ဖီလိုဆိုဖီဟူေသာစကားရပ္မွာ ျမန္မာဘာသာအားျဖင့္ အေတြးအေခၚဆိုင္ရာ ဒႆနိကေဗဒ အျဖစ္လူသိမ်ားပါသည္။ ဖီလိုဆိုဖီ ဆိုသည့္ စာလံုးမွာ ဂရိစကားလံုးျဖစ္ျပီး ဖီလို(ေတြးေခၚျခင္း) နွင့္ ဆိုဖီ(ခ်စ္ခင္နွစ္သက္ျခင္း)ဟူသည့္ စကားလံုးနွစ္ရပ္ကို ေပါင္းစပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္ဟုေလ့လာသိရွိရပါသည္။
လူသားတို့၏ အစ ပထမ ကတည္းက ေတြးေခၚျခင္း ၊ စဉ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ျခင္းမ်ား ျဖင့္စတင္ခဲ့ျကသည္။ ေကာင္းျခင္း၊ ဆိုးျခင္း၊ မွန္ျခင္း၊ မွားျခင္း ဆိုသည့္သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားစြာကို ဦးစြာ ေတြးေတာ ျပီး စဉ္းစားဆင္ျခင္ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို့ေျကာင့္ လူသားျဖစ္တည္မႈ၏ အဓိကက်ေသာ ပင္မ အေထာက္အပံ့မွာ ဖီလိုဆိုဖီသာ ျဖစ္သည္။
သဘာဝတၳေဗဒ (ဒႆနိကေဗဒ)[ျပင္ဆင္ရန္]
သဘာဝတၳေဗဒ (ဒႆနိကေဗဒ)သည္ အရာရာတို့၏သေဘာတရား စစ္စစ္ကိုခြဲျခားေလ့လာ၍ သိျမင္ေသာပညာရပ္ျဖစ္ေလသည္။ 'သဘာဝတၳေဗဒပညာရွင္ (ဒႆနိကေဗဒပညာရွင္)သည္ သာမန္မ်က္စိျဖင့္ျမင္ရေသာသေဘာ၏ေနာက္ကြယ္တြင္ ရွိေသာ တကယ့္သေဘာတရားစစ္ကို ေလ့လာရ၏။ ဒႆနိကေဗဒကိုအဂၤႅိပ္ဘာသာအားျဖင့္ ဖီေလာ္ဆိုဖီဟူ၍ေခၚသည္။
ဗီေလာ္ဆိုဖီဆိုေသာစကားမွာဂရိစကား နွလံုးမွေပါက္ပြားလာေသာစကားျဖစ္၏။ ဂရိစကားတြင္ ဖီလီအင္ဆိုေသာစကားနွင့္ဆိုဖီယားဟူေသာစကားနွစ္လံုးရွိ ေလသည္။ ဖီလီအင္ဆိုသည္မွာ နွစ္သက္ျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ေဆာင္လ်က္ဆိုဖီယားဆိုသည္မွာ အသိပညာဟူ၍ အဓိပၸါယ္ရေလသည္။ ထို့ေျကာင့္ဖီေလာ္ဆိုဖီဆိုသည္မွာ အသိပညာကိုနွစ္သက္ျခင္းဟုဆိုလိုေပသည္။ ဖီေလာ္ဆိုဖီကိုေလ့လာသူတစ္ေယာက္အား ဖီေလာ္ဆိုဖာ ဟူ၍ေခၚ၏။ ဖီေလာ္ဆိုဖာတစ္ေယာက္၏တာဝန္မွာ အမွန္တရားကိုသာမန္မ်က္ျမင္တရားမွခြဲျခား၍ ေလ့လာရျခင္း ျဖစ္သည္။
အျကမ္းသေဘာအားျဖင့္ျကည့္လွ်င္ ဒႆနိကေဗဒမွာ နွစ္မ်ိုးနွစ္စားရွိေလသည္။ ယင္းတို့မွာအေရွ့တိုင္းဒႆနိက ေဗဒနွင့္ အေနာက္တိုင္းဒႆနိကေဗဒတို့ျဖစ္ျကသည္။ အေရွ့တိုင္းဒႆနိကေဗဒနွင့္အေနာက္တိုင္း ဒႆနိကေဗဒတို့ထူးျခားခ်က္မွာ အေရွ့တိုင္းဒႆနိကေဗဒသည္ အေနာက္တိုင္းဒႆနိကေဗဒ ထက္ဘဝနွင့္ပိုမိုနီးစပ္ေလသည္။ အဘယ္ေျကာင့္ဆိုေသာ္ အေရွ့တိုင္းဒႆနိကေဗဒသည္ ဘာသာေရးနွင့္ နီးကပ္စြာတည္ရွိေသာေျကာင့္ျဖစ္သည္။ ပညာအေနအားျဖင့္ျကည့္ပါမူ အေနာက္တိုင္းဒႆနိကေဗဒ သည္ အေရွ့တိုင္းဒႆနိကေဗဒထက္ စနစ္ဖြဲ့ပံု၌ပိုမိုစနစ္က်သညူ္ဆိုလွ်င္မွားမည္မဟုတ္ေပ။ အျကမ္း သေဘာအားျဖင့္ ဆိုရပါမူအေရွ့တိုင္းဒႆနိကေဗဒသည္ လူတို့၏ဒုကၡပယ္ဖ်က္ေရးကိုအဓိကထားလ်က္ အေနာက္တိုင္း ဒႆနိကေဗဒ သည္စျကဝဠာျကီး၏ပံုကားခ်ပ္ကို အဓိကထား၍ ေလ့လာေလသည္။
အေရွ့တိုင္းဒႆနိကေဗဒသမိုင္း (အထူးသျဖင့္ အိနၵိယဒႆနိကေဗဒသမိုင္း) ကိုေလ့လာျကည့္လွ်င္ ယင္း ဒႆနိကေဗဒစတင္ေပၚေပါက္လာေသာခုနွစ္ကို တိက်စြာ သတ္မွတ္ေဖၚျပရန္ခက္ေလသည္။ အေနာက္တိုင္းဒႆနိက ေဗဒမူေသးလီးဆိုေသာဂရိပညာရွိျကီးမွ စတင္ ေပါက္ပြားလာေလသည္။ ေသးလီးသည္ အေနာက္တိုင္းဒႆနိကေဗဒ၏ ဖခင္ျကီးျဖစ္လ်က္ ဘီစီ ေျခာက္ရာစုခန့္တြင္ ေပၚေပါက္ေသာဒႆနိက ေဗဒဆရာတစ္ဦး ျဖစ္ေလသည္။
ဒႆနိကေဗဒကို အမ်ိုးမ်ိုးေသာနည္းမ်ားျဖင့္ ေလ့လာနိုင္သည္။ ဤတြင္ဤဘာသာရပ္ကို သံုးပိုင္းပိုင္း၍ ေလ့လာ ရမည္။ ယင္းတို့မွာ (၁)တန္ဖိုးမ်ားကို ေလ့လာေသာဒႆနိကေဗဒ၊ (၂)မ်က္ျမင္ေလာကကို ေက်ာ္လြန္လ်က္ မေျပာင္း လဲေသာအမွန္သေဘာကို ေလ့လာေသာ'မတ္တာဖစ္ဆစ္'ဟုေခၚသည့္ ပရမတၱပညာဆိုင္ရာ ဒႆနိကေဗဒ၊(၃)ဆင္ျခင္မႈ အေျခခံသေဘာ အသိမွန္သေဘာတို့ကို ေလ့လာေသာ'မက္ေသာေဒါလိုဂ်ီ'ဟု ေခၚသည့္ဒႆနိကေဗဒဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။
(၁) တန္ဖိုးမ်ားကို ေလ့လာေသာ ဒႆနိကေဗဒ။ ယင္းပညာရပ္ကို ထပ္မံ၍နွစ္စားခြဲနိုင္ေလသည္။ (က) သဘာဝ အလွ၊ လူဖန္တီးမႈအလွတို့၏သေဘာကိုလိုက္လံ၍ စံုစမ္း စစ္ေဆးေဝဖန္ျခင္းကိုျပုေသာ'အက္စသက္တစ္'ဟု ေခၚသည့္ အလွအဆိုပညာဆိုင္ရာဒႆနိကေဗဒပညာခြဲတစ္ရပ္၊ (ခ)လူတို့၏အက်င့္သီလနွင့္စပ္လ်ဉ္း၍ အေျခခံသေဘာအဝဝ ကိုလိုက္လံရွာေဖြေဝဖန္ျခင္းကိုျပုေသာ 'အက္သစ္'ဟုေခၚသည့္ ေလာကနီတိဆိုင္ရာဒႆနိကေဗဒ ပညာခြဲတစ္ရပ္ တို့ျဖစ္ေလသည္။
(၂) 'မက္တာဖစ္ဆစ္'ေခၚေသာ မ်က္ျမင္ေလာကကို ေက်ာ္လြန္၍ မေျပာင္းလဲေသာ အမွန္တရားကိုရွာေသာ ဒႆနိကေဗဒ။ ယင္းပညာရပ္တြင္လည္း ပညာခြဲနွစ္ရပ္ ပါဝင္သည္။ (က)'အြန္ေတာလိုဂ်ီ'ဟုေခၚေသာကမၻာျကီး တစ္ခုလံုး ၏အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၏ အဓိပၸါယ္ကို ေလ့လာေသာယထာဘူတေဗဒ၊ ပံုပမာ•ဤပညာရပ္တြင္ 'ရုပ္'ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း၊ စိတ္ဆိုသည္မွာအဘယ္နည္း၊ 'ဘဝ' ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္းစေသာေမးခြန္းမ်ားကိုေမး၍ ေျဖျကားျခင္းျပုေလသည္။ ထိုမွတစ္ဆင့္တက္၍လည္း စိတ္နွင့္ ရုပ္ရွိသည့္အနက္ စိတ္သည္ရုပ္ထက္ အေျခခံက်သေလာ၊ ရုပ္သည္ စိတ္ထက္အေျခခံက်သေလာ ဟူေသာ ေမးခြန္းမ်ား ကိုလည္း ေမး၍ေျဖျကားျခင္းျပုေလသည္။ ဤပညာရပ္သည္ မ်က္ျမင္ေျပာင္းလဲေနေသာ သေဘာ၏ ေနာက္ကြယ္၌ မေျပာင္းလဲေသာ သေဘာတရားကိုရွာသည္ဟု အခ်ူပ္အားျဖင့္ ဆိုေသာ္ မွားမည္မဟုတ္ေပ။ (ခ) 'ေကာစေမာလိုဂ်ီ'ဟု ေခၚေသာ ဗဟိဒၶေလာကေဗဒသည္ စျကဝဠာျကီးတစ္ခုလံုး၏ ပံုကားခ်ပ္ကို ဘာသာရပ္အသီးသီးတို့၏ အေျခခံသေဘာမ်ား၊ နိယာမမ်ားကို အမွားအမွန္စိစစ္ျပိီး စုေပါင္း၍ ေရးဆြဲျခင္းျပုေလ သည္။
(၃)ဆင္ျခင္မႈ အေျခခံသေဘာ အသိမွန္သေဘာကို ေလ့လာေသာ 'မက္ေသာေဒါလိုဂ်ီ'ဟုေခၚသည့္ ဒႆနိကေဗဒ။ ဤပညာရပ္ကိုလည္း ပညာခြဲနွစ္ရပ္ထပ္၍ ခြဲနိုင္ေလသည္။ (က)'အပစ္တိီလိုမိုဂ်'ီေခၚ သိမႈေဗဒ။ ယင္းကို ေလ့လာျခင္းအားျဖင့္ ကမၻာျကီးအေျကာင္း၊ စျကဝဠာျကီး အေျကာင္း၊ မ်ားကိုေလ့လာရာ၌လက္ေတြ့သေဘာကို အေျခခံ ထားသင့္သေလာ၊ သို့မဟုတ္ေတြးေခၚမႈကို အေျခခံထားသင့္သေလာဟူေသာ ေမးခြန္းမ်ားကိုေမးလ်က္ ဤဘာသာခြဲတြင္ေျဖျကားျခင္းျပု ေလသည္။ (ခ) 'ယုတၱိေဗဒ' ဟူေသာပညာရပ္မွာေတြးေခၚျကံဆျခင္းတို့၏ အေျခခံသေဘာကို ေလ့လာေလသည္။ ယုတၱိ ေဗဒတြင္သာမည ဆင္ျခင္ျခင္းနွင့္ ဝိေသသဆင္ျခင္ျခင္းဟူ၍ ရွိျပန္ေလသည္။ ေပးထားခ်က္မ်ား ထက္ ေက်ာ္လြန္ျခင္းမျပုဘဲ ဆင္ျခင္ျခင္းကို သာမည ဆင္ျခင္ျခင္းဟု ေခၚလ်က္ေပးထားခ်က္မ်ားထက္ ေက်ာ္လြန္၍ ဆင္ျခင္ျခင္းကိုဝိေသသဆင္ျခင္ျခင္းဟုေခၚေလသည္။
တစ္ဖန္ဒႆနိကေဗဒကို သမိုင္းသေဘာအားျဖင့္ ျကည့္လွ်င္ အေရွ့တိုင္းဒႆနိကေဗဒတြင္ အိနၵိယနိုင္ငံ၌ထင္ ေပၚေက်ာ္ျကားေသာ 'ခ်ာရဝါက'ဂ်ိနၷ၊'ဗုဒၶဒႆနိကေဗဒ'၊ 'န်ာယ'၊'ဗိုင္ရွိရွိကာ'၊' သခၤ်ာ(သံခ်ာ)'၊'ေယာဂ'၊'မိမံသ'၊ 'ေဝဒနၱ'ဟူေသာဒႆနိကေဗဒမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ တရုတ္နိုင္၌ ထင္ေပၚေက်ာ္ျကားေသာတာအိုဝါ'နွင့္၊ ကြန္ဖူးဇီးဝါ' တို့ကို့လည္းေကာင္းေတြ့ရမည္ျဖစ္ေလသည္။
အေနာက္တိုင္း ဒႆနိကေဗဒသမိုင္းကိုမူ သံုးပိုင္း ခြဲျခား၍ျကည့္နိုင္ေလသည္။ ယင္းတို့မွာ (၁)ေရွးဂရိေခတ္၊ (၂)အလယ္ေခတ္နွင့္(၃) ေခတ္သစ္နွင့္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။ (၁)ေရွးဂရိေခတ္တြင္ ထင္ေပၚေက်ာ္ျကားဆံုးေသာ ဒႆနိကေဗဒပညာရွင္ျကီးမ်ားမွာ ဆိုကေရးတီး၊ ပေလးတို နွင့္အယ္ရစၥတိုတယ္တို့ျဖစ္ျကေလသည္။ အယ္ရစၥတိုတယ္သည္ ပေလးတို၏ တပည့္ျဖစ္၍ ပေလးတိုသည္ ဆိုကေရး တီး၏ တပည့္ျဖစ္ေလသည္။ ပေလးတိုသည္ စဉ္းစားဆင္ျခင္ျခင္း သေဘာအားျဖင့္ အမွန္တရားကိုသိနိုင္သည္ဟုဆို၍ အယ္ရစၥတိုတယ္ကမူ လက္ေတြ့သေဘာ၏အေရးျကီးပံုကိုလည္း ေဖာ္ျပေလသည္၊
( ဆိုကေရးတီး။)
(၂)အလယ္ေခတ္တြင္မူ ထင္ရွားေက်ာ္ျကားေသာ ဒႆနိကေဗဒပညာရွင္မ်ားမွာ စိန္0x100သဂက္စတင္၊ စိန္ေသာမတ္ အကြိုင္းနပ္၊ အုတ္ခမ္မွဝီလ်ံစသည္တို့ ျဖစ္ေလသည္။ ဤ ေခတ္တြင္ဒႆနိကေဗဒပညာရွင္မ်ားသည္ ခရစ္ယန္အယူဝါဒ နွင့္ဂရိဒႆနိကေဗဒတို့ကိုစနစ္တက် ေပါင္းစပ္၍ ေတြးေခၚျခင္းအမႈကိုျပုျကသည္။
(၃)ေခတ္သစ္နွင့္ဒႆနိကေဗဒမွာမူ ဖရန္စစ္ေဗကင္၊ ေဒးကတ္အစရွိေသာ ဒႆနိကေဗဒပညာျကီးမ်ားမွစတင္ ေပၚေပါက္လာေလသည္။ ေခတ္သစ္တြင္ဒႆနိကေဗဒ ပညာရွင္ျကီးမ်ား၏အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ခရစ္ယန္အယူဝါဒ၊ ဂရိက ဒႆနိကေဗဒနွင့္ေခတ္သစ္သိပၸံပညာမ်ားကို စံနစ္တက် ဖြဲ့စည္းေပးရန္ျဖစ္ေလသည္။
( ေဗကင္ဖရန္စစ္။) ( ေဒးကတ္ အာ။)
ဤေခတ္သစ္ကို(က)ေရွးက်ေသာေခတ္သစ္ ၊(ခ)မ်က္ေမွာက္ေခတ္ဟူ၍ နွစ္ပိုင္းခြဲျခားျခင္းအားျဖင့္ ေလ့လာရာ၌ လြယ္ကူနိုင္ေလသည္။ ေရွးက်ေသာ ေခတ္သစ္တြင္ေဗကင္၊ေဒးကတ္တို့အျပင္ အျခားေက်ာ္ျကားျက ေသာဒႆနိကေဗဒ ပညာရွင္ျကီးအခ်ို့ကိုေဖာ္ျပရေသာ္ ဇြန္ေလာ့၊ေဂ်ာ့ဗာကေလ၊ ေဒးဗစ္ဟယြမ္း၊ ဆပင္နိုဇာ၊ လိုက္ဗနစ္၊ ကန့္၊ ေဟးဂဲ စသည္တို့ကိုေတြ့ရေပမည္။
( ဆပင္နို္ဇာဗီ။) ( ကန့္အိုင္။)
ဤေခတ္ျကီး၏ အဓိကအခ်က္မွာ စျကဝဠာျကီး တစ္ခုလံုးကိုစံနစ္ဖြဲ့ျပီးေလ့လာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ (ခ)ဤေခတ္ျကီး၏မ်ားစြာေသာ ဒႆနိကေဗဒ ပညာရွင္မ်ားသည္ စျကဝဠာျကီးတစ္ခုလံုးကိုစံနစ္ဖြဲ့ျခင္းအား ျဖင့္နားလည္နိုင္သည္ဟုယူဆျကေလသည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ဒႆနိကေဗဒပညာရွင္ျကီးမ်ားကား စျကာဝဠာျကီးတစ္ခုလံုး အေျကာင္းကိုလံုးဝဥႆံုနားလည္ရန္မျဖစ္နိုင္၊ စျကာဝဠာျကီး တစ္ခုလံုးနွင့္စပ္လ်ဉ္း၍ စံနစ္မဖြဲ့နိုင္ဟုယူဆျကေလသည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ ဒႆနိကေဗဒပညာရွင္မ်ားသည္ သိပၸံပညာကို မွတ္ေက်ာက္အျဖစ္ထားျကေလသည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ ေပၚထြန္းျကေသာ ဒႆနိ္က ေဗဒပညာရွင္မ်ားအနက္ ေက်ာ္ျကားေသာ ဒႆနိကေဗဒ နွစ္မ်ိုးကိုယူျကည့္လွ်င္' ေလာဂ်စ္ကယ္ေပၚစစ္တစ္ဗစ္ဝါဒ'နွင့္ 'မတ္'ဝါဒတို့ကိုေတြ့ရေပလိမ့္မည္။ 'ေလာဂ်စ္ကယ္ေပၚစစ္တစ္ဗစ္ဝါဒနွင့္ မတ္ဝါဒ နွစ္ခုစလံုးပင္ သိပၸံပညာကို မွတ္ေက်ာက္အျဖစ္ထားျက ေလသည္။ မတ္ဝါဒသည္ သိပၸံပညာကို အေျခခံထားလွ်က္ လူမႈအေဆာက္အအံုကို အဓိကထားကာ ေလ့လာေလသည္။ ေလာဂ်စ္ကယ္ ေပၚစစ္တစ္ဗစ္ဝါဒသည္ လူမႈအေဆာက္အအံု ထက္သိပၸံပညာ၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို တကၠနည္း က်က်ျဖင့္ ေဝဖန္သံုးသပ္ေလသည္။
အျခားေသာ ျခားနားခ်က္တစ္ခုမွာ မတ္ဝါဒသည္ အနုပဋိေလာမနည္းကိုသံုးလ်က္ ရုပ္ဝါဒကိုယံုျကည္ေလသည္။ ေလာဂ်စ္ကယ္ေပၚစစ္တစ္ဗစ္ဝါဒသည္ အနုပဋိေလာမ နည္းကို လည္းမသံုး၊ ရုပ္ဝါဒကိုလည္း ယံုျကည္သည္ဟုမဆို ေပ။ဤဝါဒမ်ားအျပင္မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ ထြန္းကားျကေသာ အျခားေသာဝါဒမ်ားမွာ အိပ္စစ္တင္ရွယ္လစ္ဇင္ ဟုေခၚေသာ 'ရွိမွျဖစ္မႈ'ကို မူရင္းအေျခခံအျဖစ္ထားရွိေသာဝါဒ၊ 'ပရက္မက္တစ္ဇင္ ဟူေသာ'ေအာင္ျမင္ျခင္း' မွာ 'မွန္ကန္မႈ၏' မွတ္ေက်ာက္ ျဖစ္သည္ဟုဆိုေသာဝါဒ၊ 'ရီယယ္လစ္ဇင္' ဟူေသာ စိတ္ကမၻာ၊ ရုပ္ကမၻာနွစ္ခုရွိျကသည္ဟု ယံုျကည္ေသာဝါဒ စသည္ျဖင့္ အသီးသီးလည္းရွိျကေလေသးသည္။[၁]
ကိုးကား[ျပင္ဆင္ရန္]
ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္း၊ အတြဲ(၁၃)
0 comments:
Post a Comment
သင့္ Comment တစ္ခုသည္ ကုသိုလ္ေတာ္ အသိ ပိုရွိသြားႏိုင္ပါသည္