးကန္းသူ မွာ အျပစ္တစ္စံုတစ္ရာ ရွိတယ္လို႔ မထင္ရေပ မယ့္၊ သဘာဝစည္းအရ ေက်းဇူးကန္းရင္ ေက်း အစြပ္ဆံုးလို႔ ဆိုရေလာက္ေအာင္ လက္ငင္း လက္ေတြ႕ ဒုကၡေပးတတ္တဲ့တရားကေတာ့ “ဥတု” လို႔ေခၚတဲ့ ရာသီဥတု အေပၚ ေက်းဇူး ကန္း သစၥာေဖာက္ ၾကျခင္းပါပဲ။

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရာသီဥတုအေပၚ ေက်းဇူးသိရမယ္၊ သစၥာေစာင့္သိရမယ္ဆိုတာကို နားေတာင္လည္မည့္ပံုမရ ၾကပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ကမၻာႀကီးမွာ ေရခဲေတြပံုမွန္ထက္ပိုၿပီး အရည္ေပ်ာ္ၾကလို႔တို႔၊ ပင္လယ္ေရေတြ ပူေႏြး ညစ္ႏြမ္းလို႔တို႔ ေၾကာင့္ ေရေနသတၲဝါေတြ ေသ ေၾကပ်က္စီ းၾကရတာ၊ ေနရာရွား အစာရွားျဖစ္ ၾကရတာေတြ၊ မိုးေခါင္ေရရွားဒဏ္ေၾကာင့္ ကုန္း ေန သတၲဝါေတြ အစာငတ္ေရငတ္ေဘးနဲ႔ ေတြ႕ ႀကံဳခံစား ေနရတာ တို႔ကစၿပီး လွိဳင္းေဘး၊ ေလ ေဘး၊ မုန္တိုင္းေဘးစတဲ့ သဘာဝေဘးဆိုး ႀကီး ေတြ၊ ကမၻာႀကီးပူေႏြးၿပီး ကေမာက္ကမ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြ ေတြ႕ႀကံဳခံစား ေနၾကရတာ အားလံုးတို႔ဟာ “ရာသီဥတုကိုသစၥာေဖာက္တဲ့အတြက္ ရာသီ ဥတုက ဒဏ္ခတ္ေနတာ ေက်းဇူးကန္းလို႔ ေက်း စြပ္ၾကတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

“ ဥတုရာသီ ေတာကိုမွီ”ဆိုတဲ့ သတိေပးဆိုင္း ဘုတ္ႀကီးေတြဟာ ကမၻာနဲ႔အဝွမ္း ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ လိုလို ရွိေနမယ္ ထင္ပါတယ္။ ရာသီဥတုဟာ မွီခိုစရာ သစ္ပင္ေတာေတာင္ ျပည့္ျပည့္စံုစံုရွိတဲ့ အခါမွာ အိုးနဲ႔အိမ္နဲ႔ အတည္တက် ေနထိုင္ၾက သူေတြ လိုပဲ စည္းနဲ႔ ကမ္းနဲ႔ စနစ္တက် ရွိတတ္ ပါတယ္။ မွီခိုစရာ သစ္ပင္ေတာေတာင္မ်ား ျပဳန္း တီးလာတဲ့အခါမွာေတာ့ အိုးေျခမဲ့၊ အိမ္ေျခမဲ့ ကေလကေခ်၊ ကေလကဝ၊ အုတ္ၾကားျမက္ ေပါက္၊ ေျခသလံုးအိမ္ပါဆိုတဲ့ စ႐ိုက္မ်ိဳးနဲ႔ ပရမ္း ပတာစည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ထင္တိုင္း ႀကဲတတ္ၾကတာ ပါ။ မၾကာေသးလွတဲ့ အခ်ိန္ကအာရွေဒသ မွာ ပရမ္းပတာျဖစ္ေအာင္ ထင္တိုင္းႀကဲၿပီး ေသာင္း က်န္းသြားၾကတဲ့ ဆူနာမီတို႔၊ နာဂစ္တို႔ဆိုတာ ေတြဟာ သစ္ပင္ေတာေတာင္ အုပ္ထိန္းမႈ ကင္းမဲ့မႈကို အေျခခံခဲ့ၾကတာ လို႔ ပညာရွင္မ်ား ကမွတ္ခ်က္ခ်တာ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ရာသီ ဥတုက ေတာကိုမွီသလိုပဲ ေရေျမေတာေတာင္၊ သစ္ပင္ပန္းမန္၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံနဲ႔ သက္ရွိအား လံုးတို႔ကလဲ ဥတုရာသီအေပၚ မွီေနရတာ ျဖစ္လို႔ ကိုယ့္ရဲ႕တည္မွီရာကို မၿဖိဳဖ်က္မိၾကဘဲ ေကာင္း မြန္သည္ထက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ ကိုယ္စီအသိနဲ႔ ဝိုင္းဝန္းထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္တဲ့ ရာသီဥတု ဥပနိႆယပစၥည္း တရားကိုလည္း သစၥာေစာင့္သိေက်းဇူးေပးဆပ္ ဖို႔လိုအပ္ေၾကာင္း စပ္မိတုန္း အႀကံေပး တိုက္ တြန္း လိုက္ရတာပါ။

ဒီေလာက္ဆို ဥပနိႆယပစၥည္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ။ သဘာဝ ပကတူပနိႆယ တရားတို႔ သစၥာ မဲ့ျခင္း၊ ေက်းဇူးကန္းျခင္းေဘးမွ ကင္းေဝးၾကပါေစ။ လူတို႔သစၥာ ေစာင့္သိၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ႏိုင္ၾကပါေစ။