သမိုင္းေရးတဲ႔အခါ

သမိုင္းက်မ္းေရးတဲ႔အခါ

သုေတသနမွာ အေရးအၾကီးဆံုး စည္းကမ္းက သူမ်ားေတြ သိတဲ႔ အသိမွာ မွားရင္ ျပင္မယ္ လိုရင္ျဖည့္မယ္ ဆိုတဲ႔ စိတ္ ထားရတယ္။ လြယ္လြယ္မွတ္ႏိုင္ေအာင္ ဦးေဖေမာင္တင္ က ဆရာထက္ တပည့္က ေတာ္ရမယ္ ဒီလို ဆိုတယ္။

သမိုင္းက်မ္းေရးရာမွာ စစ္တမ္းေတြက အေရးၾကီးတယ္။
စစ္တမ္းလိုပဲ အေရးၾကီးတာ တစ္ခုက အမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္း
ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္မွတ္တမ္းတမ်ိဳးက ေက်ာက္စာ။

ေရးတဲ႔အခါမွာ ဘက္မလိုက္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္
၁။ ခ်စ္လို႔ ေျမွာက္ေရးတာ
၂။ မုန္းလို႔ ႏွိမ္ေရးတာ
၃။ ေၾကာက္လို႔ မေရးရဲတာ
၄။ မသိလို႔ မေရးႏိုင္တာ

ဒါေတြကို ကင္းလြတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေရးတဲ႔အခါ
၁။ အပိုအကဲေတြ မပါဖို႔
၂။ အေထာက္အထားမရွိဘဲ မေရးဖို႕
၃။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ခ်တဲ႔အခါ တိက်ဖို႔ လိုပါတယ္

ဒါအျပင္ အခုရသမွ် အေထာက္အထားကို ၾကည့္ေရးတာ ျဖစ္တယ္ ေနာက္ထပ္ ထပ္ေတြ႕ရင္ အခုေရးုျပီးသားကို ျဖည့္ ျပင္မယ္ ဒီလိုစိတ္ထားရတယ္။ ေျပာရင္လည္း ရွင္းတယ္ ေရးရင္လည္း တိက်တယ္။ ေလမရွည္ဖို႕က အေရးအၾကီးဆံုး ျဖစ္တယ္။

သမိုင္းဆိုသည္မွာ လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ေသာ္လည္ေကာင္း ျပီးခဲ႔ေသာ တစ္မီလီစကၠန္႔က ေသာ္လည္းေကာင္း အထင္အရွား ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

သမိုင္းကို ေရးသားရာတြင္ ဆက္စပ္ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိသမွ် အေထာက္အထားမ်ားတို႔ကို အမွီျပဳ၍ လည္းေကာင္း သက္ေသအခိုင္အမာျပဆိုင္ႏိုင္ရန္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေခတ္ျပိဳင္မွတ္တမ္းမ်ားမွ ရွာေဖြ၍ လည္းေကာင္း သမိုင္း အဆိုတို႕သည္ အျပန္အလွန္ ညီညႊတ္မွန္ကန္မွု ရွိမရွိ စီစစ္
ေဝဖန္၍ လည္းေကာင္း ေတြ႔ရွိသမွ်ကို မိမိၾကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ မၾကိဳက္သည္ ျဖစ္ေစ ေတြ႕ရွိသည့္အတိုင္း မထိမ္ ခ်န္ဘဲ ျမင္လွ်င္ ျမင္သည့္အတိုင္း ေရးသားေဖာ္ျပရျခင္း ျဖစ္၍လည္းေကာင္း ေတြ႕ႏိုင္သမွ် စံုစိေအာင္ ရွာေဖြျပီး ေနာက္ ရွုေထာင့္ အဖံုဖံုမွ ရွုျမင္ျပီး တင္ျပရျခင္း ျဖစ္၍ လည္းေကာင္း သဘာဝယုတၱိ အာဂမယုတၱိတို႔ျဖင့္ ခိုင္ခိုင္ လံုလံု မတင္ျပႏိုင္ပါလွ်င္ စာေရးသူ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚ အျပစ္ ေရာက္လာႏိုင္ပါသည္။

စင္စစ္ကား သမိုင္းဟူသည္ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔ျပီ ျဖစ္ေသာ အတိတ္ကာလကို ျပန္လည္တူးဆြျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။